Trametynib, Trametinibum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o trametynibie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2013
- Substancje aktywne
-
trametynib
- Działanie trametynibu
-
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
- Postacie trametynibu
-
tabletki powlekane
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ oddechowy
- Specjalności medyczne
-
Dermatologia i wenerologia, Onkologia kliniczna
- Rys historyczny trametynibu
-
Amerykańska instytucja US FDA (Food and Drug Administration, Agencja Żywności i Leków) zatwierdziła w 2013 roku wprowadzenie trametynibu na rynek USA przez podmiot odpowiedzialny GlaxoSmithKline LLC.
- Wzór sumaryczny trametynibu
-
C26H23FIN5O4
Spis treści
- Wskazania do stosowania trametynibu
- Dawkowanie trametynibu
- Przeciwskazania do stosowania trametynibu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania trametynibu
- Interakcje trametynibu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje trametynibu z pożywieniem
- Wpływ trametynibu na prowadzenie pojazdów
- Wpływ trametynibu na ciążę
- Wpływ trametynibu na laktację
- Wpływ trametynibu na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania trametynibu
- Mechanizm działania trametynibu
- Wchłanianie trametynibu
- Dystrybucja trametynibu
- Metabolizm trametynibu
- Wydalanie trametynibu
Wskazania do stosowania trametynibu
Trametynib jest wskazany do leczenia u osób dorosłych z nieoperacyjnym czerniakiem lub czerniaka z przerzutami z mutacją genu BRAF V600, w monoterapii lub w skojarzeniu z dabrafenibem.
Stosuje się go również w terapii skojarzonej z dabrafenibem niedrobnokomórkowego raka płuca dorosłych pacjentów wykazującego mutacje genu BRAF V600.
Dawkowanie trametynibu
Dawkowanie uzależnione jest od jednostki chorobowej, stanu pacjenta, masy ciała, odpowiedzi na leczenie i jest ustalane indywidualnie przez doświadczonych lekarzy w stosowaniu leków przeciwnowotworowych.
Dawka zwykle stosowana w monoterapii lub w skojarzeniu z dabrafenibem wynosi 2 mg na dobę.
Lek należy podawać między posiłkami (co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po) popijając szklanką wody.
Przeciwskazania do stosowania trametynibu
Przeciwwskazaniem do stosowania trametynibu jest uczulenie na ten lek oraz niedrożność naczyń żylnych siatkówki (RVO). Stosowanie trametynibu nie jest zalecane u pacjentów z RVO w wywiadzie.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania trametynibu
Podczas leczenia skojarzonego trametynibu z dabrafenibem zgłaszano występowanie nowych nowotworów złośliwych skórnych lub w innej lokalizacji.
Nie badano bezpieczeństwa stosowania trametynibu w leczeniu czerniaka z mutacją genu BRAF V600 z przerzutami do mózgu.
Podczas leczenia mogą wystąpić krwotoki. Zwykle mają przebieg łagodny, obserwowano jednak przypadki śmiertelne.
Należy zachować ostrożność u osób z zaburzeniami lewej komory serca, gdyż w trakcie leczenia zgłaszano zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca (LVEF).
Również należy być ostrożnym i nie jest zalecane stosowanie leku u pacjentów z niedrożnością naczyń żylnych siatkówki (RVO), niewyrównaną jaskrą, niewyrownanym nadciśnieniem tętniczym i niewyrównaną cukrzycą lub przebytym zespołem nadlepkości lub nadkrzepliwości. Trametynib może powodować zaburzenia widzenia takie jak odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki i niedrożność naczyń żylnych siatkówki.
Osoby z umiarkowaną lub silną niewydolnością wątroby powinni zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku, ponieważ jego główną drogą eliminacji są drogi żółciowe.
Należy kontrolować ciśnienie tętnicze przez rozpoczęciem i w trakcie leczenia. Monoterapia i leczenie skojarzone z dabrafenibem może powodować wzrost ciśnienia.
Trametynib może powodować zatorowość płucną lub zapalenie żył głębokich. W takich przypadkach należy zaprzestać leczenia.
U pacjentów z czynnikami ryzyka perforacji przewodu pokarmowego należy zachować szczególną ostrożność. Notowano przypadki zapalenia okrężnicy i perforacji przewodu pokarmowego (w tym przypadki śmiertelne) w trakcie leczenia trametynibem w monoterapii lub w skojarzeniu z dabrafenibem.
Interakcje trametynibu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Rytonawir (Ritonavir) | inhibitory proteazy HIV |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Interakcje trametynibu z pożywieniem
Trametynib należy podawać na czczo (co najmniej 1 godzinę przed jedzeniem lub 2 godziny po).
Pokarm zmniejsza wchłanianie leku z przewodu pokarmowego.
Wpływ trametynibu na prowadzenie pojazdów
Należy ocenić zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych, gdyż trametynib może powodować zawroty głowy oraz senność, zaburzenia widzenia.
Wpływ trametynibu na ciążę
Nie należy stosować trametynibu w czasie ciąży. Nie ma wystarczających badań określających bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży. W badaniach ma szczurach obserwowano zmniejszenie masy ciała płodów oraz zwiększoną liczbę poronień.
Wpływ trametynibu na laktację
Nie ma badań, które informowałyby o tym czy trametynib przenika do mleka matki. Nie zaleca się karmienia piersią w trakcie leczenia.
Wpływ trametynibu na płodność
Trametynib może obniżać płodność u kobiet. Badania na zwierzętach wykazały zaburzenia w rozwoju jajników, ciałka żółtego i śluzówki macicy.
W badaniach toksyczności prowadzonych na zwierzętach nie stwierdzono jednak wpływu leczenia na tkanki rozrodcze samców.
Skutki uboczne
- biegunka
- wzrost stężenia aminotransferazy alaninowej
- gorączka
- ból stawów
- ból brzucha
- obrzęk obwodowy
- Krwotok
- zmęczenie
- zaparcia
- wysypka
- wymioty
- świąd
- suchość skóry
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- nudności
- nadciśnienie tętnicze
- łysienie
- kaszel
- bóle mięśniowe
- zanokcica
- zapalenie mieszków włosowych
- zapalenie tkanki łącznej
- obrzęk limfatyczny
- astenia
- wysypka krostkowa
- niedokrwistość
- Zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory.
- zapalenie płuc
- obrzęk twarzy
- bradykardia
- zapalenie jamy ustnej
- zaburzenia widzenia
- rumień
- odwodnienie
- niewyraźne widzenie
- zapalenie okrężnicy
- rabdomioliza
- perforacja przewodu pokarmowego
- niewydolność serca
- śródmiąższowe zapalenie płuc
- krwawienie do siatkówki
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania trametynibu
W badaniach klinicznych zgłoszono tylko jeden przypadek przypadkowego przedawkowania. Pacjent nie zgłaszał zdarzeń niepożądanych na skutek tego przedawkowania.
Mechanizm działania trametynibu
Trametynib jest inhibitorem aktywacji i aktywności kinaz białkowych aktywowanych mitogenami (MEK1 i MEK2) regulowanych sygnałami zewnątrzkomórkowymi (ERK). Jest selektywnym, allosterycznym oraz odwracalnym inhibitorem.
Kinazy białkowe MEK w czerniaku złośliwym są aktywowane często przez białka powstałe w wyniku mutacji genu BRAF.
Trametynib hamuje wzrost linii komórkowej czerniaka z mutacją genów BRAF V600.
Wchłanianie trametynibu
Trametynib wchłania się z przewodu pokarmowego i po 1,5 godzinie osiąga maksymalne stężenie we krwi. Podanie leku z tłustym pokarmem zmniejsza jego stężenie maksymalne w osoczu o 70% w porównaniu z podaniem na czczo.
Lek podany doustnie osiąga stężenie maksymalne o 72% mniejsze w porównaniu do podania dożylnego.
Dystrybucja trametynibu
Trametynib wiąże się w 97,4% z białkami osocza.
Metabolizm trametynibu
Trametynib metabolizowany jest w wątrobie za pośrednictwem karboksyloesterazy 1b/c oraz karboksyloesterazy c na drodze deacetylacji, deacetylacji z monooksygenacją lub w połączeniu z glukuronidacją.
Wydalanie trametynibu
80% podanej dawki wydalanie jest z kałem, mniej niż 20% z moczem i mniej niż 0,1% z moczem w formie niezmienionej.