O produkcie
Producent
ECOLABOpis
Roztwór na skórę Spitaderm to lek do higienicznej oraz chirurgicznej dezynfekcji skóry i rąk. Produkt zawiera 3 składniki aktywne o uzupełniającym się działaniu. Spitaderm działa na drobnoustroje występujące na skórze (bakterie, wirus HBV i HIV, grzyby) oraz jest autosterylny, wolny od przetrwalników bakterii.
Skład
Substancje czynne: izopropanol, chloroheksydyny diglukonian, 30% roztwór nadtlenku wodoru.
100 g roztworu zawiera:70 g izopropanolu, 0,5 g diglukonianu chlorheksydyny, 1,5 g 30% roztworu nadtlenku wodoru.
Substancje pomocnicze: makrogol-6-glicerolu kaprylokapronian, substancja zapachowa 70/0676, woda oczyszczona.
Możliwe alergiczne podrażnienie skóry wywołane chloroheksydyną.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek stosować wyłącznie zewnętrznie, na skórę.
Chirurgiczne odkażanie rąk: przynajmniej 5 ml preparatu wcierać w dłonie i przedramiona w czasie 1,5 min. Czynność należy powtórzyć. Dłonie powinny pozostawać wilgotne podczas odkażania.
Higieniczne odkażanie rąk: wcierać 3 ml preparatu w czasie 30 sek.
Odkażanie skóry przed iniekcjami: skórę poddać działaniu preparatu w czasie 15 sek.
Odkażanie skóry przed punkcjami, operacjami: skórę poddać działaniu preparatu w czasie 1 min.
Działanie
Spitaderm działa antyseptycznie i odkażająco. Połączenie 3 substancji aktywnych w produkcie zapewnia szerokie spektrum działania. Lek jest skuteczny przeciwko drobnoustrojom występującym na skórze: bakteriom (również wobec prątków gruźlicy), grzybów czy wirusom (HBV, HIV).
Skuteczność przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B (HBV) została potwierdzona testem MADT (ang. morphological alteration and disintegration test).
Nadtlenek wodoru niszczy przetrwalniki bakterii, które mogą się dostać ponownie do roztworu.
Wskazania
Spitaderm jest przeznaczony do higienicznego oraz chirurgicznego odkażania rąk i odkażania skóry.
Przeciwwskazania
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Produkt nie może być stosowany do dezynfekowania błon śluzowych, ani ran. Nie stosować w bezpośredniej bliskości oczu.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najczęściej pojawia się krótkotrwałe zaczerwienie skóry, które nie stwarza żadnego zagrożenia i samo przemija.
Pokrzywka i reakcje alergiczne, m.in. wstrząs anafilaktyczny występowały rzadko (występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów). Podrażnienie skóry oraz kontaktowe zapalenie skóry pojawiały się często (występują u1 do 10 pacjentów na 100). Oparzenia chemiczne u noworodków i niemowląt (częstość nieznana).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Lek łatwopalny, nie rozpylać w pobliżu płomienia. Punkt zapłonu (zgodnie z normą DIN 51755) 20°C.
Pprzestrzegać czasów aplikacji oraz zasad bezpieczeństwa stosowania; przed włączeniem urządzeń elektrycznych odczekać do wyschnięcia leku; stosować ostrożnie na powierzchnie wrażliwe na działanie alkoholu.
Odnotowano oparzenia chemiczne w wyniku stosowania miejscowego glukonianu chloroheksydyny u noworodków i niemowląt.
Zaleca się niezwłoczne usunięcie całego zbędnego płynu.
Równoczesne stosowanie środków zawierających anionowe substancje powierzchniowo czynne może spowodować dezaktywację chloroheksydyny.
Lek przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Okres ważności po pierwszym otwarciu: 6 miesięcy.
Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Wpływ na badania laboratoryjne
Enzymatyczny test oznaczania glukozy można wykonać dopiero po minimum 1 minucie po zastosowaniu leku.
Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Odnotowano oparzenia chemiczne w wyniku stosowania miejscowego glukonianu chloroheksydyny u noworodków i niemowląt. Wcześniaki są narażone na szczególne ryzyko z powodu niedojrzałości bariery naskórkowej. Dlatego lek Spitaderm należy stosować u noworodków i niemowląt jedynie w przypadku, gdy brakuje alternatywnych leków, a przewidywane korzyści terapeutyczne przewyższają ryzyko.
Cechy produktu
- Płeć
- Wiek
- Typ produktu
- Postać
- Działanie/właściwości
- Problem
- Pora stosowania
- Sposób aplikacji