Diafer - Ferri isomaltosodium - zastosowanie, działanie i opis

Lek Diafer zostanie podany przez odpowiednio wykwalifikowany personel. Lek Diafer zostanie podany w postaci iniekcji dożylnej lub wlewu z maszyny dializującej. Dawkę dla pacjenta oraz odpowiedni sposób i częstość podawania ustala lekarz. Nie należy podawać leku dzieciom oraz młodzieży.

Jeśli występuje: niedokrwistość, której przyczyną nie jest mała zawartość żelaza (niedobór), np. niedokrwistość hemolityczna, zbyt duża ilość żelaza (przeładowanie) lub utrudnione wykorzystanie żelaza. Jeśli jesteś uczulony (występuje u niego nadwrażliwość) na izomaltozyd żelaza 1000 lub jakikolwiek inny składnik leku. W przypadku występującej wcześniej astmy, egzemy lub wszelkich innych alergii atopowych. W przypadku współistniejącej choroby wątroby. Jeśli chorujesz na reumatoidalne zapalenie stawów i ma obecnie objawy tej choroby (czynny stan zapalny).

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które planujesz przyjmować. Dotyczy to również leków bez recepty i leków ziołowych, ponieważ Diafer może wpływać na sposób działania niektórych leków.

Jeśli jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią. W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza. Nie stosować leku Diafer w czasie trzech pierwszych miesięcy ciąży. Lekarz prowadzący powinien określić, czy możliwe zagrożenie przeważa nad oczekiwanymi korzyściami stosowania leku Diafer w czasie ciąży. Jeśli będzie to konieczne, lekarz zadecyduje, czy stosować Diafer. Leczenie należy zasadniczo ograniczyć do ostatnich sześciu miesięcy ciąży. Nie wiadomo, czy substancje czynne leku Diafer przenikają do mleka kobiecego.

Jak każdy lek, Diafer może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niezbyt często: niewyraźne widzenie, zdrętwienie, chrypka, mdłości, wymioty, zaparcia, ból żołądka i jego okolic, skurcze, reakcje w wyniku nadwrażliwości (zaczerwienienie, swędzenie, wysypka, zadyszka), uczucie gorąca (lub gorączka), ból i opuchlizna w pobliżu miejsca wstrzyknięcia. Rzadko: zaburzenia rytmu serca, ból w klatce piersiowej, utrata przytomności, drgawki (napad padaczki), zawroty głowy, niepokój ruchowy, zmęczenie, biegunka, potliwość, drżenie, obrzęk naczynioruchowy (poważna reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy i gardła), ból mięśni i stawów, niskie ciśnienie krwi, zmieniony stan psychiczny. Bardzo rzadko: zmniejszona częstość akcji serca u płodu, kołatanie serca, oddziaływanie na erytrocyty (może być widoczne w niektórych badaniach krwi), ból głowy, dziwne uczucie na powierzchni ciała, przejściowa głuchota, podwyższone ciśnienie krwi, ostre i poważne reakcje alergiczne.

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie powinien zaburzać sprawności psychomotorycznej.