Triptorelina, Triptorelinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o triptorelinie

Rok wprowadzenia na rynek
1995
Substancje aktywne
triptorelina
Działanie triptoreliny
stymuluje owulację, wspomaga leczenie niepłodności, zmniejsza stężenie hormonów płciowych, zmniejsza wydzielanie testosteronu przez jądra
Postacie triptoreliny
proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań, proszek do sporządzenia zawiesiny do wstrzykiwań, roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ endokrynny (dokrewny), układ płciowy męski, układ płciowy żeński
Specjalności medyczne
Andrologia, Endokrynologia, Ginekologia i położnictwo, Onkologia kliniczna, Psychiatria, Seksuologia
Rys historyczny triptoreliny

Triporelina została wprowadzona w 1995 roku przez podmiot odpowiedzialny Ferring AG.

Wzór sumaryczny triptoreliny

C64H82N18O13

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające triptorelinę

Wskazania do stosowania triptoreliny

Triptorelina stosowana jest u mężczyzn w leczeniu raka gruczołu krokowego miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, a także w badaniach diagnostycznych oceniających zasadność terapii hormonalnej w przypadku raka prostaty. Lek stosowany jest również w skojarzeniu z radioterapią u pacjentów, u których istnieje duże ryzyko nawrotu choroby nowotworowej, w leczeniu ograniczonego do narządu lub miejscowo zaawansowanego hormonozależnego raka gruczołu krokowego. Innym wskazaniem do terapii triptoreliną jest hamowanie libido (popędu seksualnego) u dorosłych mężczyzn z poważnymi zachowaniami dewiacyjnymi.

Lek ma zastosowanie w uzupełniającym leczeniu niepłodności u kobiet. Triptorelina stymuluje owulację (jajeczkowanie) przed planowanym zabiegiem zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro). Triptorelinę stosuje się również w leczeniu endometriozy, gdy nie jest konieczna ingerencja chirurgiczna. Ponadto lek podaje się w celu przygotowania do operacji chirurgicznej włókniakomięśniaków macicy lub zmniejszenia ich wielkości u pacjentek nie kwalifikujących się do zabiegu. Kolejnym wskazaniem jest leczenie hormonalne raka sutka u kobiet przed menopauzą i po menopauzie.

Triptorelina stosowana jest w celu spowolnienia przedwczesnego dojrzewania płciowego u dziewczynek poniżej 8 roku życia oraz u chłopców poniżej 10 roku życia.

Dawkowanie triptoreliny

Triptorelinę stosuje się w postaci zastrzyków podskórnych lub domięśniowych.

Dawka stosowana w leczeniu i częstość podawania zależna jest od jednostki chorobowej, wieku i masy ciała. Nie ma potrzeby modyfikowania schematu leczenia u osób w podeszłym wieku. Podczas terapii pacjent powinien pozostać pod kontrolą specjalisty.

Przeciwskazania do stosowania triptoreliny

Przeciwwskazaniem do leczenia jest nadwrażliwość na triptorelinę, gonadoliberynę (GnRH) lub jej analogi. Nie wolno stosować leku u pacjentów z ciężką osteoporozą (osłabieniem struktury kości), a także u dzieci z problemem przedwczesnego dojrzewania płciowego niezależnego od gonadotropin. Triptorelina zabroniona jest w okresie ciąży i laktacji.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania triptoreliny

Podczas leczenia pacjenci z problemami psychicznymi powinni być ściśle kontrolowani, z uwagi na zwiększone ryzyko epizodu depresyjnego.

W miejscu iniekcji może powstać zasinienie, dlatego należy poinformować lekarza o stosowanych lekach przeciwzakrzepowych.

Osoby z czynnikami ryzyka osteoporozy, nadużywające alkohol, palące wyroby tytoniowe, mające złe nawyki żywieniowe, stosujące leki przeciwdrgawkowe lub glikokortykosteroidy powinny zachować ostrożność, ponieważ triptorelina może powodować zmniejszenie gęstości kości oraz przyczynić się do zwiększenia ryzyka złamań kości i rozwoju osteoporozy. Podczas leczenia należy szczególnie zadbać o zdrowy tryb życia, odpowiednią podaż wapnia i witaminy D3 w diecie.

Pacjenci z cukrzycą lub zaburzeniami sercowo-naczyniowymi przed podaniem triptoreliny powinni skonsultować się z lekarzem.

Na początku terapii triptoreliną u mężczyzn dochodzi do zwiększenia stężenia testosteronu, co może przyczynić się do nasilenie popędu płciowego, a u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego zaostrzenia objawów choroby. Po orchidektomii (wycięciu jądra) stężenie testosteronu nie ulega zmniejszeniu.

Jeśli u mężczyzn wystąpi ucisk rdzenia kręgowego lub niedrożność cewki moczowej, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Objawy występujące w czasie leczenia triptoreliną, obejmujące nagły ból głowy, wymioty, problemy z widzeniem oraz porażenie mięśni oczu, mogą świadczyć o rozwijającym się łagodnym guzie przysadki i ułatwić jego zdiagnozowanie.

Podczas terapii u kobiet dochodzi do zatrzymania menstruacji. W przypadku występowania krwawienia z pochwy po pierwszym miesiącu leczenia, należy skontaktować się z lekarzem. Jeśli leczenie triptoreliną zostało wdrożone w celu innym niż zapłodnienie pozaustrojowe, wskazane jest stosowanie niehormonalnej metody antykoncepcji.

Triptorelina wykorzystywana w celu leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego zwiększa ryzyko ciąży ektopowej (pozamacicznej) u kobiet z chorobami jajowodów w wywiadzie,  poronienia,  ciąży mnogiej lub wrodzonych wad rozwojowych u noworodka.

U dziewczynek z objawami klinicznymi przedwczesnego dojrzewania płciowego w pierwszym miesiącu leczenia może wystąpić krwawienie z pochwy.

Należy koniecznie poinformować lekarza, jeśli u dziecka występuje rozwijający się guz mózgu.

Triptorelina może wchodzić w interakcje z lekami antyarytmicznymi, normalizującymi pracę serca (np. chinidyną, prokainamidem, amiodaronem i sotalolem). Z uwagi na ryzyko zaburzeń rytmu serca triptoreliny nie należy łączyć z metadonem, chemioterapeutykami z grupy fluorochinolonów (np. moksyfloksacyną) oraz lekami przeciwpsychotycznymi, mającymi zastosowanie w leczeniu ciężkich zaburzeń psychicznych.

Szczególną ostrożność należy również zachować w przypadku terapii skojarzonej z innymi lekami wpływającymi na wydzielanie gonadotropin przez przysadkę mózgową.

Przeciwwskazania triptoreliny do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Triptoreliny nie należy stosować równolegle z estrogenami.

Interakcje triptoreliny z innymi substancjami czynnymi

Zwiększenie ryzyka wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amisulpryd (Amisulpride) neuroleptyki atypowe
Anagrelid (Anagrelide) inne leki przeciwnowotworowe
Arypiprazol (Aripiprazol) (Aripiprazole) neuroleptyki atypowe
Cerytynib (Ceritinib) inhibitory kinazy białkowej
Indakaterol (Indacaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Lewometadon (Levomethadone) agoniści receptora opioidowego
Loperamid (Loperamide) leki przeciwbiegunkowe
Maprotylina (Maprotiline) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Metadon (Methadone) agoniści receptora opioidowego
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Olodaterol (Olodaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Pefloksacyna (Pefloxacin) fluorochinolony
Piperachina (Piperaquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Prochlorperazyna (Prochlorperazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Salbutamol (Salbutamol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Salmeterol (Salmeterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Telawancyna (Telavancin) antybiotyki glikopeptydowe
Tramadol agoniści receptora opioidowego
Tyzanidyna (Tizanidine) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Wandetanib (Vandetanib) inhibitory kinazy białkowej
Wemurafenib (Vemurafenib) inhibitory kinazy białkowej
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Możliwe osłabienie działania przeciwcukrzycowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Repaglinid (Repaglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Nasilenie działania deprymującego na ośrodkowy układ nerwowy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketotifen (Ketotifen) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Nasilenie działania cholinolitycznego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Hydroksyzyna (Hydroxyzine) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Pridinol (Pridinol) antagoniści receptora muskarynowego
Przeciwne działanie leków. Estrogeny w trakcie terapii triptoreliną są zabronione.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:

Wpływ triptoreliny na prowadzenie pojazdów

Triptorelina może powodować działania niepożądane wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, takie jak senność, zawroty głowy lub zaburzenia widzenia. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas terapii triptoreliną.

Inne rodzaje interakcji

Triptorelina może zaburzać wynik badania funkcji gonadalnych przysadki.

Wpływ triptoreliny na ciążę

Przyjmowanie triptoreliny w okresie ciąży jest przeciwwskazane, ponieważ zwiększa prawdopodobieństwo poronienia lub uszkodzenia płodu. Przed rozpoczęciem terapii należy przeprowadzić badania, mające na celu wykluczenie ciąży. U kobiet w okresie rozrodczym powinno stosować się antykoncepcję niehormonalną do momentu powrotu krwawienia menstruacyjnego.

Brak dowodów klinicznych wykazujących zależność pomiędzy przyjmowaniem triptoreliny w celu kontrolowanej hiperstymulacji jajników, a nieprawidłowościami w rozwoju oocytów, ciąży lub rezultacie ciąży.

Wpływ triptoreliny na laktację

Nie wiadomo czy tryptorelina przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się karmienia piersią w okresie jej przyjmowania.

Wpływ triptoreliny na płodność

W niższych dawkach triptorelina jest stosowana w stymulacji hormonalnej jajników w ramach technik wspomaganego rozrodu.

Inne możliwe skutki uboczne

Działania niepożądane w dużej mierze zależne są od płci i od wieku.

Na początku leczenia u mężczyzn wzrasta stężenie testosteronu, a u kobiet estradiolu, co może powodować przemijające, krótkotrwałe zaostrzenie objawów choroby.

Triptorelina może doprowadzić do wydłużenia odstępu QT w obrazie EKG.

U pacjentów leczonych analogami gonadoliberyny można zaobserwować wzrost poziomu leukocytów (białych krwinek).

Możliwe działania niepożądane po podaniu podskórnym lub domięśniowym, które występują bardzo często u mężczyzn to uderzenia gorąca, osłabienie, potliwość, ból pleców, parestezje kończyn dolnych (mrowienie, drętwienie), zmniejszenie libido, impotencja, zaburzenia oddawania moczu.

Często obserwowano nudności, suchość w jamie ustnej, ból, zasinienie, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, ból mięśni i kości, ból ramion i nóg, obrzęk, ból w podbrzuszu, zwiększenie ciśnienia krwi, wzrost wagi, zawroty i bóle głowy, depresje, zmiany nastroju, reakcję alergiczną.

Lek niezbyt często powoduje uczucie bicia serca, duszność, ospałość, senność, drażliwość, krwawienie z nosa, szum w uszach, niewyraźne widzenie, ból brzucha, zaparcia, biegunkę, wymioty, spadek masy ciała, zmniejszenie lub zwiększenie apetytu, trądzik, łysienie, dnę moczanową, cukrzycę, wzrost stężenia tłuszczów we krwi, wzrost liczby płytek krwi, ból sutków, ból jąder, ginekomastię (powiększenie piersi u mężczyzn).

Rzadko notuje się czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry, pęcherze na skórze, nietypowe odczucia w oku, wzdęcia, zaburzenia smaku, objawy grypopodobne, gorączkę, zapalenie błony śluzowej nosa lub gardła, zaburzenia pamięci, uczucie splątania, zmniejszenie aktywności, podniecenie, spłycenie oddechu w pozycji poziomej, trudność w utrzymaniu pozycji pionowej, zmniejszenie ciśnienia krwi, wzrost ilości enzymów w kościach i wątrobie.

Możliwe działania niepożądane po podaniu podskórnym lub domięśniowym, które występują bardzo często u kobiet to ból głowy, ból brzucha, nudności, zaburzenia snu, wahania nastroju, depresja, uderzenia gorąca, potliwość, trądzik, nadmierne wydzielanie sebum, odczyn zapalny w miejscu wstrzyknięcia, zmniejszenie libido, suchość pochwy i sromu, dolegliwości ze strony piersi, ból w czasie lub po stosunku płciowym, ból w miednicy małej, krwawienia lub plamienia z pochwy w pierwszym miesiącu leczenia, zespół nadmiernej stymulacji jajników, zespół hiperstymulacji jajników, przerost jajników.

Często obserwowano przeziębienie, objawy grypopodobne, zawroty głowy, zmęczenie, drażliwość, niepokój, kołatanie serca, niestrawność, wzdęcie brzucha, wymioty, skurcze mięśni, bóle rąk i nóg, ból stawów, ból piersi, ból w trakcie miesiączki, krwawienie z odstawienia, torbiele jajników (na początku leczenia), poronienie, hiperandrogenizm (nadmiar androgenów), łysienie, zwiększenie masy ciała, reakcję alergiczną.

Lek niezbyt często powoduje parestezje (mrowienie, drętwienie), zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia krwi, krwawienie z nosa, zaparcia, dyskomfort, ból szyi, ból pleców, ból kości, skurcze mięśni, obrzęk, świąd, wysypkę lub pokrzywkę na skórze.

Rzadko notuje się ból mięśni, nadmierne krwawienie miesiączkowe.

Możliwe działania niepożądane po podaniu podskórnym lub domięśniowym, które występują często u dzieci to ból brzucha, ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, uderzenia gorąca, zwiększenie masy ciała, trądzik, reakcja nadwrażliwości.

W pierwszym miesiącu leczenia u dziewczynek bardzo często pojawia się krwawienie z pochwy.

U dzieci niezbyt często obserwuje się niewyraźne widzenie, wymioty, zaparcia, nudności, dyskomfort, ból szyi, zmiany nastroju, ból piersi, krwawienie z nosa, swędzenie, wysypkę lub pokrzywkę skórną.

Objawy przedawkowania triptoreliny

Przyjęcie zbyt dużej dawki triptoreliny jest mało prawdopodobne. W przypadku przedawkowania możliwe jest wydłużenie czasu działania leku.

Mechanizm działania triptoreliny

Triptorelina jest agonistą gonadoliberyny (GnRH), hormonu uwalniającego gonadotropinę.

Na początku leczenia dochodzi do przemijającego wzrostu stężenia testosteronu u mężczyzn lub estrogenów u kobiet na skutek zwiększenia wydzielania gonadotropin: hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego (FSH). Nieprzerwane leczenie triptoreliną silnie hamuje wydzielania LH i FSH przez przysadkę mózgową. Powoduje to zmniejszenie syntezy hormonów sterydowych. U mężczyzn stężenie testosteronu obniża się do zakresu właściwego dla kastracji, a u kobiet estradiol obniża się do zakresu właściwego dla okresu pomenopauzalnego.

Wchłanianie triptoreliny

Biodostępność triptoreliny po podaniu podskórnym lub dożylnym jest bliska 100%, co oznacza, że lek nie gromadzi się w miejscu wstrzyknięcia.

Dystrybucja triptoreliny

Triptorelina wiąże się z białkami osocza w stopniu klinicznie nieistotnym.

Metabolizm triptoreliny

Szlak metaboliczny triptoreliny u ludzi nie jest dobrze poznany. Brak dokładnych danych dotyczących metabolitów triptoreliny.

Wydalanie triptoreliny

Farmakokinetykę triptoreliny najlepiej przedstawia model trójkompartmentowy. Wartość biologicznego okresu półtrwania wynosi odpowiednio 6 minut, 45 minut i 3 godziny. Wydalanie triptoreliny odbywa się głównie przez nerki, w drugiej kolejności przez wątrobę.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij