Sunitynib, Sunitinibum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o sunitynibie

Rok wprowadzenia na rynek
2006
Substancje aktywne
sunitynib
Działanie sunitynibu
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
Postacie sunitynibu
kapsułki twarde
Układy narządowe
układ endokrynny (dokrewny), układ moczowy, układ pokarmowy (trawienny)
Specjalności medyczne
Onkologia kliniczna
Rys historyczny sunitynibu

Sunitynib został wprowadzony na rynek 26 lutego 2006 roku przez firmę Pfizer INC decyzją US FDA.

Wzór sumaryczny sunitynibu

C22H27FN4O2

Spis treści

Wskazania do stosowania sunitynibu

Sunitynib jest lekiem przeciwnowotworowym wskazanym do stosowania w przypadku nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego, raka nerkowokomórkowego z przerzutami, nowotworów endokrynnych trzustki.

Dawkowanie sunitynibu

Dawka sunitynibu jest zależna od jednostki chorobowej, wieku i stanu pacjenta, jego masy ciała, chorób towarzyszących oraz innych stosowanych leków.

Sunitynib stosowany jest doustnie. Dawka zwykle stosowana u osób dorosłych: 37,5mg - 50,0mg.

Przeciwskazania do stosowania sunitynibu

Przeciwwskazaniem do stosowania sunitynibu jest nadwrażliwość na substancję czynną. Nie należy stosować sunitynibu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami wątroby.

U dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia nie określono profilu bezpieczeństwa sunitynibu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania sunitynibu

Szczególną ostrożność podczas stosowania sunitynibu należy zachować w przypadku pacjentów stosujących leki przeciwzakrzepowe, u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, które nie jest kontrolowane za pomocą farmakoterapii oraz u pacjentów, u których istnieje ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo - naczyniowych.

Ze względu na wydłużanie odcina QT w trakcie stosowania sunitynibu, należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów przyjmujących leki przeciwarytmiczne, mających zaburzenia elektrolitowe, bradykardię lub istotne wady serca.

Ponadto ostrożność należy zachować u pacjentów z cukrzycą, chorobą zakrzepowo - zatorową, chorobami tarczycy oraz u pacjentów z zaburzeniami w funkcjonowaniu nerek i wątroby.

Podczas równoczesnego stosowania sunitynibu i dożylnych bisfosfonianów należy zachować szczególną ostrożność ze względu na ryzyko rozwoju martwicy kości szczęki i żuchwy.

Należy uwrażliwić pacjentów aby zgłaszali niepokojące objawy ze strony skóry, dróg moczowych i oddechowych oraz krwawienia.

Przeciwwskazania sunitynibu do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Nie należy stosować sunitynibu równocześnie z inhibitorami CYP3A4 (np. ketokonazol), ponieważ może to skutkować nasileniem działania leku, w wyniku zwiększenia jego stężenia w osoczu. Przeciwwskazane jest także stosowanie sunitynibu wraz z induktorami CYP3A4 (np. ryfampicyna) , które osłabiają jego działanie.

Interakcje sunitynibu z innymi substancjami czynnymi

Zwiększenie stężenia sunitynibu w osoczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Itrakonazol (Itraconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klarytromycyna (Clarithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Rytonawir (Ritonavir) inhibitory proteazy HIV
Zmniejszenie stężenia sunitynibu w osoczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) inne leki przeciwpadaczkowe
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Karbamazepina (Carbamazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) antybiotyki - INNE
Wzrost ryzyka wystąpienia zapalenia trzustki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Beksaroten (Bexarotene) inne leki przeciwnowotworowe
Wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alfuzosyna (Alfuzosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Amifamprydyna (Amifampridine) inne substancje działające na układ nerwowy
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Amisulpryd (Amisulpride) neuroleptyki atypowe
Amitryptylina (Amitriptyline) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Asenapina (Asenapine) neuroleptyki atypowe
Azytromycyna (Azithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Bikalutamid (Bicalutamide) inne leki hormonalne
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Chlorochina (Chloroquine) substancje przeciwpierwotniakowe
Citalopram (Citalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Degareliks (Degarelix) inne leki przeciwnowotworowe
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Dronedaron (Dronedarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Indakaterol (Indacaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Iwabradyna (Ivabradine) inne leki nasercowe
Karwedilol (Carvedilol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klozapina (Clozapine) neuroleptyki atypowe
Lakozamid (Lacosamide) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Lewometadon (Levomethadone) agoniści receptora opioidowego
Loperamid (Loperamide) leki przeciwbiegunkowe
Maprotylina (Maprotiline) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Metadon (Methadone) agoniści receptora opioidowego
Nilotynib (Nilotinib) inhibitory kinazy białkowej
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Olodaterol (Olodaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Paliperydon (Paliperidone) neuroleptyki atypowe
Palonosetron (Palonosetron) setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3
Paroksetyna (Paroxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Pefloksacyna (Pefloxacin) fluorochinolony
Piperachina (Piperaquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Pitolisant (Pitolisant) inne substancje działające na układ nerwowy
Ranolazyna (Ranolazine) inne leki nasercowe
Rysperydon (Risperidone) neuroleptyki atypowe
Rytonawir (Ritonavir) inhibitory proteazy HIV
Salbutamol (Salbutamol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Salmeterol (Salmeterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Sertralina (Sertraline) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Solifenacyna (Solifenacin) leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Sotalol (Sotalol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Tetrabenazyna (Tetrabenazine) leki hamujące wytwarzanie noradrenaliny
Tolterodyna (Tolterodine) leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Tramadol agoniści receptora opioidowego
Tyzanidyna (Tizanidine) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Wenlafaksyna (Venlafaxine) SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Haloperidol (Haloperidol) neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
Zwiększone ryzyko siniaków, krwawień i krwotoków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Dabigatran (Dabigatran) leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Wzrost stężenia cerytynibu i nasilenie jego działań toksycznych (nudności, wymioty, biegunka i bóle brzucha).
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cerytynib (Ceritinib) inhibitory kinazy białkowej
Toksyczny wpływ na wątrobę.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klofarabina (Clofarabine) antymetabolity, analogi puryn
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Naltrekson (Naltrexone) antagoniści receptora opioidowego
Trabektedyna (Trabectedin) inne cytostatyki pochodzenia naturalnego
Obniżenie stężenia potasu w organizmie oraz związane z tym ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bisakodyl (Bisacodyl) substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) mineralokortykosteroidy
Pikosiarczan sodu (Sodium picosulfate) substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym
Nasilenie działań niepożądanych seleksypagu (zaczerwienienie twarzy, obniżenie ciśnienia krwi, biegunka, wymioty, bóle mięśni).
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Seleksypag (Selexipag) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Nasilenie działania dihydroergotaminy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dihydroergotamina (Dihydroergotamine) inne substancje przeciwmigrenowe
Nasilenie działań niepożądanych feksofenadyny (senność, ból głowy, kołatanie serca, nudności).
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Feksofenadyna (Fexofenadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Nasilenie toksycznego działania kolchicyny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kolchicyna (Colchicine) substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)
Nasilenie działań niepożądanych sirolimusu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Syrolimus (Sirolimus) selektywne leki immunosupresyjne
Zmiany w kościach szczęki i żuchwy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klodronian (Clodronate) bisfosfoniany
Kwas ibandronowy (Ibandronic acid) bisfosfoniany
Kwas pamidronowy (Pamidronic acid) bisfosfoniany
Kwas zoledronowy (Zoledronic acid) bisfosfoniany
Ryzyko nadmiernego spadku stężenia glukozy we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Repaglinid (Repaglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Nasilenie działań niepożądanych atorwastatyny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Atorwastatyna (Atorvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Interakcje sunitynibu z pożywieniem

W trakcie stosowania sunitynibu nie należy spożywać soku grejpfrutowego. Sok grejpfrutowy powoduje wzrost stężenia leku we krwi i nasilenie jego działania toksycznego.

Wpływ sunitynibu na prowadzenie pojazdów

Wpływ sunitynibu na prowadzenie pojazdów mechanicznych i obsługę maszyn jest niewielki. Pacjenci stosujący lek powinni zostać poinformowani o możliwości wystąpienia zawrotów głowy w trakcie trwania terapii.

Inne rodzaje interakcji

Równoczesne stosowanie sunitynibu wraz z zielem dziurawca (Hypericum perforatum) prowadzi do zmniejszenia stężenia sunitynibu w osoczu.

Wpływ sunitynibu na ciążę

Nie należy stosować sunitynibu u pacjentek w ciąży. Przeprowadzone na zwierzętach badania wykazały toksyczny wpływ na płód. 

W trakcie leczenia sunitynibem zaleca się stosowanie skutecznych form antykoncepcji.

Wpływ sunitynibu na laktację

Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały zdolność przenikania sunitynibu i jego metabolitów do mleka matki. Z tego względu nie należy karmić piersią w trakcie leczenia sunitynibem.

Wpływ subitynibu na płodność

Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazują, że stosowanie sunitynibu może mieć niekorzystny wpływ na płodność.

Skutki uboczne

bezsenność
duszność
kaszel
leukopenia
małopłytkowość
nadciśnienie tętnicze
niestrawność
nudności
suchość skóry
wymioty
wysypka
zaburzenia smaku
zaparcia
zawroty głowy
zmęczenie
zmniejszenie łaknienia
bóle głowy
neutropenia
ból brzucha
gorączka
niedokrwistość
bóle stawów
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
Ból kończyn
Ból pleców
Niedoczynność tarczycy
obrzęk
przebarwienia skóry
zmiana koloru włosów
zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej
krwotok z nosa
białkomocz
ból w klatce piersiowej
bóle mięśniowe
choroba refluksowa przełyku
depresja
nasilone łzawienie
odwodnienie
osłabienie mięśni
owrzodzenie jamy ustnej
parestezje
rumień
suchość w ustach
świąd
wzdęcia
zmiany chorobowe płytki paznokciowej
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
hipoglikemia
zmniejszenie masy ciała
zakażenia grzybicze
uderzenia gorąca
zapalenie przełyku
dreszcze
zmniejszenie liczby płytek krwi
dyskomfort w jamie brzusznej
niewydolność nerek
trądzik
obrzęk powiek
wzrost stężenia aminotransferazy asparaginowej
pęcherze
neuropatia obwodowa
zakrzepica żył głębokich
Zmniejszenie stężenia hemoglobiny
Zmniejszenie liczby krwinek białych
Zwiększona aktywność amylazy
Niedoczulica
Dysfagia
Przeczulica
krwioplucie
nagłe zaczerwienienie skóry twarzy
zakażenia dróg moczowych
Niedrożność nosa
zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi
egzema
suchość nosa
zwiększenie aktywności lipazy
duszność wysiłkowa
wysięk opłucnowy
zakażenia wirusowe
kurcze mięśni
Niedokrwienie mięśnia sercowego
Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej
Krwotok z przewodu pokarmowego
nadmierne rogowacenie skóry
wzdęcie brzucha
ból języka
bóle mięśniowo-szkieletowe
odbijanie się ze zwracaniem treści pokarmowej
zakażenia skóry
zapalenie warg
krwotok z odbytu
krwawienie z dziąseł
zator tętnicy płucnej
Ból jamy ustnej i gardła
dyskomfort w nadbrzuszu
ból odbytu
zakażenia układu oddechowego
złuszczanie skóry
hiperpigmentacja skóry
zmiana barwy moczu
zespół rzekomogrypowy
nadwrażliwość
wydłużenie odstępu QT
zaburzenia czynności wątroby
zapalenie trzustki
pancytopenia
krwotok płucny
niewydolność serca
nadczynność tarczycy
kardiomiopatia
zastoinowa niewydolność serca
niewydolność wątroby
perforacja przewodu pokarmowego
zapalenie pęcherzyka żółciowego
niewydolność oddechowa
krwotok mózgowy
zakażenia bakteryjne
zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej
zawał mięśnia sercowego
wysięk osierdziowy
zapalenie jelita grubego
udar mózgu
zaburzenia gojenia się ran
Zwiększenie stężenia TSH
martwicze zapalenie powięzi
krwotok z guza
przetoka odbytu
martwica kości szczęki i żuchwy
krwotok z dróg moczowych
miopatia
obrzęk naczynioruchowy
rumień wielopostaciowy
zespół Stevensa-Johnsona
rabdomioliza
zespół nerczycowy
ciężkie zapalenie wątroby
martwica toksyczno-rozpływna naskórka
Zaburzenia typu torsade de pointes
zespół odwracalnej tylnej encefalopatii
Mikroangiopatia zakrzepowa
zapalenie tarczycy
zespół ostrego rozpadu guza
niewydolność lewokomorowa
piodermia zgorzelinowa
rozwarstwienie tętniaka aorty

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania sunitynibu

Objawy przedawkowania sunitynibu wiążą się z działaniami niepożądanymi wywoływanymi przez lek.

Mechanizm działania sunitynibu

Sunitynib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, inhibitorem receptorów płytkowego czynnika wzrostu, inhibitorem receptorów czynnika komórek pnia, inhibitorem  receptorów dla czynników wzrostu śródbłonka naczyniowego, inhibitorem receptorów czynnika stymulującego powstawanie kolonii oraz receptorów glejopodobnego czynnika neurotroficznego.

W tkankach nowotworowych obserwuje się zwiększoną aktywność kinaz tyrozynowych, co odpowiada za niekontrolowane namnażanie się komórek nowotworowych, nasilenie procesu angiogenezy, czyli unaczyniania się guza oraz hamowanie apoptozy, czyli zaprogramowanej śmierci komórek. Sunitynib konkuruje z adenozynotrójfosforanem (ATP) o miejsce wiązania z kinazą tyrozynową tym samym hamuje proces wzrostu nowotworu.

Wchłanianie sunitynibu

Sunitynib po podaniu doustnym wchłania się niemal całkowicie. Stężenie maksymalne jest osiągane po 6 - 12 godzinach od podania leku. Stan stacjonarny jest osiągany po 10 - 14 dniach stosowania.

Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie i dostępność sunitynibu.

Dystrybucja sunitynibu

Objętość dystrybucji sunitynibu wynosi ok. 2230L i wskazuje na dobrą penetrację tkankową sunitynibu. Zarówno sunitynib jaki i jego główny czynny metabolit w dużym stopniu wiąże się z białkami. Sunitynib wiąże się z białkami w 95%, natomiast jego metabolit w 90% i jest to niezależne od stężenia podanego leku.

Metabolizm sunitynibu

Sunitynib jest metabolizowany w wątrobie przez izoenzym CYP3A4.

W wyniku działania CYP3A4 z sunitynibu powstaje jego główny czynny metabolit - dezetylosunitynib, który następnie jest w dalszym ciągu metabolizowany przy udziale izoenzymu CYP3A4.

Wydalanie sunitynibu

Sunitynib jest wydalany w 61% z kałem natomiast w 16% sunitynib i jego metabolity wydalane są przez nerki.

Całkowity klirens sunitynibu po podaniu doustnym wynosi 34 - 62l/h. Okres półtrwania sunitynibu wynosi 40 - 60 godzin, natomiast okres półtrwania jego głównego metabolitu - dezetylosunitynibu wynosi 80 - 110 godzin. 

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij