Eptynezumab, Eptinezumabum - Zastosowanie, działanie, opis

Eptynezumab jest stosowany w leczeniu migreny u dorosłych pacjentów. Migrena jest chorobą neurologiczną charakteryzującą się nawracającymi napadami silnego bólu głowy, którym często towarzyszą nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło i dźwięk.

Terapia migreny z wykorzystaniem eptynezumabu obejmuje profilaktyczne stosowanie leku u pacjentów, którzy cierpią na napady migreny przez przynajmniej cztery dni w miesiącu. 

Eptynezumab powinien być podawany raz na kwartał. Lek należy podawać w postaci infuzji, a za rozpoczęcie podania eptynezumabu powinien odpowiadać fachowych pracownik ochrony zdrowia. Dawka substancji czynnej wynosi od 100 do 300 mg. Podczas terapii należy ustalić skuteczność leczenia i w razie potrzeby podjąć decyzje o zwiększeniu ilości substancji czynnej podczas następnej infuzji. 

Terapię wykorzystującą eptynezumab powinien prowadzić lekarz posiadający doświadczenie w leczeniu migreny.

Lek należy rozcieńczyć przed podaniem, a przygotowanego roztworu nie należy podawać w postaci szybkiej iniekcji. Infuzja eptynezumabu powinna trwać przynajmniej 30 minut. 

Stosowanie eptynezumabu jest przeciwwskazane w przypadku wystąpienia nadwrażliwości na tę substancję czynną. 

Pacjenci cierpiący na choroby układu krążenia, takie jak nadciśnienie tętnicze lub chorobę niedokrwienną serca, zostali wyłączeni z udziału w badaniach klinicznych . Brak danych dotyczących bezpieczeństwa dla tej grupy pacjentów. Dostępne są jedynie ograniczone informacje dotyczące bezpieczeństwa u pacjentów z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, takimi jak cukrzyca, choroby krążenia i hiperlipidemia. Ponadto, pacjenci z istniejącymi schorzeniami neurologicznymi lub chorobami psychicznymi, które nie były kontrolowane, zostali również wyłączeni z badań klinicznych. W przypadku leczenia pacjentów należących do jednej z wymienionych grup należy zachować szczególną ostrożność.

Podczas terapii eptynezumabem zgłaszano poważne reakcje uczuleniowe, włączając anafilaksję, które mogą wystąpić w ciągu krótkiego czasu po podaniu infuzji. Większość reakcji uczuleniowych wystąpiła w trakcie podania i nie były one poważne. W przypadku wystąpienia poważnej reakcji uczuleniowej należy niezwłocznie przerwać podawanie eptynezumabu i rozpocząć odpowiednie leczenie. Jeśli reakcja uczuleniowa nie jest poważna, kontynuacja terapii eptynezumabem jest możliwa w przypadku gdy lekarz prowadzący wyrazi na to zgodę. 

Substancja czynna nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na prowadzenie pojazdów i zdolność obsługi maszyn. 

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa eptynezumabu w ciąży. Ponadto, badania potwierdziły przenikanie ludzkiej IgG przez barierę łożyskową. Ze względu na te informacje, zaleca się unikanie stosowania leku u kobiet ciężarnych, chyba że potencjalne korzyści przewyższają spodziewane ryzyko. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem lub kontynuacją terapii eptynezumabem.

Nie istnieją dostępne dane dotyczące obecności eptynezumabu w pokarmie, wpływu leku na karmione piersią dziecko lub wpływu na laktację. Wiadomo, że ludzka IgG może przenikać do mleka matki w pierwszych kilku dniach po porodzie, ale później jej stężenie spada do pomijalnych wartości. Stosowanie eptynezumabu podczas karmienia piersią jest możliwe tylko wtedy, gdy stan kliniczny matki tego wymaga, a decyzja o rozpoczęciu terapii powinna być podjęta po dokładnej ocenie korzyści i ryzyka przez lekarza prowadzącego.

Brak informacji na temat wpływu substancji czynnej na płodności u ludzi. Badania na zwierzętach nie potwierdziły toksycznego wpływu na proces rozmnażania. 

Podczas infuzji eptynezumabu istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych o różnej częstotliwości stosowania, do których zaliczamy zaburzenia występujące:

• często, takie jak: stany zapalne nosa i gardła, reakcje związane z infuzją, zmęczenie i reakcje nadwrażliwości;
• niezbyt częste reakcje anafilaktyczne.

Brak informacji dotyczących objawów występujących podczas przedawkowania substancji czynnej. 

Eptynezumab jest rekombinowanym humanizowanym przeciwciałem immunoglobuliny G1, które działa poprzez hamowanie aktywności peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP), odgrywającego istotną rolę w patogenezie migreny. Dokładny mechanizm działania eptynezumabu polega na łączeniu jego cząsteczki z postaciami α i β ligandu ludzkiego peptydu związanego z genem kalcytoniny CGRP.
CGRP jest peptydem neuroprzekaźnikowym obecnym w układzie nerwowym, a jego nadmierna aktywacja uważana jest za czynnik prowokujący ból i stan zapalny związany z migreną. Poprzez zablokowanie działania CGRP, eptynezumab zmniejsza reaktywność naczyń krwionośnych, redukuje stan zapalny i hamuje przekazywanie sygnałów bólowych związanych z migreną. W rezultacie może zmniejszyć częstość występowania napadów migrenowych oraz ograniczyć nasilenie bólu i objawów z nimi związanych.

Eptynezumab jest podawany dożylnie, więc absorpcji ulega cała dawka znajdująca się w infuzji. 

Eptynezumab jest przeciwciałem monoklonalnym zbudowanym z cząsteczek aminokwasów, do których zostaje rozłożony z wykorzystaniem działających w organizmie proteaz. 

Okres półtrwania eptynezumabu w fazie eliminacji wynosi 27 dni.