Ranitin - Ranitidinum - zastosowanie, działanie i opis

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Zapalenie błony śluzowej przełyku, refluks żołądkowo-przełykowy (zarzucanie treści żołądkowej do przełyku). Zespół Zollinger-Ellisona.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.

Preparat najlepiej przyjmować na noc, popijając dużą ilością wody. Przeznaczony dla osób dorosłych i dzieci powyżej 14 roku życia.

Gdy masz nadwrażliwość na składniki preparatu, cierpisz na schorzenia nerek, wątroby.

Gdy przyjmujesz leki na serce (metoprolol, nifedypinę, teofilinę), leki przeciwpadaczkowe (głównie fenytoina), glipizyd, midazolam, warfarynę, ketokonazol, ampicylinę, leki zobojętniające kwaśność soku żołądkowego (np. Alugastrin, Alusal, Maalox).

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.

Najczęściej: ból i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, zaparcia, biegunki, suchość błon śluzowych jamy ustnej, bóle brzucha, nudności i wymioty, wysypki. Rzadziej: zapalenie wątroby, ostre zapalenie trzustki, zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi oraz niedokrwistość.