Albuminy w surowicy – podwyższone, obniżone, funkcja w organizmie
Barbara Sitek

Albuminy w surowicy – podwyższone, obniżone, funkcja w organizmie

Albuminy to białka produkowane w wątrobie, które pełnią w organizmie funkcje związane z transportem leków, hormonów, aminokwasów i kwasów tłuszczowych. Ich nadrzędną funkcją w organizmie jest jednak utrzymanie prawidłowego ciśnienia koloidoosmotycznego, co zapobiega powstawania obrzęków. Hipoalbuminemia to obniżenie ilości albuminy poniżej normy i może wynikać ze zmniejszonej produkcji albumin przez komórki wątroby (hepatocyty), jak i przez nadmierną utratę tych białek (np. przy zespole nerczycowym). Z kolei hiperalbuminemia to stan, w którym diagnozuje się stężenie albumin powyżej górnej granicy normy i być może wynika z odwodnienia organizmu. Kiedy należy zbadać poziom albumin, jakie inne oznaczenia powinny towarzyszyć tej analizie i ile kosztuje oznaczenie ilości albumin w surowicy? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

Albumina jest jednym z najważniejszych białek wytwarzanych przez wątrobę. Stanowi ona ok. 55 – 65% z puli wszystkich białek występujących w ludzkim osoczu. Jej głównym zadaniem jest utrzymanie odpowiedniego ciśnienia osmotycznego krwi, co zapobiega przenikaniu wody do otaczających tkanek i chroni organizm przed powstawaniem obrzęków. Oprócz tego albumina transportuje liczne substancje, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania orgnizmu, takie jak hormony, witaminy czy enzymy. Niski poziom albuminy we krwi może być spowodowany niedożywieniem, zbyt dużą ilością wody w organizmie, chorobą wątroby, chorobą nerek, urazami, takimi jak oparzenia lub poważne złamania kości, a także powolnym, utajonym krwawieniem i jest stanem wymagającym niezwłocznej konsultacji z lekarzem.

Co to są albuminy?

Albumina to jedno z grupy białek syntetyzowanych w wątrobie i występujących we krwi. Jest ona głównym białkiem osocza, stanowiącym ok. 55 – 65% z puli wszystkich białek w nim obecnych.

Funkcje albumin w organizmie

Główną funkcją albuminy jest regulacja objętości krwi w organizmie i utrzymanie wody obecnej w osoczu we wnętrzu naczyń krwionośnych, co chroni organizm przed przenikaniem wody do otaczających tkanek, powstawaniem obrzęków i niebezpiecznym zagęszczeniem krwi. Albumina odpowiada także za utrzymanie właściwego ciśnienia onkotycznego (znanego również jako koloidalne ciśnienie osmotyczne, koloidoosmotyczne). Dzięki zdolności do wiązania się zarówno z substancjami o charakterze kwaśnym, jak i z zasadowym, pełni funkcję buforową i chroni krew przed zmianą lub wahaniami pH (optymalne pH mieści się w zakresie między 7,35 – 7,45), zapewniając tym samym niezakłócony przebieg takich procesów fizjologicznych, jak oddychanie czy wydalanie szkodliwych produktów przemiany materii. Albuminy stanowią także rezerwę białkową organizmu i mogą być wykorzystywane jako źródło aminokwasów do syntezy białek w innych tkankach, znajdujących się poza wątrobą. Kolejną, bardzo ważną rolę albuminy jest jej funkcja transportowa. Ma ona zdolność łączenia się z cząsteczkami i substancjami, takimi jak:

  • mikroelementy i jony metali – sód, potas, magnez, cynk, miedź, kobalt, nikiel, żelazo,
  • witaminy – witamina D3,
  • hormony – kortyzol, tyroksyna, trójjodotyronina,
  • kwasy tłuszczowe, barwniki żółciowe, lipidy – bilirubina,
  • leki – antybiotyki, barbiturany.

Wszystkie te substancje obecne są w osoczu i to właśnie albuminy są odpowiedzialne za ich przenoszenie do docelowych tkanek i narządów. 

Dzięki zdolności do wiązania wolnych rodników albumina może ponadto zapobiegać uszkodzeniom wywoływanym przez stres oksydacyjny i chronić organizm przed chorobami przez niego powodowanymi.

Albuminy w surowicy – kiedy należy wykonać badanie?

Oznaczenie stężenia albuminy w surowicy można wykonać w ramach badań profilaktycznych, którym powinno towarzyszyć także sprawdzenie wartości innych parameterów laboratoryjnych, takich jak: ALT, AST, LDH, GGTP, bilirubina całkowita, proteinogram i testy w kierunku potwierdzenia/wykluczenia wirusowego zapalenia wątroby, niemniej zazwyczaj lekarz zleca je pacjentom, u których występuje podejrzenie niewydolności wątroby lub nerek. Objawy, które mogą wskazywać na takie zaburzenia, to przede wszystkim: zmiana barwy moczu i stolca, żółtaczka (żółte zabarwienie skóry i oczu), świąd skóry, obrzęki i bóle brzucha (szczególnie w prawej górnej części, w której znajduje się wątroba), obrzęki nóg, kostek i stóp, chroniczne zmęczenie, nudności, wymioty, brak apetytu oraz znaczne zwiększenie lub zmniejszenie objętości wydalanego moczu. Badanie poziomu albumin warto wykonać również u pacjentów, u których istnieje ryzyko nieprawidłowego stanu odżywienia organizmu, czyli u osób przewlekle chorych, leżących, odwodnionych lub spożywających niewielkie ilości białka.

