Sakubitryl, Sacubitrilum - Zastosowanie, działanie, opis

Sakubitryl stosowany jest w skojarzeniu z walsartanem w celu zmniejszenia incydentów sercowo-naczyniowych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i zmniejszoną frakcją wyrzutową. Zwykle podawany jest z innymi preparatami do łączonej terapii niewydolności serca zamiast inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE) lub antagonisty receptora angiotensyny II (ARB).

Sakubitrylu nie stosuje się w monoterapii. Wykorzystuje się połączenie sakubitrylu z walsartanem. Terapię prowadzi się w zakresie dawek od 49 mg/51 mg do 97 mg/103 mg. Modyfikację dawki  do docelowej prowadzi się stopniowo w ciągu  2 - 4 tygodni. Preparat podawany jest pacjentowi dwa razy na dobę.

Należy pamiętać, że podawana dawka, jest dopasowywana do tolerancji pacjenta i zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała i chorób towarzyszących jak zaburzona praca nerek oraz niewydolność wątroby.

Zasadniczym przeciwwskazaniem do stosowania sakubitrylu jest nadwrażliwość na substancję czynną. Stosowanie sakubitrylu, wyklucza także, jednoczesna terapia  inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE). Sakubitrylu, nie mogą stosować też pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym, często wywołanym wcześniejszą terapią inhibitorem konwertazy angiotensyny lub antagonistą receptora angiotensyny II.

Lekarze wykluczają terapię sakubitrylem u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, a także marskością żółciową lub cholestazą. Ze względu na nasilenie działań niepożądanych, utrudniony dostęp do leku będą mieli także pacjenci z cukrzycą lub z zaburzeniami czynności nerek przyjmujący w tym samym czasie aliskiren.

Nie wolno rozpoczynać leczenia sakubitrylem w trakcie terapii inhibitorem ACE oraz w ciągu 36 godzin od zaprzestania leczenia ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Jednoczesne podawanie sakubitrylu, zwiększało maksymalne stężenie atorwastatyny i jej metabolitów nawet dwukrotnie. Wskazane jest szczególne monitorowanie terapii.

Jednoczesne stosowanie sakubitrylu i inhibitorów ACE jest przeciwwskazane, ponieważ jednoczesne zahamowanie neprylizyny (NEP) i ACE może zwiększać ryzyko obrzęku naczynioruchowego.

Przeciwwskazane jest łączenie sakubitrylu i produktów zawierających aliskiren.

Nie ma informacji wskazujących, aby sakubitryl wchodził w interakcje z żywnością.

Sakubitryl, wywiera nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów, kierowcy obserwowali sporadyczne zawroty głowy lub uczucie zmęczenia.

Podawanie sakubitrylu znacząco wpływa na metabolizm wapnia. Często obserwujemy hiperkalcemię, dlatego należy uprzedzić pacjenta o możliwym wzroście poziomu wapnia w surowicy jego krwi. Na czas terapii, zalecane jest odstawienie produktów spożywczych bogatych w ten pierwiastek.

Sakubitryl nie został zbadany pod kątem bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży. Jednak badania, które przeprowadzono na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na proces rozmnażania.

Nie ma pewności czy sakubitryl przenika do kobiecego mleka, badania na szczurach wykazały przenikanie tej substancji czynnej do mleka karmiących samic. Ze względu na ryzyko działań niepożądanych u dzieci karmionych piersią, nie zaleca się stosowania tego leku. Dopuszczalne jest użycie sakubitrylu, jeżeli zalety użycia dla matki, przewyższają możliwość wystąpienia działań ubocznych u dziecka, chociaż w tym przypadku zalecane jest użycie preparatów mlekozastępczych. 

Brakuje danych dotyczących wpływu sakubitrylu na płodność człowieka. Badania kliniczne na zwierzętach nie wykazały zaburzeń płodności u samców i samic szczura.

Najczęstszym objawem przedawkowania sakubitrylu jest niedociśnienie.

Sakubitryl jest prolekiem, który po przekształceniu w aktywny metabolit LBQ657, hamuje obojętną endopeptydazę zwaną neprylizyną. Powoduje to rozszczepienie peptydów natiuretycznych, takich jak: przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP), mózgowy peptyd natriuretyczny (BNP) i peptyd natriuretyczny typu c (CNP). W efekcie tego działania następuje zwiększenie dostępności  ANP oraz BNP, co prowadzi do  rozszerzenia naczyń, zwiększenia wydalania sodu z moczem oraz zwiększenia diurezy. 

Maksymalne stężenie w osoczu sakubitrylu i jego aktywnego metabolitu - LBQ657, występuje odpowiednio po 30 minutach i 2 godzinach. Biodostępność sakubitrylu po podaniu doustnym wynosi więcej niż 60%. Pokarm nie wpływa na ogólnoustrojową ekspozycję na sakubitryl ani jego czynny metabolit LBQ657.

Sakubitryl i jego czynny metabolit LBQ657 w znacznym stopniu wiążą się z białkami osocza. Stopień wiązania wynosi od 94 do 97%. LBQ657 przenika w ograniczonym stopniu przez barierę krew-mózg. Średnia pozorna objętość dystrybucji sakubitrylu wyniosła 103 litry.

Sacubitryl jest metabolizowany do czynnego LBQ657 przez karboksyloesterazy 1b i 1c. W osoczu stwierdzono niskie stężenie (<10%) hydroksylowego metabolitu.

Sakubitryl, wydalany jest głównie z moczem jako aktywny metabolit LBQ657, w zakresie od 52% do 68%. Natomiast pozostała część aktywnego metabolitu sakubitrylu, wydalana jest z kałem w zakresie od 37% do 48%. 

Okres półtrwania sakubitrylu wynosi od 1,1 do 3,6 godziny, a okres półtrwania jego metabolitu LBQ657 wynosi od 9,9 do 11,1 godziny.