Cefaklor, Cefaclorum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o cefaklorze

Substancje aktywne
cefaklor
Działanie cefakloru
bakteriobójcze, przeciwbakteryjne
Postacie cefakloru
granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, tabletki powlekane
Układy narządowe
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ kostny, układ mięśniowy, układ moczowy, układ nerwowy i narządy zmysłów, układ oddechowy
Specjalności medyczne
Choroby płuc, Dermatologia i wenerologia, Mikrobiologia lekarska, Otolaryngologia, Urologia
Rys historyczny cefakloru

Pojawienie się cefalosporyn na rynku szacuje się na lata 60 XX wieku, kiedy Dorothy Crowfoot Hodgki otrzymał Nagrodę Nobla w 1964 roku za odkrycie cefalosporyny dokonane w 1961 roku.

Wzór sumaryczny cefakloru

C15H14ClN3O4S

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cefaklor

Wskazania do stosowania cefakloru

Cefaklor jest stosowany w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, w zapaleniu ucha środkowego i zatok, a także w ostrych i przewlekłych zakażeniach dróg moczowych. Do drobnoustrojów, które są wrażliwe na działanie cefakloru zalicza się Streptococcus pyogenes, Moraxella catarrhalis, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, gronkowce, Escherichia coliProteus mirabilis, Klebsiella spp., Staphylococcus aureus.

Dawkowanie cefakloru

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku, masy ciała, stopnia nasilenia zakażenia itp.

Maksymalna dawka dobowa cefakloru stosowana u dzieci powyżej 1 miesiąca życia w postaci zawiesiny doustnej to 1 g. Zwykle stosowana dawka dobowa u dzieci to 20 mg/kg masy ciała.
Maksymalna dawka dobowa cefakloru stosowana u dorosłych w postaci zawiesiny doustnej lub tabletek to 4 g.

Przeciwskazania do stosowania cefakloru

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na cefaklor lub inne antybiotyki z grupy cefalosporyn.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cefakloru

Szczególną ostrożność należy zachować u osób uczulonych na penicyliny ze względu na ryzyko wystąpienia krzyżowej reakcji alergicznej ze wstrząsem anafilaktycznym.
Jeżeli podczas stosowania cefakloru wystąpi biegunka, należy zbadać przyczynę, ponieważ może być to objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które w przypadku ciężkiego przebiegu może zagrażać życiu i wymagać leczenia.
Cefaklor należy stosować ostrożnie u osób z niewydolnością nerek, ponieważ w tej grupie pacjentów okres półtrwania leku ulega wydłużeniu około 3-krotnie. Oprócz tego należy uwzględnić występuje u pacjentów choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie okrężnicy. Cefakloru nie należy stosować zbyt długo, ponieważ przedłużone stosowanie może prowadzić do rozwoju oporności drobnoustrojów na działanie leku.

Interakcje cefakloru z innymi substancjami czynnymi

Zwiększenie czasu protrombinowego i ryzyka krwawień.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Apiksaban (Apixaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Dabigatran (Dabigatran) leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Dalteparyna (Dalteparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Edoksaban (Edoxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Fondaparynuks (Fondaparinux) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Nadroparyna (Nadroparin calcium) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Parnaparyna (Parnaparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Rywaroksaban (Rivaroxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Sulodeksyd (Sulodexide) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Warfaryna (Warfarin) leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Enoksaparyna (Enoxaparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Zmniejszenie wchłaniania cefakloru.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Wodorotlenek glinu (Aluminium hydroxide) substancje zobojętniające
Wodorotlenek magnezu (Magnesium hydroxide) substancje zobojętniające
Osłabienie działania antykoncepcyjnego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) estrogeny naturalne i syntetyczne
Nasilenie działań niepożądanych wymienionych leków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Piroksykam (Piroxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Sulfasalazyna (Sulfasalazine) pochodne kwasu aminosalicylowego
Teofilina (Theophylline) metyloksantyny - blokery adenozyny i fosfodiesterazy
Szybsze zwalczanie bakterii. Zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amikacyna (Amikacin) aminoglikozydy
Gentamycyna (Gentamicin) aminoglikozydy
Streptomycyna (Streptomycin) aminoglikozydy
Tobramycyna (Tobramycin) aminoglikozydy
Zwiększone ryzyko pogorszenia czynności nerek.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Osłabienie działania wymienionych leków.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas mykofenolowy (Mycophenolic acid) inne leki immunosupresyjne
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Osłabienie odporności i zwiększenie podatności na zakażenia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Betametazon (Betamethasone) glikokortykosteroidy

Inne rodzaje interakcji

Stosowanie cefakloru wiąże się z ryzykiem otrzymania fałszywie dodatnich wyników testu Coombsa (test wykrywający/identyfikujący przeciwciała odpornościowe we krwi), a także fałszywie dodatnich wyników oznaczeń stężenia glukozy w moczu w testach wykorzystujących roztwór Benedicta, roztwór Fehlinga lub tabletki z siarczanem miedzi.

Wpływ cefakloru na ciążę

Cefaklor należy stosować u kobiet w ciąży tylko w przypadkach bezwzględnie koniecznych, ponieważ brakuje badań przeprowadzonych wśród kobiet ciężarnych, które potwierdzałyby jednoznacznie brak działania teratogennego.

Wpływ cefakloru na laktację

Cefaklor przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego, dlatego stosowanie leku w okresie laktacji wymaga zachowania ostrożności. Jeżeli stosowanie cefakloru jest konieczne, należy przyjąć lek zaraz po karmieniu, aby zachować maksymalny odstęp czasowy przed kolejnym karmieniem.

Skutki uboczne

biegunka
agranulocytoza
bezsenność
białkomocz
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
zwiększenie stężenia mocznika we krwi
nerwowość
niedokrwistość hemolityczna
omamy
niedokrwistość aplastyczna
śródmiąższowe zapalenie nerek
senność
stan splątania
trombocytopenia
nadpobudliwość
powiększenie węzłów chłonnych
zawroty głowy
eozynofilia
leukopenia
nudności
pokrzywka
rumień wielopostaciowy
świąd
wymioty
zapalenie wątroby
kandydoza pochwy
zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych
wysypka odropodobna
zapalenie pochwy
neutropenia
Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej
zapalenie jelita grubego
żółtaczka cholestatyczna
swędzenie w okolicy narządów płciowych

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania cefakloru

Wśród objawów przedawkowania cefakloru można wyróżnić biegunkę, nudności, wymioty i inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Mechanizm działania cefakloru

Cefaklor działa bakteriobójczo poprzez blokowanie aktywności transpeptydaz - białek, które uczestniczą w syntezie ściany komórkowej bakterii. W efekcie dochodzi do hamowania wytwarzania wiązań między mukopolisacharydami ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do lizy (rozpadu) komórki bakteryjnej.

Wchłanianie cefakloru

Cefaklor dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Przyjęcie leku z pokarmem może opóźnić osiągnięcie stężenia maksymalnego i zmniejszyć jego wartość do 50-75% wartości osiąganej po podaniu na czczo.

Dystrybucja cefakloru

Cefaklor wiąże się w 23,5% z białkami osocza.

Metabolizm cefakloru

Brak danych opisujących dokładny metabolizm cefakloru. Prawdopodobnie większość leku znajduje się w organizmie w postaci niezmienionej.

Wydalanie cefakloru

Lek wydalany jest z moczem głównie w postaci niezmienionej (60-85%) w ciągu 8 h, z czego większa część jest wydalana w ciągu pierwszych 2 h. Okres półtrwania cefakloru wynosi około 0,6-0,9 h, lecz u osób z bezmoczem może ulec wydłużeniu nawet 3-krotnie.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij