Atenolol, Atenololum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o atenololu

Rok wprowadzenia na rynek
1976
Substancje aktywne
atenolol
Działanie atenololu
chronotropowe ujemne (-) (zmniejszenie częstości pracy serca), inotropowe ujemne (-) (zmniejsza siłę skurczu), przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
Postacie atenololu
tabletki
Układy narządowe
układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, Geriatria, Kardiologia, Medycyna rodzinna
Rys historyczny atenololu

Atenolol został wprowadzony do obrotu w 1976 r. przez podmiot odpowiedzialny Alvogen Malta. Lek miał zastąpić inny beta-bloker (propranolol) w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Wzór sumaryczny atenololu

C14H22N2O3

Spis treści

Wskazania do stosowania atenololu

Atenolol należy do leków z grupy β-adrenolityków. Poprzez preferencyjną blokadę receptorów β1 lek zmniejsza częstotliwość skurczów mięśnia sercowego (chronotropizm ujemny) jak i siłę skurczu serca (inotropizm ujemny), przez co obniża ciśnienie tętnicze. Dzięki tym właściwościom atenolol znajduje zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeniach rytmu serca przebiegających z częstoskurczem oraz we wczesnej interwencji podczas ostrej fazy zawału mięśnia sercowego.

Dawkowanie atenololu

Dawkę atenololu powinno dobierać się indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta, jego wieku, masy ciała oraz wyjściowych wartości ciśnienia tętniczego i tętna. Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszych dawek.

Przy stosowaniu leku w nadciśnieniu tętniczym maksymalna dawka to 100 mg na dobę, a działanie terapeutyczne osiągane jest po 1 - 2 tygodniach stosowania. W tym wskazaniu lek może być stosowany w monoterapii, bądź w skojarzeniu z innymi lekami hipotensyjnymi.

Przy dławicy piersiowej dawka maksymalna to 100 mg na dobę. U tych pacjentów nie należy odstawiać leku nagle, gdyż może to spowodować nasilenie bólów dławicowych, a także wystąpienie świeżego zawału serca.

W zaburzeniach czynności rytmu serca wraz z szybką czynnością serca leczenie atenololem zaczynamy w postaci infuzji, która podawana jest bardzo wolno, aż do uzyskania dawki 10 mg. Jeżeli dalsze leczenie jest konieczne, kolejne infuzje można powtarzać co 12 h. W momencie uzyskania kontroli zaburzeń serca, konieczne jest kontynuowanie leczenia atenololem w postaci doustnej, maksymalnie 100 mg na dobę. 

W leczeniu zawału mięśnia sercowego stosuje się atenolol w postaci dożylnej do 10 mg w ciągu 12 h od wystąpienia bólu w klatce piersiowej. Leczenie kontynuowane jest w postaci doustnej, do maksymalnej dawki 100 mg na dobę. W momencie wystąpienia działań niepożądanych lek należy odstawić. 

U pacjentów z niewydolnością nerek dawka atenololu uzależniona jest od klirensu kreatyniny i wynosi 50 mg na dobę, 25 mg na dobę, bądź 50 mg co drugi dzień. Pacjenci dializowani powinni otrzymywać lek w dawce 50 mg na dobę  po dializie. Podanie leku powinno odbywać się w warunkach szpitalnych ze względu na możliwość znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego. 

Atenololu nie stosuje się u dzieci, ze względu na brak doświadczenia w tej grupie wiekowej.

Przeciwskazania do stosowania atenololu

Przeciwwskazaniem do stosowania atenololu jest nadwrażliwość na lek, a także wstrząs kardiogenny, zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia oraz istotny klinicznie rzadkoskurcz (<45 uderzeń na minutę). Leku nie można również stosować u pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca, kwasicą metaboliczną, niedociśnieniem tętniczym, nieleczonym guzem chromochłonnym nadnerczy oraz w przypadku ciężkich zaburzeń obwodowego krążenia tętniczego.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania atenololu

Atenololu nie należy odstawiać nagle, gdyż może to spowodować gwałtowne podwyższenie ciśnienia tętniczego, nasilenie objawów dławicy piersiowej, bądź też zaburzenia rytmu serca. Dawkę leku należy zmniejszać stopniowo w czasie od 7 do 14 dni. Dodatkowo pacjenci z chorobą niedokrwienną serca powinni być w tym czasie obserwowani.

W czasie 24h od planowanego zabiegu chirurgicznego należy rozważyć konieczność odstawienia atenololu, rozpatrując indywidualnie korzyści i ryzyko u pacjenta. W razie konieczności kontynuowania leczenia atenololem, należy zastosować leki anestezjologiczne o niewielkim działaniu inotropowym ujemnym (zmniejszające siłę skurczu mięśnia sercowego), aby obniżyć ryzyko wystąpienia działania kardiodepresyjnego. Podanie dożylne atropiny może zmniejszyć reakcję ze strony nerwu błędnego. 

Atenolol można stosować ostrożnie u pacjentów z wyrównaną niewydolnością serca czy blokiem serca I stopnia

Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania atenololu u pacjentów z dławicą piersiową Prinzmetala, ponieważ lek może zwiększyć częstość oraz czas trwania napadów dławicy piersiowej.

Równoczesne stosowanie atenololu i leków przeciwcukrzycowych może powodować nasilone działanie tych drugich, a także maskowanie objawów hipoglikemii np. tachykardii. Konieczna jest kontrola poziomu glukozy, zwłaszcza w cukrzycy chwiejnej.

Stosowanie atenololu może nasilać objawy łuszczycy.

Podczas leczenia atenololem mogą być maskowane objawy nadczynności tarczycy.

Rzadko może dojść do zwolnienia akcji serca, w takim przypadku należy bezwzględnie zmniejszyć dawkę atenololu.

Lek może nasilać wrażliwość pacjentów na alergen i zwiększać reakcję anafilaktyczną, zwłaszcza u pacjentów z incydentami alergicznymi w wywiadzie. Pacjenci tacy mogą nie reagować na zwykle stosowaną dawkę adrenaliny.

Ostrożnie należy także stosować atenolol u pacjentów z niewydolnością nerek, a dawkę leku należy ustalić na podstawie wartości klirensu kreatyniny.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku, leczenie powinno rozpoczynać się od najmniejszych dawek leku.

Atenololu nie powinno się stosować u pacjentów z odwracalną obturacją dróg oddechowych. W sytuacjach kiedy jest to bezwzględnie konieczne, należy zachować szczególną ostrożność.

U pacjentów z astmą oskrzelową może dojść do zwiększenia oporów oddechowych, dlatego u tych osób należy włączyć do terapii salbutamol, bądź izoprenalinę w celu zmniejszenia objawów rozszerzenia oskrzeli.

U pacjentów z guzem chromochłonnym należy zastosować lek α-adrenolityczny przed leczeniem atenololem.

Przeciwwskazania atenololu do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Przeciwwskazaniem do stosowania atenololu jest dożylne podawanie antagonistów kanału wapniowego (np. werapamilu, diltiazemu), bądź innych leków antyarytmicznych.

Interakcje atenololu z innymi substancjami czynnymi

ryzyko ciężkiego niedociśnienie, bradykardii i niewydolności serca
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Diltiazem (Diltiazem) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Werapamil (Verapamil) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
nasilenie hamującego działania glikozydów naparstnicy na układ bodźcoprzewodzący serca
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Metylodigoksyna (Metildigoxin) glikozydy nasercowe
nasilenie działania kardiodepresyjnego nicergoliny
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Nicergolina (Nicergoline) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
ryzyko rzadkoskurczu i nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Guanfacyna (Guanfacine) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Klonidyna (Clonidine) agoniści receptora imidazolowego
Metyldopa (Methyldopa) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Moksonidyna (Moxonidine) agoniści receptora imidazolowego
Rylmenidyna (Rilmenidine) agoniści receptora imidazolowego
Rezerpina (Reserpine) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
nasilone działanie hipotensyjne, zwiększone ryzyko niedociśnienia
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amitryptylina (Amitriptyline) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Baklofen (Baclofen) leki zwiotczające mięśnie o działaniu ośrodkowym o zróżnicowanym mechanizmie działania
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Klomipramina (Clomipramine) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Lewomepromazyna (Levomepromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Nitrogliceryna (Nitroglycerin) nitraty
Perazyna (Perazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Prochlorperazyna (Prochlorperazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Promazyna (Promazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Tetraazotan pentaerytrytolu (Pentaerythritol tetranitrate) nitraty
Tietyloperazyna (Thiethylperazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
zwiększone ryzyko bradykardii
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amlodypina (Amlodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Felodypina (Felodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Isradypina (Isradypine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Lerkanidypina (Lercanidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nimodypina (Nimodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
zwiększenie działania hipotensyjnego lacydypiny
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Lacydypina (Lacidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
ryzyko przełomu nadciśnieniowego przy odstawieniu klonidyny i jednoczesnym stosowaniu atenololu; w przypadku stosowaniu tych dwóch leków jednocześnie zawsze najpierw stopniowo odstawiać atenolol, a dopiero po kilkunastu dniach od zakończenia stosowania atenololu można odstawić klonidynę; jeżeli klonidyna ma być zastąpiona innym lekiem blokującym receptory beta, terapię nowym lekiem można rozpocząć dopiero po kilkunastu dniach od odstawienia klonidyny
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Klonidyna (Clonidine) agoniści receptora imidazolowego
ryzyko osłabienia działania terapeutycznego obu leków
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Adrenalina (Adrenaline) leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne
Dobutamina (Dobutamine) leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne
Dopamina (Dopamine) agoniści receptorów dopaminowych
Etylefryna (Etilefrine) inne substancje pobudzające układ sercowo-naczyniowy
Fenoterol (Fenoterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Fenylefryna (Phenylephrine) agoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Formoterol (Formoterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Indakaterol (Indacaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Midodryna (Midodrine) agoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Nafazolina (Naphazoline) nieselektywni agoniści receptorów alfa- adrenergicznych
Noradrenalina (Noradrenaline, norepinephrine) leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne
Oksylometazolina (Oxymetazoline) nieselektywni agoniści receptorów alfa- adrenergicznych
Olodaterol (Olodaterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Pseudoefedryna (Pseudoephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Salbutamol (Salbutamol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Salmeterol (Salmeterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Efedryna (Ephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Wilanterol (Vilanterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
zwiększone ryzyko bradykardii
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ksylometazolina (Xylometazoline) nieselektywni agoniści receptorów alfa- adrenergicznych
zmniejszenie działania hipotensyjnego atenololu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Desfluran (Desflurane) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - chlorowcowane węglowodory
Izofluran (Isoflurane) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - chlorowcowane węglowodory
Podtlenku azotu (Nitrous oxide) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
Propofol (Propofol) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
Sewofluran (Sevoflurane) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - chlorowcowane węglowodory
zmniejszenie działania znieczulającego etomidatu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etomidat (Etomidate) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
zwiększone ryzyko bradykardii
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketamina (Ketamine) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i maskowanie objawów hipoglikemii, np. tachykardii
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Empagliflozyna (Empagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Insulina Aspart (Insulin aspart) insuliny
Insulina Degludec (Insulin degludec) insuliny
Insulina Detemir (Insulin detemir) insuliny
Insulina Glargine (Insulin glargine) insuliny
Insulina Glulizynowa (Insulin glulisine) insuliny
Insulina Izofanowa (Insulin isophane) insuliny
Insulina Lispro (Insulin lispro) insuliny
Insulina Neutralna (Insulin human) insuliny
Kanagliflozyna (Canagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Linagliptyna (Linagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Liraglutyd (Liraglutide) analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1
Pioglitazon (Pioglitazone) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Saksagliptyna (Saxagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Sitagliptyna (Sitagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wildagliptyna (Vildagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
zwiększenie działania hipotensyjnego atenololu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibuprofen (Ibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Indometacyna (Indomethacin) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
zwiększenie działania hipotensyjnego atenololu
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Moklobemid (Moclobemide) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Rasagilina (Rasagiline) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Selegilina (Selegiline) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
ryzyko niedociśnienia ortostatycznego przy podaniu pierwszej dawki doksazosyny
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Doksazosyna (Doxazosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych

Wpływ atenololu na prowadzenie pojazdów

Podczas stosowania atenololu występuje niewielkie prawdopodobieństwo, aby wywierał on wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów, czy też obsługę maszyn, które pozostają w ruchu. U kierowców należy jednak szczególnie zwrócić uwagę w początkowym okresie leczenia atenololem, gdyż mogą pojawić się zawroty głowy, a także uczucie zmęczenia.

Wpływ atenololu na ciążę

Należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w ciąży podczas stosowania atenololu. Lek przenika przez barierę łożyskową, czego następstwem jest jego obecność we krwi pępowinowej. Dotychczas nie były przeprowadzane badania oceniające stosowanie atenololu w pierwszym trymestrze ciąży, dlatego nie można wykluczyć jego działania teratogennego. Natomiast kiedy stosowano go pod ścisłym nadzorem u kobiet w trzecim trymestrze ciąży, zwłaszcza w leczeniu łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego, zaobserwowano, że powodował on opóźnienie wzrostu płodu. Stosowanie beta-adrenolityków może zmniejszyć przepływ krwi przez łożysko, co może być powodem przedwczesnego porodu, a także zgonu płodu. Dlatego przy ewentualnym włączaniu atenololu do farmakoterapii u kobiet ciężarnych należy rozważyć korzyści wynikającą z jego stosowania do możliwego ryzyka niekorzystnego działania na płód.

Wpływ atenololu na laktację

Atenolol przenika do mleka kobiecego, dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas jego stosowania. Występuje znaczna kumulacja atenololu w pokarmie kobiecym,  co może być powodem wystąpienia u noworodków bradykardii, a także zwiększonego ryzyko hipoglikemii.

Skutki uboczne

zaburzenia czynności żołądka i jelit
bradykardia
uczucie zmęczenia
ziębnięcie kończyn
zaburzenia snu
zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
impotencja
koszmary senne
obniżenie ciśnienia tętniczego
omamy
parestezje
psychoza
reakcje skórne
skurcz oskrzeli
suchość błony śluzowej jamy ustnej
trombocytopenia
wysypka
zaburzenia widzenia
zawroty głowy
zmiany nastroju
bóle głowy
wypadanie włosów
plamica
zaostrzenie objawów łuszczycy
stan splątania
nasilenie niewydolności serca
suchość oka
nasilenie bloku serca
obrzęk naczynioruchowy
pokrzywka
reakcje nadwrażliwości

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania atenololu

Przy przedawkowaniu atenololu może dochodzić do zwolnienia czynności serca, nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego, ostrej niewydolności serca oraz skurcz oskrzeli.

Mechanizm działania atenololu

Atenolol należy to grupy tzw. beta-blokerów, czyli leków blokujących receptory β-adrenergiczne. Lek działa wybiórczo wobec receptory β1 w mięśniu sercowym, aczkolwiek w wyższych dawkach może blokować również inne typy receptory β. Atenolol nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, co oznacza że nie posiada zdolności do jednoczesnego blokowania oraz  częściowego pobudzania receptorów β-adrenergicznych. Ponadto lek nie stabilizuje błon komórkowych.

Atenolol działania chronotropowo ujemnie (zmniejsza częstotliwość skurczów mięśnia sercowego) oraz inotropowo ujemnie (zmniejsza siłę skurczu serca). Ponadto lek wydłuża przewodzenie impulsów w węźle przedsionkowo-komorowym oraz zmniejsza pojemność minutową, co przekłada się na działanie hipotensyjne leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Obniżenie ciśnienia tętniczego może wynikać również ze zmniejszenia stymulacji adrenergicznej z ośrodków naczynioruchowych w mózgu oraz zmniejszenia wrażliwości narządów docelowych na działanie katecholamin.

U pacjentów z dławicą piersiową atenolol zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, co powoduje zmniejszenie częstości występowania epizodów bólowych oraz zwiększenie tolerancji wysiłku u tych osób.  

Atenolol hamuje także tkankową konwersję tyroksyny do trójjodotyroniny, przez co zmniejsza częstoskurcz u pacjentów z nadczynnością tarczycy.

W porównaniu do beta-blokerów posiadających wewnętrzną aktywność sympatykomimetyczną, atenolol działa silniej chrono- i inotropowo ujemnie. Lek ze względu na działanie preferencyjne w kierunku receptorów β1 w mięśniu sercowym charakteryzuje się obniżonym ryzykiem obwodowych działań niepożądanych. Ponadto atenolol nie powoduje skurczu oskrzeli oraz w niewielkim stopniu wpływa na stężenie lipidów we krwi.  

Wchłanianie atenololu

Atenolol wchłania się w 40-50% z przewodu pokarmowego, a stężenie maksymalne we krwi osiąga po 2-4 h.

Dystrybucja atenololu

Atenolol niewielkim stopniu (około 3%) wiąże się z białkami krwi. Ze względu na swoją dobrą rozpuszczalność w wodzie i słabą rozpuszczalność w tłuszczach, lek słabo przenika do tkanek oraz OUN.

Metabolizm atenololu

Lek jest w niewielkim stopniu metabolizowany w wątrobie. Ponad 90% dawki doustnej atenololu przenika do krążenia obwodowego w postaci niezmienionej.

Wydalanie atenololu

Atenolol wydalany jest przez nerki w postaci niezmienionej. Jego okres półtrwania wynosi ok. 6h, ale może ulec wydłużeniu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij