Moksyfloksacyna, Moxifloxacinum - Zastosowanie, działanie, opis

Moksyfloksacyna jest wykorzystywana w zwalczaniu infekcji spowodowanych przez bakterie wykazujące oporność na substancje stosowane zwykle jako leki pierwszego rzutu. 

Antybiotyk ten znalazł zastosowanie w leczeniu:

• właściwie rozpoznanego przewlekłego zapalenia oskrzeli;
• pozaszpitalnego zapalenia płuc;
• poprawnie rozpoznanej bakteryjnej infekcji zatok przynosowych; 
• infekcji narządów miednicy mniejszej u kobiet (zakażenia górnego odcinka dróg rodnych, zapalenia jajowodów oraz zapalenia śluzówki macicy. 

Moksyfloksacyny nie należy stosować w przypadku infekcji Neisseria gonorrhoeae jako pojedynczego leku. Zalecane jest stosowanie drugiego antybiotyku ze względu na rosnącą oporność tego drobnoustroju na moksyfloksacynę.

Moksyfloksacyna występuję również w postaci roztworu do infuzji, a jego wykorzystanie jest zalecane w przypadku pozaszpitalnego stanu zapalnego płuc oraz zakażeń skóry i tkanek miękkich, W przypadku wystąpienia znacznej poprawy podanie antybiotyku może być kontynuowane w postaci doustnej. 

Moksyfloksacyna znalazła również zastosowanie w okulistyce. Jest zalecana w terapii bakteryjnego zapalenia spojówek. 

Moksyfloksacyna może być stosowana w postaci doustnej, dożylnej oraz jako krople do oczu.

Dawkowanie moksyfloksacyny jest zależne od jednostki chorobowej, wieku i masy ciała pacjenta oraz chorób współistniejących, które u niego występują.

Podanie doustne uzwględnia stosowanie 400 mg substancji czynnej dobowo. Długość kuracji jest bezpośrednio związana z występującym rodzajem zakażenia i trwa zazwyczaj od 5 do 14 dni. Moksyfloksacynę w postaci doustnej można stosować niezależnie od posiłków, popijając znaczną ilością wody. 

Moksyfloksacyna jest również stosowana w okulistyce, zwykle zalecana dawka dobowa to 3 krople do chorego oka. W celu ograniczenia działania ogólnoustrojowego po wkropleniu preparatu zalecane jest uciśnięcie kanalików łzowych na około 2 minuty. Terapia moksyfloksacyną trwa zwykle około tygodnia, lecz poprawa powinna wystąpić już po 5 dniach stosowania. 

Antybiotyk jest również stosowany w postaci infuzji ciągłej trwającej zwykle około 60 minut. Dawka dobowa wynosi w tym wypadku 400 mg moksyfloksacyny. W przypadku wystąpienia poprawy po podaniu dożylnym, w niektórych przypadkach możliwa jest zmiana postaci leku na tabletki doustne. 

Przeciwwskazaniem do stosowania moksyfloksacyny jest nadwrażliwość na tę substancję czynną. Istnieją również inne przypadki, w których podanie moksyfloksacyny jest przeciwwskazane:

• u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca;
• niewydolność serca;
• u pacjentów ze stwierdzoną bradykardią (spowolnieniem rytmu serca);
• u pacjentów z potwierdzonym wydłużeniem odstępu QT;
• ciężka niewydolność wątroby;
• u pacjentów ze schorzeniami ścięgien wywołanymi przez inne chinolony;
• podczas ciąży i w okresie karmienia piersią;
• wiek poniżej 18 roku życia;
• w przypadku współistniejących zaburzeń elektrolitowych.

Moksyfloksacyna, jak każdy antybiotyk może spowodować wystąpienie biegunki polekowej. W przypadku długotrwałej terapii istnieje ryzyko kolonizacji osłabionego antybiotykoterapią jelita przez Clostridium difficile. Objawy mogą przyjmować różne nasilenie, od niegroźnej biegunki do rzekomobłoniastego zapalenia jelita zakończonego zgonem.

Moksyfloksacynę należy stosować z rozwagą w przypadku pacjentów z miastenią (osłabienie mięśni), ponieważ może dojść do nasilenia objawów choroby.  Antybiotyk może również wywołać stan zapalny ścięgien (zwykle ścięgna Achillesa). W pewnych warunkach istnieje ryzyko uszkodzenia i zerwania ścięgna. Stan ten może wystąpić kilka dni po rozpoczęciu leczenia.

Podczas terapii z wykorzystaniem moksyfloksacyny należy unikać promieniowania UV, istnieje ryzyko wystąpienia reakcji fotouczulającej. 
Jeśli podczas stosowania leku wystąpią jakiekolwiek zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z okulistą. 

Moksyfloksacynę należy stosować ostrożnie z powodu istotnego ryzyka pojawienia się zaburzeń ze strony układu nerwowego. Podczas terapii może wystąpić:

• stan drgawkowy spowodowany obniżeniem przez moksyfloksacynę progu drgawkowego;
• neuropatia obwodowa obejmująca zaburzenia czucia, ból, parestezje, zdrętwienie;
• stan depresyjny lub stany psychotyczne, co zwiększa ryzyko wystąpienia myśli samobójczych u niektórych podatnych pacjentów. 

Terapia przebiegająca z użyciem moksyfloksacyny powinna być prowadzona z zachowaniem szczególnej ostrożności z powodu ryzyka wydłużenia odstępu QTc u niektórych pacjentów. Szczególne zagrożenie istnieje dla kobiet i osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z:

• chorobą niedokrwienną mięśnia sercowego;
• zaburzeniami rytmu serca;
• zwiększonym ryzykiem tętniaka aorty;
• wydłużeniem odstępu QTc.

Podanie moksyfloksacyny może spowodować stan zapalny wątroby, które będzie bezpośrednią przyczyną niewydolności wątroby o piorunującym charakterze. Objawami tego stanu jest żółtaczka, znaczne osłabienie, ciemniejsze zabarwienie moczu i skłonność do krwawień. 
Moksyfloksacynę należy stosować rozważnie w przypadku pacjentów ze współistniejącymi schorzeniami nerek. 

Przyjmowanie moksyfloksacyny może wywołać groźną dla życia reakcję anafilaktyczną, która prowadzi do rozwoju wstrząsu anafilaktycznego. Podczas stosowania leku obserwowano również wystąpienie reakcji skórnych o różnym nasileniu z uwzględnieniem toksycznego martwiczego oddzielenia naskórka i rumienia wielopostaciowego. 

Podczas terapii z użyciem moksyfloksacyny występowały zaburzenia w stężeniu glukozy we krwi. Obserwowano rozwój hiperglikemii jak i hipoglikemii. W związku z tymi pacjenci z współistniejącą cukrzycą powinni zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku. Również w przypadku osób z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej zalecana jest zwiększona czujność ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji hemolitycznej.

Moksyfloksacyna nie powinna być stosowana w przypadku infekcji wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae i wielooporne szczepy Staphylococcus aureus z powodu ryzyka pojawienia się oporności na moksyfloksacynę. Leku nie powinno stosować się również w przypadku infekcji u osób poniżej 18 roku życia (wpływ na rozwijający się układ chrzęstny). 

Moksyfloksacyny nie należy łączyć z lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT, oraz z preparatami potasu wpływającymi na prace serca.

Ryzyko wystąpienia arytmii (zaburzeń rytmu serca) z powodu możliwości wydłużenia odstępu QTc.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Alfuzosyna (Alfuzosin)	antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Amantadyna (Amantadine)	antagoniści receptora NMDA
Amifamprydyna (Amifampridine)	inne substancje działające na układ nerwowy
Amiodaron (Amiodarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III
Amisulpryd (Amisulpride)	neuroleptyki atypowe
Amitryptylina (Amitriptyline)	TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Apomorfina (Apomorphine)	agoniści receptorów dopaminowych
Asenapina (Asenapine)	neuroleptyki atypowe
Atomoksetyna (Atomoxetine)	substancje psychostymulujące i nootropowe
Azytromycyna (Azithromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Bedakilina (Bedaquiline)	substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Bilastyna (Bilastine)	antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Cerytynib (Ceritinib)	inhibitory kinazy białkowej
Chlorochina (Chloroquine)	substancje przeciwpierwotniakowe
Citalopram (Citalopram)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Degareliks (Degarelix)	inne leki przeciwnowotworowe
Delamanid (Delamanid)	antybiotyki - INNE
Doksepina (Doxepin)	TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Dronedaron (Dronedarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III
Droperydol (Droperidol)	neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
Enzalutamid (Enzalutamide)	inne leki przeciwnowotworowe
Erybulina (Eribulin)	inne leki przeciwnowotworowe
Erytromycyna (Erythromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Escitalopram (Escitalopram)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Flukonazol (Fluconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Fluoksetyna (Fluoxetine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluwoksamina (Fluvoxamine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Formoterol (Formoterol)	agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Goserelina (Goserelin)	inne leki hormonalne
Guanfacyna (Guanfacine)	agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Hydroksyzyna (Hydroxyzine)	antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Idarubicyna (Idarubicin)	antybiotyki cytostatyczne
Indakaterol (Indacaterol)	agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Indapamid (Indapamide)	sulfonamidy
Itrakonazol (Itraconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Iwabradyna (Ivabradine)	inne leki nasercowe
Ketokonazol (Ketoconazole)	przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klarytromycyna (Clarithromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Klomipramina (Clomipramine)	TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Klozapina (Clozapine)	neuroleptyki atypowe
Kryzotynib (Crizotinib)	inhibitory kinazy białkowej
Kwetiapina (Quetiapine)	neuroleptyki atypowe
Lapatynib (Lapatinib)	inne leki przeciwnowotworowe
Lenwatynib (Lenvatinib)	inne leki przeciwnowotworowe
Lewometadon (Levomethadone)	agoniści receptora opioidowego
Maprotylina (Maprotiline)	substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Metadon (Methadone)	agoniści receptora opioidowego
Mianseryna (Mianserin)	substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Nilotynib (Nilotinib)	inhibitory kinazy białkowej
Oktreotyd (Octreotide)	somatostatyny i analogi
Olodaterol (Olodaterol)	agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Ondansetron (Ondansetron)	setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3
Ozymertynib (Osimertinib)	inne leki przeciwnowotworowe
Paliperydon (Paliperidone)	neuroleptyki atypowe
Palonosetron (Palonosetron)	setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3
Panobinostat (Panobinostat)	inne leki przeciwnowotworowe
Paroksetyna (Paroxetine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Pazopanib (Pazopanib)	inhibitory kinazy białkowej
Piperachina (Piperaquine)	substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Pitolisant (Pitolisant)	inne substancje działające na układ nerwowy
Pozakonazol (Posaconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Promazyna (Promazine)	neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Prukalopryd (Prucalopride)	VARIA / INNE
Ranolazyna (Ranolazine)	inne leki nasercowe
Rylpiwiryna (Rilpivirine)	nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Rysperydon (Risperidone)	neuroleptyki atypowe
Sakwinawir (Saquinavir)	przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Salmeterol (Salmeterol)	agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Sertindol (Sertindole)	neuroleptyki atypowe
Solifenacyna (Solifenacin)	leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Sorafenib (Sorafenib)	inhibitory kinazy białkowej
Sotalol (Sotalol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Takrolimus (Tacrolimus)	inhibitory kalcyneuryny
Tamoksyfen (Tamoxifen)	SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego
Telitromycyna (Telithromycin)	antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Tetrabenazyna (Tetrabenazine)	leki hamujące wytwarzanie noradrenaliny
Tiapryd (Tiapride)	neuroleptyki atypowe
Tolterodyna (Tolterodine)	leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Trazodon (Trazodone)	SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny
Trimetoprim (Trimethoprim)	sulfonamidy i trimetoprim
Tyzanidyna (Tizanidine)	agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Wandetanib (Vandetanib)	inhibitory kinazy białkowej
Wemurafenib (Vemurafenib)	inhibitory kinazy białkowej
Wenlafaksyna (Venlafaxine)	SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Winflunina (Vinflunine)	alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Worykonazol (Voriconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Zyprazydon (Ziprasidone)	neuroleptyki atypowe
Enkorafenib (Encorafenib)	inhibitory kinazy białkowej
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin)	przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine)	substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Rybocyklib (Ribociclib)	inhibitory kinazy białkowej

Zwiększenie ryzyka wystąpienia reakcji fototoksycznej po wystawieniu skóry na promieniowanie UV.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas 5-aminolewulinowy (5-aminolevulinic acid)	leki stosowane w terapii fotodynamicznej
Metoksalen (Methoxsalen)	substancje czynne stosowane w dermatologii

Możliwość pojawienia się zaburzeń w poziomie glukozy w osoczu, istnieje ryzyko wystąpienia zarówno spadków jak i wzrostów stężenia.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose)	doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Dapagliflozyna (Dapagliflozin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Dulaglutyd (Dulaglutide)	analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Eksenatyd (Exenatide)	analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Empagliflozyna (Empagliflozin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Gliklazyd (Gliclazide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glikwidon (Gliquidone)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Insulina Degludec (Insulin degludec)	insuliny
Kanagliflozyna (Canagliflozin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Liksysenatyd (Lixisenatide)	analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Linagliptyna (Linagliptin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Liraglutyd (Liraglutide)	analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Nateglinid (Nateglinide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Pioglitazon (Pioglitazone)	doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Repaglinid (Repaglinide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Saksagliptyna (Saxagliptin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Sitagliptyna (Sitagliptin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wildagliptyna (Vildagliptin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)

Wzrost ryzyka wystąpienia stanu zapalnego i uszkodzenia ścięgien.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Betametazon (Betamethasone)	glikokortykosteroidy
Deksametazon (Dexamethasone)	glikokortykosteroidy
Fludrokortyzon (Fludrocortisone)	mineralokortykosteroidy
Hydrokortyzon (Hydrocortisone)	glikokortykosteroidy
Metyloprednizolon (Methylprednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone)	glikokortykosteroidy
Triamcynolon (Triamcinolone)	glikokortykosteroidy

Ryzyko wystąpienia stanu drgawkowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Bupropion (Bupropion)	NDRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i dopaminy
Tramadol	agoniści receptora opioidowego

Nasilenie działań niepożądanych moksyfloksacyny, wzrost częstości występowania zaburzeń snu, zawrotów głowy, zaburzeń smaku, dragwek.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna (Acemetacin)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb (Celecoxibum)	NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksibuprofen (Dexibuprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Deksketoprofen (Dexketoprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ibuprofen (Ibuprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Indometacyna (Indomethacin)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketoprofen (Ketoprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Naproksen (Naproxen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nimesulid (Nimesulide)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Piroksykam (Piroxicam)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Diklofenak (Diclofenac)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol

Wzrost ryzyka pojawienia się arytmii (zaburzenia rytmu serca), z powodu spadku stęzenia potasu w osoczu. Istnieje ryzyko wystąpienia bólu kończyn i stanów zapalnych ściegien.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Bisakodyl (Bisacodyl)	substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym
Budezonid (Budesonide)	glikokortykosteroidy
Furosemid (Furosemide)	leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)	leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Pikosiarczan sodu (Sodium picosulfate)	substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym

Zmniejszenie wchłaniania moksyfloksacyny z przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorek glinu (Aluminium chloride)	związki glinu
Chlorek wapnia (Calcium chloride)	związki wapnia
Glukonian cynku (Zinc gluconate)	związki cynku
Glukonian żelaza (Ferrous gluconate)	związki żelaza
Sukralfat (Sucralfate)	selektywne leki osłaniające stosowane w chorobie wrzodowej
Cytrynian magnezu (Magnesium citrate)	związki magnezu

Wzrost ryzyka wystąpienia zaburzeń w pracy wątroby.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klofarabina (Clofarabine)	antymetabolity, analogi puryn
Naltrekson (Naltrexone)	antagoniści receptora opioidowego
Trabektedyna (Trabectedin)	inne cytostatyki pochodzenia naturalnego

Nasilenie działań niepożądanych metotreksatu, zwłaszcza małopłytkowości, leukopenii (zmniejszenie ilości białych krwinek w osoczu), erytropenii (spadek ilości czerwonych krwinek w osoczu). Rośnie ryzyko uszkodzenia wątroby i nerek.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate)	antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)

Nasilenie działania aloglipityny, ryzyko wystąpienia hipoglikemii (spadek stężenia glukozy w osoczu).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Alogliptyna (Alogliptin)	doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE

Zmniejszenie siły działania antykoncepcyjnego estrogenów.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol)	estrogeny naturalne i syntetyczne

Spadek stężenia mykofenolanu spowodowany zmniejszeniem ilości bakterii bytujących w jelicie.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas mykofenolowy (Mycophenolic acid)	inne leki immunosupresyjne

Ryzyko wystąpienia senności, zaburzeń snu, trudności w skupieniu, osłabienia, zawrotów głowy.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Estazolam (Estazolam)	BZD - benzodiazepiny

Wzrost ryzyka krwawień z powodu nasilenia działania doustnych leków przeciwzakrzepowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Warfaryna (Warfarin)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K

Przed obsługą maszyn i pojazdów zalecana jest ocena reakcji pacjenta na leczenie moksyfloksacyną. Lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów poprzez wystąpienie działań ubocznych takich jak zawroty głowy, omdlenia.

Moksyfloksacyna może powodować niezgodne z prawdą wyniki badań wykonanych w celu zidentyfikowania Mycobacterium spp. Jest to skutkiem inhibicji wzrostu prątków przez antybiotyk.

Nie przeprowadzono badań mających na celu ustalenie wpływu moksyfloksacyny na przebieg ciąży. Badania wykonane na zwierzętach sugerują toksyczny wpływ na płód w przypadku stosowania dawek toksycznych dla matek. Z powodu doniesień o występowaniu przemijającego uszkodzenia stawów spowodowanego przez fluorochinolony u dzieci, stosowanie leku podczas ciąży nie jest zalecane.

Nie ma wielu testów badających przenikanie moksyfloksacyny do mleka. Niektóre właściwości cząsteczki takie jak pKa jej kwasu oraz duża objętość dystrybucji teoretycznie utrudniają jej dyfuzję do mleka, jednak niewielki stopień wiązania z białkami będzie ją ułatwiał. Doustne stosowanie moksyfloksacyny podczas karmienia piersią nie jest zalecane ze względu nie niewielką ilość badań w tym zakresie oraz bezpieczniejsze alternatywy.

Zgodne z karmieniem piersią jest stosowanie moksyfloksacyny w postaci kropli do oczu. Niewielkie wchłanianie preparatu z powierzchni gałki ocznej umożliwia wykorzystanie antybiotyku w terapii infekcji oka.

Po podaniu moksyfloksacyny na gałkę oczną może wystąpić:

• często: miejscowe podrażnienie, ból oka;
• niezbyt często: krwawienie spojówkowe, obrzęk powieki, dyskomfort po zakropleniu, punktowy stan zapalny rogówki, suchość gałki ocznej, miejscowe przekrwienie i świąd;
• rzadko: zaburzenie ostrości widzenia, zmęczenie wzroku, stan zapalny powiek i spojówek, obrzęki oka i spojówki, choroba rogówki i nieprawidłowości nabłonka;
• częstość nieznana: wzmożone łzawienie, pojawienie się wydzieliny z oka, obrzęk i stan zapalny rogówki, złogi i nacieki na rogówce, wewnętrzny stan zapalny oka, wrzodziejące zapalenie rogówki, wzrost ciśnienia we wnętrzu oka, nadżerki i otarcia rogówki, światowstręt, uczucie obecności ciała obcego.

Moksyfloksacyna po podaniu dożylnym może wywołać:

• często: reakcje w miejscu wstrzyknięcia;
• niezbyt często: osłabienie, złe samopoczucie, ból pleców i klatki piersiowej, stan zapalny żył w miejscu infuzji, nadmierne pocenie.

W przypadku przedawkowania moksyfloksacyny może wystąpić zaburzenie odstępu QTc, które jest przyczyną zaburzeń rytmu serca. 

Moksyfloksacyna jest fluorochinolonem o działaniu bakteriobójczym polegającym na zmniejszeniu aktywności dwóch niezbędnych dla funkcjonowania komórki bakteryjnej enzymów:

• gyrazy DNA;
• topoizomerazy IV.

Enzymy te przynależą do grupy topoizomeraz typu II, a ich aktywność jest konieczna do przeprowadzenia prawidłowego procesu transkrypcji, translacji oraz naprawy bakteryjnego DNA.

Minimalne stężenie bakteriobójcze zwykle mieści się w zakresie minimalnych stężeń hamujących, zależnie od konkretnego drobnoustroju.

Oporność na moksyfloksacynę rozwija się poprzez wykształcenie przez bakterie mechanizmów aktywnego usuwania leku z komórki oraz zmniejszenia przepuszczalności przez błonę komórkową. W niektórych przypadkach może dojść do wystąpienia mutacji genów kodujących enzymy z grupy topoizomerazy II, co również będzie skutkowało wykształceniem oporności na antybiotyk.

Moksyfloksacyna wykazuje aktywność w stosunku do bakterii Gram-dodatnich jak i Gram-ujemnych. Gatunki wrażliwe na działanie antybiotyku to:

Tlenowe bakterie Gram-dodatnie:

• paciorkowce: Streptococcus viridans, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus milleri, Streptococcus agalactiae;
• gronkowce:  Staphylococcus aureus;
• Corynebacterium diphtheriae;
• Gardnerella vaginalis;
• Enterococcus faecalis i Enterococcus faecium (ryzyko wystąpienia oporności).

Tlenowe bakterie Gram-ujemne:

• Acinetobacter baumanii;
• Legionella pneumophila;
• Serratia marcescens;
• Enterobacter cloacae; Escherichia coli; Klebsiella pneumoniae; Klebsiella oxytoca; Neisseria gonorrhoeae, Proteus mirabilis (istnieje ryzyko wystąpienia oporności);
• Moraxella catarrhalis;
• Haemophilus influenzae.

Moksyfloksacyna działa również na bakterie beztlenowe z rodzaju Peptostreptococcus, Fusobacterium oraz Prevotella oraz gatunek Proprionibacterium acnes i Bacteroides fragilis, który może wykazywać oporność nabytą. Ponadto antybiotyk wykazuje aktywność wobec drobnoustrojów z rodzaju Mycoplasma (Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma genitalium), Chlamydophila, Chlamydia oraz Coxiella.

Moksyfloksacyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Jej biodostępność wynosi około 90%. Maksymalne stężenie leku w osoczu jest zależne od zmienności osobniczej i występuje po upłynięciu pół godziny do czterech godzin.

Antybiotyk po podaniu na gałkę oczną wchłaniał się w niewielkim stopniu, a zaobserwowane stężenia w osoczu osiągały wartości tysiąckrotnie niższe niż po podaniu doustnym.

Moksyfloksacyna występuje w połączeniach z albuminami osocza na poziomie około 40%. Antybiotyk szybko przedostaje się do przestrzeni pozanaczyniowej i jego maksymalne stężenie w błonie śluzowej oskrzeli występuje około 2 godzin od podania.

W metabolizmie moksyfloksacyny nie biorą udziału podjednostki związane z cytochromem P450. Antybiotyk wchodzi w reakcje metabolizmu drugiej fazy w wątrobie, które polegają na reakcjach sprzęgania z kwasem glukuronowym i siarkowym.
Zarówno siarczan jak i glukuronid moksyfloksacyny są związkami nieaktywnymi farmakologicznie.

Moksyfloksacyna ulega wydaleniu z moczem w postaci niezmienionej (około 19%), a także w postaci glukuronidu moksyfloksacyny (około 14%) i siarczanu moksyfloksacyny (około 2,5%).  Z kolei w kałem wydalany jest jest siarczan moksyfloksacyny (około 36%) i lek w postaci niezmienionej (około 25%), nie zaobserwowano występowania moksyfloksacyny w postaci glukuronidu. Okres półtrwania antybiotyku wynosi około dwunastu godzin.