Encyklopedia leków

Owoce Jarzębiny :

• wykazują działanie moczopędne ze względu na hamowanie resorpcji wtórnej w cewkach nerkowych.
• stosuje się w stanach zapalnych nerek i w kamicy nerkowej (ze względu na działanie przeciwzapalne)
• w zaburzeniach krążeniowych i trawiennych 
• mają także działanie łagodnie ściągające i słabo przeciwbiegunkowe (dzięki zawartości garbników)
• ze względu na znaczne ilości witaminy C uzupełniają jej braki w organizmie, a także zakwaszają mocz.

Kwiaty jarzębiny:

• mają łagodne działanie moczopędne
• zwiększają wydalanie kwasu moczowego
• stosowane w lekkich nieżytach pokarmowych ze względu na działanie przeciwzapalne
• w medycynie ludowej były stosowane jako środek lekko rozwalniający dla dzieci, a także w przeziębieniach.

•    W osłabieniu czynności nerek
•    Zaburzenia trawienne (w tym lekkie biegunki, nieżyty jelit)
•    Schorzenia wątroby i pęcherzyka żółciowego
•    Zaburzeniach krążenia (także żylakach)
•    Niedoborze witaminy C i prowitaminy A
•    Cukrzycy
•    Reumatyzmie
•    Zaburzeniach metabolizmu

W schorzeniach nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego
2 x dziennie po 1 łyżce suchych, sproszkowanych lub zmielonych owoców, popijając przegotowaną wodą.
lub
1 łyżeczkę owoców jarzębiny (3g) zalać szklanką wrzącej wody, parzyć pod przykryciem 10 min. Wypić jeszcze ciepły napar. 3 g owoców jarzębiny (1 płaska łyżeczka od herbaty) stanowi dzienną dawkę.

Napar z kwiatów jarzębiny (w przeziębieniach)
1 łyżka rozdrobnionych kwiatów zalać szklanką wrzącej wody. Parzyć 20-30 minut, następnie odcedzić. Pić 2-4 raz dziennie połowę szklanki.

Owoce jarzębiny są szeroko wykorzystywane w przemyśle spożywczym – konfitury, musy, soki.

Świeże owoce jarzębiny mogą wywołać wymioty i biegunkę.

Nie należy spożywać świeżych owoców jarzębiny ze względu na obecność
kwasu parasorbowego, który może wywoływać miejscowe podrażnienia, biegunki
i wymioty. Jest on również odpowiedzialny z gorzki smak owoców, łatwo
ulega rozkładowi w procesie ogrzewania i gotowania.

Jarzębina w czasach plemion słowiańskich i germańskich była poświęcona bogowi piorunów.