Worykonazol, Voriconazolum - Zastosowanie, działanie, opis

Worykonazol to substancja przeciwgrzybicza z grupy triazoli o szerokim spektrum działania. Jest stosowana w leczeniu inwazyjnej aspergilozy oraz kandydemii u pacjentów bez towarzyszącej neutropenii. Worykonazol stosuje się również w leczeniu ciężkich, opornych na flukonazol zakażeń inwazyjnych Candida (w tym Candida krusei), a także ciężkich zakażeń grzybiczych wywołanych przez Scedosporium spp. i Fusarium spp. Wśród wskazań do stosowania można wyróżnić również profilaktykę inwazyjnych zakażeń grzybiczych u pacjentów wysokiego ryzyka po przeszczepieniu szpiku kostnego.

Worykonazol stosuje się doustnie i dożylnie. Doustnie substancję przyjmuje się godzinę przed lub godzinę po posiłku.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących na przykład niewydolność wątroby.

Podanie doustne:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych (masa ciała powyżej 40 kg): 800 mg – dawka nasycająca podana w ciągu pierwszych 24 godzin.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych (masa ciała powyżej 40 kg): 400 mg – dawka podtrzymująca podana po pierwszych 24 godzinach.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych (masa ciała poniżej 40 kg): 400 mg – dawka nasycająca podana w ciągu pierwszych 24 godzin.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych (masa ciała poniżej 40 kg): 200 mg – dawka podtrzymująca podana po pierwszych 24 godzinach.

Podanie dożylne:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 6 mg/kg mc. co 12 godzin – dawka nasycająca podana w ciągu pierwszych 24 godzin.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 4 mg/kg mc. dwa razy na dobę – dawka podtrzymująca podana po pierwszych 24 godzinach.

Przeciwskazaniem jest nadwrażliwość na worykonazol.

Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia worykonazolem należy monitorować zaburzenia elektrolitowe (hipokalcemia, hipokaliemia, hipomagnezemia).

Czas trwania leczenia powinien być możliwe jak najkrótszy i zależny od reakcji mikologicznej i klinicznej na lek. Leczenie powyżej 6 miesięcy należy przeprowadzić pod kątem oceny stosunku korzyści do ryzyka.

Jeśli w trakcie leczenia worykonazolem zostaną zaobserwowane działania niepożądane, należy zakończyć podawanie substancji i rozważyć wykorzystanie innych leków przeciwgrzybiczych.

Worykonazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Zaleca się monitorowanie czynności wątroby. 

U pacjentów, u których stwierdzono nadwrażliwość na inne azole, należy zachować ostrożność w trakcie stosowania substancji.

Worykonazol należy stosować z zachowaniem środków ostrożności w przypadku pacjentów z czynnikami ryzyka, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca takich jak: bradykardia zatokowa, kardiomiopatia (zwłaszcza z towarzyszącą niewydolnością serca), objawowe arytmie, wrodzone lub nabyte wydłużenie odstępu QTc oraz jednoczesne przyjmowanie preparatów leczniczych, które mogą wydłużać odstęp QTc.

Należy badać pracę nerek pacjentów leczonych worykonazolem, uwzględniając badanie poziomu kreatyniny w krwi. 

Pacjentów, u których wystąpią skórne reakcje złuszczające, takie jak zespół Stevensa–Johnsona, należy ściśle kontrolować. Jeśli zmiany skórne zaczną postępować powinno się przerwać leczenie worykonazolem.

Jeżeli u pacjenta wystąpi ból kości, a wyniki radiologiczne będą wskazywać na zapalenie okostnej, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

W trakcie terapii worykonazolem zaleca się unikania ekspozycji na światło słoneczne oraz konieczność noszenia odzieży chroniącej przed światłem słonecznym i stosowania preparatów z filtrem chroniącym przed promieniowaniem UV. Związane jest to z występowaniem reakcji fototoksycznych.

Worykonazolu nie należy łączyć z substratami CYP3A4 (terfenadyną, astemizolem, cyzaprydem, pimozydem oraz chinidyną). Przeciwwskazaniem jest również łączenie substancji z ryfampicyną, karbamazepiną czy fenobarbitalem. Do interakcji dochodzi również w przypadku połączeń worykonazolu z efawirenzem, rytonawirem, syrolimusem i alkaloidami sporyszu (ergotaminą, dyhydroergotaminą).

Zwiększone stężenie tych substancji w osoczu może prowadzić do wydłużenia odstępu QTc oraz rzadko do występowania zaburzeń rytmu typu torsades de pointes.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyzapryd (Cisapride)	substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania

Jednoczesne podawanie z ryfampicyną, może znacząco zmniejszać stężenie worykonazolu w osoczu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin))	antybiotyki - INNE

Jednoczesne podawanie z karbamazepiną, może znacząco zmniejszać stężenie worykonazolu w osoczu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Karbamazepina (Carbamazepine)	leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe

Jednoczesne podawanie z fenobarbitalem, może znacząco zmniejszać stężenie worykonazolu w osoczu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital)	inne leki przeciwpadaczkowe

Jednoczesne podawanie standardowej dawki worykonazolu z efawirenzem w dawce 400 mg raz na dobę lub większej jest przeciwwskazane, ponieważ efawirenz znacząco zmniejsza stężenie worykonazolu w osoczu. Worykonazol natomiast znacząco zwiększa stężenie efawirenzu w osoczu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Efawirenz (Efavirenz)	nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy

Jednoczesne podawanie z rytonawirem w dużej dawce (400 mg dwa razy na dobę lub większej) znacząco zmniejsza stężenie worykonazolu w osoczu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Rytonawir (Ritonavir)	inhibitory proteazy HIV

Worykonazol może zwiększać stężenie alkaloidów sporyszu w osoczu. Może dojść do zatrucia alkaloidami sporyszu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dihydroergotamina (Dihydroergotamine)	inne substancje przeciwmigrenowe
Ergotamina (Ergotamine)	alkaloidy sporyszu

W razie jednoczesnego stosowania fenytoiny i worykonazolu konieczne jest ścisłe monitorowanie stężeń fenytoiny we krwi.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenytoina (Phenytoin)	leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania worykonazolu i ewerolimusu, ponieważ worykonazol znacznie zwiększa stężenie ewerolimusu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ewerolimus (Everolimus)	inhibitory kinazy białkowej

Po jednoczesnym zastosowaniu metadonu z worykonazolem zwiększa się stężenie metadonu. Z tego względu podczas jednoczesnego stosowania metadonu i worykonazolu zaleca się częste monitorowanie reakcji niepożądanych i toksyczności związanych z przyjmowaniem metadonu, w tym wydłużenia odstępu QTc. Konieczne może być zmniejszenie dawki metadonu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Metadon (Methadone)	agoniści receptora opioidowego

Jednoczesne stosowanie worykonazolu i fentanylu powoduje wzrost wartości AUC fentanylu. Może być konieczne zwiększenie częstości monitorowania reakcji niepożądanych związanych z opioidami (w tym dłuższy okres monitorowania oddechu).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fentanyl (Fentanyl)	agoniści receptora opioidowego

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania enkorafenibu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Enkorafenib (Encorafenib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klozapina (Clozapine)	neuroleptyki atypowe

Substancje te zwiększają wrażliwość skóry na promienie słoneczne. Skutkiem ich jednoczesnego stosowania jest znaczny wzrost ryzyka wystąpienia i nasilenia objawów poparzenia takich jak: zaczerwienienie, świąd, ból, pęcherze.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas 5-aminolewulinowy (5-aminolevulinic acid)	leki stosowane w terapii fotodynamicznej

Stosowanie obu substancji równocześnie prowadzi do znacznego nasilenia działania naloksegolu i jego objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Naloksegol (Naloxegol)	antagoniści receptora opioidowego

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanego działania pazopanibu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pazopanib (Pazopanib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie może spowodować nasilenie objawów niepożądanego działania rybocyklibu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Rybocyklib (Ribociclib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania tofacytynidu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Tofacytynib (Tofacitinib)	selektywne leki immunosupresyjne

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Wemurafenib (Vemurafenib)	inhibitory kinazy białkowej

Jednoczesne stosowanie substancji prowadzi do nasilenia przeciwzakrzepowego działania apiksabanu, zwiększając ryzyko wystąpienia krwawień.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Apiksaban (Apixaban)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Beksaroten (Bexarotene)	inne leki przeciwnowotworowe

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanego działania loperamidu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Loperamid (Loperamide)	leki przeciwbiegunkowe

Jednoczesne stosowanie substancji zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia nasilenie objawów niepożądanego działania trabektedyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Trabektedyna (Trabectedin)	inne cytostatyki pochodzenia naturalnego

Łączne przyjmowanie substancji może powodować nasilenie działania temsyrolimusu i jego objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Temsyrolimus (Temsirolimus)	inne leki przeciwnowotworowe

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko upośledzenia funkcji wątroby.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Allopurynol (Allopurinol)	substancje hamujące syntezę kwasu moczowego - inhibitory oksydazy ksantynowej

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amiodaron (Amiodarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III

Stosowanie obu substancji równocześnie znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych objawów niepożądanego działania brygatynibu na wątrobę, trzustkę, serce, płuca, mięśnie, oczy.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Brygatynib (Brigatinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie może powodować nasilenie działania citalopramu i wystąpienie objawów niepożądanych (w tym groźnych zaburzeń rytmu serca).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Citalopram (Citalopram)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dronedaron (Dronedarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III

Jednoczesne stosowanie substancji prowadzi do nasilenia działania eliglustatu i jego objawów niepożądanych. Najczęściej są to: nudności, biegunka, ból brzucha, wzdęcia, ból głowy, omdlenie, ból stawów.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Eliglustat (Eliglustat)	VARIA / INNE

Stosowanie obu leków równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Haloperidol (Haloperidol)	neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu

Stosowanie obu substancji równocześnie prowadzi do nasilenia działania iwabradyny i jej objawów niepożądanych. Mogą wystąpić: zaburzenia widzenia, nudności, biegunka, wahania ciśnienia krwi, nadmierne zwolnienie rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Iwabradyna (Ivabradine)	inne leki nasercowe

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania iwakaftoru i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych. Najczęściej są to: bóle i zawroty głowy, nudności, ból brzucha, ból gardła, wysypka.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Iwakaftor (Ivacaftor)	inne substancje stosowane w chorobach płuc i oskrzeli

Stosowanie substancji jednocześnie znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenie niepożądanych działań kobimetynibu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kobimetynib (Cobimetinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie substancji jednocześnie może znacznie nasilać działanie lerkanidypiny, powodując wystąpienie objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lerkanidypina (Lercanidipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Stosowanie substancji jednocześnie może znacznie nasilać i przedłużać działanie oksykodonu, zwiększając ryzyko przedawkowania.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Oksykodon (Oxycodone)	agoniści receptora opioidowego

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Piperachina (Piperaquine)	substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania

Stosowanie substancji jednocześnie znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia objawów niepożądanego działania rupatadyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Rupatadyna (Rupatadine)	antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego

Stosowanie substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Sotalol (Sotalol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania symeprewiru i zwiększa ryzyko wystąpienia jego działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Symeprewir (Simeprevir)	substancje przeciwwirusowe stosowane w HCV

Stosowanie substancji jednocześnie może znacznie nasilać działanie syrolimusu, zwiększając ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Syrolimus (Sirolimus)	selektywne leki immunosupresyjne

Stosowanie substancji jednocześnie zwiększa ryzyko nasilenia objawów niepożądanego działania takrolimusu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Takrolimus (Tacrolimus)	inhibitory kalcyneuryny

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania winorelbiny i jej objawów niepożądanych. Wzrasta ryzyko zmniejszenia liczby krwinek białych, czerwonych i płytek krwi.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Winorelbina (Vinorelbine)	alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi

Stosowanie substancji równocześnie prowadzi do nasilenia działania aksytynibu, zwiększając jednocześnie ryzyko wystąpienia poważnych objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Aksytynib (Axitinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amisulpryd (Amisulpride)	neuroleptyki atypowe

Stosowanie obu substancji jednocześnie istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia niepożądanych działań bosutynibu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Bosutinib (Bosutinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji równocześnie może nasilać działanie ibrutynibu, zwiększając jednocześnie ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrutynib (Ibrutinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia niepożądanych działań lomitapidu, zwłaszcza na wątrobę.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lomitapid (Lomitapide)	inne substancje zmniejszające stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi o zróżnicowanym mechanizmie działania

Stosowanie substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych lurazydonu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lurazydon (Lurasidone)	neuroleptyki atypowe

Jednoczesne stosowanie substancji prowadzi do znacznego nasilenia działania palbocyklibu i zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia jego objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Palbocyklib (Palbociclib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie substancji jednocześnie może nasilać działanie ruksolitynibu i zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ruksolitynib (Ruxolitinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie substancji równocześnie spowoduje nasilenie działania tikagreloru. Wzrasta ryzyko wystąpienia krwotoków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Tikagrelor (Ticagrelor)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Łączne stosowanie substancji prowadzi do nasilenia przeciwzakrzepowego działania warfaryny, zwiększając ryzyko wystąpienia krwawień i krwotoków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Warfaryna (Warfarin)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania wenetoklaksu i znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Wenetoklaks (Venetoclax)	inne leki przeciwnowotworowe

Stosowanie obu substancji jednocześnie znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń w pracy wątroby.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Teryflunomid (Teriflunomide)	selektywne leki immunosupresyjne

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania almotryptanu i jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Almotryptan (Almotriptan)	tryptany - selektywni agoniści receptora serotoninowego 5-HT1

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania cyproteronu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyproteron (Cyproterone acetate)	inne leki hormonalne

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania dienogestu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dienogest (Dienogest)	progestageny

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania eletryptanu i jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia i nasilenia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Eletryptan (Eletriptan)	tryptany - selektywni agoniści receptora serotoninowego 5-HT1

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Erybulina (Eribulin)	inne leki przeciwnowotworowe

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania etonogestrelu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etonogestrel (Etonogestrel)	progestageny

Stosowanie substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania gestodenu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Gestoden (Gestodene)	progestageny

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Idarubicyna (Idarubicin)	antybiotyki cytostatyczne

Skutkiem jednoczesnego doustnego stosowania substancji może być wystąpienie i nasilenie objawów niepożądanego działania iwermektyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Iwermektyna (Ivermectin)	substancje przeciwpasożytnicze do użytku ogólnego

Substancje te mogą niekorzystnie wpływać na wątrobę.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klofarabina (Clofarabine)	antymetabolity, analogi puryn

Skutkiem jednoczesnego stosowania substancji może być silniejsze działanie lewonorgestrelu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewonorgestrel (Levonorgestrel)	progestageny

Stosowanie obu substancji równocześnie prowadzi do nasilenia działania lezynuradu i zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lezynurad (Lesinurad)	substancje zwiększające wydalanie kwasu moczowego - substancje urykozuryczne

Skutkiem jednoczesnego stosowania substancji może być silniejsze działanie progesteronu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Progesteron (Progesterone)	progesteron i gestageny

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Tolterodyna (Tolterodine)	leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu

Jednoczesne stosowanie substancji prowadzi do osłabienia przeciwgrzybiczego działania worykonazolu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Enzalutamid (Enzalutamide)	inne leki przeciwnowotworowe

Stosowanie obu substancji równocześnie może nasilać działanie gefitynibu, zwiększając jednocześnie ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Gefitynib (Gefitinib)	inhibitory kinazy białkowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine)	substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Maprotylina (Maprotiline)	substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Norfloksacyna (Norfloxacin)	fluorochinolony

Stosowanie obu substancji jednocześnie prowadzi do nasilenia działania trazodonu i jego objawów niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Trazodon (Trazodone)	SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny

Łączne przyjmowanie substancji może powodować nasilenie działania atorwastatyny i wystąpienie objawów jej niepożądanego działania.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Atorwastatyna (Atorvastatin)	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Łączne przyjmowanie substancji może powodować nadmierny wzrost stężenia lowastatyny we krwi nasilając jej działanie i prowadząc do uszkodzenia mięśni.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin))	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Łączne przyjmowanie substancji może powodować nadmierny wzrost stężenia simwastatyny we krwi nasilając jej działanie i prowadząc do uszkodzenia mięśni.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Simwastatyna (Simvastatin)	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Łączne stosowanie substancji może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego acenokumarolu, zwiększając ryzyko krwawień.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K

Stosowanie obu substancji równocześnie może nasilać działanie worykonazolu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Azytromycyna (Azithromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy

Stosowanie obu substancji jednocześnie może nasilać działanie cilostazolu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Cilostazol (Cilostazol)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Stosowanie obu substancji jednocześnie może nasilać działanie cyklosporyny, zwiększając ryzyko wystąpienia groźnych działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine)	inhibitory kalcyneuryny

Stosowanie obu substancji jednocześnie może znacznie osłabiać działanie przeciwgrzybicze worykonazolu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Deksametazon (Dexamethasone)	glikokortykosteroidy

Stosowanie obu substancji jednocześnie może znacznie nasilać oraz przedłużać działanie diazepamu, powodując wystąpienie jego działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Diazepam (Diazepam)	BZD - benzodiazepiny

Stosowanie obu substancji równocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Erytromycyna (Erythromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy

Substancje te mają identyczny mechanizm działania. Ich łączne stosowanie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Flukonazol (Fluconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu

Stosowanie obu substancji jednocześnie może powodować wzrost stężenia ibuprofenu w organizmie oraz nasilenie jego działania.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibuprofen (Ibuprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol

Skutkiem jednoczesnego stosowania substancji może być osłabienie działania przeciwzakrzepowego klopidogrelu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klopidogrel (Clopidogrel)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Stosowanie obu substancji jednocześnie może nasilać ich działanie, ale także objawy niepożądane.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Omeprazol (Omeprazole)	IPP - inhibitory pompy protonowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie może nasilać ich działanie, ale także objawy niepożądane.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pantoprazol (Pantoprazole)	IPP - inhibitory pompy protonowej

Stosowanie obu substancji jednocześnie zwiększa ryzyko upośledzenia funkcji wątroby.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Sulfasalazyna (Sulfasalazine)	pochodne kwasu aminosalicylowego

Worykonazol nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Glimepiryd (Glimepiride)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika

Worykonazol nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Gliklazyd (Gliclazide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika

Worykonazol nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Glikwidon (Gliquidone)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika

Worykonazol nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Glipizyd (Glipizide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika

Stosowanie obu substancji jednocześnie może nasilać działanie zolpidemu, zwiększając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Zolpidem (Zolpidem)	niebenzodiazepinowe leki nasenne

Worykonazol może powodować objawy wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn tj. przejściowe i odwracalne zaburzenia widzenia na przykład: niewyraźne widzenie, zmienioną percepcję wzrokową i światłowstręt. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas terapii substancją, a w razie wystąpienia wyżej wymienionych objawów unikać wykonywania czynności, takich jak prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn.

Jednoczesne stosowanie preparatów zawierających w swym składzie wyciąg z ziela dziurawca oraz worykonazol może znacznie osłabiać działanie przeciwgrzybicze substancji. 

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania worykonazolu u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano negatywny wpływ na proces reprodukcji. Stosowanie substancji w ciąży jest przeciwwskazane, chyba że korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Brak danych klinicznych dotyczących wydzielania worykonazolu do mleka matki. Nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji.

Dane związane z badaniami na samcach i samicach szczurów nie wykazały zmniejszenia płodności (dotyczy dawek większych niż te stosowane u ludzi).

Podanie dożylne: reakcje w miejscu wkłucia oraz działania niepożądane jak w podaniu doustnym.

W badaniach klinicznych zaobserwowano nieliczne przypadki omyłkowego przedawkowania worykonazolu. Głównie dotyczyły one dzieci, które otrzymały maksymalnie pięciokrotną zalecaną dożylną dawkę substancji. Objawem przedawkowania był 10–minutowy światłowstręt. 

Worykonazol jest substancją przeciwgrzybiczą z grupy triazoli. Mechanizm przeciwgrzybiczego działania worykonazolu polega na hamowaniu zależnej od cytochromu P450 demetylacji 14–alfa–lanosterolu, stanowiącej ważny etap biosyntezy ergosteroli u grzybów. Wykazano, że działanie substancji jest bardziej selektywne względem cytochromów P450 grzybów niż cytochromów P450 ssaków.

Worykonazol jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Osiąga maksymalne stężenia w osoczu po 1–2 godzinach. Całkowita biodostępność substancji wynosi 96%. Jeśli worykonazol podawany jest z posiłkami wysokotłuszczowymi, to stężenie maksymalne zmniejsza się o około 34%. Zmiany pH w żołądku nie wpływają na wchłanianie związku.

Worykonazol wiąże się w około 58% z białkami osocza. Objętość dystrybucji dla worykonazolu w stanie stacjonarnym wynosi 4,6 l/kg.

Worykonazol jest metabolizowany przez izoenzymy wątrobowego układu cytochromu P450 (CYP2C19, CYP2C9 i CYP3A4). Podstawowym metabolitem substancji jest N–tlenek. Stanowi on 72% krążących metabolitów w osoczu.

Substancja jest usuwana poprzez metabolizm wątrobowy. Mniej niż 2% niezmienionego leku jest wydalane z moczem. Biologiczny okres półtrwania substancji wynosi około 6 godzin. Około 94% dawki jest wydalana w ciągu 96 godzin zarówno po podaniu doustnym jak i dożylnym.