Miażdżyca – przyczyny, objawy, leczenie. Jak jej zapobiegać?
Małgorzata Kuberska-Kędzierska

Miażdżyca – przyczyny, objawy, leczenie. Jak jej zapobiegać?

Pojęcie miażdżycy obejmuje grupę chorób, w wyniku których dochodzi do pogrubienia i utraty elastyczności ściany naczyń tętniczych. Najpoważniejszymi jej powikłaniami są zawał serca oraz udar mózgu. Jak leczy się poszczególne rodzaje miażdżycy? Jak zapobiec odkładaniu się blaszki miażdżycowej? Podpowiadamy.

Miażdżyca – czym jest?  

Miażdżyca (pot. arterioskleroza) jest chorobą naczyń tętniczych, zwężającą ich światło z powodu obecności blaszek miażdżycowych, zbudowanych z  cholesterolu, które zmniejszają przepływ krwi i doprowadzają ostatecznie do niedokrwienia różnych narządów. Dopóki blaszka miażdżycowa jest stabilna, dopóty narząd jest „tylko” niedotleniony, natomiast jeśli blaszka pęknie, może dojść do zakrzepu, całkowitej niedrożności tętnicy, a to prowadzi do zawału serca, czyli martwicy (w przypadku tętnicy wieńcowej), udaru mózgu (w przypadku tętnic szyjnych), niedrożności tętnic kończyn dolnych z ich krytycznym niedokrwieniem. 

Miażdżyca rozwija się w różnym tempie (zależnym od ilości czynników ryzyka) u każdego człowieka. Zmiany miażdżycowe mogą pojawić się już w młodym wieku (lecz nie powodują objawów, a nawet mogą się cofnąć), a wraz z upływem lat pod wpływem czynników ryzyka dochodzi do rozwoju blaszek miażdżycowych. Miażdżyca najczęściej manifestuje się chorobą około 40.–50. roku życia. 

Przyczyny miażdżycy 

Za zwężenie światła naczyń tętniczych odpowiedzialne są tzw. blaszki miażdżycowe, które utrudniają swobodny przepływ krwi. Ich odkładanie się jest związane z procesem zapalnym uszkodzonego śródbłonka naczynia krwionośnego i jest wynikiem zwiększonego poziomu złego cholesterolu oraz nieprawidłowego stężenia trójglicerydów. 

Powstawanie blaszek miażdżycowych w tętnicach wygląda w taki sposób, że w wyniku wystąpienia czynników ryzyka dochodzi do uszkodzenia śródbłonka naczyń krwionośnych i wówczas w tym miejscu może dojść do odkładania się złogów, które mogą ulegać zwapnieniu, stopniowego gromadzenia w ścianie tętnic cholesterolu oraz monocytów z krwi. Te ostatnie zmieniają się w komórki żerne (makrofagi), zjadając” cząstki LDL cholesterolu (zła frakcja). Takie pełne cholesterolu makrofagi to komórki piankowate. To one, gromadząc się w ścianie naczyń tętniczych, tworzą blaszki miażdżycowe.  

Czynniki ryzyka miażdżycy stanowią: 

  • wiek, 
  • czynniki genetyczne – dodatni wywiad rodzinny, 
  • płeć męska, 
  • dyslipidemia – wysokie stężenie cholesterolu całkowitego lub LDL, niskie stężenie HDL cholesterolu (dobrego), podwyższone stężenie lipoprotein A, wysoki poziom triglicerydów, 
  • palenie tytoniu, 
  • cukrzyca
  • nadciśnienie tętnicze
  • wysokie stężenie CRP-białka C-reaktywnego – wskaźnika stanu zapalnego, 
  • podwyższone stężenie insuliny we krwi m.in. wskutek insulinooporności, 
  • podwyższone stężenie homocysteiny,  
  • otyłość
  • zwiększona gotowość prozakrzepowa (m.in. podwyższone stężenie fibrynogenu), 
  • niewydolność nerek, 
  • siedzący tryb życia. 

Powiązane produkty

Rodzaje miażdżycy i ich objawy 

Miażdżyca przez długi czas nie wywołuje objawów klinicznych. Pojawiają się one wtedy, gdy stabilna blaszka miażdżycowa zwęża światło o ponad 70% i upośledza przepływ krwi przez naczynie lub ulega pęknięciu i powstaje zakrzep/zamknięcie dużej tętnicy. Najczęściej ma to miejsce około 40.–50. roku życia. 

Ponieważ miażdżyca może dotyczyć tętnic o różnej lokalizacji, możemy mówić o różnych jej rodzajach – miażdżycy tętnic wieńcowych, naczyń mózgowych, szyjnych, tętnic nerkowych, aorty brzusznej, tętnic kończyn dolnych. 

Pierwszymi objawami miażdżycy mogą być zatem:  

  • chromanie przestankowe (bóle przy chodzeniu i konieczność zatrzymania się spowodowane niedokrwieniem kończyn; miażdżyca tętnic kończyn dolnych), czasem zmiany martwicze z tego powodu (miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych),  
  • dławica piersiowa, spowodowana zmianami w naczyniach wieńcowych (miażdżyca tętnic wieńcowych), 
  • przemijające objawy niedokrwienia mózgu (miażdżyca mózgu).  
Zdarza się, że pierwszym objawem miażdżycy jest nagły zgon, jeśli doszło do zatoru. Zmiany miażdżycowe ściany tętnic usposabiają do tworzenia tętniaków i rozwarstwienia – objawami mogą być ból, pulsujący twór, brak tętna (np. tętniak aorty brzusznej, tętniak rozwarstwiający aorty, stanowiący stan zagrożenia życia).  

Diagnostyka miażdżycy – jakie badania na miażdżycę? Do jakiego lekarza należy się udać? 

Postępowanie diagnostyczne zależy od obecności lub braku objawów klinicznych. Osoby mające objawy niedokrwienia poddani są diagnostyce inwazyjnej i nieinwazyjnej w celu ustalenia nasilenia i lokalizacji zmian miażdżycowych. Oceniane są czynniki ryzyka u pacjenta i wykonywane badania laboratoryjne: głównie glukoza, pełen lipidogram, poziom homocysteiny.  

Badania obrazowe obejmują ultrasonografię (także wewnątrznaczyniową – tą metodą można ocenić, czy blaszka miażdżycowa jest stabilna, czy nie), optyczną tomografię koherencyjną (z podczerwonym światłem laserowym), termografię blaszek miażdżycowych (w blaszkach niestabilnych jest podwyższona temperatura), elastografię (wykrywa miękkie, bogate w lipidy blaszki miażdżycowe) czy inwazyjną angiografię (arteriografia, koronarografia).  

Immunoscyntygrafia jest technika nieinwazyjną wykorzystującą znaczniki radioaktywne do lokalizacji blaszek niestabilnych. 

U pacjentów bez objawów klinicznych z czynnikami ryzyka można wykonać USG z kolorowym Dopplerem czy angio-TK, angio-RM, wykrywają obecność blaszek miażdżycowych w tętnicach, jednak wykonanie tych badań u osób bez objawów nie przewyższa tradycyjnej oceny czynników ryzyka, nie mają one przewagi (nie warto ich wtedy wykonywać). 

Diagnostykę miażdżycy należy rozpocząć u lekarza podstawowej opieki medycznej lub lekarza internisty. To oni pokierują pacjenta do odpowiedniego specjalisty w zależności od zajętego zmianami miażdżycowymi narządu. 

Leczenie miażdżycy – jakie leki na miażdżycę? 

Leczenie miażdżycy obejmuje przede wszystkim modyfikacje czynników ryzyka, ma to prowadzić do spowolnienia procesu rozwoju miażdżycy i regresji blaszek już istniejących.  Zmiany w stylu życia przy miażdżycy obejmują dietę, zaprzestanie palenia tytoniu, regularną aktywność fizyczną i redukcję masy ciała. Często niezbędne jest leczenie zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego i cukrzycy. Czasem lekarz decyduje się także na stosowanie leków przeciwpłytkowych, takich jak np. kwas acetylosalicylowy (raczej w prewencji wtórnej niż pierwotnej). 

Miażdżyca leczona jest w zależności od zajętej przez nią tętnicy. W przypadku miażdżycy bardzo zaawansowanej leczenie jest inwazyjne – w miażdżycy naczyń wieńcowych jest to angioplastyka wieńcowa z implantacją stentu. Przy rozsianych, wielonaczyniowych zmianach tętnic wieńcowych często konieczne jest pomostowanie aortalno-wieńcowe (tzw. by-passy). Angioplastykę z implantacją stentu można także wykonać w przypadku miażdżycy tętnic kończyn dolnych oraz miażdżycy tętnic nerkowych. W przypadku miażdżycy tętnicy szyjnej częściej jednak wykonuje się zabieg endarterektomii – chirurg najpierw zaciska, a następnie otwiera tętnicę szyjną wewnętrzną lub wspólną i usuwa płytkę miażdżycową. W ten sposób zapobiega powstaniu udaru niedokrwiennego mózgu. 

Domowe sposoby na miażdżycę – co stosować? Jak obniżyć cholesterol? Jak wzmocnić naczynia krwionośne? 

W zapobieganiu miażdżycy można stosować antyoksydanty, czyli witaminę C i witaminę E, sok z granatów, czerwone wytrwane wino ze względu na zawarty w nim resweratrol, czosnek, siemię lniane, czarnuszka siewna, ostropest, a także karczoch (zawierający cynarynę), kurkuma, zielona herbata, wiesiołek. Przeciwutleniacze zapobiegają rozwojowi  miażdżycy oraz uszczelniają i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych, działają też hamująco na neurodegenerację komórek nerwowych. Suplementy na cholesterol zwykle zawierają w swoim składzie powyższe składniki i mogą być stosowane w profilaktyce miażdżycy. Inne naturalne preparaty stosowane w leczeniu lub zapobieganiu miażdżycy to ekstrakt z czerwonego ryżu – monakolina – bądź ekstrakt z bergamoty.  

Żywienie w miażdżycy 

Żywienie polega na znacznym ograniczeniu spożycia tłuszczów zwierzęcych i cukrów prostych oraz zwiększeniu spożycia owoców, warzyw i błonnika. Najbardziej polecaną dietą dla pacjentów ze zwiększonym ryzykiem miażdżycy jest dieta śródziemnomorska (duża ilości mało słodkich owoców, warzyw, produktów zbożowych z pełnego ziarna, nasion roślin strączkowych, oleju z oliwek oraz ograniczenie tłustych ryb, mleka, jogurtów i sera oraz mięsa – wszystkie te produkty powinny być chude) oraz podobna do niej dieta DASH. Wskazana jest odpowiednia obróbka termiczna potraw jak gotowanie na parze, duszenie bez tłuszczu czy pieczenie w folii. 

Powikłania, skutki miażdżycy 

Powikłania miażdżycy zależą od narządu, którego dotyczą. Nieleczona lub źle leczona miażdżyca może prowadzi do groźnych skutków dla zdrowia i życia pacjenta. Jeśli zmiany dotyczą tętnic wieńcowych, może dojść do choroby niedokrwiennej serca z jej najgroźniejszym skutkiem, czyli zawałem serca. Jeśli zmiany dotyczą naczyń tętniczych zaopatrujących w krew mózg, może dojść do niedokrwienia mózgu i udaru. Jeśli zmiany dotyczą kończyn dolnych, skutkiem będzie ich niedokrwienie aż do krytycznego poziomu włącznie, które może zakończyć się nawet amputacją. 

Jak zapobiegać miażdżycy? 

Łatwiej zapobiegać, niż leczyć. Zapobieganie miażdżycy to nic innego jak wspomniany już wcześniej zdrowy styl życia – odpowiednia dieta, regularny wysiłek fizyczny, dbanie o należna masę ciała, a w przypadki nadwagi/otyłości jej redukcja, niepalenie papierosów, alkohol używany z umiarem, regularne coroczne badania krwi, dbanie o równowagę między pracą, obowiązkami a odpoczynkiem, dbanie o dobre relacje. Nie ma bowiem jednego leku, który zastąpiłby to wszystko.  

  1. V. Aboyans, J. B. Ricco, M. E. L. Bartelink i in., Postępowanie w chorobach tętnic obwodowych – cz. I. i cz. II. Podsumowanie wytycznych European Society of Cardiology i  European Society for Vascular Surgery 2017, „European Heart Journal”, 2017.
  2. G. Robert, M. D. Hart, Zapobieganie udarom mózgu u chorych z bezobjawową miażdżycą tętnic szyjnych – rewaskularyzacja nie jest rozwiązaniem, Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej, nr 125 2015. 
  3. N. Torres, Nutrition and Atherosclerosis, „Archives of medical research”, nr 46 (5) 2015. 
  4. E. Falk, Pathogenesis of atherosclerosis, „Journal of the American College of Cardiology”, nr 47 2006.  

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij