Liksysenatyd, Lixisenatidum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o liksysenatydzie

Rok wprowadzenia na rynek
2013
Substancje aktywne
liksysenatyd
Działanie liksysenatydu
przeciwcukrzycowe (hipoglikemizujące; zmniejsza stężenie glukozy we krwi)
Postacie liksysenatydu
roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ pokarmowy (trawienny)
Specjalności medyczne
Diabetologia
Rys historyczny liksysenatydu

Liksysenatyd został zatwierdzony do użytku medycznego przez Europejską Agencję Leków (EMA) dnia 1 lutego 2013 roku. Z kolei Agencja Żywności i Leków (FDA) w Stanach Zjednoczonych wydała taką zgodę dnia 27 lipca 2016 roku. W obu przypadkach podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie substancji czynnej na rynek farmaceutyczny była firma Sanofi.

Wzór sumaryczny liksysenatydu

C215H347N61O65S

Spis treści

Wskazania do stosowania liksysenatydu

Liksysenatyd jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Substancja czynna wskazana jest w terapii cukrzycy w połączeniu z insuliną bazalną lub lekami przeciwcukrzycowymi.

Dawkowanie liksysenatydu

Liksysenatyd stosuje się we wstrzyknięciu podskórnym (ramię, brzuch, udo), przed głównym posiłkiem.

Dawka stosowana w leczeniu nie jest zależna od wieku czy masy ciała pacjenta.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 10 mikrogramów (dawka początkowa).

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 20 mikrogramów (dawka podtrzymująca).

Przeciwskazania do stosowania liksysenatydu

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na substancję czynną.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania liksysenatydu

Nie zaleca się stosowania liksysenatydu, jeśli u chorego stwierdza się ciężkie zaburzenia czynności nerek.

Substancja czynna nie była badana pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności działania w grupie wiekowej poniżej 18 roku życia.

Liksysenatydu nie podaje się pacjentom z cukrzycą typu 1 oraz w celu leczenia kwasicy ketonowej pochodzenia cukrzycowego.

Stosowanie substancji czynnej związane jest z ryzykiem wystąpienia ostrego zapalenia trzustki. Jeśli pacjent zgłasza stały i bardzo silny ból brzucha w czasie terapii, lek należy odstawić.

W związku z tym, że substancja czynna może powodować działania niepożądane ze strony układu pokarmowego, nie zaleca się jej podawania chorym, u których stwierdza się choroby tego układu, o ciężkim przebiegu.

Pacjent powinien zostać poinformowany, że stosowanie liksysenatydu jest pośrednio związane z odwodnieniem organizmu. Należy pamiętać o jego nawadnianiu.

Interakcje liksysenatydu z innymi substancjami czynnymi

W wyniku jednoczesnego stosowania substancji czynnych może dojść do hipoglikemii. Zaleca się się dostosowanie dawki leków należących do grupy pochodnych sulfonylomocznika.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glikwidon (Gliquidone) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
W wyniku jednoczesnego stosowania substancji czynnych może dojść do hipoglikemii. Zaleca się się dostosowanie dawki insulin bazalnych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Insulina Glargine (Insulin glargine) insuliny

Interakcje liksysenatydu z pożywieniem

Zaleca się podawanie substancji czynnej o stałej porze dnia, na godzinę przed posiłkiem.

Wpływ liksysenatydu na prowadzenie pojazdów

Liksysenatyd zastosowany w monoterapii nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Zastosowany z insuliną bazalną lub pochodnymi sulfonylomocznika może powodować u pacjenta hipoglikemię. Należy wówczas zachować ostrożność w czasie wykonywania powyższych czynności.

Inne rodzaje interakcji

Liksysenatyd opóźnia opróżnienie żołądka. Z tego powodu zaleca się zachowanie odstępu czasowego pomiędzy wstrzyknięciem substancji czynnej, a przyjęciem leków o  wąskim indeksie terapeutycznym. W przypadku antybiotyków oraz dojelitowych form leków (opornych na sok żołądkowy), wskazane jest ich przyjmowanie 1 godzinę przed lub 4 godziny po wstrzyknięciu liksysenatydu.

Nie zaleca się stosowania iksysenatydu w grupie pacjentów, którzy stosują inhibitory dipeptydylopeptydazy 4 (DPP–4). Nie przeprowadzono badań pod kątem interakcji tychże substancji.

Wpływ liksysenatydu na ciążę

Brak danych klinicznych opisujących wpływ substancji czynnej na ciążę. Dane związane z badaniami na zwierzętach wykazały, że działa ona toksycznie. W związku z powyższym nie zaleca się jej stosowania w okresie ciąży.

Wpływ liksysenatydu na laktację

Nie wiadomo czy liksysenatyd jest obecny w mleku kobiecym. Nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji.

Wpływ liksysenatydu na płodność

Dane związane z badaniami na zwierzętach nie wykazały zmniejszenia płodności podczas stosowania substancji czynnej.

Inne możliwe skutki uboczne

Podanie podskórne: zakażenia wirusowe, zapalenie pęcherza moczowego, zakażenia górnych dróg oddechowych, grypa, reakcje anafilaktyczne, ból głowy, zawroty głowy, senność, niestrawność, nudności, wymioty, biegunka, ból pleców, pokrzywka, hipoglikemia (w skojarzeniu z pochodnymi sulfonylomocznika lub insulina bazalną), świąd w miejscu wstrzyknięcia.

Objawy przedawkowania liksysenatydu

W zależności od przyjętej dawki liksysenatydu mogą wystąpić zaburzenia w obrębie przewodu pokarmowego.

Mechanizm działania liksysenatydu

Liksysenatyd działa ja agonista receptora GLP–1. W trzustce agonizm ten powoduje zwiększoną – stymulowaną glukozą – egzocytozę insuliny przez komórki beta wysp trzustkowych. Powoduje to zmniejszenie stężenia glukozy we krwi w wyniku zwiększonego wychwytu glukozy przez tkanki. Dodatkowo aktywacja receptora GLP–1 w przewodzie pokarmowym powoduje opóźnione opróżnianie żołądka. W związku z tym uważa się, że substancja czynna ma pośredni wpływ na poziom glukozy we krwi po posiłku.

Wchłanianie liksysenatydu

Stężenie maksymalne substancji czynnej osiągane jest po 1–3,5 godzinach po podaniu podskórnym. Szybkość wchłaniania jest niezależna od miejsca podania.

Dystrybucja liksysenatydu

Liksysenatyd wiąże się w około 55% z białkami osocza. W wyniku badań farmakokinetycznych obliczono, że pozorna objętość dystrybucji wynosi 100 litrów.

Metabolizm liksysenatydu

Liksysenatyd jest peptydem. W związku z tym na drodze filtracji kłębuszkowej zostaje wydalony, a następnie podlega reabsorpcji cewkowej. W kolejnym etapie ulega metabolizmowi do mniejszych peptydów oraz aminokwasów. Te ponownie są dołączane do cyklu przemian metabolicznych białek.

Wydalanie liksysenatydu

W wyniku badań farmakokinetycznych obliczono, że średni końcowy czas półtrwania substancji czynnej wynosi około 3 godziny.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij