Łokieć tenisisty – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja zespołu nadkłykcia bocznego kości ramiennej
Mateusz Burak

Łokieć tenisisty – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja zespołu nadkłykcia bocznego kości ramiennej

Łokieć tenisisty, czyli zespół nadkłykcia bocznego kości ramiennej, to schorzenie charakteryzujące się występowaniem zmian przeciążeniowych w obrębie ścięgien mięśni prostowników nadgarstka. Łokieć tenisisty objawia się bólem w obrębie stawu łokciowego w momencie, w którym uruchomiony zostaje nadgarstek, np. podczas chwytania przedmiotów czy zaciskania pięści. Ponieważ przyczyną zespołu łokcia tenisisty są mikrourazy powstałe na skutek wykonywania powtarzalnych czynności, dotyka on często sportowców czy pracowników biurowych. Jak leczy się łokieć tenisisty?

Łokieć tenisisty – co to jest?

Łokieć tenisisty (ręka tenisisty) to entezopatia, czyli zmiana chorobowa o charakterze zwyrodnieniowo–zapalnym w obrębie przyczepów ścięgien mięśni. Cechą charakterystyczną zespołu nadkłykcia bocznego kości ramiennej (łac. enthesopathia epicondyli lateralis humeri) jest ból w okolicy stawu łokciowego, promieniujący wzdłuż przedramienia do nadgarstka. 

W obrębie ścięgien mięśni prostowników nadgarstka dochodzi do zainicjowania zmian zwyrodnieniowych, najczęściej są one rezultatem wielokrotnie powtarzających się, drobnych urazów celowanych właśnie w tę okolicę, jednak rzadko kiedy dotyczą one graczy tenisa ziemnego. Bardzo często zespołowi nadkłykcia bocznego towarzyszy upośledzenie krążenia, co utrudnia proces gojenia i hamuje możliwości regeneracyjne. Entezopatia w początkowym stadium obejmuje ścięgno mięśnia prostownika krótkiego nadgarstka, a w stanach bardziej zaawansowanych może nawet dojść do rozszerzenia procesu chorobowego na początkowy przyczep mięśnia prostownika palców.

Łokieć tenisisty – kogo dotyka zespół nadkłykcia bocznego kości ramiennej?

Zespół nadkłykcia bocznego dotyka najczęściej osoby, które narażone są na przeciążenia w tej strefie pod wpływem monotonnych wzorców ruchowych. Nawarstwiające się mikrourazy mogą być rezultatem wykonywanej pracy, jak również nadmiernej eksploatacji kończyny górnej podczas uprawianej aktywności fizycznej. 

W gronie zawodów predysponujących do bólu łokcia (choroby zawodowe), będącego rezultatem przeciążeń okolicy nadkłykcia bocznego zaliczamy: pracowników biurowych, informatyków, mechaników samochodowych, fryzjerów, elektryków, ślusarzy, dentystów, fizjoterapeutów, stolarzy, krawców. Takie kontuzje łokcia mogą się przytrafiać także wioślarzom, oszczepnikom czy tenisistom.

Powiązane produkty

Łokieć tenisisty – przyczyny

Etiopatogeneza jako przyczynę objawów łokcia tenisisty podaje wykonywanie powtarzalnych kombinacji ruchowych. Zalicza się do nich wyprost nadgarstka połączony z pronacją (rotacją wewnętrzną, czyli odwróceniem kończyny do wewnątrz w stosunku do jej osi) i supinacją (rotacją zewnętrzną, czyli odwróceniem kończyny na zewnątrz w stosunku do jej osi) kości przedramienia. Duża częstotliwość takich wzorców ruchowych, konieczność ich nieustannego, często całodziennego, kontynuowania doprowadza stopniowo do upośledzenia czynności nadgarstka oraz pojawienia się bolącego łokcia. 

Zagłębiając się bardziej w procesy patologiczne zachodzące w obrębie przyczepów mięśniowych objętych schorzeniem, można zauważyć niedokrwienie oraz tzw. przerost fibroblastyczny, który polega na pojawianiu się kolagenu o nieuporządkowanej strukturze. Znacząco upośledza to integralność mechaniczną i może doprowadzić do znaczącego osłabienia struktury ścięgna.

Łokieć tenisisty – objawy

Do najbardziej znamiennych objawów łokcia tenisisty zaliczamy:

  • ból łokcia,
  • opuchliznę stawu łokciowego,
  • nasilające się dolegliwości pod wpływem palpacji okolicy nadkłykcia bocznego,
  • intensyfikację bólu podczas ruchów supinacji przedramienia, wyprostu nadgarstka (objawy definiowane są przez pacjentów jako spuchnięty, gorący łokieć),
  • dużą trudność połączoną z osłabieniem mięśni oraz bolesnością przy prostych czynnościach codziennych, takich jak: chwytanie za klamkę, odkręcanie słoików, podawanie ręki na powitanie oraz przestawianie krzesła,
  • dolegliwości, które przy zaawansowanych zmianach obejmują cały boczny przedział stawu łokciowego,

Objawy podobne dawać może także zespół nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, inaczej łokieć golfisty. W tym schorzeniu ból łokcia obejmuje jednak jego wewnętrzną (przyśrodkową) stronę i promieniuje aż do 4. i 5. palca dłoni.

Łokieć tenisisty – diagnostyka

Przebieg diagnostyki bolącego łokcia rozpoczyna się tak, jak przypadku innych schorzeń – od zebrania wywiadu. Wstępnie pozwala to ustalić czynniki ryzyka, z którymi na co dzień styka się pacjent. Rodzaj podejmowanych aktywności, nawyków ruchowych informuje o predyspozycjach do łokcia tenisisty. 

Dalszy etap uwzględnia badanie obrazowe z wykorzystaniem aparatu USG, co pozwala uwidocznić tkanki miękkie – USG stawu łokciowego (łokcia). Niekiedy lekarz może zlecić badanie czynności mięśni w postaci elektromiografii, czasem użyteczne jest obrazowanie z użyciem rezonansu magnetycznego czy tomografii komputerowej. Istotnym elementem jest palpacja struktur kostnych i mięśniowych, badanie zakresu ruchomości, siły. W tym celu bardzo często wykorzystuje się testy funkcjonalne stawu łokciowego. 

Łokieć tenisisty – test Thomsona

Test Thomsona jest wykorzystywany w sytuacji bólu ręki między nadgarstkiem a łokciem, co może sugerować zespół bocznego przedziału stawu łokciowego (łokieć tenisisty). Jest bardzo prosty do wykonania i polega na oporowaniu przez terapeutę ruchu wyprostu nadgarstka przy zaciśniętej pięści i wyprostowanym stawie łokciowym. Pojawienie się dolegliwości po stronie mięśni prostowników oznacza dodatni wynik testu. 

Łokieć tenisisty – test Cozena

Test Cozena stosuje się w diagnozowaniu zespołu bólowego bocznego przedziału stawu łokciowego. Pozytywny test Cozena to ból na wysokości nadkłykcia bocznego lub dolegliwości po stronie promieniowej, w przedziale prostowników, w czasie wykonywania wyprostu w nadgarstku wbrew oporowi stawianemu przez lekarza/fizjoterapeutę.

Łokieć tenisisty – test Milla

Test Milla w procesie diagnostycznym jest uznawany za alternatywę testu Cozena. Sprawdza się tutaj występowanie objawów podczas oporowanie ruchu supinacji. Pacjent utrzymując nadgarstek w lekkim wyproście, a łokieć w zgięciu z nawróceniem przedramienia, proszony jest o wykonanie ruchu supinacji wbrew oporowi terapeuty.

Łokieć tenisisty – badania

Podstawowym obrazowym badaniem diagnostycznym jest wspomniane wyżej badanie ultrasonograficzne łokcia. Natomiast badanie tomografii komputerowej czy badanie RTG wykorzystuje się zazwyczaj do diagnostyki różnicowej, np. w momencie podejrzenia złamań i innych urazów łokcia.

Łokieć tenisisty – leczenie

Jak leczyć łokieć tenisisty? Leczenie zespołu łokcia tenisisty jest oparte o stosowanie środków zachowawczych. W przypadku zmian mocno zaawansowanych, niekwalifikujących się do takiego postępowania, lub w momencie braku jego skuteczności, rozważa się możliwość wykonania procedur chirurgicznych. Nie istnieje też jeden model postępowania prowadzący do wyleczenia zespołu nadkłykcia bocznego kości ramiennej.

Łokieć tenisisty – sterydy

Miejscowe iniekcje z glikokortykosteroidów mają swoje wady i zalety. Bardzo szybko eliminują ból i łagodzą stan zapalny. Powoduje to często, że pacjenci zbyt szybko wracają do aktywności, prowokując dalsze mikrourazy i przeciążenia. Źródła naukowe podają również niekorzystne oddziaływanie na tkanki tego rodzaju środków farmakologicznych, doprowadzając w pewnym sensie do zubożenia struktury kolagenu. 

Łokieć tenisisty – fizykoterapia

Fizykoterapia oferuje szeroki asortyment zabiegów, które pozwalają terapeucie dobrać je w taki sposób, aby. Wykorzystuje się zimnolecznictwo – korzystne, przeciwbólowe i regeneracyjne działanie krioterapii. Zabiegiem często stosowanym jest również fala uderzeniowa, czy terapie z wykorzystaniem ultradźwięków. Dobrze sprawdzą się też: laseroterapia, magnetoterapia oraz fala radiowa. Intensywność oraz częstotliwość takich procedur jest uzależniona od indywidualnych potrzeb pacjenta. 

Łokieć tenisisty – operacja

W zaawansowanych stadiach operacja łokcia tenisisty może okazać się konieczna. Wykorzystuje się dwie metody o podobnym schemacie postępowania. Są to metody Stucha i Hohmanna. Procedura chirurgiczna przebiega w analgezji odcinkowej (znieczulenie odcinkowe dożylne), podczas zabiegu następuje miotomia, czyli przecięcie lub usunięcie części przyczepu mięśnia objętego zmianami degeneracyjnymi. Następnie zakłada się gips na okres 2 tygodni. Po miesiącu wdrażane jest usprawnianie ręki tenisisty.

Łokieć tenisisty – inne metody leczenia

Inne metody pozwalające leczyć łokieć tenisisty to ostrzykiwanie miejscowe preparatami stymulującymi odbudowę i regenerację tkanek, jak np. bogatopłytkowe osocze. Podaje się je bezpośrednio do objętego procesem zwyrodnieniowym ścięgna. Popularne są także maści na ból łokcia zawierające substancje kojące oraz leki o działaniu przeciwbólowym. Dostępne na rynku są także specjalistyczne ortezy. Wykonane z przyjaznych dla skóry materiałów mogą stanowić pomoc w walce z bólem. Opaski na łokieć tenisisty, zwane popularnie ściągaczami, można zakupić w każdym sklepie ze sprzętem medycznym i rehabilitacyjnym. Znajdziemy tam również fachową poradą odnośnie ich doboru. Warto jednak zawsze skonsultować chęć zakupu z terapeutą prowadzącym lub lekarzem. 

Opinie dotyczące użytkowania takich opasek są różne. Aby właściwie założyć taką ortezę, należy pamiętać, że właściwa lokalizacja to przedramię, poniżej łokcia, w miejscu gdzie mięsień prostownik przechodzi w ścięgno. Jej ucisk nie powinien powodować dyskomfortu i zaburzeń krążenia. Postępowanie usprawniające to także stosowanie zabiegów terapii manualnej na łokieć tenisisty, suchego igłowania, pinopresury, masażu poprzecznego, technik mięśniowo–powięziowych, kinesiotapingu oraz innych form zabiegów manualnych. Terapeuta może wskazać, jak można wspomagać leczenie domowymi sposobami.

Łokieć tenisisty – ćwiczenia

Leczenie domowe to przede wszystkim ćwiczenia zaproponowane. Przykłady:

  1. W pozycji siedzącej należy unieść rękę do poziomu barku. Utrzymując wyprost w stawie łokciowym, staramy się drugą ręką doprowadzić do delikatnego rozciągnięcia mięśni prostowników. Robimy to poprzez pogłębianie zgięcia nadgarstka w tej pozycji. To ćwiczenie na objawy łokcia tenisisty należy powtórzyć 4 razy z przytrzymaniem 15–30 sekund.
  2.  W pozycji siedzącej należy oprzeć przedramię na zwiniętym ręczniku, który znajduje się na stole. Łokieć wyprostowany. Ręką należy chwycić przedmiot (handelek, mała butelka z wodą) stanowiący rodzaj obciążenia (zaczynamy od małych obciążeń). Następnie wykonujemy powolne ruchy wyprostu nadgarstka. Ćwiczenie powtarzamy w 2 seriach po 10 powtórzeń. 
  3. Po kilku tygodniach wykonujemy modyfikację powyższego ćwiczenia w tej samej pozycji i identycznym ustawieniu. Różnica polega na tym, że podczas prostowania nadgarstka należy wspomóc ruch drugą ręką, a następnie już bez pomocy, opuszczać jak najwolniej rękę z ciężarkiem w kierunku stołu. Robimy 3 serie po 12 powtórzeń.

Łokieć tenisisty – zapobieganie

Leczenie łokcia tenisisty domowymi sposobami obejmuje także schładzanie miejscowe przy wykorzystaniu kompresów lub woreczków z lodem. Można także wykorzystać miejscowe polewanie zimną wodą. Pomocne mogą być okłady z żywokostu czy preparaty na bazie konopi siewnych dostępne w aptekach bez recepty, a także inne maści przeciwbólowe. Leczenie może trwać nawet kilka tygodni i wymaga także odciążenia kończyny. 

W zależności od tego, jaka aktywność fizyczna lub zawodowa przyczyniła się do takiej sytuacji, należy ją ograniczyć. Warto zapytać fizjoterapeutę o możliwości poprawy ergonomii pracy czy modyfikację planu treningowego. Domowymi sposobami można leczyć łokieć tenisisty, wykorzystując także masaż, delikatne uciskanie, co doprowadzi do poprawy ukrwienia.

  1. R. E. Bunata, D. S. Brown, R. Capelo, Anatomic factors related to the cause of tennis elbow, „Journal of Bone and Joint Surgery” 2007, nr 89, s. 1955–1963.
  2. D. Rosińska, A. Geszprych, M. Rosiński, Łokieć tenisisty – wybrane sposoby postępowania fizjoterapeutycznego, „Praktyczna fizjoterapia i rehabilitacja” 2012, nr 28, s. 4–9.
  3. B. B. Terra, L. M. Rodriguez, A. N. Filho, Arthroscopic treatment for chronic lateral epicondylitis, „Revista Brasileira de Ortopedia” 2015, nr 50, s. 395–402
  4. H. M. Finestone, D. L. Rabinovitch, Tennis elbow no more. Practical eccentric and concentric exercises to heal the pain, „Canadian Family Physician” 2008, nr 54, s. 1115–1116.
  5. E. Zeisig, L. Öhberg, H. Alfredson, Extensor origin vascularity related to pain in patients with tennis elbow, „Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy”, 2006, nr 14, s. 659–663.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij