Wierzchniactwo - objawy, leczenie i badania

Wierzchniactwo jest wadą wrodzoną prowadzącą do rozszczepienia cewki moczowej po stronie grzbietowej prącia lub do rozdzielenia ciał jamistych łechtaczki.

Epidemiologia:
Wada jest bardzo rzadka - występuje z częstością 1:117000 urodzeń chłopców. Wada u dziewczynek występuje 3 razy rzadziej. Częstsza jest postać z nietrzymaniem moczu.

Przyczyny:
Wierzchniactwo jest wadą wrodzoną.

Objawy:
U chłopców charakterystyczny jest obraz kliniczny prącia, które jest przygięte grzbietowo oraz nietrzymanie moczu. U dziewczynek zaburzenie prowadzi do całkowitego rozdzielenia ciał jamistych łechtaczki, otwarcia cewki i również nietrzymania moczu.

Oprócz widocznego rozszczepu cewki dochodzi do rozsunięcia ciał jamistych, zaburzenia budowy szyi pęcherza, a czasem rozejścia spojenia łonowego. Skutkuje to nie tylko defektem kosmetycznym ale również zaburzeniami w trzymaniu moczu.

Rozpoznanie:
Ustalane jest na podstawie obrazu klinicznego chorych.

Leczenie:
W przypadku tego schorzenia stosuje się leczenie chirurgiczne, mające na celu rekonstrukcję cewki moczowej, szyi pęcherza i plastykę prącia.