Kamfora, Camphora - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o kamforze

Rok wprowadzenia na rynek
-
Substancje aktywne
kamfora
Działanie kamfory
przeciwbólowe (bez opioidów), rozgrzewające
Postacie kamfory
emulsja na skórę , kapsułki twarde, maść, roztwór do stosowania na skórę, żel
Układy narządowe
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe)
Specjalności medyczne
Dermatologia i wenerologia, Medycyna rodzinna
Rys historyczny kamfory

Kamfora jest pozyskiwana z kory cynamonowca kamforowego (Cinnamomum camphora) występującego naturalnie głównie na terenie Chin i Japonii.

Wykorzystanie kamfory w medycynie i farmacji sięga czasów starożytnych. Substancja czynna jest głównie wykorzystywana jako środek miejscowo rozgrzewający w postaci przeznaczonej do stosowania zewnętrznego. 

Ponadto, lek znalazł również zastosowanie w aromaterapii, kosmetologii, sztuce kulinarnej oraz w przemyśle. 

Wzór sumaryczny kamfory

C10H16O

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające kamforę

Wskazania do stosowania kamfory

Kamfora wchodzi w skład preparatów przeznaczonych do stosowania zewnętrznego i wewnętrznego. 

Lek powoduje lokalne przekrwienie skóry wywołując uczucie ciepła. Kamfora znalazła zastosowanie w łagodzeniu bólu mięśniowo–stawowego oraz nerwobóli.

Substancja czynna jest również wykorzystywana pomocniczo w terapii przeziębienia. Kamfora może być stosowana profilaktycznie jako środek rozgrzewający po przemarznięciu.

Dawkowanie kamfory

Częstość stosowania substancji czynnej jest zależna od wieku pacjenta oraz stopnia nasilenia bólu.

Preparaty zawierające kamforę należy stosować kilka razy na dobę nakładając lek na nieuszkodzoną skórę. Czas trwania leczenia jest zależny przede wszystkim od stopnia nasilenia bólu. 

Kamfory nie należy stosować długotrwale. 

Lek występuje również w składzie preparatów złożonych wykorzystywanych w łagodzeniu objawów przeziębienia i grypy, a także we wzmacnianiu odporności organizmu. 

Maść zawierającą w swoim składzie kamforę oraz olejki eteryczne należy stosować kilka razy na dobę. 

Podczas doustnego przyjmowania preparatów zawierających kamforę (tylko produkty przeznaczone do stosowania doustnego) należy stosować 16 mg substancji czynnej na dobę w przypadku osób dorosłych oraz 12 mg u dzieci powyżej 6 roku życia. Czas trwania kuracji wynosi zwykle cztery tygodnie. 

Kamfora nie powinna być stosowana w przypadku dzieci poniżej 6 roku życia. 

Przeciwskazania do stosowania kamfory

Przeciwwskazaniem do stosowania kamfory jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. 

Leku nie należy stosować u dzieci poniżej szóstego roku życia.

Kamfora nie powinna być stosowana na skórę twarzy oraz na błony śluzowe. Substancja czynna nie jest przeznaczona do stosowania na powierzchnię uszkodzonej skóry. 

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania kamfory

Podczas stosowania kamfory należy zachować ostrożność. Lek nie powinien mieć kontaktu z ranami oraz błonami śluzowymi.  Kamfory nie należy nakładać na duże powierzchnie skóry. 

Preparatów zawierających kamforę i przeznaczonych do stosowania zewnętrznego nie należy stosować doustnie ze względu na ryzyko wystąpienia toksycznego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. 

Kamfora nie powinna być stosowana u dzieci poniżej szóstego roku życia, w przypadku pacjentów powyżej szóstego roku ilość podawanej substancji leczniczej powinna zostać zmniejszona.

W trakcie terapii kamforą zalecane jest chronienie oczu przed kontaktem z substancją czynną. 

Kamfora występuje również w postaci preparatów złożonych do przyjmowania wewnętrznego. W przypadku doustnego stosowania substancji czynnej należy przerwać przyjmowanie leku po czterech tygodniach stymulowania odporności. Doustne przyjmowanie kamfory należy przerwać w przypadku nasilenia objawów, a w razie problemów żołądkowo–jelitowych lek można przyjmować razem z posiłkiem lub dużą ilością płynów. 

Wpływ kamfory na prowadzenie pojazdów

Kamfora nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. 

Wpływ kamfory na ciążę

Kamfora nie powinna być stosowana u kobiet w ciąży ze względu na niewielką ilość danych dotyczących bezpieczeństwa leku w tej grupie pacjentów. 

Wpływ kamfory na laktację

Stosowanie leku w okresie karmienia piersią nie jest zalecane. Ze względu na znaczną lipofilowość cząsteczki kamfory przenikanie substancji leczniczej do pokarmu kobiety karmiącej jest wysoce prawdopodobne. 

Kamfora wykazuje toksyczny wpływ na niemowlęta nawet w niewielkich ilościach, powodując wymioty, drgawki i śpiączkę. 

Skutki uboczne

niestrawność
nudności
wysypka ze świądem
zgaga

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Podczas miejscowego stosowania substancji czynnej istnieje ryzyko pojawienia się alergii kontaktowych oraz podrażnienia. 

Objawy przedawkowania kamfory

W przypadku aplikacji zbyt dużej ilości substancji czynnej mogą wystąpić miejscowe podrażnienia skóry. 

Mechanizm działania kamfory

Mechanizm działania kamfory jest oparty o miejscowe podrażnienie i przekrwienie skóry. Poprawa przepływu krwi w miejscu bólu prowadzi do zmniejszenia występującego obrzęku i stanu zapalnego.

Prawdopodobny dokładny mechanizm działania leku polega na pobudzeniu receptorów TRPV1, TRPV3 oraz TRPM8. Kamfora jest również antagonistą receptorów TRPA1. Agonistyczny wpływ na receptory znajdujące się na powierzchni neuronów uczestniczących w przekazywaniu wrażenia bólu powoduje desensytyzację (odwrażliwienie) receptora. Zmniejszenie częstości pobudzenia receptorów prowadzi do ograniczenia stopnia nasilenia bólu.
Antagonizm wobec receptora TRPM8 może być powiązany z właściwościami chłodzącymi kamfory – uczucia chłodu podobnego po zastosowaniu mentolu. 

Ograniczenie rozwoju zapalenia zmniejsza również dolegliwości bólowe. 

Wchłanianie kamfory

Kamfora wchłania się do krążenia ogólnego po podaniu miejscowym. Stosowanie substancji czynnej na uszkodzoną tkankę może zwiększać ryzyko pojawienia się toksycznego wpływu leku. 

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij