Linestrenol, Lynestrenolum - Zastosowanie, działanie, opis

Linestrenol jest stosowany w leczeniu zaburzeń miesiączkowania (obfite, bolesne miesiączkowanie, pierwotny/wtórny brak miesiączkowania) oraz w leczeniu zahamowania owulacji lub bolesnych owulacji. Lek może być stosowany w celu przesunięcia krwawienia miesiączkowego. Innym wskazaniem jest krwotok maciczny, endometrioza, nowotwór błony śluzowej trzonu macicy, łagodne postacie chorób piersi, a także uzupełnienie estrogenoterapii w okresie około i pomenopauzalnym w celu zapobiegania rozrostowi błony śluzowej macicy.

Dawka i okres stosowania linestrenolu zależą od wskazania.
Linestrenol przyjmuje się doustnie, popijając niewielką ilością wody lub innego płynu.
Dawki zwykle stosowane (dobowe): 5–10 mg. Maksymalna dawka dobowa to 50 mg.
Pominiętą dawkę leku należy przyjąć możliwie jak najszybciej, jeżeli od ostatnio przyjętej dawki upłynęło mniej niż 24 h.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na linestrenol, krwawienia z pochwy o nieustalonej etiologii, ciąża lub podejrzenie ciąży, ciężkie choroby wątroby (żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby, choroby wątroby występujące w przeszłości, jeżeli parametry czynności wątroby są w dalszym ciągu zaburzone), zespoły Rotora i Dubin-Johnsona, nowotwory wątroby. Wśród przeciwwskazań można wyróżnić także zaburzenia zakrzepowo-zatorowe żył oraz występujące obecnie lub w przeszłości rzadkie choroby zależne od hormonów płciowych (np. opryszczka ciężarnych, porfiria, otoskleroza).

Podczas stosowania linestrenolu istnieje ryzyko wystąpienia ostudy (przebarwienia skóry wynikające z nadmiernej produkcji melaniny). Należy unikać ekspozycji na słońce lub promieniowanie ultrafioletowe, jeżeli pacjentka ma skłonność do występowania ostudy.
Jeżeli u pacjentki występowała w przeszłości choroba zakrzepowo-zatorowa żył to należy uwzględnić ryzyko jej nawrotu. Lek predysponuje do wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, dlatego w przypadku pojawienia się pierwszych objawów należy przerwać jego stosowanie. Należy uwzględnić zwiększone ryzyko u osób długotrwale unieruchomionych (np. w okresie po operacji lub w wyniku choroby).
Wskazaniem do przerwania stosowania linestrenolu jest pogorszenie parametrów czynności wątroby.
Linestrenol może powodować androgenne działanie wynikające z połączenia z białkiem SHBG, co objawia się przede wszystkim trądzikiem i łojotokiem.
W trakcie przyjmowania leku mogą wystąpić zaburzenia profilu lipidowego (wzrost LDL, spadek HDL w osoczu). Mogą również wystąpić zmiany metabolizmu węglowodanów i hemostazy.
Pacjentka musi być poddana regularnym badaniom kontrolnym.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób ze współistniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi i (lub) depresją.

Stosowanie linestrenolu wiąże się z ryzykiem wystąpienia zawrotów głowy, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.

Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może osłabiać działanie linestrenolu.

Stosowanie linestrenolu w ciąży jest przeciwwskazane.

Dane na temat bezpieczeństwa stosowania linestrenolu w okresie laktacji są ograniczone. Nie zaleca się jego stosowania w okresie karmienia piersią.

Wśród objawów przedawkowania linestrenolu można wyróżnić nudności i wymioty.

Linestrenol to progestagen, którego aktywny metabolit - noretysteron łączy się z receptorem progesteronowym. Powstały kompleks wiąże się z DNA i nasila ekspresję genów docelowych. Do efektów progestagennych należą m.in. zmniejszenie liczby receptorów estrogenowych, hamowanie produkcji hormonu luteinizującego (LH) i procesu owulacji, wzrost lepkości śluzu szyjkowego, hamowanie proliferacji endometrium i nasilenie jego funkcji wydzielniczej. Stosowanie linestrenolu w sposób ciągły hamuje owulację i krwawienie miesiączkowe.

Linestrenol jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Biodostępność aktywnego farmakologicznie noretysteronu wynosi 64%.

Noretysteron wiąże się w 96% z białkami osocza, przede wszystkim z albuminami (61%), w drugiej kolejności z globuliną wiążącą hormony płciowe (35%).

Linestrenol to prolek, który ulega w wątrobie szybkiej przemianie do aktywnego noretysteronu. Metabolizm linestrenolu zachodzi na drodze 3-hydroksylacji i odwodornienia. Noretysteron osiąga maksymalne stężenie w osoczu w ciągu 2-4 h od podania leku. W dalszym etapie noretysteron ulega redukcji. Metabolity noetysteronu są w końcowym etapie sprzęgane z kwasem siarkowym i glukuronowym.

Okres półtrwania noretysteronu wynosi 8-11 h. Wydalanie linestrenolu i jego metabolitów odbywa się głównie z moczem, w drugiej kolejności z kałem.