Elotuzumab, Elotuzumabum - Zastosowanie, działanie, opis

Elotuzumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym IgG wskazanym w połączeniu z deksametazonem oraz lenalidomidem lub pomalidomidem, w celu leczenia pacjentów ze szpiczakiem mnogim.

Elotuzumab podawany jest dożylnie.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest rodzaju terapii (to znaczy z jakim lekiem skojarzony jest elotuzumab) oraz od masy ciała pacjenta.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 10 mg/kg masy ciała do 20 mg/kg masy ciała.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na elotuzumab.

W czasie terapii substancją czynną, liczba zakażeń wśród pacjentów ze szpiczakiem mnogim, była większa w porównaniu do grupy kontrolnej. Zaleca się obserwację chorych i wdrożenie odpowiedniego leczenia. 

W czasie leczenia zaleca się kontrolę pacjentów w kierunku wykrycia rozwoju wtórnych złośliwych nowotworów pierwotnych.

U pacjentów leczonych elotuzumabem obserwowano reakcje związane z podaniem wlewu. W związku z tym zalecana jest premedykacja z deksametazonu, antagonisty receptora H1, antagonisty receptora H2 oraz paracetamolu.

Jeśli reakcje związane z podaniem wlewu są umiarkowane, wówczas nie trzeba przerywać terapii substancją czynną. Należy jedynie zmniejszyć szybkość wlewu, a chorego pozostawić pod obserwacją.

Jeśli reakcje związane z podaniem wlewu są ciężkie, wówczas zaleca się zakończenie terapii i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Adalimumab (Adalimumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Certolizumab pegol (Certolizumab pegol)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etanercept (Etanercept)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fingolimod (Fingolimod)	inne leki immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Golimumab (Golimumab)	przeciwciała monoklonalne - przeciwreumatyczne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Infliksymab (Infliximab)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Leflunomid (Leflunomide)	selektywne leki immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Natalizumab (Natalizumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Tofacytynib (Tofacitinib)	selektywne leki immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Iksazomib (Ixazomib)	inne leki przeciwnowotworowe

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dinutuksymab beta (Dinutuximab beta)	przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Alemtuzumab (Alemtuzumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Azatiopryna (Azathioprine)	inne leki immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Bortezomib (Bortezomib)	inne leki przeciwnowotworowe

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kanakinumab (Canakinumab)	inhibitory interleukiny

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kladrybina (Cladribine)	antymetabolity, analogi puryn

Jednoczesne stosowanie substancji powoduje obniżenie odporności organizmu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klofarabina (Clofarabine)	antymetabolity, analogi puryn

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pomalidomid (Pomalidomide)	inne leki immunosupresyjne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ponatynib (Ponatinib)	inhibitory kinazy białkowej

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do obniżenia liczby krwinek czerwonych, białych, a także płytek krwi.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Topotekan (Topotecan)	inne leki przeciwnowotworowe

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Trabektedyna (Trabectedin)	inne cytostatyki pochodzenia naturalnego

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amiodaron (Amiodarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorochina (Chloroquine)	substancje przeciwpierwotniakowe

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dapson (Dapsone)	inne leki przeciwbakteryjne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Stawudyna (Stavudine)	nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Erybulina (Eribulin)	inne leki przeciwnowotworowe

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etambutol (Ethambutol)	substancje stosowane w leczeniu gruźlicy

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Izoniazyd (Isoniazid)	substancje stosowane w leczeniu gruźlicy

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kolchicyna (Colchicine)	substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewodopa (Levodopa)	DOPA i pochodne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Linezolid (Linezolid)	inne leki przeciwbakteryjne

Jednoczesne stosowanie substancji czynnych może prowadzić do zaburzenia przewodzenia impulsów w obszarze nerwów obwodowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Paklitaksel (Paclitaxel)	taksoidy

Substancja czynna nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli jednak u pacjenta wystąpią reakcje związane z podaniem wlewu, wówczas należy poinformować chorego, aby zachował ostrożność w czasie wykonywania tych czynności. 

W związku z tym, że elotuzumab może być wykrywany w czasie oznaczania białek surowicy metodą elektroforezy i immunofiksacji, może fałszować wyniki dotyczące etapu choroby u pacjentów z białkiem szpiczakowym klasy IgG typu kappa.

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach dotyczących stosowania substancji czynnej w okresie ciąży. Stosowanie elotuzumabu w ciąży jest przeciwwskazane.

Substancja czynna nie jest obecna w mleku kobiecym. W związku tym, że zgodnie ze wskazaniami związek stosowany jest w połączeniu z lenalidomidem lub pomalidomidem, nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji.

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach dotyczących płodności podczas stosowania elotuzumabu.

Podanie dożylne: zapalenie płuc, półpasiec, zapalenie górnych dróg oddechowych, limfopenia, leukopenia, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła, reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość, zmiany nastroju, ból głowy, niedoczulica, zakrzepica żył głębokich, kaszel, ból w jamie ustno-gardłowej, biegunka, nocne poty, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, gorączka, zmniejszenie masy ciała, reakcja na wlew.

W badaniach klinicznych zaobserwowano jeden przypadek przedawkowania substancji czynnej. Przedawkowanie nie spowodowało u pacjenta dodatkowych objawów niepożądanych. 

Elotuzumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym IgG, które jest specyficznie ukierunkowane na białko SLAMF7. Białko SLAMF7 ulega ekspresji na komórkach szpiczaka niezależnie od nieprawidłowości cytogenetycznych. Ekspresja białka SLAMF7 jest również obserwowana między innymi w komórkach NK, komórkach plazmatycznych, a na niższych poziomach w określonych podzbiorach komórek odpornościowych. Mechanizm działania elotuzumabu polega na tym, że związek aktywuje w sposób bezpośredni komórki NK poprzez szlak SLAMF7 i receptory Fc. Substancja czynna działa również na białko SLAMF7 zlokalizowane na komórkach szpiczaka i ułatwia interakcję z komórkami NK, pośrednicząc w zabijaniu komórek szpiczaka poprzez mechanizm cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał (ADCC).

Biodostępność substancji czynnej jest natychmiastowa, ponieważ elotuzumab podawany jest dożylnie.

W wyniku badań farmakokinetycznych obliczono, że średnia objętość dystrybucji wynosi około 5.7 l.

W związku z tym, że substancja czynna jest przeciwciałem monoklonalnym, oczekuje się, iż w organizmie chorego będzie rozkładana do peptydów i aminokwasów (szlaki kataboliczne).

W wyniku badań farmakokinetycznych obliczono, że średni całkowity klirens substancji czynnej w dawce 10mg/kg masy ciała wynosił około 0,194 l/dobę.