Fosforany nieorganiczne - objawy, leczenie i badania

Stężenie fosforanów nieorganicznych w surowicy jest zależne od podaży fosforanów z pokarmami, stopnia ich wchłaniania w przewodzie pokarmowym i wydalania ich z moczem, mobilizacji fosforanów w kościach i ich wymiany między przestrzenią poza- i śródkomórkową. 85% całego fosforu organicznego znajduje się w kościach, 6% w mięśniach i 9% w innych tkankach organizmu.

Narząd: nerki, przytarczyce

Norma: 0,9 – 1,6 mmol/l (2,8 – 5,0 mg/dl)

Wartości podwyższone są spowodowane przez nadmierną ich podażą z pokarmem, zmniejszonym wydalaniem przez nerki wywołanym ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek, niedoczynnością przytarczyc, zwiększonym uwalnianiem fosforanów z komórek u chorych z ciężkimi urazami lub infekcjami, nadmiernym wysiłek fizyczny, kwasicą przebiegająca z odwodnieniem czy nadmiernym wchłanianiem fosforu spowodowane przedawkowaniem witaminy D.Wartości obniżone są spowodowane:
- nadmiernym przemieszczaniem fosforanów z przestrzeni pozakomórkowej do komórek (u chorych z oparzeniami lub po ciężkich urazach czy chorzy na cukrzyce z kwasicą ketonową),
- niedoborem w diecie lub stosowaniem leków alkalizujących,
- biegunką,
- zwiększonym wydalaniem z moczem,
- niedostatecznym wchłanianiem fosforanów w przewodzie pokarmowym,
- stosowaniem diuretyków,
- pierwotną lub wtórną nadczynnością przytarczyc.

Badanie to jest pomocne w rozpoznawaniu chorób, które mogą być przyczyną zbyt wysokiego lub niskiego poziomu fosforanu.