Pentozanu wielosiarczan sodowy (pentozanu polisiarczan sodowy) - Zastosowanie, działanie, opis

Pentozanu wielosiarczan sodowy jest stosowany w leczeniu śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego z występującą glomerulacją (przekrwienie) lub wrzodami Hunnera. Do objawów zespołu bolesnego pęcherza moczowego zalicza się m.in. umiarkowany/ciężki ból, częstomocz i nagłe parcie na mocz.

Pentozanu wielosiarczan sodowy przyjmuje się doustnie, jedną godzinę przed lub dwie godziny po posiłku.
Dawka zwykle stosowana (dobowa) u osób dorosłych wynosi 300 mg.
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.
Zasadność stosowania leku należy oceniać co najmniej co 6 miesięcy. W przypadku braku reakcji pacjenta na leczenie należy przerwać stosowanie pentozanu wielosiarczanu sodowego.

Pentozanu wielosiarczan sodowy stosuje się również w postaci wlewki dopęcherzowej poprzez podanie przez cewnik do cewki moczowej. Czas przebywania wlewki w pęcherzu moczowym powinien wynosić co najmniej 30 minut. Zwykle zalecane jest podanie dwóch wlewek na tydzień przez pierwsze 2 tygodnie leczenia, a następnie zmniejszenie częstości w zależności od poprawy objawów choroby.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na pentozanu wielosiarczan sodowy oraz występowanie czynnych krwawień (z wyłączeniem menstruacji).

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć inne choroby urologiczne, takie jak zakażenia układu moczowego, czy rak pęcherza moczowego.
Należy zachować ostrożność u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem krwawienia, ze względu na słabe działanie przeciwzakrzepowe pentozanu wielosiarczanu sodowego. Do czynników ryzyka zalicza się m.in. inwazyjne zabiegi, stosowanie leków wpływających na krzepliwość krwi, objawy współistniejącej koagulopatii.
Brak danych na temat stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Nie można wykluczyć wpływu zaburzeń czynności wątroby i nerek na farmakokinetykę pentozanu wielosiarczanu sodowego uwzględniając fakt, że organy te uczestniczą w metabolizmie leku.

Stosowanie pentozanu wielosiarczanu sodowego w ciąży nie jest zalecane, ze względu na brak badań przeprowadzonych wśród zwierząt i ludzi.

Brak danych na temat obecności pentozanu wielosiarczanu sodowego w mleku kobiecym. Nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji ze względu na nieznane skutki dla noworodków/niemowląt.

Podanie dopęcherzowe: krwiomocz, reakcje uczuleniowe.

W zależności od przyjętej dawki pentozanu wielosiarczanu sodowego mogą wystąpić zaburzenia ze stronu układu pokarmowego i krwawienia. 

Pentozanu wielosiarczan sodowy po podaniu ogólnoustrojowym przenika do moczu i wiąże się z błoną śluzową pęcherza moczowego zabezpieczając ją przed przyleganiem bakterii i zmniejszając tym samym częstość zakażeń. Lek odbudowuje warstwę ochronną glikozaminoglikanów pęcherza moczowego. Lek wykazuje nieznaczne działanie przeciwzakrzepowe poprzez selektywne i niezależne od antytrombiny III hamowanie kaskady krzepnięcia krwi, nasilenie procesu fibrynolizy i neutralizację czynników sprzyjających krzepnięciu.

Pentozanu wielosiarczan sodowy ulega nieznacznemu wchłanianiu z przewodu pokarmowego (poniżej 10% dawki). Dostępne dane sugerują, że całkowita dostępność biologiczna leku wynosi mniej niż 1%.

Pentozanu wielosiarczan sodowy ulega stopniowej dystrybucji do wątroby, śledziony i nerek.

Pentozanu wielosiarczan sodowy jest intensywnie metabolizowany na drodze desulfatacji w śledzionie i w wątrobie oraz na drodze depolimeryzacji w nerkach.

Okres półtrwania pentozanu wielosiarczanu sodowego po podaniu doustnym wynosi 24-34 godziny. Niewchłonięta część leku jest wydalana w postaci niezmienionej z kałem, natomiast z moczem ulega wydaleniu około 6% dawki w postaci metabolitów.