Chloroksylenol, Chloroxylenol - Zastosowanie, działanie, opis

Chloroksylenol wskazany jest do stosowania na skórę w przypadku skaleczeń, użądleń, otarć oraz jako środek antyseptyczny do czyszczenia rąk.

Chloroksylenol stosowany jest w postaci rozcieńczonego 5% roztworu na skórę. Po przemyciu zranionego miejsca należy je następnie przykryć suchą gazą.

Przeciwskazaniem do stosowania roztworu chloroksylenolu jest nadwrażliwość na substancję czynną, istniejące dermatozy oraz wiek dziecka poniżej pierwszego roku życia.

Roztwór chloroksylenolu przeznaczony jest wyłącznie do stosowania zewnętrznego w trakcie oczyszczania ran w ramach pierwszej pomocy. Nie używa się go jako środka antyseptycznego w chirurgii ani w praktyce szpitalnej.

Nie należy używać roztworu chloroksylenolu do przemywania okolic narządów zmysłów (oczu, uszu, nosa) oraz ust.

Roztworu chloroksylenolu nie zaleca się łączyć z innymi substancjami antyseptycznymi o działaniu miejscowym.

Chloroksylenol nie wykazuje negatywnego wpływu na zdolność wykonywania precyzyjnych czynności, w tym prowadzenia samochodu i obsługi maszyn.

Roztwór chloroksylenolu może być stosowany w ciąży pod opieką i kontrolą lekarską.

Nie należy używać roztworu chloroksylenolu do odkażania skóry piersi w trakcie karmienia pokarmem naturalnym.

Znikome badania przedkliniczne z użyciem chloroksylenolu nie potwierdziły groźby genotoksyczności, ewentualnego działania rakotwórczego oraz teratogennego.

Działania niepożądane po zastosowaniu roztworu chloroksylenolu zdarzają się bardzo rzadko i manifestują się takimi symptomami: zaburzenia prawidłowego wzrostu i różnicowania komórek w tkankach skóry, przerwanie ciągłości skóry, infekcje skórne kończyn, wyprysk, podrażnienia skóry w miejscu zastosowania środka, utrata włosów, wysypka grudkowata, świąd, zaczerwienienie, zmiana kolorytu skóry, łuszczenie się naskórka.

Chloroksylenol ma niską toksyczność ogólnoustrojową, nawet przy poziomach dawek wielokrotnie wyższych niż te, które mogą być wchłaniane podczas normalnego stosowania środka.  Nieliczne przypadki zatrucia manifestowały się takimi objawami: obrażenia błon śluzowych górnych odcinków przewodu pokarmowego, rzadkoskurcz serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, nieprawidłowa praca nerek. Chloroksylenol zaabsorbowany w dużej dawce może być przyczyną depresji układu nerwowego, a po wniknięciu do głębszych partii dróg oddechowych zapalenia płuc, ostrej niewydolności oddechowej i oddechowo-krążeniowej.

Grupy hydroksylowe -OH chloroksylenolu wiążą się z określonymi białkami błony komórkowej bakterii i w ten sposób ją niszczą, umożliwiając wyciek zawartości komórki bakteryjnej. Pozwala to przedostać się chloroksylenolowi do komórki bakteryjnej by dalej wiązać się z większą liczbą białek i enzymów uniemożliwiając jej tym samym prawidłowe funkcjonowanie. Przy wysokich stężeniach chloroksylenolu zawartość białek i kwasów nukleinowych w komórce bakteryjnej ulega koagulacji i przestaje funkcjonować, co prowadzi do jej szybkiej śmierci.

Nie wykryto chloroksylenolu we krwi po podaniu 2g w nośniku zawierającym etanol/oliwę z oliwek u ludzi. Po dawce 5g wykryto tylko śladowe ilości, po 8g we krwi obecna była ilość 1mg/dl po 3 godzinach, a po 24 godzinach ilość ta wynosiła 4 mg/dl. Po podaniu 20g na skórę 4 mg/dl były oznaczone po pól godzinie, a po 72h ilość ta spadła do       1 mg/dl.

Ze względów antyseptycznych chloroksylenol po nałożeniu na skórę uważa się za dobrze wchłaniany.

Chloroksylenol jest metabolizowany w wątrobie, a głównymi produktami metabolizmu są glukuronidy i siarczany.

Chloroksylenol wydalany jet głównie z moczem, w postaci sprzężonych siarczanów i glukuronidów,  z niewielką zawartością wolnego chloroksylenolu. Niewielkie ilości można znaleźć w żółci i znikome w wydychanym powietrzu.