Oktreotyd, Octreotidum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o oktreotydzie

Rok wprowadzenia na rynek
1988
Substancje aktywne
oktreotyd
Działanie oktreotydu
hamuje wydzielanie hormonu wzrostu (GH), hamuje wydzielanie insuliny, glukagonu, gastryny i innych peptydów wytwarzanych przez wewnątrzwydzielniczy układ GEP, hamuje uwalnianie hormonu tyreotropowego (TSH)
Postacie oktreotydu
roztwór do wstrzykiwań, roztwór do wstrzykiwań i infuzji, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu
Układy narządowe
układ endokrynny (dokrewny), układ kostny, układ pokarmowy (trawienny)
Specjalności medyczne
Endokrynologia, Gastroenterologia, Onkologia kliniczna, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu
Rys historyczny oktreotydu

Oktreotyd został wprowadzony w 1988 roku przez podmiot odpowidzialny Novartis Pharma Schweiz AG. Dotychczas lek zawsze podawany był w postaci iniekcji. W 2020 roku pojawiła się nowa postać tego leku, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu. Lek znany pod nazwą MYCAPSSA został zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia podtrzymującego u pacjentów z akromegalią, którzy dobrze zareagowali na leczenie oktreotydem lub lanreotydem. Nadal trwają badania nad lekiem MYCAPSSA. Nowy lek nie został zatwierdzony przez FDA do innych wskazań, ani przez Europejską Agencję Leków (EMA), ani żadną inną agencję regulacyjną.

Wzór sumaryczny oktreotydu

C49H66N10O10S2

Spis treści

Wskazania do stosowania oktreotydu

Oktreotyd jest stosowany w leczeniu akromegalii, choroby wywołanej nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu (somatotropiny) u dorosłych, objawiającej się powiększeniem wymiarów kości i tkanek, przede wszystkim stóp i dłoni. Lek wykorzystuje się u pacjentów w sytuacji, gdy operacja lub radioterapia jest nieskuteczna bądź niewskazana, albo do momentu wystąpienia całkowitego efektu działania wcześniej zastosowanej radioterapii.

Oktreotyd stosuje się w leczeniu objawowym hormonalnie czynnych guzów żołądka, jelit i trzustki, np. rakowiaka z cechami zespołu rakowiaka. Lek łagodzi przebieg choroby, wpływając na objawy takie jak zaczerwienienie twarzy, biegunka, niskie ciśnienie krwi, wysypka i utrata masy ciała.

Wskazaniem do podawania oktreotydu są zaawansowane guzy neuroendokrynne (NET) występujące w jelicie (np. w wyrostku robaczkowym, jelicie cienkim lub okrężnicy). Leczenie ma na celu zahamowanie wzrostu tych guzów.

Okterotyd stosuje się również w leczeniu gruczolaków (guzów) przysadki wydzielających hormon tyreotropowy (TSH), gdy operacja jest nieodpowiednia bądź niewskazana, albo do momentu wystąpienia całkowitego efektu działania wcześniej zastosowanej radioterapii.

Lek podaje się pacjentom po operacji trzustki, żeby zredukować ryzyko wystąpienia powikłań.

Oktreotyd znalazł zastosowanie w leczeniu żylaków żołądkowo-przełykowych w przebiegu marskości wątroby. Lek stosowany jest łącznie z endoskopową skleroterapią żylaków, w celu zahamowania krwawień lub zapobiegania ich nawrotu.

Dawkowanie oktreotydu

Oktreotyd stosuje się w formie iniekcji domięśniowej, podskórnej lub w infuzji dożylnej po rozcieńczeniu. Zastrzyki domięśniowe należy wykonywać na przemian raz w lewy, raz w prawy mięsień pośladkowy. Typowym miejscem dla wstrzyknięć podskórnych jest górna część ramion, uda lub brzuch. W celu uniknięcia podrażnień tkanek należy stosować rotację w ramach miejsc wkłucia, tak aby kolejne wkłucia wykonywać w odległości co najmniej 1 cm od poprzedniego.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, stężenia w surowicy krwi hormonu wzrostu (GH) i insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1- somatomedyny C), objawów klinicznych, chorób towarzyszących (zaburzenia czynności wątroby).

Przeciwskazania do stosowania oktreotydu

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na oktreotyd.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania oktreotydu

Oktreotyd należy stosować ostrożnie u pacjentów z kamicą nerkową w wywiadzie, ponieważ długotrwałe leczenie zwiększa ryzyko powstawania złogów w nerkach. Przed rozpoczęciem leczenia oraz co około 6 miesięcy powinno się wykonywać badanie ultrasonograficzne (USG) pęcherzyka żółciowego.

Oktreotyd działa hamująco na wydzielanie hormonu wzrostu, glukagonu i insuliny, dlatego podczas terapii należy monitorować poziom glukozy we krwi. U pacjentów ze współistniejącą cukrzycą typu I zapotrzebowanie na insulinę ulega na ogół zmniejszeniu. U pacjentów z prawidłową glikemią (stężeniem cukru we krwi) oraz u pacjentów z cukrzycą typu II z częściowo zachowaną produkcją insuliny, poposiłkowe stężenie glukozy we krwi może ulec zwiększeniu. Natomiast u pacjentów z guzem insulinowym może dojść do nasilenia oraz wydłużenia czasu trwania hipoglikemii (stanu obniżonego poziomu cukru we krwi).

U pacjentów z odnotowanym niedobrem witaminy B12 w wywiadzie, należy monitorować jej stężenie. Oktreoytyd może wpływać na zmniejszenie stężenia witaminy B12 i nieprawidłowe wyniki testu Schillinga (badania pozwalającego ocenić wchłanianie witaminy B12 z przewodu pokarmowego).

Podczas długotrwałej terapii oktreotydem, lekarz może zalecić regularne badania w celu kontrolowania czynności tarczycy i wątroby.

U pacjentów stosujących leki obniżające ciśnienie krwi (np. antagonistę receptorów β-adrenergicznych, antagonistę kanałów wapniowych) lub leki utrzymujące prawidłową gospodarkę wodno-elektrolitową, lekarz może zadecydować o zmianie dawki leku.

W przypadku pacjentów chorych na cukrzycę może zaistnieć konieczność zmiany dawki insuliny i leków przeciwcukrzycowych.

Oktreotyd może mieć wpływ na działanie niektórych leków, np. opóźnić wchłanianie cymetydyny, osłabić wchłanianie cyklosporyny lub nasilić działanie bromokryptyny.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leków metabolizowanych przede wszystkim przez CYP3A4 lub o niskim indeksie terapeutycznym (np. chinina, terfenadyna).

Interakcje oktreotydu z innymi substancjami czynnymi

Zwiększenie ryzyka wystąpienia zbyt wolnego rytmu serca oraz groźnych zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Dronedaron (Dronedarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Sotalol (Sotalol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Zwiększenie ryzyka wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alfuzosyna (Alfuzosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Amisulpryd (Amisulpride) neuroleptyki atypowe
Amitryptylina (Amitriptyline) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Azytromycyna (Azithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Bedakilina (Bedaquiline) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Cerytynib (Ceritinib) inhibitory kinazy białkowej
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Cyzapryd (Cisapride) substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania
Degareliks (Degarelix) inne leki przeciwnowotworowe
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluwoksamina (Fluvoxamine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Formoterol (Formoterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Indakaterol (Indacaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy
Itrakonazol (Itraconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klarytromycyna (Clarithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Klomipramina (Clomipramine) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Kryzotynib (Crizotinib) inhibitory kinazy białkowej
Lapatynib (Lapatinib) inne leki przeciwnowotworowe
Lenwatynib (Lenvatinib) inne leki przeciwnowotworowe
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Lewometadon (Levomethadone) agoniści receptora opioidowego
Maprotylina (Maprotiline) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Metadon (Methadone) agoniści receptora opioidowego
Mianseryna (Mianserin) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Nilotynib (Nilotinib) inhibitory kinazy białkowej
Ofloksacyna (Ofloxacin) fluorochinolony
Paliperydon (Paliperidone) neuroleptyki atypowe
Panobinostat (Panobinostat) inne leki przeciwnowotworowe
Paroksetyna (Paroxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Pazopanib (Pazopanib) inhibitory kinazy białkowej
Piperachina (Piperaquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Pozakonazol (Posaconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Prochlorperazyna (Prochlorperazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Promazyna (Promazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Ranolazyna (Ranolazine) inne leki nasercowe
Rysperydon (Risperidone) neuroleptyki atypowe
Sertindol (Sertindole) neuroleptyki atypowe
Telawancyna (Telavancin) antybiotyki glikopeptydowe
Telitromycyna (Telithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Trazodon (Trazodone) SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny
Trimetoprim (Trimethoprim) sulfonamidy i trimetoprim
Wandetanib (Vandetanib) inhibitory kinazy białkowej
Wemurafenib (Vemurafenib) inhibitory kinazy białkowej
Wenlafaksyna (Venlafaxine) SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Zyprazydon (Ziprasidone) neuroleptyki atypowe
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Haloperidol (Haloperidol) neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
Zwiększenie ryzyka wystąpienia zapalenia trzustki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Beksaroten (Bexarotene) inne leki przeciwnowotworowe
Wzrost lub spadek stężenie glukozy we krwi. Działanie leków przeciwcukrzycowych może wydawać się nieskuteczne lub zbyt silne.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Dulaglutyd (Dulaglutide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Eksenatyd (Exenatide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Empagliflozyna (Empagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glikwidon (Gliquidone) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Insulina Aspart (Insulin aspart) insuliny
Insulina Degludec (Insulin degludec) insuliny
Insulina Detemir (Insulin detemir) insuliny
Insulina Glargine (Insulin glargine) insuliny
Insulina Glulizynowa (Insulin glulisine) insuliny
Insulina Izofanowa (Insulin isophane) insuliny
Insulina Lispro (Insulin lispro) insuliny
Insulina Neutralna (Insulin human) insuliny
Kanagliflozyna (Canagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Linagliptyna (Linagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Liraglutyd (Liraglutide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Pioglitazon (Pioglitazone) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Repaglinid (Repaglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Saksagliptyna (Saxagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Sitagliptyna (Sitagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wildagliptyna (Vildagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Metformina (Metformin) doustne leki przeciwcukrzycowe - biguanidy
Ryzyko wystąpienia bradykardii (spowolnienia pracy serca). Może wystąpić wówczas osłabienie, zawroty głowy, ból w klatce piersiowej, omdlenie.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amlodypina (Amlodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Atenolol (Atenolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Betaksolol (Betaxolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Celiprolol (Celiprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Felodypina (Felodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Isradypina (Isradypine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Karwedilol (Carvedilol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Lacydypina (Lacidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Lerkanidypina (Lercanidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Metoprolol (Metoprolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Metylodigoksyna (Metildigoxin) glikozydy nasercowe
Nateglinid (Nateglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Nebiwolol (Nebivolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Nimodypina (Nimodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrendypina (Nitrendipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Pindolol (Pindolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Propafenon (Propafenone) leki przeciwarytmiczne - klasa I
Propranolol (Propranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Werapamil (Verapamil) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Nasilenie działania bromokryptyny oraz jej objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bromokryptyna (Bromocriptine) agoniści receptorów dopaminowych
Zmniejszenie skuteczności działania cyklosporyny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Nasilenie działania dienogestu oraz jego objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dienogest (Dienogest) progestageny
Nasilenie działania etrawiryny oraz jej objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etrawiryna (Etravirine) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Nasilenie działania fentanylu oraz jego objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fentanyl (Fentanyl) agoniści receptora opioidowego
Nasilenie działania ibrutynibu oraz jego objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrutynib (Ibrutinib) inhibitory kinazy białkowej
Nasilenie działania palbocyklibu oraz jego objawów niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Palbocyklib (Palbociclib) inhibitory kinazy białkowej

Interakcje oktreotydu z pożywieniem

Oktreotyd może zmieniać wchłanianie tłuszczów z pożywienia.

Wpływ oktreotydu na prowadzenie pojazdów

Oktreotyd nie ma wpływu lub wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak pacjenci, u których po podaniu leku pojawią się działania niepożądane, takie jak zmęczenie, zawroty lub ból głowy, powinni zachować ostrożność.

Inne rodzaje interakcji

Oktreotyd może wpływać na poziom glukozy. Obserwowano również obniżenie stężenia witaminy B12.

Wpływ oktreotydu na ciążę

Aktualne dane oceniające wpływ oktreotydu na ciążę są bardzo ograniczone. W celu zachowania ostrożności lek może być stosowany u kobiet w ciąży wyłącznie na wyraźne zalecenie lekarza.

Wpływ oktreotydu na laktację

Ze względu na brak danych dotyczących przenikania oktreotydu do mleka kobiecego, stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane.

Wpływ oktreotydu na płodność

Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania oktreotydu u ludzi. Dane związane z badaniami na szczurach nie wykazały zmniejszenie płodności, jednak u potomstwa samic zdiagnozowano wnętrostwo (późne zstąpienie jąder do moszny).

Inne możliwe skutki uboczne

W trakcie leczenia mogą pojawić się ciężkie działania niepożądane, niosące za sobą zagrożenie dla zdrowia pacjenta. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Ciężkie możliwe działania niepożądane po podaniu domięśniowym lub podskórnym, które występują bardzo często to kamica żółciowa, hiperglikemia (wzrost stężenia cukru we krwi).

Często obserwuje się niedoczynność tarczycy (możliwe objawy: zaburzenia rytmu serca, wzmożone łaknienie, zmiana masy ciała, zmęczenie, uczucie zimna, obrzęk przedniej części szyi), zmiany w wynikach testów czynności tarczycy, zapalenie pęcherzyka żółciowego (możliwe objawy: ból w prawej górnej części brzucha, gorączka, nudności, żółtaczka), hipoglikemię (spadek stężenia cukru we krwi), zaburzoną tolerancję glukozy, wolną akcję serca.

Lek niezbyt często powoduje pragnienie, skąpomocz (zmniejszenie ilości wydalanego moczu), ciemne zabarwienie moczu, suchość skóry, zaczerwienienie skóry, szybką akcję serca.

Inne ciężkie działania niepożądane to reakcje nadwrażliwości (uczulenie), wysypka skórna, anafilaksja (rodzaj reakcji alergicznej, która może wywołać trudności w przełykaniu lub oddychaniu, obrzęk, mrowienie, obniżenie ciśnienia krwi, zawroty głowy, utratę przytomności), zapalenie trzustki (możliwe objawy: nagły ból w górnej części brzucha, nudności, wymioty, biegunka), zapalenie wątroby (możliwe objawy: żółtaczka, nudności, wymioty, brak apetytu, złe samopoczucie, świąd, jasne zabarwienie moczu), zaburzenia rytmu serca, trombocytopenia (spadek liczby płytek krwi; możliwe objawy: nasilone krwawienie lub powstawanie sińców).

Łagodne działania niepożądane ustępujące w czasie leczenia, obserwowane bardzo często u pacjentów to biegunka, bóle brzucha, nudności, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, bóle głowy, ból w miejscu wstrzyknięcia.

Lek często powoduje łagodne objawy, takie jak dyskomfort w żołądku po posiłku (niestrawność), wymioty, uczucie pełności w żołądku, stolce tłuszczowe, luźne stolce, odbarwienie kału, zawroty głowy, utrata apetytu, zmiany w wynikach testów czynnościowych wątroby, łysienie, duszność, osłabienie.

Objawy przedawkowania oktreotydu

Nieumyślne przedawkowanie leku zdarza się rzadko.

Po podaniu domięśniowym większej dawki leku mogą pojawić się uderzenia gorąca, częste oddawanie moczu, zmęczenie, depresja, niepokój i zaburzenia koncentracji. 

Zatrucie oktreotydem po podaniu podskórnym objawia się zazwyczaj arytmią, spadkiem ciśnienia krwi, zatrzymaniem akcji serca, niedotlenieniem mózgu, zapaleniem trzustki, zapaleniem wątroby ze stłuszczeniem, biegunką, osłabieniem, letargiem, utratą wagi, hepatomegalią i kwasicą mleczanową.

Mechanizm działania oktreotydu

Oktreotyd jest analogiem naturalnie występującego hormonu, zwanego somatostatyną. Podobnie jak somatostatyna hamuje wydzielanie hormonu wzrostu (GH) oraz peptydów i serotoniny, uwalnianych przez wewnątrzwydzielniczy układ żołądkowo-jelitowo-trzustkowy (GEP), jednak siła jego działania jest większa, a czas działania dłuższy.

Wchłanianie oktreotydu

Biodostępność leku po podaniu podskórnym wynosi 100%. Stężenie maksymalne oktreotydu osiągane jest po 30 minutach od wstrzyknięcia.

Dystrybucja oktreotydu

Około 65% dawki oktreotydu wiąże się z białkami osocza.

Metabolizm oktreotydu

Oktreotyd jest silnie metabolizowany w wątrobie.

Wydalanie oktreotydu

Szacuje się, że okres półtrwania oktreotydu w osoczu wynosi 12 minut. Wydalanie odbywa się głównie przez wątrobę z kałem (30-40%) oraz przez nerki z moczem (około 32%).

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij