Winorelbina, Vinorelbinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o winorelbinie

Rok wprowadzenia na rynek
1989
Substancje aktywne
winorelbina, winian winorelbiny
Działanie winorelbiny
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
Postacie winorelbiny
kapsułki miękkie, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Układy narządowe
układ limfatyczny (chłonny), układ oddechowy
Specjalności medyczne
Onkologia kliniczna
Rys historyczny winorelbiny

Winorelbina to półsyntetyczna pochodna alkaloidu (winblastyny) izolowanego z rośliny Catharanthus roseus (Barwinek różowy). Winorelbina została odkryta przez francuskiego naukowca Pierre'a Potiera w latach 80 XX wieku i zarejestrowana po raz pierwszy we Francji w 1989 roku do stosowania w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuc. Lek został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA) w 1991 roku.

Wzór sumaryczny winorelbiny

C45H54N4O8

Spis treści

Wskazania do stosowania winorelbiny

Winorelbina jest stosowana w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuc (III i IV stadium), a także w leczeniu przerzutowego raka piersi (IV stadium) w przypadku braku skuteczności lub braku możliwości zastosowania terapii z wykorzystaniem antracyklin i taksanu.

Dawkowanie winorelbiny

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od masy ciała, chorób towarzyszących (np. niewydolność wątroby), liczby neutrofilów, jednocześnie stosowanych leków w schemacie leczenia przeciwnowotworowego itp.
Winorelbinę stosuje się dożylnie i doustnie.

Podanie dożylne
Dawka zwykle stosowana tygodniowa u osób dorosłych: 2530 mg/m² powierzchni ciała. Maksymalna tolerowana dawka w jednym podaniu wynosi 35,4 mg/m² powierzchni ciała. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki całkowitej w jednym podaniu 60 mg.
Winorelbinę można podawać w powolnym bolusie trwającym 6-10 minut lub w postaci wlewu trwającego 20-30 minut.

Podanie doustne
Dawki zwykle stosowane tygodniowe u osób dorosłych: 60–80 mg/m2 powierzchni ciała. Nie należy przekraczać dawek maksymalnych 120–160 mg/m2 powierzchni ciała, nawet jeżeli z przeliczenia powierzchni ciała wynika wyższa dawka.
Przyjmuje się, że dawka doustna 80 mg/m2 powierzchni ciała odpowiada dawce dożylnej 30 mg/m2 powierzchni ciała, a dawka doustna 60 mg/m2 powierzchni ciała odpowiada dawce dożylnej 25 mg/m2 powierzchni ciała. Jest to istotne przy naprzemiennym stosowaniu postaci doustnej i dożylnej.

Brak wystarczających danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci i młodzieży.

Przeciwskazania do stosowania winorelbiny

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na winorelbinę i na inne alkaloidy barwinka, kobiety w wieku rozrodczym niestosujące skutecznej metody antykoncepcji, okres ciąży i laktacji. Wśród przeciwwskazań można wyróżnić również podanie dokanałowe, liczbę granulocytów obojętnochłonnych poniżej 1500/mm³, liczbę płytek krwi poniżej 100 000/mm³, występujące ciężkie zakażenia aktualnie lub w przeciągu ostatnich 2 tygodni. W przypadku podania doustnego przeciwwskazane jest stosowanie winorelbiny u osób wymagających długotrwałej terapii i z chorobami, które mogą wpływać na wchłanianie leku, a także u pacjentów po chirurgicznym usunięciu żołądka lub jelita cienkiego.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania winorelbiny

U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i o małej wydolności fizycznej, winorelbinę należy stosować ostrożnie.
Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów hematologicznych i wykonywanie badania morfologii krwi każdorazowo przed podaniem leku. Należy uwzględnić ryzyko wystąpienia neutropenii.
Stosowanie winorelbiny nie jest wskazane u osób stosujących jednocześnie radioterapię, jeżeli napromienianie obejmuje wątrobę.
Należy unikać kontaktu leku z oczami ze względu na ryzyko owrzodzenia rogówki.
Objawy duszności należy skonsultować z lekarzem. Istnieje ryzyko wystąpienia śródmiąższowej choroby płuc.
Podczas podawania winorelbiny dożylnie może dojść do wynaczynienia. Wówczas należy przerwać podawanie leku, przepłukać żyłę poprzez podanie roztworu chlorku sodu, a następnie kontynuować podawanie pozostałej części leku do innej żyły.
Do wystąpienia nudności i wymiotów częściej dochodzi przy stosowaniu postaci doustnej winorelbiny. Zaleca się podawanie zapobiegawczo leków przeciwwymiotnych.
Rozwój infekcji wymaga przeprowadzenia dokładnej diagnostyki.

Przeciwwskazania winorelbiny do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Podczas leczenia winorelbiną przeciwwskazane jest stosowanie szczepionki przeciwko żółtej gorączce. Stosowanie innych żywych szczepionek również nie jest zalecane. Takie połączenia wiążą się z ryzykiem wystąpienia ciężkiej choroby poszczepiennej, która może doprowadzić do śmierci.

Interakcje winorelbiny z innymi substancjami czynnymi

Zmienność czynności układu krzepnięcia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Cilostazol (Cilostazol) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Iloprost (Iloprost) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Klopidogrel (Clopidogrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Prasugrel (Prasugrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Sulodeksyd (Sulodexide) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Tikagrelor (Ticagrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Tiklopidyna (Ticlopidine) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Ryzyko osłabienia działania przeciwdrgawkowego fenytoiny i zmniejszenia skuteczności winorelbiny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Ryzyko znacznego osłabienia czynności układu odpornościowego, włącznie z ryzykiem rozrostu tkanki limfatycznej.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Nasilenie działania neurotoksycznego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Itrakonazol (Itraconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Nasilenie objawów płucnych: duszność, śródmiąższowe zapalenie płuc.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Mitomycyna (Mitomycin) antybiotyki cytostatyczne
Zwiększenie ryzyka granulocytopenii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cisplatyna (Cisplatin) inne leki przeciwnowotworowe
Zwiększenie stężenia winorelbiny we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acetazolamid (Acetazolamide) inhibitory anhydrazy węglanowej
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Atorwastatyna (Atorvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Buprenorfina (Buprenorphine) substancje o działaniu agonistyczno-antagonistycznym na receptory opioidowe
Danazol (Danazol) testosteron i pochodne
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Erlotynib (Erlotinib) inhibitory kinazy białkowej
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Fluwoksamina (Fluvoxamine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Gestoden (Gestodene) progestageny
Imatynib (Imatinib) inhibitory kinazy białkowej
Izawukonazol (Isavuconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klarytromycyna (Clarithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Kwas walproinowy (Valproic acid) inne leki przeciwpadaczkowe
Metadon (Methadone) agoniści receptora opioidowego
Nilotynib (Nilotinib) inhibitory kinazy białkowej
Pozakonazol (Posaconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Rytonawir (Ritonavir) inhibitory proteazy HIV
Terbinafina (Terbinafine) inne substancje przeciwgrzybicze
Trazodon (Trazodone) SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny
Haloperidol (Haloperidol) neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
Zmniejszenie stężenia winorelbiny we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Karbamazepina (Carbamazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Okskarbazepina (Oxcarbazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Omeprazol (Omeprazole) IPP - inhibitory pompy protonowej
Prednizolon (Prednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone) glikokortykosteroidy
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) antybiotyki - INNE
Topiramat (Topiramate) inne leki przeciwpadaczkowe
Zwiększona podatność na infekcje, ryzyko anemii i nasilonych krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Adalimumab (Adalimumab) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Atazanawir (Atazanavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Boceprewir (Boceprevir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Gancyklowir (Ganciclovir) przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Golimumab (Golimumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwreumatyczne
Infliksymab (Infliximab) inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa
Natalizumab (Natalizumab) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Olaparyb (Olaparib) inne leki przeciwnowotworowe
Teryflunomid (Teriflunomide) selektywne leki immunosupresyjne
Topotekan (Topotecan) inne leki przeciwnowotworowe
Zydowudyna (Azydotymidyna, AZT) (Zidovudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Sekukinumab (Secukinumab) inhibitory interleukiny
Tofacytynib (Tofacitinib) selektywne leki immunosupresyjne
Nasilenie działania winorelbiny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aprepitant (Aprepitant) antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1
Daklataswir (Daclatasvir) substancje przeciwwirusowe stosowane w HCV
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Fosaprepitant (Fosaprepitant) antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1
Iwakaftor (Ivacaftor) inne substancje stosowane w chorobach płuc i oskrzeli
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Sertralina (Sertraline) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Telitromycyna (Telithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Uliprystal (Ulipristal (ulipristal acetate)) SPRM - selektywne modulatory receptora progesteronowego
Werapamil (Verapamil) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Rolapitant (Rolapitant) antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1
Zaburzenie przewodzenia impulsów w nerwach obwodowych (mrowienie, drętwienie kończyn, problemy z chodzeniem, osłabienie mięśni itp.).
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bortezomib (Bortezomib) inne leki przeciwnowotworowe
Chlorochina (Chloroquine) substancje przeciwpierwotniakowe
Dinutuksymab beta (Dinutuximab beta) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Fludarabina (Fludarabine) cytostatyki alkilujące
Fluwastatyna (Fluvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Gefitynib (Gefitinib) inhibitory kinazy białkowej
Iksazomib (Ixazomib) inne leki przeciwnowotworowe
Ipilimumab (Ipilimumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Izoniazyd (Isoniazid) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Kabazytaksel (Cabazitaxel) taksoidy
Karboplatyna (Carboplatin) inne leki przeciwnowotworowe
Kolchicyna (Colchicine) substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)
Lewodopa (Levodopa) DOPA i pochodne
Linezolid (Linezolid) inne leki przeciwbakteryjne
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Pomalidomid (Pomalidomide) inne leki immunosupresyjne
Rosuwastatyna (Rosuvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Simwastatyna (Simvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Stawudyna (Stavudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Telbiwudyna (Telbivudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Trabektedyna (Trabectedin) inne cytostatyki pochodzenia naturalnego
Winblastyna (Vinblastine) alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Winkrystyna (Vincristine) alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Osłabienie działania winorelbiny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Beksaroten (Bexarotene) inne leki przeciwnowotworowe
Dabrafenib (Dabrafenib) inhibitory kinazy białkowej
Deferazyroks (Deferasirox) antidota - odtrutki i środki chelatujące
Efawirenz (Efavirenz) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Newirapina (Nevirapine) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Pitolisant (Pitolisant) inne substancje działające na układ nerwowy
Prymidon (Primidone) barbiturany i pochodne
Nasilenie działań niepożądanych winorelbiny i wymienionych leków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bendamustyna (Bendamustine) cytostatyki alkilujące
Bleomycyna (Bleomycin) antybiotyki cytostatyczne
Busulfan (Busulfan) cytostatyki alkilujące
Dakarbazyna (Dacarbazine) cytostatyki alkilujące
Doksorubicyna (Doxorubicin) antybiotyki cytostatyczne
Fluorouracyl (Fluorouracil) antymetabolity pirymidyny
Gemcytabina (Gemcitabine) antymetabolity pirymidyny
Idarubicyna (Idarubicin) antybiotyki cytostatyczne
Kapecytabina (Capecitabine) antymetabolity pirymidyny
Klofarabina (Clofarabine) antymetabolity, analogi puryn
Melfalan (Melphalanum) cytostatyki alkilujące
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Ruksolitynib (Ruxolitinib) inhibitory kinazy białkowej

Inne rodzaje interakcji

Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może nasilać metabolizm winorelbiny, a tym samym zmniejszać jej stężenie we krwi i obniżać skuteczność działania przeciwnowotworowego.

Wpływ winorelbiny na ciążę

U zwierząt potwierdzono embriotoksyczne i teratogenne działanie winorelbiny (odnotowano opóźnienie kostnienia, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu, zlewanie się kręgów, brak żeber). Należy spodziewać się, że lek wywiera negatywny wpływ także na ciążę kobiet, dlatego jego stosowanie w ciąży jest przeciwwskazane. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji przez cały okres terapii i przez 3 miesiące od jej zakończenia.

Wpływ winorelbiny na laktację

Nie określono, czy winorelbina przenika do mleka kobiecego. Należy uwzględnić ryzyko szkodliwego działania na karmione dziecko, dlatego lek jest przeciwwskazany w okresie laktacji. Konieczne jest zaprzestanie stosowania leku lub przerwanie karmienia piersią.

Wpływ winorelbiny na płodność

Przed rozpoczęciem terapii należy poinformować mężczyznę o ryzyku wystąpienia nieodwracalnej bezpłodności i zachęcić do skorzystania z możliwości zamrożenia nasienia. Zaleca się, aby mężczyźni leczeni winorelbiną nie planowali potomstwa w trakcie terapii oraz do 6 miesięcy po zakończeniu przyjmowania winorelbiny.

Skutki uboczne

leukopenia
biegunka
zaparcia
niedokrwistość
złe samopoczucie
zmęczenie
wymioty
łysienie
małopłytkowość
podatność na infekcje
nudności
neutropenia
zmniejszenie masy ciała
ból brzucha
jadłowstręt
zaburzenia czucia
zaburzenia żołądkowe
zaburzenie czynności szpiku kostnego
zapalenie jamy ustnej
ból głowy
duszność
kaszel
nadciśnienie
reakcje skórne
bezsenność
zaburzenia czynności wątroby
zaburzenia smaku
zaburzenia widzenia
zawroty głowy
zwiększenie masy ciała
ból stawów
zapalenie przełyku
trudności z połykaniem
dreszcze
bolesne oddawanie moczu
ból mięśni
zaburzenia ruchowe
niedociśnienie
gorączka neutropeniczna
ból szczęki
choroby układu moczowo-płciowego
zaburzenia rytmu serca
niewydolność serca
ataksja
niedrożność porażenna jelit
hiponatremia
zawał serca
krwawienia z przewodu pokarmowego
posocznica neutropeniczna

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Podanie dożylne: skutki uboczne są zbieżne ze skutkami po podaniu doustnym. Dodatkowo mogą wystąpić uogólnione reakcje alergiczne, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, zaczerwienienie i marznięcie kończyn, zapaść, skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie trzustki, sepsa prowadząca do zgonu, zespół Guillaina-Barré, zaburzenia rytmu serca,  zwiększenie stężenia kreatyniny, reakcje w miejscu podania (ból, rumień, zmiana zabarwienia żyły, zapalenie żyły), martwica tkanek w miejscu wstrzyknięcia.

Objawy przedawkowania winorelbiny

Przyjęcie zbyt dużej dawki winorelbiny może prowadzić do hipoplazji szpiku kostnego, która wiąże się z wystąpieniem objawów takich jak gorączka, zakażenia, niedrożność porażenna jelit i zaburzenia czynności wątroby.

Mechanizm działania winorelbiny

Winorelbina wiąże się z tubuliną, hamując jej polimeryzację do mikrotubul, które uczestniczą w tworzeniu wrzeciona kariokinetycznego. Winorelbina prowadzi do ekspresji genu kodującego białko p53 będące supresorem nowotworowym, a także wpływa na aktywność kinaz białkowych, które są efektorami szlaków sygnałowych. W efekcie dochodzi do zahamowania mitotycznego podziału komórek w stadium metafazy, co prowadzi do apoptozy (śmierci komórki). Na działanie winorelbiny szczególnie wrażliwe są szybko dzielące się komórki.

Wchłanianie winorelbiny

Biodostępność winorelbiny po podaniu doustnym wynosi 40% niezależnie od przyjmowanych posiłków. Stężenie maksymalne leku osiągane jest po 1,5-3 h po podaniu. Wartość stężenia winorelbiny wzrasta wraz ze zwiększaniem dawki do momentu osiągnięcia dawki 100 mg/m2, powyżej której nie obserwuje się dalszego wzrostu stężenia.

Dystrybucja winorelbiny

Winorelbina jest szeroko dystrybuowana do tkanek (głównie do płuc), gdzie osiąga stężenia 300 razy wyższe niż w surowicy. Stopień wiązania winorelbiny z białkami osocza jest niewielki i wynosi 13,5%, natomiast w znacznie większym stopniu lek wiąże się z komórkami krwi, zwłaszcza z płytkami krwi (78%).

Metabolizm winorelbiny

Winorelbina jest metabolizowana przede wszystkim przy udziale enzymu CYP3A4. Głównym metabolitem jest 4-O-deacetylowinorelbina, która prawdopodobnie powstaje przy udziale karboksyloesterazy i jest jedynym aktywnym farmakologicznie metabolitem. Inne metabolity to N-tlenek winorelbiny, 20'-hydroksywinorelbiny i 6'-tlenku winorelbiny. Lek nie ulega sprzęganiu z kwasem siarkowym, ani glukuronowym.

Wydalanie winorelbiny

Okres półtrwania winorelbiny wynosi 40 h, zaś aktywnego metabolitu -  4-O-deacetylowinorelbiny - 168 h. Lek wydalany jest przede wszystkim w postaci niezmienionej głównie z kałem (w żółci), a w niewielkim stopniu z moczem.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij