Encyklopedia leków

Wewnętrznie:

Arnika stosowana doustnie korzystnie wpływa na układ krążenia. Wykorzystywana przy zaburzeniach sercowo-naczyniowych: zaburzenia krążenia krwi wieńcowe i mózgowe, serce starcze. Ponadto przy żylakach odbytu, zespole pozakrzepowym, krwawieniach poporodowych i na tle klimakterium.

Zewnętrznie:

Łagodzi bóle oraz rozluźnia mięśnie w przypadku stłuczeń, nadciągnięć, bóli mięśni i stawów. Skuteczna przy leczeniu siniaków. Ponadto w stanach zalanych gardła, jamy ustnej i dziąseł. Arnika górska poprawia miejscowe dostarczanie krwi oraz przyspiesza proces gojenia się. Wspomagająco przy leczeniu ukąszeń owodów.

Miejscowo podrażnienie skóry, podwyższenie temperatury ciała.

Po podaniu doustnym zbyt dużych dawek mogą wystąpić: ból głowy, brzucha, wymioty, biegunka, osłabienie pracy serca i oddechu, zwężenie źrenic.

Nie należy przyjmować doustnie razem ze strofantyną i glikozydami naparstnicy.

Arnika górska stosowana wewnętrznie może być toksyczna nawet przy niewielkich dawkach. Obecnie zioło to stosuje się głównie zewnętrznie lub wewnętrznie w lekach homeopatycznych.

Przed zastosowaniem należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu. Nie należy stosować po terminie ważności. Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, zgodnie z wymaganiami producenta, chronić od światła i wilgoci oraz wpływu obcych zapachów.