Insulina Aspart, Insulina asparta - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o insulinie aspart

Rok wprowadzenia na rynek
1999
Substancje aktywne
insulina aspart
Działanie insuliny aspart
przeciwcukrzycowe (hipoglikemizujące; zmniejsza stężenie glukozy we krwi)
Postacie insuliny aspart
roztwór do wstrzykiwań, zawiesina do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ endokrynny (dokrewny)
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, Diabetologia, Endokrynologia
Rys historyczny insuliny aspart

Insulina aspart została wprowadzona w 1999 roku przez podmiot odpowiedzialny Novo Nordisk Pharma AG.

Wzór sumaryczny insuliny aspart

C256H381N65O79S6

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające insulinę aspart

Wskazania do stosowania insuliny aspart

Insulina aspart jest stosowana w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej pierwszego roku życia.

Dawkowanie insuliny aspart

Insulinę aspart podaje się podskórnie, bezpośrednio przed posiłkiem. W razie potrzeby insulinę można również podawać tuż po posiłku.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od poziomu cukru we krwi (glikemii), aktywności fizycznej, diety, przyjmowania innych leków, chorób towarzyszących (zaburzenia czynności nerek, nadnerczy, wątroby, przysadki mózgowej lub tarczycy).

Należy zachować ostrożność stosując insulinę aspart u osób w podeszłym wieku.

Dawkowanie ustala lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta. Ważne jest regularne wykonywanie pomiarów poziomu cukru we krwi, w celu właściwej kontroli cukrzycy.

Przeciwskazania do stosowania insuliny aspart

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na insulinę.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania insuliny aspart

Przed rozpoczęciem przyjmowania insuliny aspart leczenie powinno zostać omówione z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, nadnerczy, wątroby, przysadki mózgowej lub tarczycy, należy zachować ostrożność.

W przypadku zmiany diety lub wzmożonego wysiłku fizycznego, należy zachować ostrożność ze względu na możliwe zaburzenia stężenia glukozy we krwi.

Należy zmieniać miejsca wstrzyknięcia przy każdej iniekcji, w celu uniknięcia zmian skórnych (np. pogrubienia skóry, obkurczenia skóry lub powstania grudek pod powierzchnią skóry), które mogą spowodować pogorszenie działania insuliny.

Insulina aspart nie jest wskazana dla dzieci poniżej pierwszego roku życia.

Niektóre leki mają wpływ na glikemię i wymuszają potrzebę dostosowania dawki insuliny.

Zapotrzebowanie na insulinę mogą zmniejszać inne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), salicylany, steroidy anaboliczne, sulfonamidy.

Zapotrzebowanie na insulinę mogą zwiększać doustne środki antykoncepcyjne, tiazydy, glikokortykosteroidy, hormony tarczycy, leki sympatykomimetyczne (np. epinefryna, salbutamol, terbutalina), hormon wzrostu, danazol.

Oktreotyd i lanreotyd mogą powodować zarówno wzrost stężenia glukozy we krwi (hiperglikemię) jak i zmniejszenie jej stężenia (hipoglikemię).

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą maskować pierwsze objawy zbyt niskiego poziomu cukru we krwi.

Pioglitazon w skojarzeniu z insuliną zwiększa ryzyko hipoglikemii i niewydolności mięśnia sercowego. W przypadku wystąpienia niezwyczajnej duszności lub szybkiego przyrostu masy ciała lub obrzęku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Interakcje insuliny aspart z innymi substancjami czynnymi

Chemioterapeutyk może przyczynić się zarówno do powstania hiperglikemii (częściej) jak i hipoglikemii. Insulina powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia hipoglikemii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Pefloksacyna (Pefloxacin) fluorochinolony
Prulifloksacyna (Prulifloxacin) fluorochinolony
Zwiększenie ryzyka zarówno hiperglikemii jak i hipoglikemii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Bortezomib (Bortezomib) inne leki przeciwnowotworowe
Lanreotyd (Lanreotide) somatostatyny i analogi
Oktreotyd (Octreotide) somatostatyny i analogi
Pazyreotyd (Pasireotide) somatostatyny i analogi
Zwiększenie ryzyka hiperglikemii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acetazolamid (Acetazolamide) inhibitory anhydrazy węglanowej
Adrenalina (Adrenaline) leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne
Atazanawir (Atazanavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Beklometazon (Beclomethasone) glikokortykosteroidy
Betametazon (Betamethasone) glikokortykosteroidy
Budezonid (Budesonide) glikokortykosteroidy
Cerytynib (Ceritinib) inhibitory kinazy białkowej
Chlormadinon (Chlormadinone) progesteron i gestageny
Chlorotalidon (Chlorthalidone) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Cyproteron (Cyproterone acetate) inne leki hormonalne
Danazol (Danazol) testosteron i pochodne
Darunawir (Darunavir) inhibitory proteazy HIV
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Dezogestrel (Desogestrel) progestageny
Dienogest (Dienogest) progestageny
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Drospirenon (Drospirenone) progestageny
Etonogestrel (Etonogestrel) progestageny
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) estrogeny naturalne i syntetyczne
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) mineralokortykosteroidy
Formoterol (Formoterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) glikokortykosteroidy
Indakaterol (Indacaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy
Izoniazyd (Isoniazid) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Klonidyna (Clonidine) agoniści receptora imidazolowego
Klopamid (Clopamide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Lewonorgestrel (Levonorgestrel) progestageny
Medroksyprogesteron (Medroxyprogesterone) progestageny
Metyloprednizolon (Methylprednisolone) glikokortykosteroidy
Naltrekson (Naltrexone) antagoniści receptora opioidowego
Norelgestromin (Norelgestromin) progestageny
Olodaterol (Olodaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Paliperydon (Paliperidone) neuroleptyki atypowe
Prednizolon (Prednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone) glikokortykosteroidy
Prochlorperazyna (Prochlorperazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Progesteron (Progesterone) progesteron i gestageny
Pseudoefedryna (Pseudoephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Rysperydon (Risperidone) neuroleptyki atypowe
Salbutamol (Salbutamol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Salmeterol (Salmeterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Typranawir (Tipranavir) inhibitory proteazy HIV
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
Efedryna (Ephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Wilanterol (Vilanterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Zwiększenie ryzyka wzrostu ciśnienia tętniczego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenylefryna (Phenylephrine) agoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Zwiększenie ryzyka hipoglikemii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Beksaroten (Bexarotene) inne leki przeciwnowotworowe
Chinapryl (Quinapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Cyklofosfamid (Cyclophosphamide) cytostatyki alkilujące
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Doksycyklina (Doxycycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Dulaglutyd (Dulaglutide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Eksenatyd (Exenatide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Empagliflozyna (Empagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Enalapril (Enalapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Fenofibrat (Fenofibrate) fibraty
Ifosfamid (Ifosfamide) cytostatyki alkilujące
Kanagliflozyna (Canagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Kaptopril (Captopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Karwedilol (Carvedilol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Kwas tioktynowy (kwas alfa-liponowy) (Thioctic acid) środki stosowane w zaburzeniach trawienia i metabolizmu - enzymy
Liksysenatyd (Lixisenatide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Lizynopryl (Lisinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Losartan (Losartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Nandrolon (Nandrolone) steroidy anaboliczne
Oksytetracyklina (Oxytetracycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Pentoksyfilina (Pentoxifylline) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Peryndopryl (Perindopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Ramipryl (Ramipril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Repaglinid (Repaglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Salicylamid (Salicylamide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Sitagliptyna (Sitagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Telmisartan (Telmisartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Tetracyklina (Tetracyline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Trimetoprim (Trimethoprim) sulfonamidy i trimetoprim
Walsartan (Valsartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Zofenopryl (Zofenopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Metformina (Metformin) doustne leki przeciwcukrzycowe - biguanidy
Zwiększenie ryzyka hipoglikemii i niewydolności mięśnia sercowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Pioglitazon (Pioglitazone) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Możliwe objawy hipoglikemii, mimo prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Ryzyko wystąpienia oporności na insulinę.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Somatropina (Somatotropin) somatotropina i analogi
Możliwe zwiększenie zapotrzebowania na insulinę.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
DHEA (Prasteron, Dehydroepiandrosteron) (Prasterone (dehydroepiandrosterone, dhea)) steroidy anaboliczne
Zwiększenie ryzyka hipoglikemii oraz maskowaniu jej objawów.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Betaksolol (Betaxolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Metoprolol (Metoprolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Propranolol (Propranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Brak badań potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo skojarzenia liyaglutydu i insuliny. Nie zaleca się łączenia tych leków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Liraglutyd (Liraglutide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Zwiększenie ryzyka hiperglikemii i działania hepatotoksycznego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Zwiększenie ryzyka hipoglikemii i nasilenie rzadkoskurczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Atenolol (Atenolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Zwiększenie ryzyka hipoglikemii oraz lepsza kontrola glikemii na skutek redukcji masy ciała.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Orlistat (Orlistat) inhibitory lipazy
Możliwe pogorszenie tolerancji glukozy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Witamina B3 (Nikotynamid, amid kwasu nikotynowego, niacyna, witamina PP) (Nicotinamide) witaminy z grupy B
Możliwe zwiększenie zapotrzebowania na insulinę po normalizacji funkcji tarczycy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewotyroksyna (Levothyroxine (sodium)) hormony tarczycy

Interakcje insuliny aspart z alkoholem

Alkohol może zaburzać poziom glukozy we krwi i zwiększać ryzyko wystąpienia niedocukrzenia.

Wpływ insuliny aspart na prowadzenie pojazdów

Insulina aspart może powodować objawy hipoglikemii wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, takie jak zaburzenia widzenia, senność, nienaturalne uczucie zmęczenia lub osłabienia, pobudzenie nerwowe lub drżenie, niepokój, splątanie, zaburzenie koncentracji.

Pacjenci leczeni insuliną aspart ze słabo zaznaczonymi objawami hipoglikemii lub z częstymi jej epizodami powinni zachować szczególną ostrożność.

Wpływ insuliny aspart na ciążę

Nie ma przeciwwskazań do stosowania insuliny aspart u kobiet ciężarnych. Insulina aspart jest równie bezpieczna jak insulina ludzka.

Regularne monitorowanie glikemii u kobiet w ciąży chorujących na cukrzycę jest wyjątkowo ważne, z uwagi na zmiany zapotrzebowania na insulinę podczas jej trwania. W pierwszym trymestrze poziom glukozy we krwi jest najczęściej mniejszy niż przed ciążą i stopniowo ulega zwiększeniu w drugim i trzecim trymestrze.

Wpływ insuliny aspart na laktację

Stosowanie insuliny aspart jest bezpieczne w okresie laktacji, jednak może być konieczna modyfikacja dawkowania.

Wpływ insuliny aspart na płodność

W badaniach na zwierzętach dotyczących płodności nie stwierdzono różnic między insuliną aspart a insuliną ludzką.

Inne możliwe skutki uboczne

Bardzo często występującym działaniem niepożądanym po podaniu podskórnym jest spadek stężenia cukru we krwi poniżej normy (hipoglikemia). Objawami hipoglikemii są zimne poty, chłodna blada skóra, ból głowy, kołatanie serca, nudności, uczucie silnego głodu, przemijające zaburzenia widzenia, senność, nienaturalne uczucie zmęczenia lub osłabienia, pobudzenie nerwowe lub drżenie, niepokój, splątanie, zaburzenie koncentracji. Ciężkiej hipoglikemii może towarzyszyć utrata przytomności, a nieleczona może doprowadzić do czasowego lub trwałego uszkodzenia mózgu, a nawet śmierci.

Możliwe działania niepożądane po podaniu podskórnym, które występują niezbyt często to reakcja uczuleniowa w miejscu wstrzyknięcia, objawiająca się bólem, zaczerwienieniem, pokrzywką, stanem zapalnym, zasinieniem, obrzękiem, swędzeniem. Innymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi niezbyt często są zaburzenia widzenia, obrzęki w okolicy stawów, retinopatia cukrzycowa (choroba oczu dotycząca osób chorujących na cukrzycę, mogąca doprowadzić do utraty wzroku), zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia.

Rzadko notuje się neuropatię (bolesną chorobę nerwów obwodowych).

Bardzo rzadko występującym działaniem niepożądanym jest ciężka reakcja uczuleniowa, mogąca stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.

Objawy przedawkowania insuliny aspart

Przedawkowanie insuliny aspart może powodować spadek poziomu glukozy we krwi poniżej normy (hipoglikemię).

Łagodna hipoglikemia objawia się zmęczeniem, sennością, zaburzeniami widzenia, skurczami w nogach, wzmożonym pragnieniem oraz częstomoczem.

Wśród objawów ciężkiej hiperglikemii można wyróżnić suchość skóry i błon śluzowych, szybkie i słabe tętno, przyspieszony oddech, zapach acetonu z ust, bóle brzucha, nudności i wymioty. Większym dawkom może towarzyszyć utrata przytomności, a nawet śpiączka.

Mechanizm działania insuliny aspart

Insulina aspart jest szybko i krótko działającym analogiem insuliny ludzkiej.

Insulina wiąże się z receptorami insulinowymi, powodując obniżenie stężenia glukozy we krwi, poprzez wychwyt glukozy przez komórki mięśni szkieletowych i tkanki tłuszczowej oraz zmniejszenie uwalniania glukozy z wątroby. Insulina hamuje rozkład trójglicerydów w komórkach tkanki tłuszczowej (lipolizę w adipocytach), hamuje rozkład białek (proteolizę) i wzmaga ich syntezę.

Wchłanianie insuliny aspart

Po wstrzyknięciu podskórnym insulina aspart ma szybszy początek działania oraz krótszy czas działania w porównaniu do insuliny ludzkiej. Stężenie maksymalne insuliny aspart osiągane jest po 40-50 minutach, a w przypadku insuliny ludzkiej po 80-120 minutach. Szybkość wchłaniania leku nie jest zależna od miejsca iniekcji.

Dystrybucja insuliny aspart

Insulina aspart, podobnie jak insulina ludzka, wiąże się w niewielkim stopniu z białkami osocza (do 10%).

Metabolizm insuliny aspart

Insulina aspart jest metabolizowana analogicznie jak insulina ludzka do nieaktywnych metabolitów.

Wydalanie insuliny aspart

Okres półtrwania insuliny aspart po podaniu podskórnym wynosi około 1 godzinę.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

logo Telemedi

Usługę zdalnej konsultacji z lekarzem świadczy Telemedi.
Regulamin świadczenia usługi dostępny jest tutaj.