Nadmierne pocenie się (hiperhydroza) – przyczyny i leczenie. Co stosować na nadpotliwość?
Joanna Naczyńska

Nadmierne pocenie się (hiperhydroza) – przyczyny i leczenie. Co stosować na nadpotliwość?

Pocenie pełni istotną fizjologiczną funkcję – pomaga organizmowi schłodzić się w warunkach przegrzania. Dla wielu osób ten sprytny mechanizm oznacza, niestety, plamy pod pachami, mokre skarpetki czy nieprzyjemne, lepkie dłonie, które zawstydzają nas przy uścisku na powitanie. Dlaczego dochodzi do nadmiernego pocenia się? Jak temu zaradzić? Czy nadpotliwość może być objawem innych chorób? 

Wydzielanie potu jest naturalnym procesem, którego celem jest chłodzenie organizmu, a także, w mniejszym stopniu, wydalanie produktów przemiany materii. Zazwyczaj człowiek wydala około 500 ml potu na dzień, jednak ilość ta może zwiększać się nawet do 3 litrów. Kiedy wydzielanie potu przekracza naturalne fizjologiczne potrzeby organizmu, mówimy o nadmiernej potliwości. Jest to tzw. hiperhydroza, czyli nadmierna produkcja potu. Hiperhydroza może dotyczyć całego ciała lub być zlokalizowana i wówczas najczęściej dotyczy okolicy pach, dłoni i stóp.

Jak powstaje pot? 

Gruczoły potowe zlokalizowane są na całej powierzchni skóry człowieka. Najwięcej z nich to tzw. gruczoły ekrynowe, które znajdują się pod pachami, po wewnętrznej stronie dłoni i stóp oraz na czole. Pot ekrynowy jest bezwonny i zawiera m.in. sód potas, chlorki, mocznik, kwas mlekowy oraz niektóre witaminy i wodę. Z potem wydalane są także toksyny, takie jak np. alkohol etylowy.

Na powierzchni skóry występują także gruczoły apokrynowe, które powstają wraz zawiązkami włosów w życiu płodowym, a uaktywniają się w okresie dojrzewania. U dorosłych zlokalizowane są pod pachami, w okolicach intymnych, wokół pępka, na brodawkach sutkowych, mogą występować też na tułowiu i głowie. Pot wydzielany przez gruczoły apokrynowe jest bogaty m.in. w kwasy tłuszczowe i ma intensywny, charakterystyczny zapach.

Nadpotliwość – na czym polega hiperhydroza? Jak się objawia?

Nadmierne pocenie się (fachowo – hiperhydroza) spowodowane jest nadczynnością gruczołów potowych. Organizm wydziela wówczas ilości potu nieadekwatne do temperatury otoczenia czy podjętego wysiłku fizycznego. W większości przypadków problem ma lokalny charakter (np. obejmuje tylko stopy i pachy). Znana jest jednak również nadpotliwość uogólniona, dotycząca całego ciała. Sprzyjają jej z pewnością otyłość czy okres menopauzy (tzw. zlewne poty). Zwiększona potliwość może też być jednak nieswoistym objawem niektórych poważnych chorób.

Powiązane produkty

Przyczyny nadpotliwości – dlaczego dochodzi do nadmiernego pocenia się?

Nadmierna potliwość może znaczenie pogarszać jakość życia, ograniczać aktywność towarzyską i zawodową. Dla wielu osób stanowi problem natury estetycznej i jest wstydliwą przypadłością. Nadmierna potliwość dotyczy 1–3% populacji i może mieć różne przyczyny. Wśród najczęstszych przyczyn nadmiernego pocenia wymienia się cukrzycę, nadczynność tarczycy czy zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. 

Nadpotliwość u dzieci

Nadpotliwość może występować już u dzieci, na co wpływ mają czynniki genetyczne. Gdy nadmierne pocenie dotyczy główki niemowląt, może świadczyć o niedoborze witaminy D u dziecka. Nadpotliwość może nasilać się w okresie dojrzewania na skutek zmian hormonalnych. 

Nadpotliwość w ciąży

Nadmierne pocenie dotyczy też wielu kobiet w ciąży. Obfite pocenie się w czasie ciąży wynika ze zmian hormonalnych, zwiększonego napływu krwi do skóry oraz przyspieszonego metabolizmu. Woń potu wydzielanego w dużej ilości w okresie ciąży nie jest intensywna, ponieważ wytwarzanie potu apokrynowego ulega w tym okresie zmniejszeniu. Wzmożone wydzielanie potu występuje także u wielu kobiet po porodzie, w okresie połogu. Jest to zjawisko normalne, gdyż organizm pozbywa się w ten sposób nagromadzonych podczas ciąży płynów.

Nadpotliwość podczas menopauzy

Nadmierne pocenie się często towarzyszy uderzeniom gorąca u kobiet w okresie menopauzy i wówczas jest spowodowane wieloma zmianami hormonalnymi zachodzącymi w organizmie.

Dowiedz się więcej, jakie są objawy menopauzy.

Rodzaje nadpotliwości

Wyróżnia się hiperhydrozę pierwotną i wtórną, która może wystąpić na skutek stosowania niektórych leków lub towarzyszyć pewnym chorobom.

Hiperhydroza pierwotna dotyczy aż 90% osób zgłaszających problem, a jej przyczyna jest genetyczna, emocjonalna lub środowiskowa. Charakterystyczna dla pierwotnej hiperhydrozy jest m.in. obustronna i symetryczna lokalizacja występowania objawów, występowanie niezależnie od temperatury, wpływ na aktywność życiową, początek przed 25. rokiem życia lub w dzieciństwie, brak objawów podczas snu i dodatni wywiad rodzinny. 

Hiperhydroza pierwotna często obejmuje wybrany obszar skóry, najczęściej dotyczy okolicy rąk, stóp, pach, nieco rzadziej dotyczy głowy i twarzy. Może także wystąpić w nietypowej lokalizacji i dotyczyć pachwin, okolicy intymnej, klatki piersiowej, pleców lub brzucha, a także strefy międzypośladkowej. Wzmożone pocenie się bardzo często wynika ze skłonności osobniczych i jest związane ze stresem lub lękiem sytuacyjnym.

Hiperhydroza wtórna zwykle jest uogólniona, a nadmierne pocenie występuje na całym ciele. Hiperhydroza wtórna występuje w następstwie stosowania niektórych leków lub towarzyszy pewnym chorobom. Hiperhydroza wtórna towarzyszy często ostrym chorobom infekcyjnym przebiegającym z gorączką (infekcje bakteryjne i wirusowe), przewlekłym zakażeniom (malaria, bruceloza, gruźlica), zaburzeniom endokrynologicznym, takim jak nadczynność tarczycy (w tym również w przebiegu hipertyreozy u dzieci), cukrzyca, otyłość, niedoczynność przysadki, akromegalia. 

Nadmierne pocenie towarzyszy także zaburzeniom neurologicznym np. chorobie Parkinsona czy zespole Frey (pocenie smakowe, które jest powikłaniem po operacji lub urazie czy infekcji ślinianki przyusznej), może też pojawić się w przebiegu chłoniaka Hodgkina lub guzów chromochłonnych.

Warto zachować szczególną czujność i zgłosić się do lekarza gdy występuje nasilone nocne pocenie, a objawom tym towarzyszy utrata masy ciała, ogólne osłabienie lub inne niepokojące objawy.

Zażywanie leków z grupy neuroleptyków lub leków przeciwdepresyjnych może być przyczyną hiperhydrozy wtórnej. Nadmierna potliwość występuje również podczas stosowania leków hipoglikemizujących, opioidów, a nawet podczas zażywania leków przeciwgorączkowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, niektórych antybiotyków lub leku przeciwwirusowego acyklowir. Hiperhydroza wtórna występuje także w zatruciach lub zespole abstynencyjnym u spożywających alkohol lub stosujących kokainę lub heroinę.  

Nadpotliwość – jak diagnozować i leczyć?

W diagnozowaniu nadpotliwości ważne jest ogólne badanie pacjenta oraz badania laboratoryjne pozwalające wykluczyć hiperhydrozę wtórną, która może być objawem chorób endokrynologicznych, chorób układu sercowo-naczyniowego, a także nowotworów. W celu potwierdzenia nadmiernego pocenia w danym obszarze ciała, wykonuje się tzw. test Minora, czyli reakcję roztworu jodu i skrobi. Roztwór nakłada się na powierzchnię skóry z dużą ilością gruczołów potowych, posypuje skrobią, po kontakcie z potem posmarowane miejsce uzyskuje ciemnoniebieskie zabarwienie.

Metody leczenia nadpotliwości

Stosowanie antyperspirantów zawierających związki glinu do codziennej higieny często jest wystarczające, by ograniczyć pocenie się i zapewnić uczucie świeżości. Antyperspiranty nakładać należy tylko na ograniczoną powierzchnię skóry (np. pod pachami), nie należy nakładać ich na całe ciało. W przypadku silnego pocenia można stosować miejscowe preparaty blokujące ujścia gruczołów potowych (tzw. blokery potu), stosuje się antyperspiranty zawierające wyższe stężenia soli glinu w postaci kremów, płynów, zasypek czy w formie roll-on.

Blokowanie gruczołów polega na utworzeniu się czopa z wodorotlenku glinu, który zatyka gruczoły, a następnie jest stopniowo usuwany wraz ze złuszczanym naskórkiem. Związki glinu ograniczają również rozwój bakterii. Preparaty te należy zawsze stosować według zaleceń producenta, najczęściej nakłada się je wieczorem na umytą, suchą i niepodrażnioną skórę. Na początku terapii codziennie, następnie co drugi dzień, a w dalszej kolejności 1–3 razy w tygodniu. Metoda ta czasami powoduje miejscowe podrażnienia, a zbyt częsta aplikacja „blokera” może doprowadzić do powstania zmian zapalnych lub ropni przy ujściach gruczołów potowych.

W ostatnich latach pojawiły się informacje o możliwym istnieniu związku między stosowaniem antyperspirantów zawierających związki glinu, a zwiększonym ryzykiem nowotworu sutka. Badania epidemiologiczne nie potwierdziły tej zależności, jednak ostateczna ocena wymaga dalszych badań. Również związek z wystąpieniem choroby Alzheimera po wcześniejszym stosowaniu preparatów z glinem, ocenia się obecnie jako wątpliwy.

W aptekach dostępne są także antyperspiranty niezawierające soli glinu i zazwyczaj zawierają taką informację na opakowaniu. Dostępne są również antyperspiranty wzbogacone o związki srebra, które dodatkowo ograniczają rozwój bakterii, produkty przeznaczone do skóry wrażliwej, a także antyperspiranty roll-on dla mężczyzn z odpowiednio dobraną kompozycją zapachową.

Przeciw poceniu stosowane są leki antycholinergiczne, głównie oksybutynina. Niestety sporo działań niepożądanych takich jak suchość spojówek, suchość jamy ustnej, tachykardia, problemy żołądkowe ograniczają ich stosowanie przez dłuższy czas. Ponadto oksybutyniny nie mogą stosować pacjenci z jaskrą, miastenią czy chorobami przewodu pokarmowego. W leczeniu nadpotliwości, której towarzyszy lęk i stres, zaleca się propranolol, korzystne efekty obserwuje się również po stosowaniu leków uspokajających. Leki te wydawane są z przepisu lekarza.

W leczeniu nadpotliwości rąk i stóp dużą popularnością cieszą się zabiegi jonoforezy, które są formą elektroterapii. Korzystny efekt uzyskuje się na skutek zamknięcia ujść gruczołów potowych i hamowanie przewodnictwa nerwowego w gruczołach potowych. Metoda ta polega na wprowadzaniu do tkanek jonów za pomocą prądu stałego lub pulsującego. Zabiegi te pobudzają krążenie w naczyniach krwionośnych, ponadto przypisuje im się działanie przeciwzapalne, bakteriostatyczne i znieczulające. W leczeniu nadmiernego wydzielania potu jonoforeza jest często stosowana, nie jest metodą inwazyjną i daje korzystne efekty. Jonoforeza jest przeciwwskazana u niektórych osób, m.in. u pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca oraz w ciąży. Warto porozmawiać wcześniej o tej terapii z lekarzem.

Dowiedz się, jakie preparaty stosować przy nadmiernej potliwości stóp.

W Polsce stosuje się również wstrzyknięcia z botuliny A, która blokuje działanie nerwów zaopatrujących gruczoły potowe. Metoda ta zalecana jest szczególnie w przypadku leczenia nadmiernej potliwości pach opornej na preparaty miejscowe. Jak można przeczytać w British Journal of Surgery, botulinę wstrzykiwano równomiernie w obrębie skóry owłosionej pachy, po trzech dniach nastąpiło całkowite ustąpienie potliwości. Korzystny efekt zabiegu utrzymywał się przez 5-13 miesięcy (średnio 9 miesięcy). Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową może być przeprowadzone także w przypadku nadpotliwości okolic intymnych, a także głowy i twarzy.

Oprócz powyższych metod do leczenia hiperhydrozy wykorzystuje się także laser. Leczenie nadpotliwości za pomocą laseru najczęściej dotyczy dołów pachowych, jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym i polega na laserowym usuwaniu gruczołów potowych, które ulegają zniszczeniu pod wpływem ciepła. Efekty zabiegu są kwestią indywidualną, jednak zabieg laserem zazwyczaj nie wymaga powtarzania.

Hiperhydroza może także być leczona metodą chirurgiczną, w której wykonuje się zabieg sympatektomii. Sympatektomia, obecnie wykonywana głównie techniką endoskopową, polega na odnerwieniu gruczołów potowych przez przerwanie pni nerwów współczulnych. W efekcie tego zabiegu dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych w odnerwionym obszarze ciała oraz zmniejszenia wydzielania potu. Skuteczność tej metody jest bardzo duża, jednak u niektórych osób, które poddały się zabiegowi, może wystąpić tzw. nadpotliwość kompensacyjna w innej okolicy ciała lub inne powikłania sympatektomii.

Gdy zawodzą inne metody, lekarz może zaproponować zabieg chirurgiczny – usuwanie gruczołów potowych. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu i polega on na miejscowym wycięciu gruczołów potowych.

Nadpotliwość – powikłania

Konsekwencją występowania nadpotliwości mogą być inne problemy związane z hiperhydrozą. Na skórze mogą występować tzw. potówki, które wyglądają nieestetycznie i przypominają drobne pęcherzyki przy ujściach gruczołów potowych. Wskutek kontaktu potu z bakteriami bytującymi na skórze wytwarza się nieprzyjemny zapach, może też dochodzić do stanów zapalnych, które najczęściej pojawiają się w fałdach skórnych, okolicy pachwin lub pod piersiami. Konsekwencją nadmiernej potliwości stóp, mogą być dodatkowo infekcje grzybicze.

Co stosować na nadmierne pocenie z apteki?

Aby zapobiegać powstawaniu nieprzyjemnego zapachu potu oraz potówek i podrażnieniu skóry, zaleca się używanie preparatów antyseptycznych do codziennej higieny. Sprawdzą się takie preparaty jak mydło z nanosrebrem o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych i przeciwwirusowych czy zasypki na skórę lub pudry z metenaminą. W aptece znajdziemy także wyrób medyczny w postaci płynu na skórę z tlenkiem cynku i syntetyczną taniną o właściwościach ściągających i osuszających skórę, zalecany osobom skarżącym się na nadmierne pocenie oraz w przypadku sączących się zmian skórnych. Farmaceuta w aptece z pewnością udzieli informacji o tym, jak stosować preparaty na nadmierną potliwość.

Domowe sposoby na nadpotliwość  

Na problem nadmiernego pocenia się stosowane są tradycyjne zioła bogate w garbniki. Zioło na nadmierne pocenie się to przede wszystkim liść szałwii, surowiec ten wykazuje działanie przeciwpotne. W aptekach bez recepty można nabyć tabletki z wyciągiem z szałwii, które wspierają prawidłowy proces pocenia się. Preparaty te często zawierają również dodatkowo wyciąg z pokrzywy, który korzystnie wpływa na przemianę materii, i melisę łagodzącą napięcie i stres. Nadpotliwość pomogą również ograniczyć napary z niezapominajek. Można je przyjmować w formie herbatki lub dodać do relaksującej kąpieli. Domowymi sposobami na nadmierne wydzielanie potu w okolicy stóp są kąpiele w wodzie z dodatkiem odświeżającej soli do pielęgnacji stóp.

Kobiety w okresie menopauzy, którym dokuczają uderzenia gorąca i silne pocenie się, mogą sięgnąć po roślinne preparaty z apteki, na przykład tabletki łagodzące objawy klimakterium zawierające wyciąg z kłącza pluskwicy groniastej.

Silne pocenie się prowadzi do utraty dużej ilości soli i wody z organizmu. Zwłaszcza latem oraz przy niewielkiej podaży płynów łatwo może dojść do osłabienia. W celu uzupełnienia utraconych z potem składników warto sięgnąć po elektrolity, które pomogą zapobiec odwodnieniu. Dostępne są w formie tabletek musujących lub saszetek.

Osoby, które cierpią z powodu nadpotliwości, często mają zaniżoną samoocenę, a nawet objawy depresji i wycofania z życia społecznego. Mogą mieć wrażenie, że niczego nie da się zrobić z ich dolegliwością, często też nie wiedzą, do jakiego lekarza udać się z problemem nadmiernego pocenia. Należy zrobić pierwszy krok i udać się do lekarza dermatologa lub lekarza rodzinnego. Warto dopytać o wszystkie możliwości poradzenia sobie z problemem nadmiernego pocenia się, współczesna medycyna oferuje ich wiele. Nigdy nie jest za późno, by skorzystać z fachowej pomocy, cieszyć się zdrowiem, życiem towarzyskim oraz zawodowym.

  1. O. Jabłonowska, A. Woźniacka, B. Dziankowska-Bartkowiak, Nadmierna potliwość – przyczyny i możliwości terapeutyczne, „Przegląd Dermatologiczny”, nr 107 2020.
  2. H. Murkoff, S. Mazel, W oczekiwaniu na dziecko, Wydawnictwo Rebis, 2010, str. 238, 433
  3. W. Ganong, Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
  4. S. Kohlmunzer, Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij