Pitolisant, Pitolisantum - Zastosowanie, działanie, opis

Pitolisant stosuje się u dorosłych cierpiących na narkolepsję z katalepsją lub bez. 

Dawkowanie uzależnione jest od wskazań, stanu pacjenta, masy ciała, odpowiedzi na leczenie i jest ustalane indywidualnie przez lekarzy doświadczonych w leczeniu zaburzeń snu.

Dawka zwykle stosowana mieści się w zakresie 4,5 - 36 mg na dobę.

Przeciwwskazaniem do stosowania jest uczulenie na ten lek, ciężka niewydolność wątroby (klasa C według  skali Childa-Pugha) oraz karmienie piersią.

Należy zachować ostrożność stosując pitolisant u osób: z zaburzeniami psychicznymi (poważne zaburzenia lękowe, silnea depresja), z zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi zaburzeniami pracy wątroby, u osób ze znaczną nadwagą lub silną anoreksją.

Pacjenci z silną padaczką powinni zachować ostrożność, gdyż może dojść do wystąpienia drgawek.

Podczas przyjmowania pitolisantu może dojść do zaburzeń żołądkowo-jelitowych. U pacjentów z nadkwaśniścią lub podczas przyjmowania leków mogących podrażnić żołądek należy zachować ostrożność.

Pacjenci przyjmujący pitolisant powinni monitorować pracę serca, zwłaszcza jeżeli przyjmują inne leki  wydłużające odstęp QT.

Nie należy łączyć pitolisantu z substratami CYP3A4 o wąskim marginesie terapeutycznym - docetaksel, cyzapryd, pimozyd, halofantyna; lekami immunosupresyjnymi - np. cyklosporyna, takrolimus, przeciwciała monoklonalne; inhibitorami kinazy tyrozynowej - np. afatynib, dasatynib, nilotynib, pazopamid.

Pitolisant może wpływać na sprawność psycho-fizyczną. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.

W trakcie terapii obserwuje się wzrost aktywności enzymów wątrobowych i kinazy kreatynowej oraz wydłużenie odcinka QT w badaniu EKG.

Brak jest wystarczający danych na temat wpływu pitolisantu na przebieg ciąży u ludzi. Dlatego nie zaleca się przyjmowania leku w czasie ciąży. 

Pitolisant może wpływać na zmniejszenie skuteczności hormonalnej antykoncepcji. W trakcie leczenia i do 21 dni po zakończeniu należy stosować dodatkowe skuteczne metody antykoncepcyjne.

Pitolisant u szczurów zmnizmniejsza liczbę żywych zarodków i zwiększa liczbę poronień przy podawaniu dawek toksycznych.

Lek przenika do mleka kobiecego. Nie zaleca się karmienia karmienia piersią podczas przyjmowania tego leku.

W badaniach na szczurach pitolisant zmniejszał ruchliwość plemników bez wpływu na płodność.

Przedawkowanie pitolisantu objawia się między innymi bólami głowy, bezsennością, rozdrażnieniem, nudnościami i bólem brzucha.

Pitolisant blokuje autoreceptory histaminowe - jest antagonistą receptora histaminowego H3. Dzięki temu poprawiona zostaje aktywność neuronów histaminergicznych w mózgu.

Pitolisant dodatkowo zwiększa wydzielanie acetylocholiny, noradrenaliny i dopaminy w mózgu poprzez modulowanie wydzielania różnych neuroprzekaźników.

Pitolisant wchłania się szybko z przewodu pokarmowego. Lek osiąga stężenie maksymalne około po 3 godzinach od podania.

Pitolisant równomiernie rozmieszcza się w erytrocytach i białych krwinkach.

Pitolisant metabolizowany jest w wątrobie głównie przy udziale cytochromu  CYP2D6 oraz przy mniejszym udziale CYP3A4. Głównymi niesprzężonymi  metabolitami są BP2.941(N-tlenek piperydyny) i BP2.951 (kwas 5-aminowalerianowy). Zidentyfikowano również kilka nueaktywnych sprzężonych metabolitów: koniugat glicyny kwaśnego metabolitu  O-dealkilowanego desaturowanego pitolisantu i glukuronidu ketonowego metabolitu pitolisantu monohydroksy desaturowanego.

Ponad 60% dawki wydalana jest z moczem w postaci nieaktywnego metabolitu, 25% w wydychanym powietrzu i poniżej 3% z kałem.