Bazyliksymab, Basiliximabum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o bazyliksymabie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1998
- Substancje aktywne
-
bazyliksymab
- Działanie bazyliksymabu
-
immunosupresyjne (zmniejsza odporność)
- Postacie bazyliksymabu
-
proszek do sporządzania roztworu do infuzji, proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań
- Układy narządowe
-
układ immunologiczny (odpornościowy)
- Specjalności medyczne
-
Immunologia kliniczna, Nefrologia, Onkologia kliniczna, Transplantologia kliniczna
- Rys historyczny bazyliksymabu
-
Bazyliksymab to rekombinowane (produkowane metodami inżynierii genetycznej) chimeryczne, czyli mysio-ludzkie przeciwciało monoklonalne (IgG1k), które działa jako środek immunosupresyjny. Do produkcji bazyliksymabu wykorzystuje się linię komórek szpiczaka mysiego i przenoszone przez plazmidy geny mysie. W 1998 roku zostało ono zatwierdzone do użytku przez Europejską Agencję Leków (EMA), a podmiotem odpowiedzialnym był NOVARTIS EUROPHARM LTD.
- Wzór sumaryczny bazyliksymabu
-
C6378H9844N1698O1997S48
Spis treści
- Wskazania do stosowania bazyliksymabu
- Dawkowanie bazyliksymabu
- Przeciwskazania do stosowania bazyliksymabu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania bazyliksymabu
- Przeciwwskazania bazyliksymabu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje bazyliksymabu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje bazyliksymabu z pożywieniem
- Interakcje bazyliksymabu z alkoholem
- Wpływ bazyliksymabu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ bazyliksymabu na ciążę
- Wpływ bazyliksymabu na laktację
- Wpływ bazyliksymabu na płodność
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania bazyliksymabu
- Mechanizm działania bazyliksymabu
- Wchłanianie bazyliksymabu
- Dystrybucja bazyliksymabu
- Metabolizm bazyliksymabu
- Wydalanie bazyliksymabu
Wskazania do stosowania bazyliksymabu
Bazyliksymab to przeciwciało monoklonalne, wskazane do zapobiegania odrzucaniu przeszczepu po allogenicznej transplantacji nerki u osób dorosłych oraz dzieci od 1 do 17 roku życia. Jest przeznaczony do terapii skojarzonej z preparatem immunosupresyjnym, dokładniej cyklosporyną podawaną w postaci mikroemulsji oraz kortykosteroidami. Powyższy schemat, ma zastosowanie u pacjentów, z liczbą poniżej 80% reaktywnych przeciwciał. Natomiast w cięższych przypadkach wykorzystywana jest trójlekowa terapia podtrzymująca, w jej skład wchodzą: kortykosteroidy, cyklosporyna w postaci mikroemulsji oraz azatiopryna lub mykofenolan mofetylu.
Dawkowanie bazyliksymabu
Bazyliksymab, powinien być podawany pacjentom, wyłącznie przez wykwalifikowany personel do terapii immunosupresyjnej po przeszczepie narządów.
Produkt leczniczy nie może być podany pacjentowi, który nie zostanie poddany transplantacji z równoczesną immunosupresją.
U osób dorosłych, bazyliksymab podajemy dwukrotnie w dawce 20 mg. Pierwszą z nich osoba mająca być poddana transplantacji, powinna dostać w ciągu 2 godzin przed zabiegiem. Natomiast kolejną dawkę leku, pacjent powinien otrzymać 4 dni po transplantacji. Drugiej dawki nie podajemy pacjentom w przypadku utraty przeszczepionego organu lub silnej reakcji nadwrażliwości.
U dzieci podawana dawka zależy od masy ciała dziecka. U dzieci ważących mniej niż 35 kg, całkowita dawka leku do podania to 20 mg, rozłożona na dwie dawki po 10 mg. Natomiast u pacjentów ważących powyżej 35 kg dawka całkowita wynosi 40 mg, rozłożona na dwie dawki po 20 mg.
Roztwór zawierający bazyliksymab można podać na dwa sposoby, pierwszy to wstrzyknięcie dożylne tzw. bolus, a drugi to infuzja dożylna podana w czasie od 20 do 30 minut.
Przeciwskazania do stosowania bazyliksymabu
Przeciwwskazaniem do podania bazyliksymabu jest nadwrażliwość na substancję czynną.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania bazyliksymabu
Bazyliksymab, mogą otrzymać pacjenci wyłącznie w odpowiednio przygotowanych do tego ośrodkach posiadających niezbędne wyposażenie i przeszkolony personel. Dodatkowo powinien się w nim znajdować, oddział intensywnej terapii dla pacjentów, na wypadek wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości po podaniu leku.
Bazyliksymab, nie może być podany pacjentom, którzy nie będą poddani transplantacji z równoczesną immunosupresją najczęściej cyklosporyną i kortykosteroidami.
Należy mieć na uwadze, że leczenie immunosupresyjne zwiększa skłonność u pacjentów do rozwoju chorób proliferacyjnych układu chłonnego oraz zakażeń. Mogą to być zakażenia oportunistyczne (np. wirusem cytomegalii lub poliomawirusem), a nawet prowadzące do zgonu lub posocznicy (sepsy).
U pacjentów po podaniu bazyliksymabu obserwowano ciężkie reakcje nadwrażliwości. Objawiały się uciążliwą wysypką, pokrzywką, ale także tachykardią, dusznością, a także niewydolnością układu oddechowego. U takich osób, leczenie powinno zostać natychmiast przerwane.
Osobom leczonym bazyliksymabem nie wolno podawać żywych szczepionek, ze względu na zahamowanie czynności układu immunologicznego. Pacjentom można podać szczepionki nieaktywne, jednak leczenie może być mniej skuteczne.
Podawanie bazyliksymabu zostało zbadane głównie u pacjentów po przeszczepach nerek, chociaż testowano go również na niewielkiej grupie osób po przeszczepach serca. Jednak zaobserwowane kołatania serca i trzepotania przedsionków nie zachęcają do stosowania tego leku u takich osób.
W badaniach klinicznych w czasie, których oceniano wzajemny wpływ na siebie leków podawanych pacjentom po przeszczepach nerek dowiedziono, że dodatek azatiopryny zmniejszał klirens bazyliksymabu o 22%, a w przypadku dodatku mykofenolanu mofetylu klirens był zmniejszony aż o 51%. Możemy zatem wnioskować, że terapia samą cyklosporyną i kortykosteroidami jest bezpieczniejsza dla pacjenta.
Przeciwwskazania bazyliksymabu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Bazyliksymab jako immunoglobulina, nie powinien wykazywać istotnych interakcji z innymi podawanymi jednocześnie lekami. Pacjentom po transplantacji narządów podawano leki z różnych grup terapeutycznych, ale nie zaobserwowano znacznego nasilenia działań niepożądanych.
Interakcje bazyliksymabu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Tofacytynib (Tofacitinib) | selektywne leki immunosupresyjne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Takrolimus (Tacrolimus) | inhibitory kalcyneuryny |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Anakinra (Anakinra) | inhibitory interleukiny |
Interakcje bazyliksymabu z pożywieniem
Brak jest dowodów, żeby bazyliksymab wchodził w interakcje z pożywieniem.
Interakcje bazyliksymabu z alkoholem
Bazyliksymab podawany jest pacjentom po przeszczepach nerek, nie jest zalecane, aby spożywali oni alkohol w trakcie takiej terapii. Chociaż brak jest danych dotyczących wzajemnej interakcji.
Wpływ bazyliksymabu na prowadzenie pojazdów
Nie zostały przeprowadzone badania, dotyczące bezpieczeństwa stosowania bazyliksymabu u kierowców pojazdów oraz obsługujących maszyny.
Inne rodzaje interakcji
W badaniach klinicznych w czasie, których oceniano wzajemny wpływ na siebie leków podawanych pacjentom po przeszczepach nerek dowiedziono, że dodatek azatiopryny zmniejszał klirens bazyliksymabu o 22%, a w przypadku dodatku mykofenolanu mofetylu klirens był zmniejszony aż o 51%. Możemy zatem wnioskować, że terapia samą cyklosporyną i kortykosteroidami jest bezpieczniejsza dla pacjenta.
Wpływ bazyliksymabu na ciążę
Bazyliksymab jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w ciąży, ze względu na niebezpieczne działanie immunosupresyjne.
Wpływ bazyliksymabu na laktację
Nie przeprowadzono badań dotyczących przenikania bazyliksymabu do mleka kobiet oraz samic. Jednak lekarze zauważyli, że bazyliksymab jako immunoglobulina będzie przenikał do mleka matki, dlatego nie zalecają karmienia piersią podczas takiej terapii.
Wpływ bazyliksymabu na płodność
Ginekolodzy rekomendują kobietom w wieku rozrodczym, stosowanie antykoncepcji w trakcie leczenia bazyliksymabem oraz do 16 tygodni po zakończeniu leczenia.
Inne możliwe skutki uboczne
Dorośli pacjenci poddani terapii bazyliksymabem zgłaszali najczęściej działania niepożądane w obrębie układu pokarmowego jak zaparcie, ból, nudności, zwiększenie masy ciała i biegunka.
Częste były też: bóle głowy, powikłania ze strony rany pooperacyjnej, zakażenia układu moczowego i górnych dróg oddechowych, obrzęki obwodowe, nadciśnienie, a także niedokrwistość.
W badaniach okresowych obserwowano u pacjentów hiperkaliemię, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, hipofosfatemię, a także hipercholesterolemię.
Natomiast u dzieci obserwowano: częste zakażenia wirusowe oraz układu moczowego i górnych dróg oddechowych, nadmierne owłosienie różnych części ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, podwyższoną temperaturę ciała, nadciśnienie, posocznicę, a także zaparcia.
Objawy przedawkowania bazyliksymabu
Bazyliksymab podawany pacjentom podczas badań klinicznych, w dawkach od 60 do 150 mg w czasie 24 godzin nie powodował żadnych objawów przedawkowania.
Mechanizm działania bazyliksymabu
Bazyliksymab to rekombinowane chimeryczne przeciwciało monoklonalne (IgG1k), które nie wpływa na liczbę limfocytów. Jest to środek immunosupresyjny, który specyficznie wiąże się i blokuje łańcuch α receptora interleukiny-2 (IL-2R alfa, znany również jako antygen CD25) na powierzchni aktywowanych limfocytów T. W następstwie tego antagonistycznego działania nie dochodzi do aktywacji, a następnie proliferacji limfocytów T i zostaje zablokowany proces odrzucania przeszczepu.
Wchłanianie bazyliksymabu
Stężenie maksymalne bazyliksymabu rośnie proporcjonalnie do zastosowanej dawki, w zakresie dawek od 20 mg do 60 mg. Wiąże się on z pobudzonymi limfocytami T i makrofagami/monocytami.
Dystrybucja bazyliksymabu
Objętość dystrybucji bazyliksymabu w stanie stacjonarnym wynosi u osób dorosłych 8,6±4,1 litra, natomiast u niemowląt i dzieci od 1 do 11 życia 4,8±2,1 litra. Masa ciała oraz płeć nie mają wpływu na objętość dystrybucji u dorosłych pacjentów. U dzieci wartości objętości dystrybucji są zmniejszone o około 50% względem osób dorosłych.
Metabolizm bazyliksymabu
Metabolizm bazyliksymabu zachodzi w układzie siateczkowo-śródbłonkowym i odbywa się na drodze opsonizacji zachodzącej po związaniu z limfocytami albo przez produkcję ludzkich przeciwciał antymurynowych.
Wydalanie bazyliksymabu
Okres półtrwania bazyliksymabu w fazie wydalania wynosi 7,2±3,2 dnia u osób dorosłych, u dzieci jest większy i wynosi 9,1±3,9 dnia. Całkowity klirens nerkowy wynosi u osób dorosłych 41±19 ml/h, natomiast u dzieci 31±19 ml/h. Płeć, wiek oraz rasa nie mają wpływu na okres półtrwania w fazie eliminacji.