Apraklonidyna, Apraclonidinum, iopidinum, apraclonidinum hydrochloridum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o apraklonidynie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1987
- Substancje aktywne
-
apraklonidyna, chlorowodorek apraklonidyny
- Działanie apraklonidyny
-
zmniejszenie śródoperacyjnego i pooperacyjnego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego
- Postacie apraklonidyny
-
krople do oczu
- Układy narządowe
-
układ nerwowy i narządy zmysłów
- Specjalności medyczne
-
Okulistyka
- Rys historyczny apraklonidyny
-
Apraklonidyna, znana również jako iopidyna, jest sympatykomimetykiem stosowanym w leczeniu jaskry. W 1987 roku została zarejestrowana do użytku przez Amerykańską Agencję do Spraw Żywności i Leków. Występuje ona w postaci kropli do oczu w dwóch stężeniach 0,5 % i 1%.
- Wzór sumaryczny apraklonidyny
-
C9H10Cl2N4
Spis treści
- Wskazania do stosowania apraklonidyny
- Dawkowanie apraklonidyny
- Przeciwskazania do stosowania apraklonidyny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania apraklonidyny
- Przeciwwskazania apraklonidyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje apraklonidyny z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje apraklonidyny z pożywieniem
- Interakcje apraklonidyny z alkoholem
- Wpływ apraklonidyny na prowadzenie pojazdów
- Wpływ apraklonidyny na ciążę
- Wpływ apraklonidyny na laktację
- Wpływ apraklonidyny na płodność
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania apraklonidyny
- Mechanizm działania apraklonidyny
- Wchłanianie apraklonidyny
- Dystrybucja apraklonidyny
- Metabolizm apraklonidyny
- Wydalanie apraklonidyny
Wskazania do stosowania apraklonidyny
Apraklonidyna została zarejestrowana do zapobiegania lub zmniejszania śródoperacyjnego i pooperacyjnego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP) przed i po laserowej operacji oka. Jest stosowana profilaktycznie. Apraklonidyna stosowana jest również jako krótkotrwała terapia wspomagająca, u pacjentów z jaskrą otwartego kąta przesączania, którzy wymagają dodatkowego obniżenia IOP.
Dawkowanie apraklonidyny
Krople z apraklonidyną mają zastosowanie wyłącznie w okulistyce, do stosowania miejscowego. Dawka stosowana w leczeniu jaskry zależna jest od jednostki chorobowej i wieku pacjenta.
Jedną kroplę roztworu z apraklonidyną należy wkraplać trzy razy dziennie do chorego oka lub oczu. Zalecane jest zamknięcie kanału łzowego lub delikatne zamknięcie powieki po wkropleniu.
Apraklonidyna jest stosowana wraz z innymi lekami na jaskrę oczną, dlatego należy zachować około pięciominutową przerwę między wkropleniem każdego leku, tak aby zapobiec wypłukaniu poprzedniej dawki. Maści do oczu należy aplikować na końcu.
Jeżeli z jakiegokolwiek powodu kropla z apraklonidyną wypłynie z oka, pacjent powinien powtórzyć dawkę, zakraplając kolejną kroplę do oka.
Maksymalny zalecany czas trwania terapii wynosi jeden miesiąc. Dzieje się tak ze względu na utratę działania w czasie (tachyfilaksja).
Przeciwskazania do stosowania apraklonidyny
Apraklonidyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką lub niestabilną i niekontrolowaną chorobą sercowo-naczyniową w wywiadzie.
Apraklonidyny nie wolno stosować też u osób z nadwrażliwością na substancję czynną, a także u dzieci.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania apraklonidyny
Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami układu krążenia poddawanych operacji laserowej przedniego odcinka oka, ze względu na możliwość ataku wazowagalnego.
Krople z apraklonidyną należy stosować ostrożnie u pacjentów z dusznicą bolesną w wywiadzie, ciężką niewydolnością wieńcową, przebytym zawałem mięśnia sercowego, niewydolnością serca, nadciśnieniem tętniczym, chorobami układu krążenia, chorobami naczyń mózgowych, zespołem Parkinsona, przewlekłą niewydolnością nerek, chorobą Raynauda lub zarostowym zapaleniem naczyń.
Zalecane jest monitorowanie pacjentów z depresją, ponieważ apraklonidyna może indukować jej pogłębienie.
W przypadku jaskry w końcowym stadium, jeżeli bezpośrednio po leczeniu produktem z apraklonidyną nastąpi pogorszenie widzenia, należy przerwać leczenie.
Osoby leczone apraklonidyną w celu opóźnienia operacji powinny być często poddawane badaniom kontrolnym w trakcie terapii, a leczenie należy przerwać, jeśli ciśnienie wewnątrzgałkowe znacznie wzrośnie.
Zalecane jest monitorowanie pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Dodatkowo u osób z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się również ścisłe monitorowanie parametrów sercowo-naczyniowych, ponieważ ogólnoustrojowa postać klonidyny jest częściowo metabolizowana w wątrobie.
W przypadku wystąpienia takich objawów ocznych jak: przekrwienie gałki ocznej, świąd oka, dyskomfort w oku, nasilone łzawienie oraz obrzęki powiek i spojówek należy przerwać leczenie apraklonidyną.
Ze względu na to, że apraklonidyna jest silnym środkiem obniżającym ciśnienie wewnątrzgałkowe, należy uważnie obserwować pacjentów, u których doszło do nadmiernego obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Krople z apraklonidyną zawierają konserwujący chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oczu i odbarwianie miękkich soczewek kontaktowych, dlatego pacjenci muszą zdjąć soczewki kontaktowe przed zastosowaniem kropli i odczekać 15 minut po ich wkropleniu przed założeniem soczewek kontaktowych.
Ryzyko interakcji istotnych klinicznie wydaje się być małe, biorąc pod uwagę stężenia apraklonidyny podawanej do oka. Jednak lekarze pragną zwrócić uwagę na kilka możliwych.
Chociaż w badaniach klinicznych apraklonidyny nie zidentyfikowano żadnych specyficznych interakcji, należy wziąć pod uwagę możliwość wzmacniającego działania depresyjnego na OUN przez alkohol, barbiturany, opioidy, środki uspokajające i środki znieczulające.
Istnieje możliwość, że stosowanie apraklonidyny w połączeniu z miejscowymi sympatykomimetykami może wywołać zaburzenia ciśnienia krwi i mieć wpływ na częstość akcji serca, więc u pacjentów otrzymujących te skojarzenia leków należy przed leczeniem sprawdzić ciśnienie krwi.
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, które mogą wpływać na metabolizm i wychwyt krążących amin.
Istnieją doniesienia o addytywnym działaniu hipotensyjnym w przypadku jednoczesnego leczenia klonidyną i neuroleptykami. Klonidyna podawana ogólnie może hamować wytwarzanie katecholamin w odpowiedzi na hipoglikemię wywołaną insuliną i maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.
Apraklonidyna może obniżać tętno i ciśnienie krwi, dlatego zalecane jest zachowanie ostrożności podczas stosowania beta-blokerów okulistycznych i ogólnoustrojowych, leków przeciwnadciśnieniowych i glikozydów nasercowych. Tacy pacjenci powinni mieć często monitorowane tętno i ciśnienie krwi.
Jeżeli pacjent stosuje więcej niż jeden lek okulistyczny do stosowania miejscowego, to powinien zachować pomiędzy nimi odstęp co najmniej 5 minutowy, a maści do oczu aplikować na samym końcu.
Przeciwwskazania apraklonidyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Terapia aproklonidyną jest przeciwwskazana u osób leczonych inhibitorami monoaminooksydazy, ogólnoustrojowymi lekami sympatykomimetycznymi lub trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Interakcje apraklonidyny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Awanafil (Avanafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Klonidyna (Clonidine) | agoniści receptora imidazolowego |
Metoprolol (Metoprolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Metylodigoksyna (Metildigoxin) | glikozydy nasercowe |
Propranolol (Propranolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Sildenafil (Sildenafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Tadalafil (Tadalafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Wardenafil (Vardenafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Dronedaron (Dronedarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Mianseryna (Mianserin) | substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Escitalopram (Escitalopram) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Fluoksetyna (Fluoxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Haloperidol (Haloperidol) | neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Formoterol (Formoterol) | agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Chloroprokaina (Chloroprocaine) | substancje znieczulające miejscowo - INNE |
Linezolid (Linezolid) | inne leki przeciwbakteryjne |
Moklobemid (Moclobemide) | IMAO - inhibitory monoaminooksydazy |
Rasagilina (Rasagiline) | IMAO - inhibitory monoaminooksydazy |
Selegilina (Selegiline) | IMAO - inhibitory monoaminooksydazy |
Oksybuprokaina (Oxybuprocaine) | substancje znieczulające miejscowo - INNE |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Oksylometazolina (Oxymetazoline) | nieselektywni agoniści receptorów alfa- adrenergicznych |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Bromazepam (Bromazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Buprenorfina (Buprenorphine) | substancje o działaniu agonistyczno-antagonistycznym na receptory opioidowe |
Diazepam (Diazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Klonazepam (Clonazepam) | leki przeciwpadaczkowe - analogi GABA |
Kodeina (Codeine) | agoniści receptora opioidowego |
Lorazepam (Lorazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Medazepam (Medazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Morfina (Morphine) | agoniści receptora opioidowego |
Nitrazepam (Nitrazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Oksazepam (Oxazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Temazepam (Temazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Tramadol | agoniści receptora opioidowego |
Flunitrazepam (Flunitrazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Tetrazepam (Tetrazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Interakcje apraklonidyny z pożywieniem
Nie wykazano interakcji między apraklonidyną, a pożywieniem.
Interakcje apraklonidyny z alkoholem
Alkohol w połączeniu z apraklonidyną może mieć działanie addytywne lub wzmacniające depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy (OUN).
Wpływ apraklonidyny na prowadzenie pojazdów
Apraklonidyna wywiera umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, może powodować zawroty głowy i senność.
Należy zwrócić uwagę kierowców i operatorów maszyn na zagrożenia związane ze stosowaniem tego leku.
Wpływ apraklonidyny na ciążę
Brakuje badań dotyczących stosowania apraklonidyny u kobiet w ciąży.
Przeprowadzone badania na zwierzętach wykazały brak działania teratogennego u szczurów i królików. Jednak badania przedkliniczne apraklonidyny wykazały embriotoksyczność.
Potencjalne zagrożenie dla ludzi nie jest znane, dlatego nie zaleca się stosowania apraklonidyny w czasie ciąży.
Wpływ apraklonidyny na laktację
Nie jest wiadome, czy apraklonidyna stosowana miejscowo przenika do mleka ludzkiego.
Jednak nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i niemowląt, zatem podczas leczenia apraklonidyną należy przerwać karmienie piersią.
Wpływ apraklonidyny na płodność
Dotychczas nie zostały przeprowadzone badania oceniające wpływ miejscowego podania kropli do oczu zawierających apraklonidynę na płodność mężczyzn i kobiet.
Po doustnym podaniu apraklonidyny nie obserwowano wpływu na płodność szczurów.
Inne możliwe skutki uboczne
W badaniach klinicznych apraklonidyny najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była suchość w ustach, która wystąpiła u 5,6% pacjentów. Inne częste działania niepożądane obejmowały cofnięcie powieki i rozszerzenie źrenic, występujące u około 3% do 4% pacjentów.
Pozostałe skutki uboczne obejmowały w obrębie układu nerwowego: zaburzenia smaku, omdlenia, parestezje, zmniejszenie libido, drażliwość, zawroty i ból głowy.
W obrębie samego miejsca podania (oka) dotyczyły: przekrwienia i suchości oka, nieprawidłowego czucia w oku, retrakcji powieki, blednięcia spojówek, ale także krwotoku spojówek, zapalenia oka, pogorszenia ostrości widzenia, alergii, świądu i podrażnienia oka.
Zaburzenia czynności serca po podaniu apraklonidyny obejmowały nieregularne tętno, bradykardię i kołatanie serca.
Po podaniu apraklonidyny pacjenci skarżyli się również na bezsenność, niezwykłe sny, ale także suchość i dyskomfort nosa, duszność oraz zwiększone wydzielanie w górnych drogach oddechowych.
U pacjentów obserwowano także: niedociśnienie ortostatyczne, nadciśnienie, nadmierną potliwość, świąd, ból kończyn.
Niektóre osoby skarżyły się też na nadmierne zmęczenie, ból w klatce piersiowej, uczucie gorąca lub zimna biegunkę, wymioty, ból brzucha, dyskomfort w żołądku i nudności.
Objawy przedawkowania apraklonidyny
Doniesienia dotyczące przedawkowania obejmują przypadki pediatryczne.
W przypadku niemowląt przypadkowe połknięcie lub podanie apraklonidyny do oka w zbyt dużej dawce wywołało skrajną bladość, hipotermię i zwężenie źrenic oraz bradykardię i senność. Odnotowano przypadki śpiączki. Po wdrożonym leczeniu nastąpił całkowity powrót do zdrowia.
Mechanizm działania apraklonidyny
Apraklonidyna jest stosunkowo selektywnym agonistą receptorów alfa2-adrenergicznych, który w mniejszym stopniu stymuluje receptory alfa1. Dokładny mechanizm działania nie jest znany, ale badania fluorofotometryczne przeprowadzone na zwierzętach i ludziach sugerują, że apraklonidyna ma podwójny mechanizm działania. Po pierwsze zmniejsza wytwarzanie cieczy wodnistej przez zwężenie aferentnych naczyń rzęskowych, a po drugie zwiększa odpływ naczyniówkowo-twardówkowy.
Wchłanianie apraklonidyny
Miejscowe zastosowanie do oka roztworu apraklonidyny prowadzi do jej wchłaniania ogólnoustrojowego.
Po miejscowym podaniu do oka apraklonidyna osiąga maksymalne stężenie po dwóch godzinach w cieczy wodnistej, tęczówce, ciele rzęskowym i soczewce. W rogówce lek wykazuje największe stężenie i osiąga szczyt w około 20 minut.
Dystrybucja apraklonidyny
Apraklonidyna w 98.7% wiąże się z białkami osocza.
Dystrybucja tkankowa apraklonidyny od najwyższego do najniższego stężenia w równoważnikach mikrogramowych na gram tkanki obejmowała rogówkę, ciałko rzęskowo-tęczówkowe, ciecz wodnistą, soczewkę i ciecz szklistą.
Metabolizm apraklonidyny
Stężenie w osoczu po obustronnym, miejscowym podaniu do oka 0,5% roztworu apraklonidyny zdrowym ochotnikom trzy razy na dobę wynosiło poniżej 1,0 ng / ml. Stan stacjonarny został osiągnięty po pięciu dniach dawkowania.
Wydalanie apraklonidyny
Okres półtrwania w fazie eliminacji apraklonidyny z cieczy wodnistej określono na około dwie godziny, a ogólnoustrojowy okres półtrwania apraklonidyny w fazie eliminacji wynosił około osiem godzin.