Kobicystat, Cobicistatum - Zastosowanie, działanie, opis

Kobicystat stosowany jest w terapii skojarzonej, pacjentów zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV-1), z substancjami antyretrowirusowymi takimi jak darunawir oraz atazanawir.

Kobicystat stosowany jest doustnie w terapii skojarzonej z atazanawirem lub darunawirem wraz z posiłkiem. Leczenie substancją powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza doświadczonego w terapii zakażeń HIV. 

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku, schorzeń towarzyszących, wydolności wątroby oraz nerek itp.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 150 mg.

Przeciwwskazaniem do stosowania substancji jest nadwrażliwość na kobicystat oraz ciężka niewydolność wątroby.

Leczenie kobicystatem powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą specjalisty doświadczonego w terapii HIV.

Kobicystat stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności HIV przeznaczony jest wyłącznie do terapii skojarzonej z atazanawirem oraz darunawirem. 

Pacjentki przyjmujące kobicystat w trakcie antykoncepcji hormonalnej stosowanej doustnie powinny rozważyć stosowanie alternatywnych metod antykoncepcji. 

Ze względu na brak wystarczających badań klinicznych stosowanie kobicystatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie jest zalecane. 

Stosowanie kobicystatu obniża szacowany klirens kreatyniny, co należy uwzględnić w przypadku pacjentów przyjmujących jednocześnie leki wymagające oszacowanego klirensu kreatyniny do wyznaczania leczenia klinicznego. 

Kobicystat działa jako inhibitor cytochromu CYP3A, co nasila oraz  wydłuża działanie substancji przez niego metabolizowanych, a także może prowadzić do ciężkich, zagrażających życiu objawów niepożądanych. 

Jednoczesne podawanie substancji indukujących CYP3A oraz kobicystatu nie jest zalecane ze względu na obniżenie stężenia stężenia kobicystatu w osoczu oraz zmniejszenie skuteczności terapeutycznej. 

Kobicystat jest inhibitorem transporterów: glikoproteiny P, BCRP, MATE1, OATP1B1 i OATP1B3. Stosowanie substancji będących substratami tych nośników podczas terapii kobicystatem prowadzi do zwiększenia  ich osoczowego stężenia . 

Kobicystatu nie należy stosować jednocześnie z: antagonistami receptorów adrenergicznych α (np. alfuzosyna), lekami antyarytmicznymi (np. amiodaron, chinidyna), lekami przeciwdrgawkowymi (np. karbamazepina, fenobarbital, fenytoina), lekami przeciwprątkowymi (np. ryfampicyna), pochodnymi sporyszu (np. dihydroergotamina, ergometryna, ergotamina), lekami pobudzającymi perystaltykę przewodu pokarmowego (np. cyzapryd), inhibitorami reduktazy HMG-CoA (np. lowastatyna, symwastatyna), pimozydem, syldenafilem (stosowanym w terapii tętniczego nadciśnienia płucnego), lekami uspokajającymi oraz nasennymi (midazolam podawany doustnie, triazolam).

Jednoczesne stosowanie kobicystatu z zielem dziurawca (Hypericum perforatum) prowadzi zmniejszenia osoczowego stężenia substancji, zmniejszenia aktywności oraz efektu terapeutycznego oraz możliwości powstawania oporności na leczenie. 

Ze względu na niewystarczające wyniki badań klinicznych dotyczących wpływu leczenia kobicystatem w czasie trwania ciąży, stosowanie substancji przez ciężarne pacjentki jest możliwe jedynie w niezbędnych sytuacjach (stan kliniczny pacjentki wymaga leczenia kobicystatem). 

Nie można wykluczyć zdolności kobicystatu do przenikania do mleka kobiecego. Karmienie piersią podczas terapii kobicystatem jest przeciwwskazane. 

Badania na organizmach zwierzęcych nie wykazały szkodliwego wpływu leczenia kobicystatem na zdolności reprodukcyjne. 

Przyjęcie zbyt wysokiej dawki kobicystatu może prowadzić do przedawkowania substancji objawiającego się zatruciem oraz zaburzeniem parametrów życiowych. 

Kobicystat działa jako inhibitor cytochromu P450 ograniczając metabolizm oraz zwiększając aktywność substancji, których metabolizm zależny jest od P450 (takich jak atazanawir oraz darunawir).  

Zalecane jest stosowanie kobicystatu w terapii skojarzonej z darunawirem oraz atazanawirem wraz z pożywieniem. Kobicystat osiąga stężenie maksymalne 4 godziny po podaniu. 

Kobicystat wiąże się z białkami osocza w 98%. 

Kobicystat ulega metabolizmowi w procesie utleniania przez CYP3A oraz CYP2D6.

Czas półtrwania kobicystatu wynosi od 3 do 4 godzin. Wydalanie substancji odbywa się z moczem oraz kałem.