Strefa okazji
Nowości
Krótkie daty
Ruksolitynib, Ruxolitinibum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o ruksolitynibie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2011
- Substancje aktywne
-
ruksolitynib
- Działanie ruksolitynibu
-
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne), immunomodulujące
- Postacie ruksolitynibu
-
tabletki
- Układy narządowe
-
układ immunologiczny (odpornościowy), układ krwiotwórczy i krew
- Specjalności medyczne
-
Hematologia, Onkologia kliniczna
- Rys historyczny ruksolitynibu
-
Ruksolitynib został zatwierdzony do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych przez Agencję Żywności i Leków (FDA) dnia 16 listopada 2011 roku. Podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie substancji czynnej na rynek farmaceutyczny była firma Incyte Corp. Z kolei Europejska Agencja Leków (EMA) wydała taką zgodę dnia 19 marca 2015 roku. W tym przypadku podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie była firma Novartis.
- Wzór sumaryczny ruksolitynibu
-
C17H18N6
Spis treści
- Wskazania do stosowania ruksolitynibu
- Dawkowanie ruksolitynibu
- Przeciwskazania do stosowania ruksolitynibu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruksolitynibu
- Interakcje ruksolitynibu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje ruksolitynibu z pożywieniem
- Wpływ ruksolitynibu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ ruksolitynibu na ciążę
- Wpływ ruksolitynibu na laktację
- Wpływ ruksolitynibu na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania ruksolitynibu
- Mechanizm działania ruksolitynibu
- Wchłanianie ruksolitynibu
- Dystrybucja ruksolitynibu
- Metabolizm ruksolitynibu
- Wydalanie ruksolitynibu
Wskazania do stosowania ruksolitynibu
Ruksolitynib jest stosowany w leczeniu czerwienicy prawdziwej. Substancja czynna wskazana jest także u chorych z włóknikiem szpiku (pierwotnym, poprzedzonym nadpłytkowością samoistną lub czerwienicą prawdziwą), w celu leczenia powiększonej śledziony.
Dawkowanie ruksolitynibu
Ruksolitynib stosuje się doustnie, w czasie posiłku lub niezależnie od niego.
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, stanu klinicznego pacjenta, stosowanych przez pacjenta leków, chorób towarzyszących (ciężkie zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby).
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 5 mg do 50 mg.
Przeciwskazania do stosowania ruksolitynibu
Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na ruksolitynib.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruksolitynibu
Ze względu na to, że stosowanie substancji czynnej może spowodować u pacjenta wystąpienie działań niepożądanych między innymi takich jak: niedokrwistość, małopłytkowość, neutropenia, zaleca się częste wykonywanie badań krwi.
W związku z tym, że przyjmowanie ruksolitynibu związane jest z możliwym wystąpieniem u pacjenta zakażeń o podłożu bakteryjnym, wirusowym i grzybiczym, zaleca się obserwację pacjenta pod tym właśnie kątem.
W czasie terapii chorzy powinni być obserwowani pod kątem wystąpienia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii. Jeśli u pacjenta wystąpią objawy schorzenia, wówczas należy przerwać leczenie substancją czynną.
W czasie leczenia ruksolitynibem należy monitorować stężenie lipidów, a w razie wzrostu wartości tychże parametrów trzeba wdrożyć odpowiednie leczenie.
U niektórych pacjentów leczonych substancją czynną występowały nowotwory złośliwe skóry, ale nie będące czerniakiem. Nie ustalono jednak jaka jest zależność pomiędzy stosowaniem ruksolitynibu, a występowaniem tychże zmian. Zaleca się jednak okresowe wizyty u dermatologa.
Ruksolitynib należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby.
Interakcje ruksolitynibu z innymi substancjami czynnymi
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Klarytromycyna (Clarithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
| Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
| Worykonazol (Voriconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Boceprewir (Boceprevir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
| Lopinawir (Lopinavir) | inhibitory proteazy HIV |
| Rytonawir (Ritonavir) | inhibitory proteazy HIV |
| Sakwinawir (Saquinavir) | przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Flukonazol (Fluconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Karbamazepina (Carbamazepine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) | fluorochinolony |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Atazanawir (Atazanavir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
Interakcje ruksolitynibu z pożywieniem
Ruksolitynibu nie należy popijać sokiem grejpfrutowym. Grejpfruty hamują metabolizm CYP3A4, co może spowodować zwiększenie stężenia substancji czynnej w surowicy krwi.
Wpływ ruksolitynibu na prowadzenie pojazdów
Ruksolitynib nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeśli jednak u pacjenta wystąpią na przykład zawroty głowy, zaleca się zachowanie ostrożności podczas terapii substancją czynną.
Inne rodzaje interakcji
Zaleca się, aby nie przyjmować jednocześnie ruksolitynibu oraz preparatów zawierających dziurawiec. Zioło to indykuje metabolizm CYP3A4, co może spowodować zmniejszenie stężenia substancji czynnej w surowicy krwi.
Wpływ ruksolitynibu na ciążę
Brak danych klinicznych opisujących wpływ substancji czynnej na ciążę. Dane związane z badaniami na zwierzętach wykazały, że ruksolitynib wywiera toksyczne działanie na zarodek i płód. Nie wiadomo jakie ma to odniesienie do ludzi. W związku z powyższym stosowanie ruksolitynibu w ciąży jest przeciwwskazane.
Wpływ ruksolitynibu na laktację
Nie wiadomo czy ruksolitynib lub jego metabolity są obecne w mleku kobiecym. Dane związane z badaniami na zwierzętach wykazały, że substancja czynna przenika do mleka. Nie zaleca się jej stosowania w okresie laktacji.
Wpływ ruksolitynibu na płodność
Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach dotyczących płodności podczas stosowania ruksolitynibu.
Skutki uboczne
- hipertriglicerydemia
- krwawienia z nosa
- zaparcie
- zakażenia układu moczowego
- krwawienie
- wylewy podskórne
- zwiększenie aktywności lipazy
- niedokrwistość
- wzrost stężenia aminotransferazy alaninowej
- wzrost stężenia aminotransferazy asparaginowej
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- zapalenie płuc
- bóle głowy
- zwiększenie masy ciała
- zawroty głowy
- półpasiec
- nadciśnienie tętnicze
- małopłytkowość
- krwiomocz
- hipercholesterolemia
- neutropenia
- pancytopenia
- posocznica
- krwawienie śródmózgowe
- wzdęcie z oddawaniem gazów
- gruźlica
- reaktywacja wirusowego zapalenia wątroby typu B
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania ruksolitynibu
W zależności od przyjętej dawki ruksolitynibu może wystąpić mielosupresja (w tym małopłytkowość, leukopenia, niedokrwistość).
Mechanizm działania ruksolitynibu
Ruksolitynib jest inhibitorem kinaz białkowych. Substancja czynna jest selektywna wobec kinaz Janusowych: JAK 1 i JAK 2. Kinazy te są odpowiedzialne za pośrednictwo w przekazywaniu sygnałów przez cytokiny i czynniki wzrostu. Wpływa to na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowe i hemopoezę. Mechanizm działania związku polega między innymi na hamowaniu ścieżki sygnałowej o nazwie JAK–STAT. Pacjenci ze zwłóknieniem szpiku mają nieprawidłową aktywność JAK1 i JAK2, dlatego ruksolitynib reguluje tę funkcję.
Wchłanianie ruksolitynibu
Ruksolitynib jest bardzo dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Posiłek nie ma wpływu na stężenie substancji czynnej we krwi. Stężenie maksymalne związku osiągane jest po około 1 godzinie po podaniu.
Dystrybucja ruksolitynibu
Ruksolitynib wiąże się w około 97% z białkami osocza (przede wszystkim z albuminami). W badaniach farmakokinetycznych obliczono, że średnia objętość dystrybucji u pacjentów wynosi około 75 litrów, a u zdrowych ochotników około 76 litrów.
Metabolizm ruksolitynibu
Ruksolitynib jest metabolizowany przede wszystkim przy udziale CYP3A4 oraz CYP2CP. W rezultacie powstają aktywne metabolity o mniejszej sile działania, niż związek macierzysty.
Wydalanie ruksolitynibu
Wydalanie metabolitów odbywa się głównie z moczem (75%), a w drugiej kolejności z kałem (22%). Eliminacja postaci niezmienionej to zaledwie 1% całości wydalonego związku. Okres półtrwania substancji czynnej wynosi około 2–3 godziny.
