Łupież różowy Giberta – przyczyny, objawy, leczenie
Natalia Bień

Łupież różowy Giberta – przyczyny, objawy, leczenie

Łupież różowy Giberta jest schorzeniem skórnym przebiegającym łagodnie i występującym na całym świecie bez szczególnej podatności rasowej, chociaż częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Większość przypadków dotyczy głównie dzieci i młodych dorosłych – przeważającą część zachorowań obserwuje się w grupie wiekowej między 10. a 35. rokiem życia.

Łupież różowy Giberta jest łagodnym, samoograniczającym się schorzeniem dermatologicznym z grupy chorób rumieniowo-złuszczających. Wbrew pozorom choroba ta nie ma nic wspólnego z tradycyjnym łupieżem skóry głowy. Jak wygląda i w jaki sposób należy ją leczyć?

Co to łupież różowy Giberta?

Łupież różowy (pityriasis rosea) jest łagodną chorobą skóry, która charakteryzuje się występowaniem medalionowatych, rumieniowo-złuszczających ognisk w obrębie tułowia i dosiebnych (bliższych tułowiu) części kończyn. Nazwa łupież różowy Giberta pochodzi od francuskiego dermatologa Camille Melchiora Giberta, który jako pierwszy opisał tę jednostkę chorobową w 1860 roku. Występuje ona z częstością około 2% w populacji ogólnej, jednak nie stwierdzono predylekcji występowania u żadnej z płci. Najczęściej dotyka ona osoby między 10. a 35. rokiem życia, ale może występować zarówno u młodszych, jak i starszych.

Co ciekawe, zwiększoną liczbę zachorowań na tę jednostkę chorobową obserwuje się w sezonie jesienno-zimowym, co może być związane z potencjalnie infekcyjną etiologią tego schorzenia.

Łupież różowy Giberta – przyczyny

Dokładnej przyczyny tego schorzenia nie udało się jak dotąd wyjaśnić, jednak najbardziej możliwe wydaje się infekcyjne podłoże tej choroby. Za najbardziej prawdopodobny czynnik wywołujący łupież różowy Giberta uważa się wirusy herpes, w szczególności wirus typu 6 (HHV-6) oraz typu 7 (HHV-7). W literaturze można spotkać się również z doniesieniami o wpływie zakażeń innymi wirusami (np. cytomegalowirus, parwowirus B19, wirus grypy) czy bakteriami (np. mycoplasma, chlamydia) na rozwój tej choroby. Co ciekawe, w trakcie pandemii COVID-19 obserwowano przypadki wystąpienia łupieżu różowego Giberta jako jednej z klinicznych manifestacji skórnych zakażenia wirusem SARS-CoV-2 oraz jako objaw reakcji poszczepiennej. Takie dane mogą dodatkowo potwierdzać związek między infekcją a pojawieniem się objawów łupieżu różowego Giberta.

Do innych cech, które mogą potwierdzać infekcyjne podłoże łupieżu różowego Giberta, możemy zaliczyć: sezonowe występowanie, częste współwystępowanie z zakażeniem górnych dróg oddechowych, wzrost zachorowalności u osób mających kontakt z chorym czy samoistne ustępowanie objawów.

Powiązane produkty

Łupież różowy Giberta – czy jest zaraźliwy?

Wielu pacjentów zastanawia się, czy można zarazić się łupieżem różowym Giberta. Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna ze względu na to, że etiologia tego schorzenia nie jest do końca poznana. Warto jednak mieć na uwadze fakt, że najbardziej prawdopodobna teoria patogenezy wiąże się z wystąpieniem infekcji wywołującej pojawienie się zmian skórnych. Dodatkowo fakt częstego występowania objawów skórnych u współdomowników osoby chorej może również przemawiać za tą tezą.

Zobacz preparaty na łupież na DOZ.pl

Łupież różowy Giberta – objawy

Początkowo w niemal 90% przypadków na skórze pacjenta pojawia się tzw. blaszka macierzysta, która jest zdecydowanie większa od pozostałych zmian skórnych i charakteryzuje się silniejszym złuszczaniem. Swoim wyglądem przypomina nieco infekcję grzybiczą, z którą często jest pierwotnie mylona. Wokół zmiany pierwotnej powstają liczne mniejsze owalne lub okrągłe ogniska o charakterze rumieniowo-złuszczającym umiejscowione głównie na tułowiu oraz dosiebnych (zlokalizowanych bliżej tułowia) częściach kończyn. Charakterystyczny jest symetryczny układ zmian skórnych, który na plecach przypomina obraz drzewka bożonarodzeniowego, a na dekolcie zmiany przybierają układ litery V. Zmianom skórnym może towarzyszyć świąd, który o wiele częściej pojawia się u dzieci. U części pacjentów mogą wystąpić objawy zwiastunowe w postaci bólu gardła, osłabienia, utraty apetytu oraz nieznacznie podwyższonej temperatury ciała.

Łupież różowy Giberta – leczenie. Jak się go pozbyć?

Zazwyczaj choroba ma charakter samoograniczający się, a zmiany na skórze ustępują po okresie od 4 do 6 tygodni bez pozostawiania śladów. Warto pamiętać o tym, że przez pierwsze 3–4 miesiące w miejscach wcześniej zajętych chorobowo mogą pojawić się przebarwienia lub odbarwienia, które z czasem ustępują.

W większości przypadków łupież różowy Giberta nie wymaga leczenia. W celu przeciwdziałania świądowi zaleca się codzienne natłuszczanie skóry emolientami, a w ciężkich przypadkach miejscowe zastosowanie preparatów glikokortykosteroidowych o małej lub średniej mocy działania oraz doustne podanie leków przeciwhistaminowych.

Czy łupież różowy Giberta powraca?

W większości przypadków przebycie tej choroby daje trwałą odporność i nigdy nie dochodzi do nawrotu choroby. Zdarza się jednak, że czasami u 4% pacjentów występuje nawrót zmian skórnych po pewnym czasie.

Łupież różowy Giberta a ciąża

Chociaż łupież różowy Giberta jest samoograniczającą się chorobą zazwyczaj niewymagającą leczenia, sytuacja jest zgoła odmienna u kobiet w ciąży. W przypadku wystąpienia powyższych zmian skórnych ciężarna powinna niezwłocznie skontaktować się z dermatologiem oraz prowadzącym ciążę ginekologiem-położnikiem.

Według danych z literatury w ciąży może dochodzić do reaktywacji zakażenia HHV-6 lub HHV-7, które stwarza zagrożenie infekcji płodu, przedwczesnego porodu, a nawet śmierci płodu. W szczególności niebezpieczne jest pojawienie się zmian skórnych w pierwszych 15 tygodniach ciąży. Warto też wspomnieć o tym, że łupież różowy Giberta pojawia się częściej u kobiet w ciąży w porównaniu do populacji ogólnej.

  1. Borgia F., Li Pomi F., Alessandrello C., Vaccaro M., Pioggia G., Gangemi S., Coronavirus disease 2019 and pityriasis rosea: A review of the immunological connection. Journal of Dermatology” 2022 Jun 8. doi: 10.1111/1346-8138.16482. Epub ahead of print. PMID: 35675487.
  2. Drago F., Broccolo F., Javor S. et al. Evidence of human herpesvirus-6 and-7 reactivation in miscarrying women with pityriasis rosea, J Am Acad Dermatol” 2014;71(1):198-9.
  3. Jabłońska S., Majewski S., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL. 2016(1).
  4. Purzycka-Bohdan D., Szczerkowska-Dobosz A., Rogowska P., Łupież różowy Giberta – częsta dermatoza o łagodnym przebiegu, Dermatologia po Dyplomie” 2019 (4).
  5. Schadt C., Pityriasis Rosea, „JAMA Dermatology” 2018;154(12):1496.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie, żywienie przy WZJG

    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) jest rozlanym nieswoistym zapaleniem błony śluzowej odbytnicy lub odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w niektórych przypadkach do powstania owrzodzeń. Należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o niewyjaśnionej etiologii. Jak rozpoznać wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

  • Łuszczyca paznokci – przyczyny, objawy, leczenie

    Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry, przebiegającą z okresami remisji i zaostrzeń, na którą w Polsce choruje prawie milion osób. Choroba najczęściej występuje u rasy białej i w umiarkowanej strefie klimatycznej. Pierwsze objawy łuszczycy mogą wystąpić w dowolnym wieku, jednak zwykle pojawiają się we wczesnym okresie dorosłego życia lub później, około 50–60 roku życia. Łuszczyca charakteryzuje się występowaniem zmian chorobowych zarówno na skórze gładkiej, jak i na owłosionej skórze głowy, a także zmianami w obrębie płytek paznokciowych dłoni i stóp. W cięższych postaciach łuszczyca może również zająć stawy. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany w obrębie skóry, chociaż zdarza się, że zmiany chorobowe obejmujące aparat paznokciowy wyprzedzają pojawienie się zmian skórnych nawet o dziesiątki lat.

  • Cytomegalia (CMV) – co to za choroba? Jakie są objawy?

    Cytomegalia jest chorobą wirusową, która wywoływana jest przez wirusa o nazwie Cytomegalovirus hominis, w skrócie CMV. Zakażenie wirusem cytomegalii jest bardzo szeroko rozpowszechnione, natomiast zdecydowana większość infekcji (ponad 99%) przebiega bezobjawowo i pacjent przez przypadek dowiaduje się, że w przeszłości przebył takie zakażenie. Jednak u płodów i noworodków ze względu na niedojrzałość układu odpornościowego, jak również u osób z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odpowiedzi immunologicznej, cytomegalia może przebiegać w sposób ostry, a obraz choroby może być bardzo różny.

  • Zakrzepica – przyczyny, objawy, profilaktyka zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych i głębokich

    Zakrzepica (zakrzepowe zapalenie żył) polega na powstaniu w naczyniu żylnym zakrzepu w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Nieleczona prowadzi do groźnych powikłań, m.in. do zatorowości płucnej. Wyróżnia się zapalenie żył głębokich i powierzchniowych. Jakie objawy daje zakrzepica i w jaki sposób się ją leczy? Czy istnieją sposoby na to, by jej zapobiec?

  • Nadżerka szyjki macicy (ektopia) – przyczyny, objawy, metody leczenia

    Termin „nadżerka szyjki macicy” oznacza ubytek błony śluzowej. Często jest on nieprawidłowo stosowany na określenie ektopii, która jest zupełnie innym schorzeniem. Rzekoma nadżerka szyjki macicy (tak brzmi inna nazwa ektopii) to zastępowanie nabłonka płaskiego, który fizjologicznie pokrywa tarczę szyjki macicy, nabłonkiem gruczołowym. Zazwyczaj nie daje ona żadnych objawów, a kobieta dowiaduje się o jej istnieniu podczas rutynowego badania ginekologicznego. Kiedy ektopia wymaga szerszej diagnostyki i leczenia? Jakie metody usunięcia „nadżerki” szyjki macicy stosuje się najczęściej?

  • Gastrolog – czym się zajmuje? Jakie choroby leczy?

    Lekarz gastroenterolog jest specjalistą w zakresie chorób układu pokarmowego. Gastrolog diagnozuje i leczy pacjentów z problemami gastrycznymi. Jakimi konkretnie dolegliwościami się zajmuje? Kiedy warto się do niego udać? Czy do gastrologa jest potrzebne skierowanie? Odpowiadamy.

  • Atak paniki – jak wygląda? Co robić, gdy się pojawia?

    Ataki paniki są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń lękowych, tuż po zespole lęku uogólnionego oraz fobii społecznej. Objawiają się nagłymi napadami silnego lęku, którym towarzyszą symptomy, takie jak: kołatanie serca, zawroty głowy, duszności, nadmierne pocenie się czy strach przed śmiercią. Dowiedz się, w jaki sposób można sobie poradzić, gdy pojawia się atak paniki.

  • Czego nie można robić przy nadżerce szyjki macicy ? Jak postępować po jej usunięciu?

    Nadżerka szyjki macicy jest rozpoznaniem, które może usłyszeć wiele kobiet w gabinecie ginekologicznym. Warto podkreślić jednak, że określenie „nadżerka” używane jest najczęściej w nieprawidłowy i potoczny sposób. Czym jest nadżerka oraz jak postępować po zabiegu jej usunięcia?

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij