Sulodeksyd, Sulodexidum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o sulodeksydzie

Rok wprowadzenia na rynek
lata 90.
Substancje aktywne
sulodeksyd
Działanie sulodeksydu
przeciwzakrzepowe (antykoagulacyjne)
Postacie sulodeksydu
kapsułki miękkie, roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ krwiotwórczy i krew
Specjalności medyczne
Angiologia
Wzór sumaryczny sulodeksydu

mieszanina wielocukrów – glikozaminoglikanów (80% siarczanu heparanu i 20% siarczanu dermatanu)

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające sulodeksyd

Wskazania do stosowania sulodeksydu

Sulodeksyd wykazuje silne właściwości przeciwzakrzepowe w obrębie naczyń tętniczych i żylnych. Sulodeksyd jest stosowany między innymi w leczeniu objawowej pierwotnej i wtórnej przewlekłej niewydolności żylnej oraz owrzodzeń żylnych podudzi jako uzupełnienie terapii miejscowej. Substancję stosuje się również w leczeniu objawowym przewlekłej obturacyjnej choroby tętnic kończyn dolnych o umiarkowanym nasileniu (II stopień klasyfikacji Fontaine´a). Sulodeksyd wskazany jest także do stosowania w przedłużonej wtórnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo–zatorowej u pacjentów, którzy zakończyli standardowe leczenie przeciwzakrzepowe (3–12 miesięcy) z powodu zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Substancję otrzymują również pacjenci z nieproliferacyjną łagodną do umiarkowanej retinopatią cukrzycową, w celu leczenia twardych wysięków.

Dawkowanie sulodeksydu

Sulodeksyd stosuje się doustnie (między posiłkami) oraz domięśniowo lub dożylnie.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej.

Podanie doustne:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 500 LSU – 1000 LSU

Podanie domięśniowe, dożylne:

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 600 LSU

Przeciwskazania do stosowania sulodeksydu

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na sulodeksyd, heparynę lub leki heparynopodobne, a także skaza krwotoczna i choroby przebiegające z krwawieniami.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania sulodeksydu

W związku z niewielką toksycznością substancji, należy zachować w czasie jej stosowania szczególne środki ostrożności.

U pacjentów przyjmujących inne leki przeciwzakrzepowe, konieczna jest regularna kontrolna parametrów krzepnięcia krwi.

Przeciwwskazania sulodeksydu do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Sulodeksydu nie należy łączyć z heparyną lub doustnymi antykoagulantami.

Interakcje sulodeksydu z innymi substancjami czynnymi

Jednoczesne stosowanie substancji zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrutynib (Ibrutinib) inhibitory kinazy białkowej
Jednoczesne stosowanie substancji może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrytumomab (Ibritumomab) radiofarmaceutyki
Jednoczesne stosowanie substancji zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kabozantynib (Cabozantinib) inhibitory kinazy białkowej
Jednoczesne stosowanie substancji zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kaplacyzumab (Caplacizumab) leki przeciwzakrzepowe - INNE
Jednoczesne stosowanie substancji może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ruksolitynib (Ruxolitinib) inhibitory kinazy białkowej
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie spowoduje nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Jednoczesne stosowanie substancji może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Typranawir (Tipranavir) inhibitory proteazy HIV
Obie substancje zmniejszają krzepliwość krwi, a więc po ich jednoczesnym zastosowaniu istotnie wzrośnie ryzyko krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie spowoduje nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Abcyksymab (Abciximab) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie spowoduje nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie spowoduje nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kangrelor (Cangrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Stosowanie obu substancji równocześnie może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu, zwiększając ryzyko wystąpienia krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Temsyrolimus (Temsirolimus) inne leki przeciwnowotworowe
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie może powodować nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tikagrelor (Ticagrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie może powodować nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tiklopidyna (Ticlopidine) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Łączne stosowanie substancji może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Piperacylina może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Piperacylina (Piperacillin) penicyliny o szerokim spektrum działania
Połączenie tych substancji może spowodować zwiększone ryzyko krwawień i powstawania siniaków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Diklofenak (Diclofenac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Połączenie tych substancji może spowodować zwiększone ryzyko krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibuprofen (Ibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Połączenie tych substancji może spowodować zwiększone ryzyko krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Indometacyna (Indomethacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Połączenie tych substancji może spowodować zwiększone ryzyko krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketoprofen (Ketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, a więc zażyte jednocześnie sprawią, że działanie to będzie silniejsze.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Aceklofenak może nasilić przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acemetacyna (Acemetacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego łączne ich stosowanie może powodować nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dabigatran (Dabigatran) leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego łączne ich stosowanie może powodować nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dalteparyna (Dalteparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Substancje te zmniejszają krzepliwość krwi i ich jednoczesne stosowanie prowadzi do nasilenia tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klopidogrel (Clopidogrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Kwas mefenamowy może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Jednoczesne stosowanie substancji może prowadzić do nasilenia przeciwzakrzepowego działania sulodeksydu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Piracetam (Piracetam) substancje psychostymulujące i nootropowe
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego łączne ich stosowanie może powodować nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Obie substancje wykazują działanie przeciwzakrzepowe, dlatego ich łączne stosowanie spowoduje nasilenie tego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Worapaksar (Vorapaksar) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Wpływ sulodeksydu na prowadzenie pojazdów

Sulodeksyd nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

Inne rodzaje interakcji

Sulodeksyd nie powinien być łączony z preparatami roślinnymi zawierającymi miłorząb japoński, korzeń imbiru, czosnek, ponieważ surowce te wykazują działanie przeciwzakrzepowe. Żeń–szeń również może nasilać przeciwzakrzepowe działanie sulodeksydu.

Wpływ sulodeksydu na ciążę

Ze względu na niewystarczające dane kliniczne (mniej niż 300 udokumentowanych przypadków) dotyczące stosowania sulodeksydu u kobiet w ciąży, nie zaleca się stosowania substancji w tym okresie.

Wpływ sulodeksydu na laktację

Brak danych klinicznych i badań na zwierzętach dotyczących przenikania sulodeksydu i jego metabolitów do mleka. Wyniki dotyczące innych glikozaminoglikanów wskazują, że są one wydzielane do mleka zwierząt. Nie zaleca się stosowania sulodeksydu w okresie laktacji ze względów bezpieczeństwa.

Wpływ sulodeksydu na płodność

Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania sulodeksydu. Dane związane z badaniami na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.

Skutki uboczne

rumień
biegunka
ból żołądka
nudności
wysypka
zawroty głowy
ból w nadbrzuszu
ból głowy
dyspepsja
pokrzywka
wymioty
wyprysk
wzdęcia
uczucie dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej
obrzęk naczynioruchowy
wybroczyny
utrata przytomności
obrzęki obwodowe
niedokrwistość
krwawienie w obrębie żołądka
smołowate stolce
zaburzenia metabolizmu białek osocza krwi
zbyt częste miesiączkowanie
obrzęk i rumień w obrębie genitaliów

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Podanie domięśniowe, dożylne: ból w miejscu podania, krwiak w miejscu podania.

Objawy przedawkowania sulodeksydu

W wyniku przedawkowania sulodeksydu może wystąpić krwawienie.

Mechanizm działania sulodeksydu

Mechanizm działania substancji związany jest z zależnym od dawki hamowaniem wybranych czynników krzepnięcia krwi (przede wszystkim aktywowanego czynnika X – Xa). Sulodeksyd wykazuje mniejszy wpływ na trombinę IIa. Działanie przeciwzakrzepowe wzmacniane jest przez hamowanie adhezji płytek krwi, a także pobudzenie układu fibrynolitycznego. Substancja poprzez zmniejszenie stężenia fibrynogenu, normalizuje parametry lepkości krwi. Z kolei poprzez aktywację lipazy lipoproteinowej, normalizuje stężenie lipidów.

Wchłanianie sulodeksydu

Sulodeksyd wchłania się w całym przewodzie pokarmowym. Pierwszy szczyt stężenia substancji we krwi osiągany jest po 2 godzinach, a drugi między 4, a 6 godziną od podania. Wysycenie organizmu lekiem następuje po około 4–5 dniach terapii.

Dystrybucja sulodeksydu

Początkowo substancja gromadzona jest w komórkach jelitowych, a następnie uwalniania do krążenia ogólnoustrojowego. Stężenie sulodeksydu zwiększa się w miarę upływu czasu w mózgu, nerkach, sercu, płucach, jądrach oraz surowicy.

Metabolizm sulodeksydu

Sulodeksyd jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie.

Wydalanie sulodeksydu

Wydalanie sulodeksydu odbywa się głównie z moczem (około 55% podanej dawki), a w drugiej kolejności z kałem (około 23% podanej dawki).

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij