Pipekuronium, Pipecuronium - Zastosowanie, działanie, opis

Pipekuronium wskazany jest gdy pacjent poddawany jest sztucznej wentylacji oraz przy znieczuleniu ogólnym drogą dotchawiczą, gdyż zwiotcza mięśnie poprzecznie prążkowane.

Dawkowanie uzależnione jest od wskazań, stanu pacjenta, masy ciała, reakcji na leczenie i jest ustalane indywidualnie przez doświadczonych klinicystów.

Dawki zwykle stosowane to 0,04 do 0,08 mg/kg masy ciała w szybkim wstrzyknięciu lub w ciągłym wlewie.

Przeciwwskazaniem do stosowania pipekuronium jest uczulenie na ten lek oraz miastenia.

Przez cały okres leczenia należy monitorować przewodnictwo nerwowo-mięsniowe oraz posiadać środki umożliwiające udzielenie pierwszej pomocy jeżeli wystąpiłaby reakcja anafilaktyczna. 

Pipekuronium należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nerek czy układu krążenia, gdyż może dojść do wydłużenia czasu jego działania. Podobnie jest w przypadku obniżonej ciepłoty ciała i zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej (hipokalcemia, hipokaliemia, hipermagnezemia,  odwodnienie, kwasica, hiperkapnia, hipoproteinemia). 

Pipekuronium dodatkowo wpływa na czas protrombinowy i tromboplastyczny zmniejszając te parametry.

Do momentu uzyskania zgody od anestezjologia lub chirurga jest bezwzględny zakaz prowadzenia pojazdów lub obsługi urządzeń mechanicznych

Pipekuronium wpływa na czas protrombinowy i tromboplastyczny zmniejszając te parametry. Należy to mieć na uwadze podczas wykonywania oznaczeń.

Brak jest wystarczajacych badań na temat wpływu pipekuronium na płód. Podawanie leku kobietom ciężarnym może mieć miejsce jeżeli potencjalne korzyści są większe od potencjalnego ryzyka dla płodu.

Pipekuronium podawane podczas cięcia cesarskiego wydłuża czas trwania porodu. Prowadzono badania, w których pipekuronium dodawany był jako uzupełnienie znieczulenia ogólnego. Wynika z nich, że lek ten nie wpływa na stan zdrowia noworodka (nie obniża wartości  skali Apgar, nie wplywa na napięcie mięśni czy adaptację sercowo-naczyniową). Dodatkowo stwierdzono, że bardzo małe ilości przenikają przez barierę łożyskową i dostają się do krwi pępowinowej.

Po znieczuleniu do momentu uzyskania zgody lekarza przeciwwskazane jest karmienie piersią, ponieważ nie ma informacji na temat przenikania leku do mleka kobiecego.

Po podaniu dożylnym obserwowano objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego (bradykardia, obniżenie lub podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, migotanie przedsionków, komorowe skurcze dodatkowe, niedokrwienie mięśnia sercowego, zakrzepica). Występowały również bezmocz, niedodma, kurcz krtani, atrofia mięśni, reakcje skórne (wysypka, pokrzywka), zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.

Przedawkowanie pipekuronium prowadzi do przedłużenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego 

Pipekuronium jest lekiem niedepolaryzującym,  powoduje blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. 

Blokuje przewodnictwo między zakończeniem nerwu ruchowego a mięśniem poprzecznie prążkowanym poprzez konkurencję z acetylocholiną o wiązanie z receptorami nikotynowymi, które znajdują się w rejonie końcowym płytki ruchowej mięśnia poprzecznie prążkowanego.

Pipekuronium podawany jest dożylnie.

Pipekuronium metabolizowany jest w niewielkim stopniu.

Główną drogą eliminacji pipekuronium są nerki.