Powiązane produkty

Albuminy w surowicy – jak należy się przygotować do badania?

Do pobrania krwi należy przystąpić na czczo, tzn. po ok. 8-godzinnej przerwie w spożywaniu posiłków. Na 2 – 3 dni przed planowanym badaniem warto w miarę możliwości ograniczyć stres i wysiłek fizyczny. Niekiedy zdarza się, że lekarz zaleca przerwę w przyjmowaniu pewnych leków na kilka dni przed wykonaniem oznaczenia, które mogą wpłynąć na poziom albuminy. Do preparatów, które mogą wpływać na wynik badania albuminy zaliczono: sterydy anaboliczne, androgeny, hormon wzrostu czy insulina.

Albuminy w surowicy – normy i interpretacja wyników badania

Prawidłowy poziom albumin w surowicy wynosi zazwyczaj 3,5 – 5,5 g/dl u osób dorosłych, 3,7 – 5,6 g/dl u dzieci i młodzieży pomiędzy 7 a 19 rokiem życia i 4,6 – 7,4 g/dl u noworodków i dzieci do 7 roku życia. Obniżenie stężenia albumin poniżej zakresu referencyjnego może świadczyć m.in. o chorobach nerek – zwłaszcza zespole nerczycowym, chorobach wątroby (na przykład wirusowym zapaleniu wątroby lub marskości wątroby), ponadto stanach, w których organizm nie otrzymuje lub nie wchłania wystarczającej ilości składników odżywczych, takich jak: choroba Leśniowskiego-Crohna, diety niskobiałkowe, celiakia (uszkodzenie błony śluzowej jelita cienkiego w wyniku spożycia glutenu), czy wrzodziejące zapalenia jelita grubego, stanach związanych ze zwiększoną utratą albumin, np. w wyniku rozległych oparzeń, urazów, masywnego krwawienia, ciężkich infekcji lub rozsianej choroby nowotworowej. Niekiedy zdarza się także, że niski poziom albuminy jest skutkiem rzadkiej choroby genetyczne – analbuminemii, objawiającej się niezdolnością do wytwarzania albuminy przez organizm. Wynik wskazujący na obniżony poziom albumin powinien być zawsze omówiony z lekarzem, który zdecyduje, jak powinna wyglądać dalsza diagnostyka i leczenie przyczyny tego zaburzenia. Poziom albumin znajdujący się powyżej górnej granicy normy może świadczyć o odwodnieniu organizmu lub też  być skutkiem diety wysokobiałkowej lub  zażywania leków, takich jak insulina, hormon wzrostu, czy leki hormonalne. Nie ma on jednak dużego znaczenia diagnostycznego.

Badanie poziomu albumin w surowicy – cena/refundacja

Oznaczenie poziomu albuminy jest refundowane przez NFZ, jeżeli zostanie zlecone przez lekarza. W przypadku braku skierowania na badanie koszt oznaczenia albumin wynosi około 10 – 20 złotych. Na wyniki nie czeka się zwykle dłużej niż 1 dzień.

  1. R. Caquet, 250 badań laboratoryjnych, Warszawa, 2007, s. 10 – 11.
  2. A. Szutowicz i in., Diagnostyka laboratoryjna, tom II, Gdańsk 2009, str. 43 – 45.
  3. D. Bobilewicz, Elektroforeza białek surowicy, Przegląd Medycyny Laboratryjnej,  nr 2 (4) 2005.
  4. M. Iskierka, Albumina – opis badania, wskazania, normy, interpretacja wyniku, cena, „medlablo.pl” [online] https://medlabo.pl/albumina-opis-badania-wskazania-normy-interpretacja-wyniku-cena/ [dostęp:] 24. 01. 2020.

Twoje sugestie

Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym.

Zgłoś uwagi Ikona

Polecane artykuły

  • Podwyższona prolaktyna (hiperprolaktynemia) – przyczyny i objawy

    Hiperprolaktynemia może być jednym z objawów guza przysadki (łac. prolactinoma), chorób podwzgórza, zaburzeń funkcji gruczołu tarczycowego (np. niewyrównania niedoczynności tarczycy), niewydolności nerek, ale także ciąży. Objawami, które powinny skłonić pacjenta do zbadania poziomu PRL, są zaburzenia miesiączkowania, trudności z zajściem w ciążę, mlekotok, uderzenia gorąca, trądzik lub zauważalnie obniżone libido. Leczenie hiperprolaktynemii polega głównie na farmakoterapii i leczeniu przyczynowym podwyższonego stężenia PRL, czyli choroby, która wywołała ten stan.

  • APTT – czas kaolinowo-kefalinowy, normy i wskazania. Kiedy należy wykonać badanie?

    APTT to jeden z parametrów krwi, którego oznaczenie jest bardzo ważne w ocenie stopnia krzepliwości krwi pacjenta, u którego planowana jest operacja chirurgiczna lub który jest leczony z powodu chorób natury zakrzepowo-zatorowej. Niezwykle istotnym czynnikiem wpływającym na czas częściowej tromboplastyny po aktywacji mogą być choroby wątroby lub zaburzenia ilości witaminy K w organizmie. Jak wygląda badanie APTT, czy jest refundowane i jak się do niego przygotować?

  • D-dimery – wskazania, normy, podwyższone. Poziom d-dimerów a zakrzepica

    Badanie d-dimerów we krwi jest jednym z głównych parametrów wykorzystywanych w diagnostyce chorób zakrzepowych takich jak zakrzepica żył głębokich dolnych czy zatorowość płucna. Skrzepy krwi znajdujące się w naczyniach krwionośnych mogą zamknąć światło tych przewodów i doprowadzić w ten sposób do bardzo poważnych komplikacji zdrowotnych. Wyróżnia się cztery podstawowe metody oznaczania stężenia d-dimerów we krwi (metoda lateksowa, immunoenzymatyczna, aglutynacji pełnej krwi i wykorzystująca przeciwciała znakowane technetem). Kiedy wykonać badanie, ile kosztuje oznaczenie stężenia d-dimerów, jak się do niego przygotować? Odpowiadamy w niniejszym artykule.

  • Cholesterol HDL – badanie, normy. Co oznacza obniżony poziom „dobrego cholesterolu”?

    Badanie poziomu cholesterolu HDL jest jednym z głównych oznaczeń zlecanych osobom, u których ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych jest wysokie. Pacjenci chorujący na cukrzycę, po przebytym zawale serca, palacze oraz kobiety przyjmujące hormonalną terapię antykoncepcyjną, beta-blokery lub retinoidy powinni częściej oznaczać poziom dobrego cholesterolu i jego stosunek do LDL. Badaniami dodatkowymi, które zaleca się wykonać przy oznaczeniu HDL, są stężenia cholesterolu całkowitego, LDL i trójglicerydów. Jak należy się przygotować do oznaczenia poziomu HDL? Ile kosztuje badanie? Czy może być refundowane? Czy aby zbadać poziom cholesterolu HDL, trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Erytropoetyna (EPO) – badanie, normy, interpretacja wyników

    Badanie erytropoetyny (EPO) jest wskazane podczas prowadzenia procesu diagnostycznego chorób krwi i nerek. Dzięki analizie poziomu erytropoetyny możliwe jest kontrolowanie odpowiedzi na wdrożone leczenie anemii, nadkrwistości i niedokrwistości. Wysoki poziom EPO jest charakterystyczny dla sportowców, którzy swoje treningi odbywają w terenach górskich, ale także, co ciekawe, dla osób palących papierosy. Badanie poziomu erytropoetyny często towarzyszy analizie morfologii krwi i hematokrytowi. Jaka jest norma EPO we krwi, czy do badania erytropoetyny należy zgłosić się na czczo i czy stosowanie EPO przez sportowców jest równoznaczne ze stosowaniem dopingu? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cholesterol LDL – badanie, normy, podwyższony. Jak obniżyć zbyt wysoki poziom „złego cholesterolu”?

    Badanie poziomu cholesterolu LDL jest jednym z elementów tzw. lipidogramu, który zaleca się wykonywać minimum raz do roku, w ramach badań profilaktycznych. Przeprowadzenie tego oznaczenia ma na celu potwierdzenie wydolności lub dysfunkcji pracy wątroby. Na zaburzenia ilości „złego cholesterolu” wpływa szereg czynników, które są związane głównie z dietą i stylem życia. Jak wygląda badanie, jakie są normy cholesterolu LDL, ile kosztuje oznaczenie i czy na pobranie krwi trzeba być na czczo? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

  • Cholesterol całkowity – badanie, norma i interpretacja wyników

    Badanie poziomu cholesterolu całkowitego to jedno z podstawowych badań, które ocenia ogólny poziom cholesterolu we krwi. Cholesterol całkowity to suma cholesterolu LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości), cholesterolu HDL (lipoproteiny o wysokiej gęstości) oraz cholesterolu VLDL (lipoproteiny o bardzo niskiej gęstości).

  • Lipidogram (profil lipidowy). Badanie, normy, przygotowanie

    Lipidy, czyli tłuszcze, to najważniejsze źródło energii w diecie człowieka. Jako składniki błon komórkowych i rozpuszczalniki niektórych substancji, np. witamin i hormonów, pełnią kluczową rolę w utrzymaniu równowagi ludzkiego organizmu. Zaburzenia lipidowe występujące u pacjentów z nadwagą, otyłością lub obciążonym wywiadem rodzinnym mogą skutkować schorzeniami układu krwionośnego i sercowo-naczyniowego oraz podwyższać ryzyko udaru mózgu.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij