Midanium, 1 mg/ml; 5 ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek

Opis

Midanium to lek zawierający midazolam, substancję czynną z grupy benzodiazepin, o szybkim i silnym działaniu uspokajającym i nasennym. Stosowany jest u dorosłych i dzieci m.in. w celu sedacji z zachowaniem świadomości przed zabiegami, w premedykacji przed operacją, a także w leczeniu w oddziałach intensywnej opieki medycznej.

Skład

Substancją czynną leku jest midazolam (Midazolamum).

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 1 mg midazolamu (Midazolamum).

Substancje pomocnicze: sodu chlorek; disodu edetynian; kwas solny 10%; sodu wodorotlenek 10% lub kwas solny 10% (do ustalenia pH); woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie zależne jest od wieku pacjenta, stanu klinicznego oraz wskazania.

Midanium podaje się domięśniowo, dożylnie lub doodbytniczo, wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny. Szczegóły dawkowania określa lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta.

Działanie

Midazolam działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy – powoduje uspokojenie, senność, amnezję następczą, zmniejsza lęk i napięcie. Działa krótko i silnie, z szybkim początkiem efektu klinicznego.

Wskazania

Wskazania do stosowania: Sedacja z zachowaniem świadomości u dorosłych i dzieci przed zabiegami diagnostycznymi i terapeutycznymi; Premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi; Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego; Sedacja w oddziałach intensywnej opieki medycznej.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na midazolam, inne benzodiazepiny lub którykolwiek składnik leku oraz ciężkiej niewydolności oddechowej lub ostrej depresji oddechowej.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane o nieznanej częstości: stan splątania, euforia, omamy; pobudzenie, odczucia wrogości i wściekłości, agresywność, napady pobudzenia, ruchy mimowolne (w tym drgawki zwane kloniczno-tonicznymi i drżenie mięśniowe), nadmierna aktywność, akty przemocy (tzw. reakcje paradoksalne, odnotowano szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku); fizyczne uzależnienie i objawy odstawienne, nadużywanie leku, drgawki (u wcześniaków i noworodków, także jako objawy odstawienne); sedacja (nadmierne uspokojenie) przedłużająca się i pooperacyjna, obniżony poziom czuwania, senność, zawroty głowy; niezborność ruchów (ataksja); niepamięć następcza (pacjent nie pamięta zdarzeń, które wystąpiły w krótkim czasie po podaniu leku) - czas utrzymywania się tych działań niepożądanych zależy od zastosowanej dawki leku; czkawka; rozszerzenie naczyń krwionośnych; niedociśnienie tętnicze; suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, zaparcia; wysypka skórna, pokrzywka, świąd; - ciężkie choroby żył (zakrzepowe zapalenie żył i zakrzepica żył); ból i rumień w miejscu podania; zmęczenie; odnotowano zwiększone ryzyko upadków i złamań u pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów przyjmujących jednocześnie leki uspokajające.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych, z chorobami serca, nerek, wątroby, miastenią lub przewlekłą niewydolnością oddechową.

Może wystąpić rozwój tolerancji oraz uzależnienia. Alkohol nasila działanie leku – jego spożycie jest przeciwwskazane.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja, jeśli pacjent stosuje leki przeciwgrzybicze (ketokonazol, worykonazol, flukonazol, itrakonazol, pozakonazol), antybiotyki makrolidowe (erytromycyna, klarytromycyna), inhibitory proteazy HIV (np. sakwinawir), werapamil, diltiazem, atorwastatynę, aprepitant, ryfampicynę, fenytoinę, efawirenz, silne leki przeciwbólowe (np. morfina, buprenorfina), leki stosowane w zaburzeniach psychicznych (np. haloperydol, karbamazepina), leki uspokajające, przeciwlękowe i nasenne, leki przeciwdepresyjne (fluoksetyna, fluwoksamina), leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, hydralazynę, wziewne środki znieczulające oraz preparaty z dziurawcem zwyczajnym (Hypericum perforatum).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci podjemuje lekarz.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn po zastosowaniu leku aż do pełnego ustąpienia jego działania. Midazolam może powodować senność, zawroty głowy, osłabienie mięśni i zaburzenia koncentracji.