Warfaryna, Warfarinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o warfarynie

Rok wprowadzenia na rynek
1954
Substancje aktywne
sól sodowa warfaryny, warfaryna, warfaryna sodowa
Działanie warfaryny
przeciwzakrzepowe (antykoagulacyjne)
Postacie warfaryny
tabletki
Układy narządowe
układ krwiotwórczy i krew, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Hematologia, Kardiologia
Rys historyczny warfaryny

Historia odkrycia warfaryny związana jest z krwotoczną chorobą bydła. Epidemia nieznanej choroby zwierząt miała miejsce na początku lat 20. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, a później w Kanadzie. Odkryto wówczas, że bydło spożywało spleśniałą kiszonkę z koniczyny, która w swych właściwościach jest silnym koagulantem. To spowodowało wystąpienie nasilonych krwawień u zwierząt. Jednakże dopiero w 1933 roku naukowcy wyizolowali z psującej się kiszonki z koniczyny związek chemiczny – nazwany później dikumarolem – odpowiedzialny za wywołanie tej choroby. Wkrótce pochodne dikumarolu znalazły zastosowanie jako leki przeciwzakrzepowe u ludzi. Zanim jednak to tego doszło, związki te wykorzystywano do produkcji na skalę przemysłową trucizny przeciwko gryzoniom. Warfaryna została zatwierdzona do użytku medycznego na terenie Stanów Zjednoczonych w 1954 roku. Warto zauważyć, że pierwszym pacjentem, który otrzymał ten lek był prezydent Dwight Eisenhower. Na polskim rynku farmaceutycznym warfaryna pojawiła się dopiero w 2006 roku.

Wzór sumaryczny warfaryny

C19H16O4

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające warfarynę

Wskazania do stosowania warfaryny

Warfaryna jest lekiem przeciwzakrzepowym, który hamuje zależną od witaminy K syntezę czynników krzepnięcia (II, VII, IX, X). Warfarynę stosuje się w celu leczenia i zapobiegania zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Jest również lekiem z wyboru u pacjentów z migotaniem i trzepotaniem przedsionków oraz protezowaniem zastawek serca, którzy doświadczyli powikłań zakrzepowo–zatorowych lub należą do grupy ryzyka ich wystąpienia. Warfarynę stosuje się również, aby zmniejszyć ryzyko ponownego zawału mięśnia sercowego i żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Dawkowanie warfaryny

Warfarynę stosuje się doustnie, o stałej porze, co zapewnia względnie stałą redystrybucję w organizmie.

Leczenie prowadzone jest pod kontrolą INR (znormalizowany wskaźnik aktywności protrombiny, ang. International Normalized Ratio). U większości chorych wystarczające jest utrzymanie wartości INR 2-3. Wydłużenie wartości INR do 2,5-3,5 może być wskazane u pacjentów z wszczepionymi sztucznymi zastawkami serca albo w razie wystąpienia epizodów zakrzepowych.

Efekt terapeutyczny warfaryny zostaje osiągnięty w ciągu 5-7 dni od momentu przyjęcia pierwszej dawki leku. Dawka podtrzymująca ustalana jest z lekarzem indywidualnie i zależy od wieku, masy ciała i chorób towarzyszących (zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby).

Lek został zarejestrowany w Polsce w dawkach 3 mg i 5 mg.

Podsumowując, warfaryna jest lekiem trudnym w dawkowaniu. Ze względu na zmienną osobniczo wrażliwość dawkowanie ustala się indywidualnie. Jest ono stopniowo dostosowywane do potrzeb pacjenta, pod wpływem licznych pomiarów wskaźnika INR.

Przeciwskazania do stosowania warfaryny

Przeciwwskazaniem do leczenia warfaryną jest ciąża, a także nie zaleca się jej stosowania u kobiet planujących ciążę. Warfaryna nie jest zalecana u chorych z ciężką niewydolnością i marskością wątroby, niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym oraz tendencją do częstych upadków wynikających z chorób neurologicznych. Jest również przeciwwskazana u pacjentów z tendencją do krwawień (hemofilie, małopłytkowość, zaburzenia czynności płytek). Wśród przeciwwskazań można wyróżnić również:

  • krwawienia wewnątrzczaszkowe oraz stany predysponujące do takich krwawień (tętniaki tętnic mózgowych);
  • zabiegi chirurgiczne oka lub w obrębie ośrodkowego układu nerwowego;
  • infekcyjne zapalenie wsierdzia;
  • otępienie, psychozy, alkoholizm;
  • równoczesne stosowanie dziurawca zwyczajnego;
  • nadwrażliwość na warfarynę.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania warfaryny

Podczas stosowania warfaryny równocześnie z niektórymi lekami, suplementami diety i preparatami ziołowymi istnieje duże ryzyko interakcji. Zalecane jest monitorowanie działania warfaryny na organizm człowieka w czasie i po zakończeniu stosowania innych preparatów łącznie w warfaryną.

Dawkowanie warfaryny zależy od zmienności genetycznej i cech klinicznych pacjenta (wzrost, waga, wiek). Dawkę oraz wszelkie zmiany sposobu dawkowania zawsze należy skonsultować z lekarzem.

Leczenie warfaryną nie jest zalecane u noworodków. Istnieje ryzyko jednoczesnego występowania niedoboru witaminy K.

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku należy zachować szczególną ostrożność w trakcie stosowania warfaryny. U osób starszych metabolizm jest wolniejszy, co może prowadzić do nadmiernego działania terapeutycznego leku.

W czasie przyjmowania warfaryny nie należy zmieniać nawyków żywieniowych (diety restrykcyjne, dieta wegetariańska). Zawartość witaminy K w żywności ma wpływ na leczenie warfaryną. 

W przypadku pacjentów z nadczynnością tarczycy, gorączką, niewydolnością krążeniową lub umiarkowaną niewydolnością wątroby działanie warfaryny może ulec zwiększeniu. W przypadku niedoczynności tarczycy działanie może być mniejsze. Należy poinformować lekarza o wszystkich chorobach współistniejących.

Regularnie należy przeprowadzać badania krwi, aby monitorować wskaźnik krzepnięcia krwi.

Należy poinformować lekarza dentystę, że pacjent przyjmuje warfarynę.

Przeciwwskazania warfaryny do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Leczenie przeciwzakrzepowe warfaryną jest trudne, ponieważ wchodzi ona w liczne interakcje z lekami, suplementami diety jak i żywnością. Warfaryny nie należy łączyć z kwasem acetylosalicylowym i klopidogrelem. Obie substancje czynne zastosowane razem mogą wywołać u pacjentów niebezpieczne krwawienia.

Ponadto, jeśli pacjent wymaga leczenia przeciwbólowego, zaleca się stosowanie paracetamolu lub opioidów. Udowodniono, że wszystkie niesteroidowe leki przeciwzapalne (ibuprofen, naproksen, ketoprofen) zwiększają działanie warfaryny i nasilają ryzyko wystąpienia krwawień.

Trzeba również zwrócić uwagę na inne interakcje warfaryny z lekami. Na nasilone działanie warfaryny mają wpływ między innymi: amiodaron (lek antyarytmiczny), amoksycyklina (lek przeciwbakteryjny), ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy), digoksyna (lek stosowany w chorobach serca), omeprazol (lek stosowany w chorobach żołądka i jelit), fenofibrat (lek zmniejszający stężenia lipidów) oraz witamina A i witamina E.

Niektóre leki mogą zmniejszać lub hamować metabolizm wątrobowy warfaryny. Do tej grupy terapeutycznej należą na przykład leki przeciwpadaczkowe i przeciwgruźlicze.

Warfaryna może nasilać działanie doustnych leków hipoglikemizujących (obniżających poziom cukru) z grupy pochodnych sulfonylomocznika.

Jak wynika z powyższego, należy zwracać uwagę na przyjmowane leki w czasie terapii warfaryną. Nawet niewielkie zmiany w stężeniu tej substancji czynnej mogą mieć poważne skutki kliniczne dla chorego.

Interakcje warfaryny z innymi substancjami czynnymi

Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amoksycylina (Amoxicillin) penicyliny wrażliwe na beta-laktamazę
Hamowanie metabolizmu, wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Hamowanie metabolizmu, wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klarytromycyna (Clarithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Hamowanie metabolizmu, wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Allopurynol (Allopurinol) substancje hamujące syntezę kwasu moczowego - inhibitory oksydazy ksantynowej
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Propranolol (Propranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Omeprazol (Omeprazole) IPP - inhibitory pompy protonowej
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Simwastatyna (Simvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenofibrat (Fenofibrate) fibraty
Nasilenie krwawień, zwiększenie INR.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Karbamazepina (Carbamazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Spironolakton (Spironolactone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Witamina C (Kwas askorbinowy) (Ascorbic acid (vitamin c)) witamina C
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Propafenon (Propafenone) leki przeciwarytmiczne - klasa I
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Azytromycyna (Azithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cefaleksyna (Cefalexinum) cefalosporyny I generacji
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cefamandol (Cefamandole) cefalosporyny II generacji
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cefoperazon (Cefoperazone) cefalosporyny III generacji
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cefuroksym (Cefuroxime) cefalosporyny II generacji
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Detreomycyna (Chloramfenikol) (Chloramphenicol) antybiotyki - INNE
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Doksycyklina (Doxycycline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Izoniazyd (Isoniazid) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Norfloksacyna (Norfloxacin) fluorochinolony
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ofloksacyna (Ofloxacin) fluorochinolony
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Roksytromycyna (Roxithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tetracyklina (Tetracyline) antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Itrakonazol (Itraconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Wzmocnienie działania warfaryny. Warfaryna wchodzi w interakcję z mikonazolem również w postaci żelu doustnego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Mikonazol (Miconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fluwastatyna (Fluvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kapecytabina (Capecitabine) antymetabolity pirymidyny
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklofosfamid (Cyclophosphamide) cytostatyki alkilujące
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etopozyd (Etoposide) inne cytostatyki pochodzenia naturalnego
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fluorouracyl (Fluorouracil) antymetabolity pirymidyny
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Flutamid (Flutamide) inne leki przeciwnowotworowe
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ifosfamid (Ifosfamide) cytostatyki alkilujące
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Leflunomid (Leflunomide) selektywne leki immunosupresyjne
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Mesna (Mesna (mercaptoethanesulfonic acid; coenzyme m)) VARIA / INNE
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tamoksyfen (Tamoxifen) SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tegafur (Tegafur) antymetabolity, analogi puryn
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Trastuzumab (Trastuzumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kodeina (Codeine) agoniści receptora opioidowego
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Disulfiram (Disulfiram) substancje stosowane w leczeniu alkoholizmu
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fluwoksamina (Fluvoxamine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Wzmocnienie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas walproinowy (Valproic acid) inne leki przeciwpadaczkowe
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kloksacylina (Cloxacillin) penicyliny oporne na beta-laktamazę
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) antybiotyki - INNE
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) inne leki przeciwpadaczkowe
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Prymidon (Primidone) barbiturany i pochodne
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Merkaptopuryna (Mercaptopurine) antymetabolity, analogi puryn
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Mesalazyna (Mesalazine) pochodne kwasu aminosalicylowego
Zmniejszenie działania warfaryny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Trazodon (Trazodone) SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny

Interakcje warfaryny z pożywieniem

Warfaryna jest antagonistą witaminy K. Spożywanie produktów spożywczych bogatych w tę witaminę może osłabić, a nawet całkowicie znieść działanie przeciwzakrzepowe leku. Najobfitszymi źródłami witaminy K są: awokado, brokuły, brukselka, kapusta, owoc kiwi, pietruszka, groszek lub liście szpinaku (w ilościach powyżej 250 g). Spożywanie tych pokarmów w trakcie terapii warfaryną powinno być jak najbardziej równomierne.

Ukazały się również doniesienia o interakcji soku żurawinowego z warfaryną. Składniki soku mogą powodować wzrost stężenia warfaryny w plazmie, a w konsekwencji jej aktywności przeciwzakrzepowej.

Jak wspominano, sok oraz wyroby z żurawiny mogą zwiększać działanie warfaryny. Podobnie sok grejpfrutowy i wilcza jagoda zwiększają wartość INR poprzez hamowanie metabolizmu warfaryny. Podczas stosowania leku zalecane jest unikanie tych produktów.

Czosnek i cebula zwiększają ryzyko wystąpienia krwawienia wskutek zahamowania agregacji płytek krwi. Podobne działanie może wykazywać imbir.

Chinina zawarta w popularnych tonikach do picia również zwiększa działanie warfaryny.

Interakcje warfaryny z alkoholem

Nie należy łączyć warfaryny i alkoholu ze względu na nasilenie działania leku, co może prowadzić do ryzyka wystąpienia groźnych dla życia chorego krwotoków.

Wpływ warfaryny na prowadzenie pojazdów

Warfaryna nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Inne rodzaje interakcji

Istnieje wiele preparatów ziołowych zawierających pochodne kumaryny, które nasilają działanie warfaryny. Należą do nich: miłorząb japoński, czosnek zwyczajny, arcydzięgiel chiński, kozieradka, pieprzowiec roczny, nasiona rumianku, lucerna, anyż, seler, natka pietruszki, chrzan, lukrecja, kasztanowiec zwyczajny i czerwona koniczyna. Regularne ich stosowanie zwiększa wartość współczynnika INR u chorych. 

Z kolei jednoczesne przyjmowanie preparatów z dziurawca zwyczajnego zmniejsza działanie tego leku. Ma to związek z indukowaniem przez dziurawiec aktywności enzymów metabolizujących. Działanie to utrzymuje się nawet do 2 tygodni od momentu zaprzestania stosowania preparatów z dziurawcem.

Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby palące papierosy. Zazwyczaj ta grupa pacjentów wymaga nieco wyższej dawki warfaryny w porównaniu do osób niepalących. Jeśli nałogowy palacz zdecyduje się na rzucenie palenia, zaleca się monitorowanie INR i ponowne dostosowanie dawki leku.

Wpływ warfaryny na ciążę

Warfaryna należy do grupy leków o znaczącym działaniu na płód. Lek przenika przez łożysko. W pierwszym trymestrze ciąży może dojść do zniekształcenia twarzy (hipoplazja kości nosa, czyli zapadnięcie nasady nosa) i szkieletu. W drugim trymestrze ciąży najczęściej dochodzi do uszkodzenia Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN). W trzecim trymestrze ciąży istnieje ryzyko krwawienia i wylewów do OUN podczas porodu. Podsumowując, jeśli jest to możliwe nie zaleca się stosowania warfaryny w czasie trwania ciąży.

Wpływ warfaryny na laktację

Warfaryna nie przenika do mleka matki karmiącej. Podczas leczenia warfaryną można karmić piersią.

Skutki uboczne

biegunka
nudności
wymioty
krwawienie
martwica kumarynowa naskórka
zespół purpurowego palucha
priapizm
reakcje alergiczne
wysypka
zwapnienia tchawiczne
przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
przemijające łysienie
zatorowość cholesterolowa

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania warfaryny

W zależności od przyjętej dawki warfaryny, mogą wystąpić objawy krwawienia z narządów. Stopień nasilenia objawów jest zróżnicowany. W niektórych przypadkach występują drobne krwawienia z błon śluzowych lub krwiomocz. W wyniku znaczącego zatrucia może dojść do:

  • krwioplucia;
  • smolistych stolców;
  • krwawych wymiotów;
  • zasinień;
  • wybroczyn;
  • krwotoków wewnątrzczaszkowych;
  • wstrząsu krwotocznego.

Podsumowując, wszystkie objawy związane są z zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Mechanizm działania warfaryny

Warfaryna jest antagonistą witaminy K, która odgrywa istotną rolę w biosyntezie czynników krzepnięcia II, VII, IX i X oraz białka C i S. Mechanizm działania substancji polega na blokowaniu cyklu przemian witaminy K w wyniku hamowania reduktaz epoksydowej i chinowej. Jest to grupa enzymów niezbędnych do utrzymania witaminy K w postaci aktywnej (hydrochinon). Warfaryna zatem hamuje konwersję witaminy K w organizmie, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia stężenia aktywnych postaci czynników krzepnięcia II, VII, IX i X. Białko C jak i jego kofaktor białko S (inhibitory krzepnięcia zależne od witaminy K), również podlegają działaniu warfaryny.

Wchłanianie warfaryny

Warfaryna wchłania się szybko i całkowicie. Charakteryzuje się zatem wysoką biodostępnością, ponieważ maksymalne stężenie we krwi osiąga po około 90 minutach po podaniu doustnym. Pełne działanie terapeutyczne warfaryny uzyskuje się w ciągu od 2 dni do 7 dni od podania pierwszej dawki. 

Dystrybucja warfaryny

Warfaryna jest lekiem o wąskim zakresie terapeutycznym. Substancja silnie wiąże się z albuminami osocza. Wskaźnik wiązania z białkami wynosi 98-99%. Pozorna objętość dystrybucji czyli parametru farmakokinetycznego opisującego jak zachodzi ilościowe rozmieszczenie leku w organizmie, wynosi 0,14 l/kg.

Metabolizm warfaryny

Warfaryna jest metabolizowane głównie w wątrobie na drodze hydroksylacji, czyli reakcji chemicznej polegającej na wprowadzeniu do substancji jednej lub więcej grup hydroksylowych. W mniejszym stopniu podlega redukcji za pośrednictwem cytochromów P-450 (grupa enzymów wykazujących aktywność monooksygenazy).

Warfaryna występuje w dwóch formach: (S)-warfaryna i (R)-warfaryna. (R)-warfaryna metabolizowana jest między innymi przez CYP1A2, CYP3A4 i reduktazę karbonylową. (S)-warfaryna niemal całkowicie metabolizowana jest przy udziale enzymu CYP2C9.

Wydalanie warfaryny

Warfaryna wydalana jest niemal całkowicie w formie nieaktywnych metabolitów. Okres półtrwania (R)-warfaryny wynosi od 37 do 89 godzin, a (S)-warfaryny od 21 do 43 godzin. W badaniach potwierdzono, że do 90% dawki doustnej leku znajduje się w moczu, w postaci metabolitów.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij