Diklofenak, Diklofenacum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o diklofenak

Rok wprowadzenia na rynek
lipiec 1988
Substancje aktywne
diklofenak, diklofenak dietyloamoniowy, diklofenak potasu, sól sodowa diklofenaku
Działanie diklofenaku
przeciwbólowe (bez opioidów), przeciwgorączkowe, przeciwzapalne
Postacie diklofenaku
czopki, czopki doodbytnicze, krople do oczu, plastry, roztwór do stosowania w jamie ustnej, roztwór do wstrzykiwań, roztwór do wstrzykiwań domięśniowych, roztwór do wstrzykiwań i infuzji, tabletki, tabletki dojelitowe, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, żel
Układy narządowe
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ kostny, układ mięśniowy, układ płciowy żeński, układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
Specjalności medyczne
Chirurgia ogólna, Chirurgia stomatologiczna, Chirurgia szczękowo - twarzowa, Medycyna paliatywna, Okulistyka, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu, Rehabilitacja medyczna, Reumatologia, Stomatologia ogólna, Urologia
Rys historyczny diklofenaku

Diclofenak został po raz pierwszy zatwierdzony przez FDA w lipcu 1988 roku i wprowadzony na rynek pod nazwą Voltaren.

Wzór sumaryczny diklofenaku

C14H11Cl2NO2

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające diklofenak

Wskazania do stosowania diklofenaku

Diklofenak to niesteroidowy lek przeciwzapalny o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym.

Znajduje zastosowanie w leczeniu:

  • bólu pourazowego i pooperacyjnego ze stanami zapalnymi i obrzękiem;
  • choroby zwyrodnieniowej stawów;
  • reumatoidalnego zapalenia stawów;
  • zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa;
  • ostrych napadów dny moczanowej;
  • migreny;
  • bolesnego miesiączkowania;
  • bólu zębów i po zabiegach stomatologicznych;
  • objawów grypy i przeziębienia, bólu gardła;
  • wspomagająco w zapaleniu migdałków, gardła ucha;
  • po niektórych zabiegach operacyjnych oka (w celu hamowania zwężenia źrenicy, zapobieganiu wystąpienia stanów zapalnych związanych w operacją zaćmy, łagodzeniu bólów gałki ocznej po zabiegach keratektomii fotorefrakcyjnej.

Dawkowanie diklofenaku

Diklofenak stosowany jest doustnie, domięśniowo, doodbytniczo, zewnętrznie i w postaci kropli do oczu.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała oraz chorób towarzyszących.

Podanie doustne:

W celu osiągnięcia jak największej skuteczności lek powinno się przyjmować przed jedzeniem. Tabletki należy połykać w całości popijając odpowiednią ilością płynu (ok. 200 ml).

Dawka dobowa u pacjentów dorosłych wynosi od 25 do 150 mg w podzielonych dawkach.

Przepisana dawkę dobową można podawać łącząc różne postaci diklofenaku.

U młodzieży w wieku powyżej 14 lat stosuje się dawkę dobowa uzależniona jest od masy ciała. W przypadku młodzieńczego, reumatoidalnego zapalenia stawów może wynosić nawet do 3 mg/kg masy ciała na dobę.

Diklofenaku nie stosuje się u dzieci i młodzieży poniżej 14 roku życia.

U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą, skuteczną dawkę diklofenaku.

Podanie domięśniowe:

Diklofenak należy wstrzykiwać głęboko domięśniowo w mięsień pośladkowy.

Zwykle stosowana dawka wynosi 75 mg na dobę, a w ciężkich przypadkach np. w napadzie bólu kolkowego nawet 150 mg na dobę (w dawkach podzielonych).

Nie zaleca się stosowania diklofenaku we wstrzyknięciach u dzieci i młodzieży.

Podanie doodbytnicze:

Zalecana dawka dobowa diklofenaku u pacjentów dorosłych wynosi od 75 mg (w leczeniu długotrwałym) do 150 mg.

Czopki stosuje się doodbytniczo. Zaleca się stosowanie po wypróżnieniu.

Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 7 dni.

Nie zaleca się stosowania diklofenaku w czopkach u dzieci.

Podanie zewnętrzne:

Diklofenak do stosowania zewnętrznego występuje w postaci żelu, plastrów i roztworu do płukania jamy ustnej i gardła.

Diklofenak w żelu stosuje się miejscowo na skórę, wcierając do 4 razy na dobę  w miejsca chorobowo zmienione.

Diklofenac w plastrach stosujemy na wyłącznie na zdrową, nieuszkodzoną skórę. Maksymalna dawka to 2 plastry na dobę nawet jeśli leczony jest więcej niż jeden obszar chorobowy.

Diklofenak w roztworze do płukania gardła stosuje się do 3 razy na dobę. Należy użyć nierozcieńczonego lub rozcieńczonego w niewielkiej ilości wody roztworu i płukać jamę ustną i gardło przez 30 - 60 sekund. Po użyciu roztwór należy wypluć.

Diklofenaku w żelu i roztworze nie stosuje się u dzieci poniżej 14 roku życia, a plastrów poniżej 16 roku życia.

Podanie kropli do oczu:

Diklofenak w postaci kropli do oczu stosuje się wkraplając 1 kroplę do worka spojówkowego do 5 razy dziennie.

Przeciwskazania do stosowania diklofenaku

Przeciwwskazaniem do stosowania diklofenaku jest choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego lub jego perforacja (związana z wcześniejszym leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi), niewydolność wątroby i niewydolność nerek.

Diklofenak jest przeciwwskazany również u osób ze stwierdzoną zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i chorobą naczyń mózgowych.

Nie należy stosować go także u pacjentów mających nadwrażliwość na substancję oraz u których podanie kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych może być przyczyną  wystąpienia astmy, obrzęku naczynioruchowego, pokrzywki lub ostrego zapalenia błony śluzowej nosa.

Diklofenaku nie wolno podawać kobietom w III trymestrze ciąży i dzieciom do 14 roku życia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania diklofenaku

Diklofenak należy przyjmować w najmniejszej, skutecznej dawce przez najkrótszy okres czasu konieczny do złagodzenia objawów.

Po podaniu diklofenaku mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne, które mogą się rozwinąć w ciężką reakcję anafilaktyczną (zespół Kounisa) i prowadzić do zawału mięśnia sercowego.

U pacjentów z chorobami układu krążenia lub niewyrównanym nadciśnieniem tętniczym lub innymi istotnymi czynnikami ryzyka choroby sercowo-naczyniowej nie jest zalecane. Jeśli lekarz uzna, że takie leczenie jest konieczne lek powinien być podawany w dawkach mniejszych niż standardowe i nie dłużej niż 4 tygodnie.

Ostrożnie należy podawać diklofenak u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, hiperlipidemią i palących tytoń ze względu na możliwość wystąpienia nagle ciężkich zdarzeń zakrzepowych w tętnicach tj. ból w klatce piersiowej, duszności, osłabienie, niewyraźna mowa. Lek należy stosować jak najkrócej w najmniejszej skutecznej dawce i okresowo kontrolować konieczność kontynuacji leczenia.

Pacjenci z zaburzeniami homeostazy powinni kontrolować wskaźniki hematologiczne gdyż diklofenak może hamować agregację płytek.

Pacjenci z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy powinni stosować diklofenak szczególnie ostrożnie ze względu na ryzyko wystąpienia krwawień, owrzodzeń lub perforacji przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem. Ryzyko wzrasta wraz ze zwiększaniem dawek.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni regularnie kontrolować wyniki badań gdyż diklofenak może zwiększać aktywność enzymów wątrobowych i wywołać zapalenie wątroby. U pacjentów cierpiących na porfirię wątrobową może wywołać napad choroby.

Ze względu na przypadki zatrzymywania płynów i powstawania obrzęków należy kontrolować czynność nerek. Szczególnie ważne jest to u pacjentów z zaburzeniami czynności serca i nerek, z nadciśnieniem tętniczym, przyjmujących leki moczopędne lub leki wpływające na czynność nerek, u pacjentów z nadmierną utratą płynu pozakomórkowego (np. w okresie okołooperacyjnym) i u osób w podeszłym wieku.

Pacjenci z astmą, z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, obrzękiem błony śluzowej nosa (np.polipy), przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POCHP) lub przewlekłymi zakażeniami układu oddechowego powinni ostrożnie przyjmować diklofenak ze względu na ryzyko zaostrzenia astmy, wystąpienia obrzęku Quinckego (rodzaj alergii podobnej do pokrzywki, obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywki.

Diklofenak może również maskować objawy zakażenia.

W przypadku stosowania miejscowego (żel, roztwór do płukania, plastry) może  dojść do rozwoju nadwrażliwości. Należy wtedy przerwać stosowanie produktu i jeśli to konieczne zastosować odpowiednie leczenie.

Kropli do oczu nie należy podawać we wstrzyknięciach około- i dogałkowych.

Interakcje diklofenaku z innymi substancjami czynnymi

Mogą wystąpić krwawienia i krwotoki z przewodu pokarmowego a także krwawienia niecodzienne (np. z nosa), wydłużenie krwawienia z wszelkich zranień, krwiaki podskórne, obecność krwi w moczu, kale i plwocinie i ogólne osłabienie.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrutynib (Ibrutinib) inhibitory kinazy białkowej
Ramucyrumab (Ramucirumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Możliwość nasilenia działań niepożądanych pemetreksydu takich jak: zapalenie przełyku, uszkodzenie nerek, zmniejszenie liczby krwinek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Pemetreksed (Pemetrexed) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Nasilenie działania i działań niepożądanych diclofenaku. Nasilenie działania toksycznego na wątrobę. Mogą wystąpić nudności, wymioty, bóle brzucha (zwłaszcza w prawym boku), zażółcenie skóry, ciemne zabarwienie moczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Leflunomid (Leflunomide) selektywne leki immunosupresyjne
Naltrekson (Naltrexone) antagoniści receptora opioidowego
Może wystąpić nadciśnienie, obrzęki oraz upośledzenie funkcji nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Zwiększone ryzyko upośledzenia pracy nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amikacyna (Amikacin) aminoglikozydy
Tenofowir (Tenofovir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Tobramycyna (Tobramycin) aminoglikozydy
Nasilenie działania przeciwzakrzepowego apiksabamu. Mogą wystąpić krwawienia a nawet krwotoki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Zwiększone ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych takich jak: zawroty głowy, zaburzenia snu, zaburzenia smaku, węchu, drżenie mięśni. Mogą wystąpić drgawki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Nasilenie działania przeciwzapalnego diklofenaku oraz jego działań niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Safinamid (Safinamide) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń w pracy wątroby i nerek. Nasilone niepożądane działanie klofarabiny.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klofarabina (Clofarabine) antymetabolity, analogi puryn
Zwiększone ryzyko drgawek. Szczególnie narażeni są pacjenci, u których drgawki występowały w przeszłości.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas pipemidynowy (Pipemidic acid) chinolony - inhibitory gyrazy
Osłabienie działania aliskirenu. Może wystąpić wzrost ciśnienia tętniczego. Może nastąpić pogorszenie pracy nerek szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów z istniejącymi zaburzeniami pracy nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aliskiren (Aliskiren) inne leki nasercowe
Osłabienie działania azylsartanu, eprosartanu, irbesartanu,kandesartanu, lasartanu, telmisartanu i walsartanu. Może wystąpić wzrost ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić objawy niewydolności nerek i zwiększone stężenie potasu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Azylsartan (Azilsartan medoxomil) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Eprosartan (Eprosartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Irbesartan (Irbesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Kandesartan (Candesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Losartan (Losartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Telmisartan (Telmisartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Walsartan (Valsartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Osłabienie działania kwasu acetylosalicylowego (przeciwzakrzepowego i ochronnego na serce). Nasilone działanie drażniące na śluzówkę przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Nasilenie działań niepożądanych obydwu leków takich jak podrażnienie a nawet krwawienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, zmiany na skórze, upośledzenie pracy wątroby i nerek, zmniejszenie wydolności serca, zmniejszenie krzepliwości krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna (Acemetacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksibuprofen (Dexibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Deksketoprofen (Dexketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Wzrost działania toksycznego na wątrobę.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Agomelatyna (Agomelatine) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Bedakilina (Bedaquiline) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Podwyższenie stężenia digoksyny i metylodigoksyny we krwi i nasilenie jej działań niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Metylodigoksyna (Metildigoxin) glikozydy nasercowe
Osłabienie działania acebutololu i amlodypiny. Możliwy wzrost ciśnienia tętniczego krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acebutolol (Acebutolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Amlodypina (Amlodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Zwiększone ryzyko krwawień i powstawania siniaków. Wydłużenie czasu krwawienia z wszelkich zranień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Bemiparyna (Bemiparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Zwiększone ryzyko owrzodzeń w obrębie przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alendronian sodu (Sodium alendronate, alendronic acid) bisfosfoniany
Kwas ibandronowy (Ibandronic acid) bisfosfoniany
Osłabienie działania benazeprylu. Może wystąpić wzrost ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić objawy niewydolności nerek i zwiększone stężenie potasu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Benazepryl (Benazepril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Zwiększone ryzyko podrażnienia, zapalenia i owrzodzenia śluzówki przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Betametazon (Betamethasone) glikokortykosteroidy
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) mineralokortykosteroidy
Osłabienie działania chinaprylu, cilazaprylu i enalaprilu. Może wystąpić wzrost ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić objawy niewydolności nerek i zwiększone stężenie potasu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Chinapryl (Quinapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Cilazapryl (Cilazapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Enalapril (Enalapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Osłabienie działania chlorotalidonu, zarówno moczopędnego jak i obniżającego ciśnienie krwi. Może dojść do upośledzenia funkcji nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorotalidon (Chlorthalidone) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy
Zwiększone ryzyko krwawień w obrębie przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Citalopram (Citalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Duloksetyna (Duloxetine) SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Escitalopram (Escitalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Paroksetyna (Paroxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia, obrzęków i upośledzenia funkcji nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Mogą wystąpić objawy niepożądane takie jak: ból i zawroty głowy, zaburzenia snu, zaburzenia smaku, węchu, drżenia mięśni a nawet drgawki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Zwiększone ryzyko krwawień i powstawania siniaków. Wydłużenie czasu krwawienia z wszelkich zranień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dabigatran (Dabigatran) leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Dalteparyna (Dalteparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Fondaparynuks (Fondaparinux) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Enoksaparyna (Enoxaparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Nasilenie działania desmopresyny i wskutek tego zatrzymanie wody w organizmie i obniżenie stężenia sodu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Desmopresyna (Desmopressin) wazopresyna i analogi
Osłabienie działania diltiazemu. Możliwy wzrost ciśnienia tętniczego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Pogorszenie pracy nerek, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, a nawet w skrajnych przypadkach bezmocz. Mogą wystąpić dolegliwości ze strony serca, a także nudności, wymioty, biegunka.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Eplerenon (Eplerenone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Osłabienie działania felodypiny. Możliwy wzrost ciśnienia tętniczego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Felodypina (Felodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nasilenie działań niepożądanych diklofenaku i fenylobutazonu takich jak: podrażnienia i krwawienia błony śluzowej przewodu pokarmowego, upośledzenie funkcji wątroby i nerek, zmniejszenie wydolności serca, zmniejszenie krzepliwości krwi, zmiany na skórze.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenylobutazon (Phenylbutazone) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego takie jak: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fluwastatyna (Fluvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Osłabienie działania fozynoprylu, imidaprylu, kaptoprylu i lizynoprylu. Możliwy wzrost ciśnienia krwi. Zwiększone ryzyko wystąpienia niewydolności nerek i zwiększenia stężenia potasu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fozynopryl (Fosinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Imidapryl (Imidapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Kaptopril (Captopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Lizynopryl (Lisinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Zwiększone ryzyko działania toksycznego na nerki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fumaran dimetylu (Dimethyl fumarate) inne substancje działające na układ nerwowy
Osłabienie działania furosemidu. Możliwe pogorszenie funkcji nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Zwiększone ryzyko upośledzenia funkcji nerek. Przy dużych dawkach diklofenaku może dojść nawet do ostrej niewydolności nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Gentamycyna (Gentamicin) aminoglikozydy
Nasilone działanie glimepirydu. Może dojść do wystąpienia zbyt niskiego stężenia glukozy we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Repaglinid (Repaglinide) doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy
Może dojść do zmniejszenia krzepliwości krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Iloprost (Iloprost) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Osłabienie działania isradypiny. Może dojść do wzrostu ciśnienia krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Isradypina (Isradypine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Wzrost działania toksycznego na nerki. Mogą wystąpić owrzodzenia żołądka i dwunastnicy.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klodronian (Clodronate) bisfosfoniany
Osłabienie działania lacydypiny. Możliwy wzrost ciśnienia tętniczego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Lacydypina (Lacidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Zwiększone ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych litu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
Nasilenie działań niepożądanych obydwu leków. W szczególności dotyczą one podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Zwiększone jest też ryzyko wystąpienia zmian na skórze, upośledzenia funkcji wątroby i nerek, zmniejszenie wydolności serca i krzepliwości krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Metamizol (Metamizole) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Naproksen (Naproxen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Piroksykam (Piroxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Salicylamid (Salicylamide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Osłabienie działania metoprololu. Możliwy wzrost ciśnienia krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metoprolol (Metoprolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych metotreksatu takich jak zmniejszenie liczby krwinek białych, czerwonych i płytek krwi, uszkodzenie wątroby i nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Nasilenie działania diklofenaku i jego działań niepożądanych. W szczególności dotyczą one podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Zwiększone jest też ryzyko wystąpienia zmian na skórze, upośledzenia funkcji wątroby i nerek, zmniejszenie wydolności serca i krzepliwości krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Nityzynon (Nitisinone) substancje stosowane w rzadkich chorobach metabolicznych
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Nasilenie działania przeciwzakrzepowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Prasugrel (Prasugrel) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Tikagrelor (Ticagrelor) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Tiklopidyna (Ticlopidine) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Worapaksar (Vorapaksar) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Osłabienie działania moczopędnego i obniżającego ciśnienie krwi torasemidu. Mogą wystąpić zaburzenia funkcji nerek, pogorszenie słuchu i nasilenie objawów niewydolności krążenia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Nasilenie działania niepożądanego telbiwudyny takiego jak: kaszel, ból głowy, zmęczenie, ból brzucha, biegunka.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Telbiwudyna (Telbivudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Może nastąpić wzrost stężenia potasu we krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorek potasu (Potassium chloride) związki potasu
Cytrynian potasu (Potassium citrate) związki potasu
Siarczan potasu (Potassium sulfate) substancje przeczyszczające o działaniu osmotycznym
Wodoroasparaginian potasu (Potassium hydrogen aspartate) związki potasu
Wodorowęglan potasu (Potassium bicarbonate) związki potasu
Zwiększone ryzyko zaburzenia czynności nerek. Może wydłużyć się czas krzepnięcia krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Paracetamol (Paracetamol (acetaminophen)) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Osłabienie działania peryndoprylu. Możliwy wzrost ciśnienia tętniczego krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Peryndopryl (Perindopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Mogą wystąpić zaburzenia oddychania, przyśpieszenie lub zwolnienie oddychania, duszności, zasinienie skóry, spłycenie oddechu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Morfina (Morphine) agoniści receptora opioidowego
Zwiększone ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dapoksetyna (Dapoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluwoksamina (Fluvoxamine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Sertralina (Sertraline) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny

Wpływ diklofenaku na prowadzenie pojazdów

Diklofenak nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn. Jeśli jednak u pacjenta po zastosowaniu diklofenaku wystąpi senność, zawroty głowy czy zaburzenia widzenia nie powinien on prowadzić pojazdu i obsługiwać maszyn.

Inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie diklofenaku i preparatów zawierających żeń-szeń może spowodować zmniejszenie krzepliwości krwi, wydłużenie czasu gojenia wszelkich zranień, wystąpienie samoistnych siniaków i krwawień np. z nosa.

Jednoczesne doustne przyjmowanie diklofenaku i escyny może spowodować zmniejszenie krzepliwości krwi i wystąpienie krwawień z przewodu pokarmowego.

Wpływ diklofenaku na ciążę

Diklofenak jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży ponieważ może wywoływać:

  • u płodu zaburzenia układu oddechowego i układu krążenia związane z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym oraz zaburzenia czynności nerek, które mogą postępować do niewydolności nerek związanej z małowodziem;
  • u matki zahamowanie kurczliwości macicy powodujące opóźnienie bądź wydłużenie porodu a podczas porodu wydłużenie czasu krwawienia i działanie antyagregacyjne (nawet po przyjęciu bardzo małych dawek);

Także na wcześniejszym etapie ciąży diklofenak może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i rozwój płodu. Zwiększone jest ryzyko poronienia, wad rozwojowych serca i wytrzewienia jelit.

Wpływ diklofenaku na laktację

Diklofenak podawany zarówno doustnie, domięśniowo jak i zewnętrznie przenika do mleka matki. Aby uniknąć działań niepożądanych u dziecka nie należy go stosować u kobiet karmiących piersią.

Jedynie diklofenak podawany w postaci kropli do oczu może być stosowany w czasie karmienia piersią ze względu na znikome działanie ogólnoustrojowe.

Wpływ diklofenaku na płodność

Diklofenak może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Jednak działanie to ma charakter przemijający. U kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę należy rozważyć odstawienie diklofenaku.

Skutki uboczne

wzdęcia
biegunka
niestrawność
nudności
wymioty
wysypka
zawroty głowy
bóle głowy
ból brzucha
jadłowstręt
zwiększenie aktywności aminotransferaz
zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
senność
nadwrażliwość
zaburzenia czynności wątroby
zapalenie wątroby
zapalenie błony śluzowej żołądka
pokrzywka
reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne)
żółtaczka
astma
krwawa biegunka
smoliste stolce
krwawe wymioty
krwawienie z przewodu pokarmowego
choroba wrzodowa żołądka
choroba wrzodowa dwunastnicy
nieostre widzenie
obrzęk naczynioruchowy
ostra niewydolność nerek
parestezje
rumień
rumień wielopostaciowy
świąd
trombocytopenia
wyprysk
zaburzenia pamięci
zaburzenia smaku
zaburzenia widzenia
zapalenie jamy ustnej
zapalenie naczyń
zapalenie trzustki
zaparcia
agranulocytoza
zespół lyella – toksyczna nekroliza naskórka
złuszczające zapalenie skóry
bezsenność
białkomocz
niedokrwistość hemolityczna
niedokrwistość aplastyczna
nadwrażliwość na światło
niewydolność serca
zawał serca
ból w klatce piersiowej
depresja
dezorientacja
drażliwość
drżenia mięśniowe
wypadanie włosów
zaburzenia psychotyczne
drgawki
podwójne widzenie
szumy uszne
plamica
zapalenie okrężnicy
kołatanie serca
zaburzenia słuchu
koszmary senne
śródmiąższowe zapalenie nerek
zespół nerczycowy
martwica brodawek nerkowych
zespól Stevensa-Johnsona
jalowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
udar naczyniowy mózgu
krwiomocz
zapalenie płuc
leukopenia
lęk
nadciśnienie tętnicze
zapalenie języka
schorzenia przełyku
błoniaste zwężenie jelita
piorunująca marskość wątroby
wykwity pęcherzowe

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Podanie zewnętrzne: wysypka skórna, świąd, zaczerwienienie, pieczenie skóry lub uczucie pieczenia w jamie ustnej (roztwór do płukania jamy ustnej), fotonadwrażliwość.

Podanie do worka spojówkowego: nadwrażliwość i fotonadwrażliwości, uczucie pieczenia w oku, zaburzenia widzenia po zakropieniu, punkcikowate zapalenie rogówki, ścieńczenie rogówki, owrzodzenie rogówki, przekrwienie spojówek, alergiczne zapalenie spojówek, obrzęk powiek, świąd, rumień, duszność i nasilona astma.

Objawy przedawkowania diklofenaku

W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki diklofenaku mogą wystąpić wymioty, krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, zawroty głowy, szumy uszne lub drgawki. Może nastąpić ostra niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby.

Brak jednak objawów specyficznych.

Mechanizm działania diklofenaku

Diklofenak wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn - działających miejscowo hormonów tkankowych, które pośredniczą w rozwoju stanu zapalnego. Diklofenak hamuje enzym o nazwie cyklooksygenaza (COX-1, COX-2), który umożliwia produkcję prostaglandyn. Przekłada się to na zahamowanie procesów zapalnych i bólowych zależnych od tych związków.

Wchłanianie diklofenaku

Podanie doustne: diklofenak wchłania się całkowicie i osiąga stężenie maksymalne po upływie ok. 2 godzin.

Podanie domięśniowe: diklofenak wchłania się natychmiast i osiąga stężenie maksymalne po ok. 20 minutach.

Podanie zewnętrzne: po podaniu miejscowym biodostępność diklofenaku wynosi ok. 6% w porównaniu z podaniem doustnym. Zastosowanie opatrunku okluzyjnego zwiększa wchłanianie trzykrotnie. Ilość wchłanianego przez skórę diklofenaku zależy również od wielkości leczonej powierzchni, czasu kontaktu ze skórą i stopnia nawilżenia skóry.

Dystrybucja diklofenaku

Diklofenak wiąże się z białkami osocza w ok. 99,7%. Głównie z albuminami (99,4%).

Diklofenak przenika do płynu maziowego (w stawach), gdzie stężenie maksymalne osiąga po ok. 2 - 4 godzinach od osiągnięcia stężenia maksymalnego w osoczu krwi. Stężenie leku w płynie maziowym jest większe niż w osoczu krwi nawet przez 12 godzin. Okres półtrwania w fazie eliminacji z płynu maziowego wynosi od 3 do 6 godzin.

Zarówno diklofenak jak i jego metabolity przenikają przez łożysko.

Metabolizm diklofenaku

Głównym szlakiem metabolicznym diklofenaku jest pojedyncza i wielokrotna hydroksylacja i metoksylacja wynikiem której jest wytworzenie kilku metabolitów fenolowych. Większość z metabolitów jest przekształcana do związków sprzężonych z kwasem glukuronowym, a dwa z nich wykazują aktywność biologiczną, jednak mniejszą niż diklofenak.

Wydalanie diklofenaku

Około 60% podanej dawki diklofenaku jest wydalane z moczem. Mniej niż 1% jest wydalane w postaci niezmienionej. Pozostała część jest wydalana w postaci metabolitów poprzez żółć z kałem.

Okres półtrwania diklofenaku w fazie eliminacji wynosi ok. 1 - 2 godzin.

Okres półtrwania metabolitów wynosi ok. 1 - 3 godzin (tylko jeden metabolit ma dłuższy okres półtrwania, ale nie wykazuje on aktywności farmakologicznej).

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij