Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą, Ferri hydroxidum saccharum - Zastosowanie, działanie, opis

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą uzupełnia ogólnoustrojowe zasoby żelaza. Żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem do wytwarzania hemoglobiny.

Lek stosowany jest w celu szybkiego wyrównania ogólnoustrojowego poziomu żelaza, u osób nietolerujących przyjmowania doustnych preparatów żelaza lub u których podanie takich leków jest niemożliwe. Ponadto substancję stosuje się przypadku gdy preparaty żelaza podawane doustnie są nieskuteczne (np. w czynnej chorobie zapalnej jelit).

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą podaje się dożylnie we wlewie kroplowym, powolnym wstrzyknięciu lub podczas dializy poprzez podanie leku do linii żylnej aparatu do dializy.

Dawkę stosowaną w leczeniu wylicza się indywidualnie dla każdego pacjenta biorąc pod uwagę jednostkę chorobową, masę ciała i stężenie hemoglobiny.

Dawki zwykle stosowane u osób dorosłych: 100–500 mg, od 1 do 3 razy w tygodniu.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dzieci: 3 mg/kilogram masy ciała,  od 1 do 3 razy w tygodniu.

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą przeciwwskazany jest w przypadku występowania nadwrażliwości na substancję lub inne leki z żelazem podawane drogą pozajelitową. Ponadto leku nie należy podawać pacjentom z objawami przeciążenia żelazem, niedokrwistością niezwiązaną z niedoborem żelaza lub dziedzicznymi zaburzeniami metabolizmu żelaza.

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne, rzekomoanafilaktyczne oraz reakcje nadwrażliwości prowadzące do rozwinięcia się zespołu Kounisa (skurcz tętnicy wieńcowej). Zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości występuje u pacjentów z chorobami zapalnymi, autoimmunologicznymi, alergiami, ciężką astmą, wypryskiem atopowym lub innymi alergiami atopowymi. Lek powinien być podawany pod bezpośrednim nadzorem personelu medycznego, przygotowanym na ewentualną resuscytację pacjenta. Po podaniu substancji zaleca się obserwację pacjenta przez 30 minut. W przypadku wystąpienia objawów nietolerancji lub reakcji nadwrażliwości podczas podawania leku należy natychmiast przerwać leczenie.

Należy zachować ostrożność podając kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą pacjentom z niewydolnością wątroby oraz przewlekłym lub ostrym zakażeniem.

Nie należy prowadzić pojazdów jeżeli po podaniu kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą wystąpią zawroty głowy, splątanie lub oszołomienie. Należy wówczas odczekać do momentu ustąpienia objawów.

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą może zmniejszać wchłanianie doustnych preparatów żelaza.

Przed zastosowaniem kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą u kobiet w ciąży należy rozważyć bilans korzyści i ryzyka dla kobiety i płodu. Dane dotyczące stosowania substancji w okresie pierwszego trymestru ciąży są ograniczone. Dane dotyczące stosowania leku podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży nie wykazują szkodliwego działania na noworodka lub matkę. Zastosowanie kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą  może powodować bradykardię płodu, wynikającą z reakcji nadwrażliwości u matki.

Przed zastosowaniem kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą u kobiet w okresie laktacji należy rozważyć bilans korzyści i ryzyka. Żelazo może przenikać do mleka matki.

Stosowanie kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą może powodować reakcje alergiczne, w tym: niskie ciśnienie krwi objawiające się zawrotami głowy, oszołomieniem i omdleniem, obrzęk twarzy, trudności z oddychaniem oraz ból w klatce piersiowej, mogący być objawem zespołu Kounisa (ciężkiej reakcji alergicznej). Ponadto substancja może powodować zmianę smaku, niskie lub podwyższone ciśnienie krwi, nudności, wymioty, ból głowy, zawroty głowy, biegunkę, ból brzucha, trudności w oddychaniu, świszczący oddech, uczucie mrowienia lub drętwienia, skurcze mięśni, zapalenie żył, osłabione odczuwanie dotyku, zaparcie, ból w kończynach, ból stawów, ból pleców, dreszcze, opuchliznę dłoni i stóp, osłabienie, zmęczenie, zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych we krwi, zwiększone stężenie ferrytyny w surowicy, senność, ospałość, omdlenie, zmianę koloru moczu, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, gorączkę, nadmierne pocenie się, zwiększoną aktywność dehydrogenazy mleczanowej we krwi oraz reakcje w miejscu wstrzyknięcia/infuzji, takie jak: podrażnienie, ból, świąd, przebarwienia skóry i krwiak.

Przedawkowanie kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą może powodować przeładowanie żelazem, objawiające się hemosyderozą.

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą złożony jest z dużej liczby cząsteczek sacharozy oraz wielojądrowych rdzeni zawierających żelazo o strukturze podobnej do rdzenia ferrytyny, będącej naturalnym magazynem żelaza w organizmie. Kompleks w kontrolowany sposób dostarcza żelazo białkom magazynującym i transportującym żelazo (ferrytynie i transferrynie).

Żelazo wychwytywane jest przez układ siateczkowo-śródbłonkowy śledziony, wątroby i szpiku kostnego. Najwyższe stężenie żelaza w surowicy występuje po około 10 minutach po wstrzyknięciu.

Po wstrzyknięciu kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą ulega dysocjacji na sacharozę i wielojądrowy rdzeń zawierający żelazo.

Duża masa molowa kompleksu wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą zapobiega eliminacji przez nerki. Sacharoza w około 75% ulega wydaleniu z moczem.