Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.

simetikon, wodorotlenek glinu, tabletka, refluks, zgaga, wrzody, nadkwaśność

Produkt usunięty z oferty doz.pl

O produkcie

Pokaż wszystkie produkty MANTI

Podmiot odpowiedzialny

US Pharmacia Sp. z o.o.
ul. Ziębicka 40
50-507 Wrocław

Producent

USP ZDROWIE SP.ZO.O.
Poleczki 35
Warszawa

Opis

Manti to lek zobojętniający sok żołądkowy. Stosowany jest w przypadku problemów trawiennych takich jak zgaga, nadkwaśność, wzdęcia.

Smak miętowy.

Skład

Substancjami czynnymi są: glinu wodorotlenek (Aluminii hydroxidum), magnezu wodorotlenek (Magnesii hydroxidum), symetykon (Simeticonum|).

1 tabletka zawiera:

glinu wodorotlenek 200 mg,
magnezu wodorotlenek 200 mg,
symetykon 25 mg.

Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD 297, kroskarmeloza sodowa, sorbitol, maltodekstryna.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:
Zalecana dawka to 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.

Nie należy połykać tabletek w całości.
Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.

Działanie

Wodorotlenki glinu i magnezu zawarte w leku Manti zobojętniają żołądkowy kwas solny, zmniejszają aktywność pepsyny oraz wiążą kwasy żółciowe i lizolecytyny. Lek zmniejsza pH soków żołądkowych dzięki czemu zmniejsza uszkadzające działanie kwasu solnego na błonę śluzową żołądka. Zastosowanie leku po posiłkach przedłuża jego działanie. Symetykon zawarty w leku zapobiega odkładaniu się gazów w przewodzie pokarmowym. Dzięki temu zmniejsza wzdęcia i uczucie pełności.

Wskazania

Lek Manti stosuje się w objawowym leczeniu zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszącym zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego:

chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy,
zapaleniu błony śluzowej żołądka,
nadkwaśności,
przepuklinie rozworu przełykowego,
niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Manti:

jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
w ciężkiej niewydolności nerek, a zwłaszcza leczonej dializami,
u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu,
u pacjentów ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów, ze względu na zawartość sorbitolu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:

Działania niepożądane występujące niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób stosujących lek)

biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów.

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, tj. świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne;
zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia, hipokalcemia, hiperkalciuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek;
zaburzenia psychiczne: demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego.
Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.
Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.

W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek Manti może wpływać na rozpuszczalność, wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

Przyjęcie leku bezpośrednio po posiłku może spowodować wydłużenie czasu jego działania.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie produktu leczniczego Manti przez kobiety w ciąży wymaga bezwzględnej konsultacji z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.
Stosowanie produktu leczniczego Manti podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż nie wiadomo, czy leki zobojętniające kwas solny w żołądku przenikają do mleka matki.