Talimogen laherparepwek, Talimogene laherparepvec - Zastosowanie, działanie, opis

Talimogen laherparepwek to onkolityczny wirus (pochodzący od HSV-1), który został tak zmodyfikowany, aby można go było stosować w immunoterapii przeciwnowotworowej. 

Talimogen laherparepwek stosowany jest w terapii pacjentów z czerniakiem, który nie może być operowany, w stadium przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych lub przerzutów odległych nieobejmujących mózgu, kości, płuc lub innych narządów wewnętrznych. 

Talimogen laherparepwek stosowany jest w iniekcji do zmian skórnych, podskórnie oraz do węzłów chłonnych. Terapia z zastosowaniem talimogenu laherparepwek powinna być prowadzona pod nadzorem specjalisty doświadczonego w leczeniu przeciwnowotworowym. 

Dawki stosowane w liczeniu zależne są od wielkości zmian nowotworowych, schorzeń towarzyszących, odpowiedzi organizmu na terapię itp.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 1–4 ml.

Przeciwwskazaniem do stosowania substancji jest nadwrażliwość na talimogen laherparepweku, a także znaczne ubytki odporności takie jak wrodzone lub nabyte niedobory odporności komórkowej lub humoralnej. 

Brak odpowiednich badań dotyczących stosowania talimogenu laherparepwek w drugim oraz każdym kolejnym rzucie – nie można potwierdzić skuteczności terapii. 

Osoby należące do personelu medycznego oraz osoby będące w bliskim kontakcie z pacjentami wymagają zachowania szczególnej ostrożności oraz powinny unikać bezpośredniej styczności z ostrzykiwanymi zmianami lub płynami ustrojowymi. Przypadkowy kontakt z substancją zawierającą talimogen laherparepwek może prowadzić do przeniesienia infekcji oraz zakażenia wirusem opryszczki. 

Kobiety będące w ciąży oraz osoby z obniżoną odpornością powinny unikać bliskiego kontaktu z chorymi przyjmującymi talimogen laherparepwek. Nie powinny również zmieniać osobom chorym opatrunków. 

Miejsce objęte zmianą chorobową po podaniu talimogenu laherparepwek powinno zostać zaopatrzone opatrunkiem okluzyjnym. Nie należy również drapać oraz dotykać miejsca podania substancji ze względu na ryzyko jej rozniesienia na otoczenie. 

Podczas stosowania talimogenu laherparepwek zalecane jest stosowanie skutecznych barierowych metod antykoncepcyjnych np. prezerwatyw.

Pacjentkom w wieku rozrodczym stosującym talimogen laherparepwek zaleca się stosowanie skutecznej antykoncepcji w celu prewencji ciąży w czasie terapii. 

Podczas zmiany opatrunków u pacjentów przyjmujących talimogen laherparepwek zalecane jest stosowanie materiałów ochrony osobistej takich jak rękawice oraz odpowiednia dystrybucja i zabezpieczenie odpadów medycznych. 

Przed zastosowaniem acyklowiru u pacjentów należy rozważyć stosunek możliwych korzyści do ryzyka jednoczesnego stosowania talimogenu laherparepwek. Acyklowir może osłabiać działanie oraz skuteczność terapeutyczną talimogenu laherparepwek. 

Leczenie talimogenem laherparepwek może prowadzić do miejscowej martwicy tkanek lub owrzodzeń. Zalecana jest odpowiednia pielęgnacja oraz zapobieganie ewentualnemu rozprzestrzenianiu się zakażenia. 

U pacjentów stosujących talimogen laherparepwek może dochodzić do osłabienia procesu gojenia się ran w miejscu podania substancji.

Podczas podawania talimogenu laherparepwek w okolicy głównych dróg oddechowych należy zachować szczególną ostrożność ze względu na zwiększone ryzyko zaburzeń obturacyjnych.

Stosowanie talimogenu laherparepwek może powodować zawroty głowy oraz ogólne splątanie. Obsługa maszyn oraz prowadzenie pojazdów podczas przyjmowania substancji są możliwe oraz bezpieczne wyłącznie po ustąpieniu powyższych objawów. 

Ze względu na brak  wystarczających badań klinicznych oraz informacji dotyczących bezpieczeństwa płodu należy unikać stosowania talimogenu laherparepwek w czasie ciąży. W przypadku zajścia w ciążę podczas leczenia należy poinformować pacjentkę o możliwym zagrożeniu dla dziecka. 

Brak informacji dotyczących zdolności przenikania talimogenu laherparepwek do mleka kobiecego. Ze względu bezpieczeństwa należy przerwać leczenie lub karmienie piersią. 

Podanie do zmiany objętej nowotworem: zapalenie tkanki łącznej, opryszczka wargowa, zakażenie w miejscu nacięcia, ból w miejscu guza, zakażenie zmiany nowotworowej, niedokrwistość, obrzęki obwodowe, odwodnienie, ból głowy, splątanie, lęk, depresja, zawroty głowy, bezsenność, ból ucha, tachykardia, opryszczkowe zapalenie rogówki, kaszel, zakrzepica żył głębokich, nadciśnienie, zaczerwienie skóry twarzy, duszność wysiłkowa, ból jamy ustnej i gardła, infekcje górnych dróg oddechowych, obturacyjne zaburzenia dróg oddechowych, wymioty, biegunka, zaparcie, nudności, bielactwo, wysypka, zapalenie skóry, ból mięśni, ból stawów, ból kończyny, ból pleców, ból w pachwinie, utrata masy ciała, objawy grypopodobne, gorączka, dreszcze, zmęczenie, ból, odczyny w miejscu wstrzyknięcia. 

Talimogen laherparepwek jest zmodyfikowanym onkolitycznym wirusem, który pochodzi od wirusa opryszczki pospolitej HSV-1. Wirus został tak zmieniony, aby łatwiej namnażał się w komórkach nowotworowych oraz powodował wytworzenie ludzkiego białka GM-CSF (uważa się, że to białko pobudza przeciwnowotworową odpowiedź układu immunologicznego).  

Substancja ma zastosowanie w immunoterapii przeciwnowotworowej powodując śmierć komórek nowotworowych i uwalnianie ich antygenów.  Pobudza to ogólnoustrojową immunologiczną odpowiedź przeciwnowotworową. 

Talimogen laherparepwek usuwany jest z organizmu w procesie  autofagocytozy oraz adaptacyjnej odpowiedzi immunologicznej.

Badania sugerują, że usuwanie talimogenu laherparepwek z organizmu odbywa się najprawdopodobniej wraz z moczem.