Loper, 2 mg, tabletki, 10 szt.

Opis

Loper to lek w postaci tabletek, zawierający substancję czynną loperamidu chlorowodorek. Loper jest to lek o działaniu przeciwbiegunkowym.

Skład

Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek.

Jedna tabletka zawiera 2 mg loperamidu chlorowodorku (Loperamidi hydrochloridum).

Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna; skrobia kukurydziana; magnezu stearynian.

Lek zawiera laktozę.

Dawkowanie

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:

Ostra biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci, a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu.

Przewlekła biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg] na dobę.

Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce - 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci.

U dzieci dawka leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc./dobę) - jednak nie więcej niż 8 tabletek (16 mg) na dobę.

Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka.

Jeśli w ciągu 48 godzin pn zastosowaniu leku Loper objawy nie ustąpią albo nasilą się lub / i pojawią się inne (np. gorączka) należy koniecznie zasięgnąć porady lekarskiej.

Stosowanie leku Loper należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit.

Działanie

Substancją czynną leku Loper jest loperamidu chlorowodorek.

Loperamidu chlorowodorek jest doustnym lekiem przeciwbiegunkowym.

Zmniejsza perystaltykę jelit, wydłuża czas przechodzenia treści pokarmowej przez jelita. Ponadto zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec).

Wskazania

Lek Loper jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki.

U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego lek Loper może być stosowany w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji.

Lek Loper jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku Loper: Jeśli pacjent ma uczulenie na loperamidu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; U dzieci w wieku poniżej 6 lat; Jako leczenia zasadniczego: u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką; u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelit; u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okręż-nicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter, u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania; W przypadkach, w których należy unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, - rozszerzenia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy.

Działania niepożądane

W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, Nawroty głowy lub senność. Dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Wiele działań niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku. Częstość występowania działań niepożądanych przedstawiono zgodnie z następującym schematem:

Często - występują u 1 do 10 na 100 pacjentów
Niezbyt często - występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów
Rzadko - występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów

W badaniach klinicznych dotyczących leczenia ostrej biegunki:

Często zgłaszano: ból głowy, zatwardzenie, wzdęcia i nudności.

Niezbyt często zgłaszano: zawroty głowy, suchość ; w jamie ustnej, ból i dolegliwości w obrębie brzucha, i wymioty, ból nadbrzusza oraz wysypkę.

Rzadko zgłaszano: zwiększenie obwodu brzucha.

W badaniach klinicznych dotyczących leczenia przewlekłej biegunki:

Często zgłaszano: zawroty głowy, wzdęcia, zatwardzenie i nudności

Niezbyt.często zgłaszano: ból głowy, suchość w jamie ustnej, ból i dolegliwości w obrębie brzucha oraz niestrawność.

Po wprowadzeniu loperamidu do odbytu:

Często zgłaszano: bóle i zawroty głowy oraz zatwardzenie, nudności i wzdęcia.

Niezbyt często zgłaszano: bezsenność, bóle i dolegliwości w obrębie brzucha, suchość w ustach, ból w nadbrzuszu, wymioty i niestrawność oraz wysypkę.

Rzadko zgłaszano: zaburzenia układu odpornościowego (reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna oraz anafilaktoidalna), zaburzenia układu nerwowego (nieprawidłowa koordynacja, obniżony poziom świadomości, utrata świadomości, hipertonia (zwiększone napięcie mięśni), otępienie], zaburzenia układu pokarmowego (niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, pieczenie języka), zwiększenie obwodu brzucha, zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, świąd, pokrzywka) oraz zwężenie źrenicy, zatrzymanie moczu i zmęczenie.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.

Lek zawiera laktozę - jeżeli stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, należy przed zastosowaniem leku skontaktować się z lekarzem

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.