Chlorotetracyklina, Chlortetracyclinum - Zastosowanie, działanie, opis

Chlorotetracyklina jest stosowania w zwalczaniu ropnych zakażeń skóry i ropnych powikłań odmrożeń, oparzeń oraz powikłań alergicznych chorób skóry. Innym wskazaniem do stosowania chlorotetracykliny są postacie zapalne trądziku (np. trądzik grudkowo-krostkowy i ropowiczy).

Chlorotetracyklinę stosuje się zewnętrznie na skórę.
Maść należy nanieść na miejsce zmienione chorobowo maksymalnie 5 razy na dobę. Miejsce posmarowane maścią można osłonić opatrunkiem.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na chlorotetracyklinę i wiek poniżej 12 lat.

Podczas stosowania chlorotetracykliny nie należy opalać skóry.
Lek może dawać żółte świecenie w świetle nadfioletowym.

Nie potwierdzono jednoznacznie bezpieczeństwa stosowania chlorotetracykliny w ciąży. Stosowanie leku u kobiet w ciąży należy ograniczyć do sytuacji koniecznych, gdy korzyści przewyższają ryzyko. Brak doniesień o działaniu teratogennym i embriotoksycznym leku.

Chlorotetracyklina przenika do mleka kobiecego. Nie potwierdzono jednoznacznie bezpieczeństwa stosowania leku w okresie laktacji. Stosując chlorotetracyklinę należy rozważyć przerwanie karmienia piersią lub odstawienie leku.

Podanie na skórę: rumień, pokrzywka, obrzęki, nadwrażliwość na światło, nadkażenia drożdżakami i opornymi szczepami bakterii, złuszczające zapalenie skóry.

Chlorotetracyklina wiąże się z podjednostką 30S rybosomu bakteryjnego, uniemożliwiając przyłączenie aminoacylo-tRNA i syntezę białek bakteryjnych. Chlorotetracyklina ma szeroki zakres działania. Jest skuteczna wobec bakterii Gram(+): Listeria spp., Bacillus anthracis, Clostridium spp., Erysipelothrix spp., Nocardia spp., gronkowce, paciorkowce, bakterii Gram(-): Enterobacter spp., Shigella spp., Pasteurella spp., Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli, Klebsiella spp., Brucella spp., Fusobacterium spp., Bartonella spp., Vibrio cholerae, Haemophilus spp., Actinobacillus mallei, Bacteroides spp., Bordetella pertussis i innych: Rickettsia spp., Chlamydia spp., Actinomyces spp., Spirochaeta spp., Mycobacterium spp., Mycoplasma spp.

Chlorotetracyklina po podaniu doustnym jest dobrze wchłaniania z przewodu pokarmowego (60-80%). Stężenie maksymalne we krwi osiąga w ciągu 3 h od podania. Biodostępność leku wynosi 25-30%. Podając lek na skórę działa on tylko miejscowo (nie stwierdza się jego obecności w osoczu).

Chlorotetracyklina wiąże się w 50-55% z białkami osocza. Lek przenika przez barierę łożyskową i do mleka matki.

Okres półtrwania leku wynosi 5,6 h. Wydalanie leku odbywa się głównie z kałem.