Betahistyna, Betahistinum, betahistini dihydrochloridum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o betahistynie

Rok wprowadzenia na rynek
lata 70 XX wieku
Substancje aktywne
betahistyna, dichlorowodorek betahistyny
Działanie betahistyny
wspomaga leczenie zawrotów głowy, wspomaga leczenie szumów usznych, rozszerza naczynia mózgowe (poprawia krążenie mózgowe)
Postacie betahistyny
roztwór doustny, tabletki, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej (ODT)
Układy narządowe
układ nerwowy i narządy zmysłów, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Medycyna rodzinna, Neurologia, Otolaryngologia
Rys historyczny betahistyny

Leki z betahistyną w Kanadzie pojawiły się pod koniec lat 70, w Szwajcarii w 1971 roku.

Wzór sumaryczny betahistyny

C8H12N2

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające betahistynę

Wskazania do stosowania betahistyny

Betahistyna - pochodna histaminy - to substancja stosowana w zawrotach głowy różnego pochodzenia, a także w chorobie Ménière'a (obejmuje zawroty głowy z wymiotami / nudnościami, szumy uszne, utratę słuchu postępującą). Jest stosowana w zaburzeniach równowagi, szumach usznych, zawrotach głowy pochodzenia przedsionkowego.

Dawkowanie betahistyny

Betahistyna jest stosowana doustnie.

Dawka stosowana w leczeniu zależna od jednostki chorobowej (m.in. choroba Ménière'a, zawroty głowy, szumy uszne), jest ustalana indywidualnie zależnie od reakcji na betahistynę. Efekt terapeutyczny może być widoczny po kilku tygodniach, niekiedy również po kilku miesiącach. Dawki początkowe są zwykle mniejsze, dawka dobowa rozdzielona jest zwykle na 2-3 dawki.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 24 do 48 mg (w dawkach podzielonych).

Przeciwskazania do stosowania betahistyny

Betahistyna nie powinna być stosowana w przypadku nadwrażliwości na tę substancję, a także w guzie chromochłonnym nadnerczy (wiąże się to z mechanizmem działania betahistyny i potencjalnym uwolnieniem amin katecholowych z guza, czego efektem może być zagrażające zdrowiu i życiu ciśnienie tętnicze).

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania betahistyny

Należy zachować ostrożność stosując betahistynę u osób z astmą oskrzelową, wrzodem trawiennym, owrzodzeniem trawiennym, chorobą wrzodową (istnieje ryzyko zaburzeń dyspeptycznych), wysypką (może dojść do zaostrzenia się objawów), obniżonym ciśnieniem krwi czy niedociśnieniem krwi.

Należy wziąć pod uwagę, że betahistyna jest pochodną histaminy w związku z tym jej działanie może wykluczać działanie p/alergiczne leków p/histaminowych H1.

Interakcje betahistyny z innymi substancjami czynnymi

Możliwość spowolnionego metabolizmu betahistyny i wzrostu jej stężenia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Linezolid (Linezolid) inne leki przeciwbakteryjne
Moklobemid (Moclobemide) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Selegilina (Selegiline) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Leki blokujące receptory histaminowe H1 hamują/osłabiają działanie betahistyny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Azelastyna (Azelastine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Cetyryzyna (Cetirizine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Cyproheptadyna (Cyproheptadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Desloratadyna (Desloratadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Dimetynden (Dimetindene) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Feksofenadyna (Fexofenadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Ketotifen (Ketotifen) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym
Lewocetyryzyna (Levocetirizine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego
Loratadyna (Loratadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego

Interakcje betahistyny z pożywieniem

Pokarm opóźnia wchłanianie betahistyny.

Wpływ betahistyny na prowadzenie pojazdów

Sama betahistyna nie wykazuje negatywnego wpływu na prowadzenie pojazdów. Jest jednak wskazana w chorobach z towarzyszącymi zawrotami głowy lub problemami z równowagą - stanowią one przeciwwskazanie do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn w ruchu..

Wpływ betahistyny na ciążę

Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na potomstwo. Zaleca się unikania stosowania w ciąży.

Wpływ betahistyny na laktację

Nie jest wiadome czy betahistyna lub jej metabolity przechodzą do mleka.

U szczurów wykazano, iż jest obecna w mleku samic.

Skutki uboczne

ból głowy
niestrawność
nudności
bóle brzucha
bóle nadbrzusza
bóle w nadbrzuszu
kołatanie serca
reakcje nadwrażliwości
senność
zaburzenia żołądkowe
ból brzucha
dyskomfort w klatce piersiowej
uczucie ucisku w klatce piersiowej
uczucie ucisku w głowie

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania betahistyny

Wśród objawów można wymienić: senność, bóle brzucha, nudności. Poważniejsze to przykładowo: powikłania sercowe lub płucne, drgawki.

Mechanizm działania betahistyny

Betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy stosowanym w zawrotach głowy. Działa agonistycznie na receptory H1, antagonistycznie w stosunku do H3, w przypadku receptorów H2 jej wpływ jest nieistotny. Wpływa zatem na układ histaminowy.

Mechanizm działania został wyjaśniony częściowo. Wśród realnych teorii można wymienić m.in.

  • wpływ na przepływ krwi w obrębie ślimaka i całego mózgu (wzrasta krążenie i mikrokrążenie w uchu wewnętrznym) - poprzez pobudzenie H1 następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych, wzrost przepuszczalności naczyń i spadek ciśnienia w obrębie naczyń,
  • wpływ na funkcję przedsionka i układu przedsionkowego oraz generowanych impulsów w jądrach przedsionkowych (blokowanie receptorów H3 w sposób pośredni wpływa na inne neuroprzekaźniki pomagając zmniejszyć objawy zawrotów głowy i przywrócić równowagę).

Wchłanianie betahistyny

Jest łatwo wchłaniana, prawie całkowicie; szybko następuje jej metabolizm do kwasu 2-pirydylooctowego. Jej stężenie w osoczu jest małe.

Dystrybucja betahistyny

Odsetek betahistyny związanej z białkami osocza jest mniejszy niż 5%.

Metabolizm betahistyny

Betahistyna ulega przemianie do 2-PAA (kwasu 2-pirydylooctowego), który nie ma działania terapeutycznego (nie jest aktywny).

Maksymalne stężenie 2-PAA jest osiągane po godzinie, a okres półtrwania tego związku wynosi ok. 3,5 godziny.

Wydalanie betahistyny

Metabolit 2-PAA jest wydalany z moczem. Wydalanie niezmienionej betahistyny jest niewielkie.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij