Briwaracetam, Brivaracetamum - Zastosowanie, działanie, opis

Lek jest stosowany w terapii uzupełniającej w leczeniu napadów częściowych i częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 roku życiu z padaczką.

Lek występuje w postaci tabletek powlekanych, które należy połykać w całości, popijając płynem. Briwaracetam można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Zaleca się w początkowej fazie leczenia dawkę 50-100mg dobowo. W zależności od reakcji pacjenta na lek, tolerancji leczenia dawkę dostosowuję się oscylując w przedziale od 50-200mg na dobę.

Jeśli dojdzie do sytuacji pominięcia dawki leku, zaleca się przyjęcie tabletki, gdy tylko pacjent sobie o tym przypomni, a następnie przyjęcie kolejnej dawki o zwykłej porze rano lub wieczorem.

Przerwanie stosowania leku należy prowadzić stopniowo, zmniejszając dawkę wyjściową o 50mg/dobę co tydzień. W ostatnim tygodniu terapii zaleca się stosowanie 20mg leku na dobę.

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawki, choć w tej grupie wiekowej doświadczenie kliniczne jest ograniczone.

W przypadku pacjentów z zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawki, jednak ze względu na brak danych u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek poddanych dializie nie zaleca się stosowania briwaracetamu.

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zastosowanie początkowej dawki 50mg na dobę, ze względu na zwiększoną ekspozycję na briwaracetam. We wszystkich stadiach zaburzenia czynności wątroby zaleca się za dawkę maksymalną stosowanie 150mg na dobę.

Ze względu na brak wystarczających danych potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania briwaracetamu u dzieci i młodzieży do 16 roku życia leku nie powinno się stosować w powyższej grupie wiekowej.

Lek jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na briwaracetam.

Podczas terapii briwaracetamem istnieje ryzyko wystąpienia myśli zachowań samobójczych, dlatego też pacjentów przyjmujących lek należy bacznie obserwować pod tym kątem. W momencie wystąpienia powyższych działań zaleca się niezwłocznie zgłosić do lekarza prowadzącego.

Ze względu na brak wystarczających danych u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, należy zachować szczególną ostrożność i indywidualnie dostosować dawkę leku.

Briwaracetam zwiększa dwukrotnie wpływ alkoholu na funkcje psychoruchowe, czujność i pamięć, dlatego nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie leczenia briwaracetamem. 

Briwaracetam wykazuje niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn potencjalnie niebezpiecznych. Niektórzy pacjenci podczas terapii lekiem mogą odczuwać senność, zawroty głowy i inne objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN), dlatego też nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn potencjalnie niebezpiecznych podczas terapii lekiem.

W przypadku leków przeciwpadaczkowych dostępne badania wykazały, że ryzyko wystąpienia wad rozwojowych u dzieci kobiet poddanych terapii występują dwa lub trzy razy częściej niż u ogólnej populacji. Zwiększenie częstotliwości wad rozwojowych zaobserwowano u potomstwa kobiet stosujących terapię wielolekową, jednak przerwanie skutecznego dotychczasowego leczenia może mieć szkodliwe skutki dla matki i płodu. Badanie u kobiet w ciąży nad bezpieczeństwem stosowania briwaracetamu są mocno ograniczone. W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że lek łatwo przenika przez łożysko, choć bez działania teratogennego. Wspomniane działania nie są jednak potwierdzone u ludzi. W badaniach klinicznych briwaracetam stosowano tylko i wyłącznie w terapii wspomagającej z innym lekiem przeciwpadaczkowym, co skutkowało zwiększenie stężenia aktywnego metabolitu, jednak bez określenia wpływu tego zjawiska na w okresie ciąży.

Ze względu na brak wystarczających danych jednoznacznie określających brak szkodliwego wpływu leku na ciążę i rozwijający się płód nie zaleca się stosowania leku, chyba że korzyści wynikające z terapii dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.

Nie wykazano, czy briwaracetam przenika do mleka matki. Dostępne badania na zwierzętach wskazują, że lek przenika do mleka samic. Jednoczesne stosowanie brwiracatemau i karbamazepiny powodowało wzrost ilości epoksydu karbamazepiny wydzielanego z mlekiem matki, jednak dotychczas nie określono znaczenia klinicznego powyższego efektu. Należy rozważyć przerwanie karmienia piersią, uwzględniając korzyści wynikające z leczenia briwaracetamem dla matki.

Brak dostępnych danych dotyczących wpływu briwaracetamu na płodność u ludzi. W badaniach na szczurach nie zaobserwowano wpływu leku na płodność.

Dostępne wyniki badań przedawkowania leku u ludzi są ograniczone.
U zdrowego pacjenta, który przyjął jednorazowo wielokrotność dawki dobowej zaobserwowano senność i zawroty głowy.

Briwaracetam wykazuje wysokie powinowactwo do białka SV2A. Wiadomo, że SV2A odgrywa rolę w epileptogenezie poprzez modulację uwalniania synaptycznego GABA. Uważa się, że brywaracetam wywiera działanie przeciwpadaczkowe poprzez wiązanie się z SV2A. Wiadomo również, że briwaracetam hamuje kanały Na⁺, co może również przyczyniać się do jego działania przeciwpadaczkowego.

Briwaracetam jest szybko i całkowicie wchłaniany po podaniu doustnym, a jego biodostępność wynosi 100%.

Lek stosunkowo słabo wiąże się z białkami osocza. Ze względu na swoje właściwości lipofilne briwaracetam łatwo przenika przez błony komórkowe. Objętość dystrybucji wynosi 0,5l/kg.

Lek jest głównie metabolizowany na skutek hydrolizy części amidowej do kwasu karboksylowego oraz hydroksylacji bocznego łańcucha propylowego. Zjawisko hydrolizy odbywa się przy udziale amidazy wątrobowej i pozawątrobowej, natomiast hydroksylacja na skutek działania CYP2C19. Oba metabolity ulegają dalszym przemianom tworząc powszechnie występujący kwas hydroksylowy. Osoby bez aktywności enzymu CYP2C19, nieaktywne mutacje CYP2C19, będą bardziej narażeni na standardowe dawki brywaracetamu, ponieważ są mniej zdolni do metabolizowania leku do jego nieaktywnej postaci w celu wydalenia, mogą mieć zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Powstałe metabolity są nieaktywne farmakologicznie.

Briwaracetam po przemianach metabolicznych jest głównie wydalany z moczem, po około 72 godzinach po przyjęciu. Mniej niż 1% dawki jest wydalane z kałem, a mniej niż 10% w postaci niezmienionej z moczem.