Diazidan, 80 mg, tabletki, 60 szt.

Opis

Diazidan to lek w postaci tabletek, zawierający substancję czynną gliklazyd, Diazidan to lek przeciwcukrzycowy, zmniejszający stężenie cukru we krwi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2.

Skład

Substancją czynną leku jest gliklazyd (Gliclazidum).

1 tabletka zawiera 80 mg gliklazydu (Gliclazidum)

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E 460), powidon, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian (E 572).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Le do stosowania doustnego. Tabletka może być dzielona na dwie równe części. Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Zawsze należy zjeść posiłek po przyjęciu leku Diazidan.

Działanie

Gliklazyd jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym należącym do grupy pochodnych sulfonylomocznika. Lek zmniejsza stężenie cukru we krwi.

Wskazania

Diazidan jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą samej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowej kontroli glikemii.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu; cukrzycy typu 1; stanu przedśpiączkowego i śpiączki cukrzycowej; ketozy i kwasicy cukrzycowej; ciężkiej niewydolności nerek lub wątroby; leczenia mikonazolem; laktacji.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najczęstszym działaniem niepożądanym gliklazydu jest hipoglikemia.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy stosować się do zaleceń lekarza, żeby osiągnąć właściwe stężenie cukru we krwi. Oznacza to, że oprócz regularnego zażywania tabletek, należy przestrzegać diety, wykonywać ćwiczenia fizyczne i, gdy jest konieczne, zmniejszyć masę ciała.

Ryzyko zmniejszonego stężenia cukru we krwi (hipoglikemii) może być zwiększone podczas pierwszych tygodni leczenia. Z tego względu szczególnie konieczna jest dokładna kontrola lekarska.

Małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia) może wystąpić, jeśli: pacjent przyjmuje posiłki nieregularnie lub pomija posiłki; pacjent pości; pacjent jest niedożywiony; pacjent zmienia dietę; pacjent zwiększa aktywność fizyczną, a spożycie cukrów (węglowodanów) nie jest wystarczające; pacjent spożywa alkohol, zwłaszcza, gdy pomija posiłki; pacjent zażywa w tym samym czasie inne leki lub naturalne preparaty; pacjent przyjmuje za duże dawki gliklazydu; pacjent ma pewne zaburzenia hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy); czynność nerek lub wątroby jest poważnie osłabiona.

Nie zaleca się picia alkoholu, ponieważ może to nieprzewidywalnie wpłynąć na kontrolę cukrzycy.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje:

Leki nasilające działanie glikozydu, są to: inne leki stosowane w celu obniżenia dużego stężenia cukru we krwi (doustne leki przeciwcukrzycowe, agoniści receptora GLP-1 lub insulina); antybiotyki (sulfonamidy, klarytromycyna); leki stosowane w wysokim ciśnieniu tętniczym lub niewydolności serca (beta-adrenolityki, inhibitory ACE, takie jak kaptopryl czy enalapryl); - leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (mikonazol, flukonazol); leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy (leki blokujące receptory H2); leki stosowane w leczeniu depresji (inhibitory MAO); leki przeciwbólowe lub przeciwreumatyczne (fenylbutazon, ibuprofen); leki zawierające alkohol.

Leki osłabiające działanie gliklazydu, są to: leki stosowane w chorobach ośrodkowego układu nerwowego (chlorpromazyna); leki przeciwzapalne (kortykosteroidy); leki stosowane w astmie lub stosowane podczas porodu (dożylnie podawany salbutamol, rytodryna i terbutalina); leki stosowane w chorobach piersi, ciężkich krwawieniach miesiączkowych i endometriozie (danazol); preparaty z ziela dziurawca zwyczajnego.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią, nie powinna przyjmować leku Diazidan.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Lek Diazidan nie może być stosowany u dzieci i młodzieży.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

W przypadku wystąpienia hipoglikemii należy zachować ostrożność.