Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą, Ferri hydroxidum polymaltosum - Zastosowanie, działanie, opis

Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą stosowany jest w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza, w leczeniu utajonego niedoboru żelaza oraz zapobiegawczo w okresie ciąży w przypadkach niedoboru żelaza.

Leczenie kompleksem wodorotlenku żelaza z polimaltozą uzależnione jest od stopnia niedoboru żelaza.

Dawki dobowe stosowane u niemowląt nie przekraczają 50 mg żelaza. U dzieci do 12 roku życia stosuje się dawki dobowe nie większe niż 100 mg żelaza. U dorosłych stosuje się dawki dobowe do 300 mg żelaza.

Dawkę dobową podaje się jednorazowo lub w dawkach podzielonych, podczas lub natychmiast po posiłku.

Przeciwwskazaniami do stosowania wodorotlenku żelaza z polimaltozą są nadwrażliwość na substancję czynną oraz nadmierne ilości żelaza w organizmie np. w przypadku hemochromatozy (choroba metaboliczna z nadmiernym gromadzeniem żelaza) czy hemosyderozy (gromadzenie żelaza zawartego w białkach). Inne przeciwwskazania to niedokrwistość hemolityczna i megaloblastyczna, czyli  niedokrwistości niespowodowane niedoborem żelaza, jak również niedokrwistości spowodowane zaburzeniem wbudowywania żelaza w cząsteczkę hemoglobiny.

Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą może powodować ciemne zabarwienie stolca, ale objaw ten nie ma znaczenia klinicznego. W przypadkach niedokrwistości powodowanej stanem nowotworowym lub procesem zakaźnym żelazo z układu siateczkowo-śródbłonkowego (w którym jest magazynowane) uwalniane jest dopiero po wyleczeniu procesu zapalnego pierwotnego.

Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą nie wywiera wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn. 

Nie zaleca się podawania kompleksu wodorotlenku żelaza z polimaltozą jednocześnie z innymi preparatami żelaza podawanymi pozajelitowo, gdyż może to być przyczyną zahamowania wchłaniania kompleksu.

Badania kliniczne u kobiet w ciąży po pierwszym trymestrze nie wykazały szkodliwego wpływu na noworodka i organizm matki. Nie wykonano takich badań u kobiet w pierwszym trymestrze, jednakże mało prawdopodobne jest, aby kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą działał szkodliwie na płód.

Tylko niewielka ilość żelaza z kompleksu wodorotlenku żelaza z polimaltozą przenika do mleka kobiety karmiącej, jednak jest to mało prawdopodobne, aby ta ilość wpływała negatywnie na noworodka karmionego piersią. Jednak lek powinien być stosowany tylko na zlecenie lekarza.

Nie ma istotnych badań klinicznych potwierdzających wpływ kompleksu wodorotlenku żelaza z polimaltozą na płodność. Analogiczne badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego wpływu na płodność.

Żelazo w kompleksie wodorotlenku żelaza z polimaltozą nie występuje w postaci wolnej w przewodzie pokarmowym (żelazo z kompleksu nie jest wchłaniane w sposób "bierny"), dlatego nie opisano dotychczas przedawkowania czy zatrucia substancją czynną.

Wodorotlenek żelaza otoczony jest przez cząsteczki polimaltozy tworząc kompleks, stabilny i nie uwalniający żelaza w warunkach fizjologicznych. Żelazo trójwartościowe z kompleksu jest wchłaniane w procesie aktywnego transportu (poprzez białka wiążące żelazo obecne w płynie żołądkowo-jelitowym), w mechanizmie wymiany ligandów.

Żelazo z kompleksu nie jest uwalnianie biernie. Jest wiązane za pomocą specjalnych białek i następnie wchłaniane. Największe wchłanianie żelaza następuje w dwunastnicy i jelicie czczym

Żelazo z kompleksu magazynowane jest głównie w wątrobie (związane z ferrytyną).

W szpiku kostnym żelazo jest wbudowywane do hemoglobiny.

Niewchłonięte żelazo wydalane jest z kałem. Żelazo może być również wydalane z żółcią, potem, moczem oraz poprzez złuszczanie komórek nabłonka przewodu pokarmowego i skóry.