Oksytetracyklina, Oxytetracyclinum - Zastosowanie, działanie, opis

Oksytetracyklinę stosuje się leczeniu: powikłanych bakteryjnie chorób skóry (dermatozy, wyprysk, świerzbiączka, łuszczyca, kontaktowe i łojotokowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych); infekcji bakteryjnych brzegów powiek, woreczka łzowego i rogówki; stanów zapalnych tęczówki i twardówki; infekcji bakteryjnych przewodów słuchowych zewnętrznych; odczynów zapalnych po ukąszeniach owadów; róży.

Oksytetracyklinę w postaci maści nanosi się cienką warstwą na okolice chorobowo zmienione do dwóch razy dziennie nie dłużej niż przez dwa tygodnie.

Preparaty do oka i na powiekę - cienką warstwą lub 1 - 4 krople do trzech razy w ciągu dnia, zazwyczaj w ciągu jednego, dwóch tygodni.

Substancję w postaci aerozolu aplikujemy dwa do czterech razy na dobę.

Przeciwwskazaniem do stosowania oksytetracykliny są reakcje nadwrażliwości.

Do leczenia miejscowego nie wdrażamy oksytetracykliny w infekcjach grzybiczych, wirusowych i gruźliczych.

Form doustnych nie wolno podawać dzieciom do 12 roku życia, pacjentom leczonych retinoidami, z niewydolnością wątroby lub nerek. Przeciwwskazaniem jest również porfiria i toczeń rumieniowaty układowy.

Podawanie preparatów doustnych oksytetracycliny może powodować trwałe przebarwienia zębów oraz niedorozwój szkliwa.

Podczas leczenia należy unikać produktów mlecznych i preparatów wapnia, glinu, magnezu, cynku i żelaza.

Ze względu na wpływ oksytetracykliny na czas protrombinowy, należy monitorować pacjentów leczonych przeciwkrzepliwie.

Zaleca się ostrożne stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby.

W przypadku aplikacji miejscowej należy unikać długotrwałej ekspozycji na oksytetracykline ze względu na rozwój infekcji grzybiczych i powstawanie lekooporności.

Należy uczulać pacjentów na ryzyko powstawania fotodermatoz.

Ze względu na inhibicję wobec penicyliny, jej łączenie z oksytetracycliną jest przeciwwskazane.

Nie zaleca się również łączenia oksytetracycliny z retinoidami. Takie połączenie niesie ryzyko łagodnego nadciśnienia czaszkowego.

Przy podaniu miejscowym nie odnotowano istotnych klinicznie przeciwwskazań do łączenia z innymi substancjami czynnymi.

Form doustnych nie należy łączyć z produktami mlecznymi, lekami zobojętniającymi oraz solami glinu, wapnia, magnezu, żelaza i cynku ponieważ dochodzi do ograniczenia wchłaniania oksytetracykliny.

Jednoczesne podanie oksytetracykliny w formie doustnej i alkoholu może wywierać działanie hepatotoksyczne (uszkadzające wątrobę).

Żadna z form oksytetracycliny nie wpływa na sprawność psychofizyczną.

U części pacjentów odnotowano reakcje nadwrażliwości na światło.

Wszystkie formy oksytetracykliny są przeciwwskazane do stosowania w ciąży. Jeśli zaistnieje taka konieczność należy dokonać oceny stosunku korzyści dla matki i ryzyka dla płodu.

Oksytetracyklina jest przeciwwskazana do stosowania w okresie laktacji.

Oksytetracyklina podana miejscowo może wywołać reakcję nadwrażliwości na światło, podrażnienie skóry oraz grzybicę i zakażenie bakteriami opornymi na tetracykliny.

Po podaniu doustnym nie opisano żadnych specyficznych objawów przedawkowania. Standardowo włącza się leczenie objawowe. Podaje się mleko i leki zobojętniające.

Oksytetracyclina jest antybiotykiem bakteriostatycznym, działa poprzez hamowanie translacji komórki bakteryjnej.

Po podaniu doustnym wchłania się łatwo, po podaniu miejscowym na nieuszkodzoną skórę praktycznie się nie wchłania do krwi.

Maksymalne stężenie w osoczu po podaniu doustnym oksytetracykliny następuje po 1 - 3 godzinach od podania. z białakmi osocza wiąże się w zakresie 20 - 40%.

Wydalanie oksytetracykliny odbywa się z moczem, kałem i żółcią.